Botopasi.
Wij zijn, ook op aanraden van anderen woensdag
afgereisd naar Botopasi, een plaatsje aan de Suriname rivier zuid van het
Brokopondo stuwmeer.
de weg hield op. |
korjalen in alle kleuren |
Hier aten we even lekkere bami |
Aldaar lagen er vele Korjaals tegen de kant die je naar de plaats van bestemming brengen samen met aanwezige vracht!
nog even wachten |
De vaartocht naar ons resort het "botopassiehotel" was erg mooie, met vele leuke oevergezichten.
vakkundig manuvreren |
Fantastisch om te zien hoe deze mensen en kinderen
vertrouwd met het water zijn.
Na een 2,5 uur kwamen we aan op de plaats van
bestemming, waar we door Corry de gastvrouw werden ontvangen.
Deze leidde ons verder langs de slaapplekken
en de andere faciliteiten van het resort.
Het was een vrij simpele plaats maar een
mooie en gezellige plek, waar je lekker kan relaxen op een ongedwongen manier.. wij hadden een hutje apart een "Wosu" geheten.
onze Wosu |
ons uitzicht! |
Ook zaten er een stelletje van Gran
Canaria, deze boden ons de
volgende dag een verrassingstocht aanbood! (Totaal waren er 7 gasten) we waren
benieuwd en lieten ons dan maar verrassen toch.
het gelukkige paartje |
de handen worden besproeid.. |
En volgde er een hele ceremonie van het
geheel, geleid door de 2 dorpskapiteins en de wijze mannen! Heel indrukwekkend.
Na het geheel werd het een beetje feestelijk afgesloten, waar ze niet vies van
zijn.
na de ceremonie nog even het dorp in |
De volgende dag zijn we samen met de Peter, Louise en Luna naar de watervallen gegaan, een 2 uur durende tocht over de rivier naar de plek waar
weer de boot in |
overal weer de dagelijkse beslommeringen |
Onderweg weer veel gezien en ook bezocht, zo
kwamen we bij de oma van onze gids Ian en daar hebben we een mooie zelfgemaakte
omslagdoek van gekocht, even verder een miniatuur korjaal mooi uitgesneden van
het superzware donkere hout.
de dames in bad |
Eind van de middag gingen we weer terug, wat
spannend was betreft de benzine, maar we hadden stroom mee!
kijken naar die rare bakara's (blanken) |
Bij ons huisje eerst maar lekker gaan zwemmen om het laatste zweet van de terugreis
er af te spoelen.Je kan ook douchen maar we kwamen er achter dat het water gewoon uit de rivier kwam..
piranha |
Maar deze doen niets, zoals men de verhalen
kent.
Alleen dames met de maandelijkse problemen,
en mensen met bloedende wondjes kunnen het beter niet doen.
Peter, had er 3
gevangen van zo'n 20 cm die avonds op ons bord werd geserveerd.. Een lekker
visje is het.
Onderweg hier naar toe kwamen we in een
winkeltje waar ik ook een visnet heb gekocht, en dit moest natuurlijk ook even
worden geprobeerd.
Samen met Peter en Luna en de
gids gingen we het uitzetten in een stilstaand stukje water.. En de volgende
ochtend weer ophalen.
we kunnen het niet laten |
De volgende morgen vroeg er naar toe de
tekenen waren slecht, want het water was afgelopen nacht met een meter gezakt
wat slecht voor de visserij is!
Dat hebben wij weer!
aan het diner |
Maar dat is geen probleem want onze kokkin weet van alles een heerlijke maaltijd te maken. Wij hebben ook elke dag genoten van alle maaltijden die ze maakte.
Vanmorgen stond er een tocht door het woud in
de planning.
Overigens alle tochten die je wilt doen kan
je ter plekke bespreken, niets moet alles mag.
Lange broek aan de bergschoenen, lange mouwen
insmeren met DEET en op weg konden we.
Hier legde Ian ons allemaal uit over de
bomen, medicijnen etc..
Ook welke bladeren er werden gebruikt voor de
hutten. Ook liet hij ons zien hoe de grond werd bewerkt en verbouwd! Er werd een stuk woud
toegewezen aan een kleine familie dit werd gedaan door de dorpskapitein!
gekapte plek met bewerkte grond |
En heb je meerdere vrouwen heb je meer grond
nodig.. Als je ziet hoeveel werk dat is zou je bijna vrijgezel blijven!
