dinsdag 24 februari 2015

Piranha's en giftige slangen

Botopasi.
Wij zijn, ook op aanraden van anderen woensdag afgereisd naar Botopasi, een plaatsje aan de Suriname rivier zuid van het Brokopondo stuwmeer.
de weg hield op.
korjalen in alle kleuren
We hadden een auto gehuurd, en reden zelf de eerste 160 km de zuid in naar letterlijk het einde van de weg, daar heelhuids aangekomen wat niet aldoor meevalt met al die kuilen, en ontbrekende rijplaten op de bruggen.. erg opletten.




Hier aten we even lekkere bami

Aldaar lagen er vele Korjaals tegen de kant die je naar de plaats van bestemming brengen samen met aanwezige vracht!
nog even wachten
En die is er veel, afgeladen tot het maximum vliegen deze "kano's" over de rivier met hun zware buitenboord motoren!
De vaartocht naar ons resort het "botopassiehotel" was erg mooie, met vele leuke oevergezichten.
vakkundig manuvreren
Al verder de rivier op werd de uitstraling al primitiever, bij elk dorp waren er beelden te zien, van wassende half ontblote vrouwen en vele kinderen..De oever is een drukke dorpsplek.
Fantastisch om te zien hoe deze mensen en kinderen vertrouwd met het water zijn.
Spelend in kleine kano's leren de kinderen hoe met de boot om te gaan.  


Na een 2,5 uur kwamen we aan op de plaats van bestemming, waar we door Corry de gastvrouw werden ontvangen.
Deze leidde ons verder langs de slaapplekken en de andere faciliteiten van het resort.
Het was een vrij simpele plaats maar een mooie en gezellige plek, waar je lekker kan relaxen op een ongedwongen manier.. wij hadden een hutje apart een "Wosu" geheten.
onze Wosu


ons uitzicht!
Daar ontmoeten we nog meer West-Friezen eentje die uit Enkhuizen kwam maar nu op Texel woonde, Peter en Louise met hun dochter Luna. Louise zijn vrouw werd door Joce herkend omdat ze een tijdje geleden tegen elkaar hebben getennist op Texel.. Hoe klein is de wereld zeg je dan.
Ook zaten er een stelletje van Gran Canaria,  deze boden ons de volgende dag een verrassingstocht aanbood! (Totaal waren er 7 gasten) we waren benieuwd en lieten ons dan maar verrassen toch.
het gelukkige paartje
De volgende dag met het ontbijt kregen we te horen wat de verrassing was, ze gingen trouwen en wel volgens de traditionele Surinaamse manier.. Dit was zeker een verrassing.. even later vertrokken we met een een Korjaal en de hele groep naar de overkant het dorp Botapasi.
de handen worden besproeid..
Daar werden we ontvangen onder een in aanbouw zijnde huis wat lekker koel was.
En volgde er een hele ceremonie van het geheel, geleid door de 2 dorpskapiteins en de wijze mannen! Heel indrukwekkend. Na het geheel werd het een beetje feestelijk afgesloten, waar ze niet vies van zijn.
iedereen werd bedankt
Overigens is het huwelijk alleen geldig in Suriname en niet elders..
na de ceremonie nog even het dorp in











De volgende dag zijn we samen met de Peter, Louise en Luna naar de watervallen gegaan, een 2 uur durende tocht over de rivier naar de plek waar
weer de boot in
overal weer de dagelijkse beslommeringen
De rivieren Gran Rio en de Pikin Rio samenkomen en verder gaan als de Suriname rivier.(gran rio ook bekend als boven suriname rivier)
Onderweg weer veel gezien en ook bezocht, zo kwamen we bij de oma van onze gids Ian en daar hebben we een mooie zelfgemaakte omslagdoek van gekocht, even verder een miniatuur korjaal mooi uitgesneden van het superzware donkere hout.
de dames in bad
Bij de watervallen ( niet denken dat deze meters hoog zijn) hebben we de kleren weer uitgetrokken en daar lekker gezwommen, op de kalme plekken zaten we lekker op de rotsen en lieten we ons overspoelen met al dat water.
Eind van de middag gingen we weer terug, wat spannend was betreft de benzine, maar we hadden stroom mee!
kijken naar die rare bakara's
(blanken)


Bij ons huisje eerst maar lekker gaan  zwemmen om het laatste zweet van de terugreis er af te spoelen.Je kan ook douchen maar we kwamen er achter dat het water gewoon uit de rivier kwam..
piranha
De ander ging vissen.. Vreemd genoeg vangt hij Piranha's met de hengel en wij zwemmen daar in het water?
Maar deze doen niets, zoals men de verhalen kent.
Alleen dames met de maandelijkse problemen, en mensen met bloedende wondjes kunnen het beter niet doen.
Peter, had er 3 gevangen van zo'n 20 cm die avonds op ons bord werd geserveerd.. Een lekker visje is het.
Onderweg hier naar toe kwamen we in een winkeltje waar ik ook een visnet heb gekocht, en dit moest natuurlijk ook even worden geprobeerd.
Samen met Peter en Luna en de gids gingen we het uitzetten in een stilstaand stukje water.. En de volgende ochtend weer ophalen. 
we kunnen het niet laten
De volgende morgen vroeg er naar toe de tekenen waren slecht, want het water was afgelopen nacht met een meter gezakt wat slecht voor de visserij is!
Dat hebben wij weer!
aan het diner
Buiten alle takken en bladeren hadden we 1 kleine piranha en dat was ook de moeite niet.. Teleurgesteld gingen we terug en aan het ontbijt. Geen vis vanavond..
Maar dat is geen probleem want onze kokkin weet van alles een heerlijke maaltijd te maken. Wij hebben ook elke dag genoten van alle maaltijden die ze maakte.


Vanmorgen stond er een tocht door het woud in de planning.
Overigens alle tochten die je wilt doen kan je ter plekke bespreken, niets moet alles mag.
in de schoolbanken
We moesten even een kwartiertje met de boot varen voor we er waren
Lange broek aan de bergschoenen, lange mouwen insmeren met DEET en op weg konden we.
Hier legde Ian ons allemaal uit over de bomen, medicijnen etc..
Ook welke bladeren er werden gebruikt voor de hutten. Ook liet hij ons zien hoe de grond werd bewerkt en verbouwd! Er werd een stuk woud toegewezen aan een kleine familie dit werd gedaan door de dorpskapitein!
gekapte plek met bewerkte grond
Vervolgens wordt het gekapt en klaar gemaakt voor landbouw, in de vorm van pinda's, reis, en andere groenten.. Uiteindelijk is de grond niet meer vruchtbaar en moet er nieuw worden gemaakt. dit duurt een jaar of 5-6
En heb je meerdere vrouwen heb je meer grond nodig.. Als je ziet hoeveel werk dat is zou je bijna vrijgezel blijven!
MEERDERE VROUWEN.
Veelal hebben de mannen hier 1 vrouw, maar 4 of 5 is zeker geen uitzondering, ze leven niet bij elkaar en kunnen zelfs uit meerdere dorpen komen.
En bij elke vrouw heb je je kinderen.
Als de vrouw menstrueert slaapt ze apart in het menstruatiehuis en mag ook niet voor de man koken!
Is er ruzie wordt dat door praten opgelost soms met hulp van de dorpskapitein of  wijzen, volgt er een scheiding komen