MEERDERE VROUWEN.
Veelal hebben de mannen hier 1 vrouw, maar 4
of 5 is zeker geen uitzondering, ze leven niet bij elkaar en kunnen zelfs uit
meerdere dorpen komen.
En bij elke vrouw heb je je kinderen.
Als de vrouw menstrueert slaapt ze apart in
het menstruatiehuis en mag ook niet voor de man koken!
Is er ruzie wordt dat door praten opgelost
soms met hulp van de dorpskapitein of
wijzen, volgt er een scheiding komen de dochters bij de moeder en de
zonen bij de man. Maar dit wordt meestal besloten door de broer van de man,
heeft hij geen broer dan is het iemand anders uit de familie die dit beslist!.
Afijn, al wandelend door het woud was er een
korte gil en wat bleek ons pad werd gekruist door een giftige slang wat
allemaal maar net mis ging.
Een beet van deze in b.v. Je been zou leiden
dat je been 3 x in omvang toe zou nemen met de gevolgen van dien.
boze geesten |
Even later kwamen langs een termietenheuvel met veel schuim er op
Daar mochten we niet over plassen of aanraken
en zelf je schaduw mocht er niet op vallen... Dit zou de boze geesten
ontstemmen en ongeluk brengen.. Toen ik de foto nam werd er gekeken dat mijn
schaduw vrij bleef, en dat werd zorgvuldig gedaan.
Het bijgeloof speelt hier hoog op, zoals met
foto's nemen (je ziel gaat weg) en het dorp inlopen gaat de man links en de
vrouw rechts.. en.. pas op doe het niet verkeerd...
Verderop in het woud werd er een kano gehakt
uit 1 boom. Veel werk maar mooi om te
zien.
Na het kappen word de binnenkant uitgebrand
en omwijd gebogen om dan de zijkanten met planken te verhogen. Knap allemaal
hoor.
Op de terugreis werden we nogmaals verrast door een 1,5 meter lange slang ik liep achter de ginds die zo ineens een halve
meter de lucht insprong met een grote gil
termieten |
Dit was geen giftige volgens onze gids maar
het is wel goed, bijten doet ook zeer.
Na dit leuke avontuur weer terug naar het
resort, en hebben wij tweetjes middags nog even in een ander dorp een soort museum
bezocht over de cultuur etc.. wat erg interessant was.
De volgende ochtend zouden we weer weggaan,
we hoopten op een betere nacht dan de vorige toen hadden we een kakkerlakken
nacht, ze liepen zelfs over mijn gezicht, (eigen schuld hoor.. hadden een
broodje laten liggen) er waren brulkikkers buiten en een kikkertje in ons
vertrek..
Maar het was rustig en sliepen weer als een roos.
wat ochtendmist op de dag van vertrek |
Met je korjaal naar Atjoni (bij Pokigron) en reden we om 12 uur daar vandaan
onderweg weer opletten, het had geregend.. en aan de plas kan je niet zien hoe diep hij is..
Middags waren we weer aan boord, we hebben
hier een prachtige tijd gehad en zelf een paar nachten bijgeboekt omdat het zo
mooi was.
En zo kijkend naar de mensen die hier wonen kom je er achter dat je niet veel nodig
hebt om gelukkig te zijn..
Bij terugkomst weer lekker bami gehaald bij
de lokale dames.
En hadden we later al weer het internet aan
voor een volgend reisje. en avonds weer lekker in ons eigen bedje!
Dit weekje was een Topper!!
p.s
(Ondertussen werden we gewaarschuwd voor een mug die nu ook in Suriname zijn kop op steekt de Chikungunya mug.. Corry (van het resort) was hier al door gestoken en had veel last.. een niet te onderschatten vijand..)
p.s
(Ondertussen werden we gewaarschuwd voor een mug die nu ook in Suriname zijn kop op steekt de Chikungunya mug.. Corry (van het resort) was hier al door gestoken en had veel last.. een niet te onderschatten vijand..)
wandelend door dorpjes |
de bedrijvigheid aan de oevers |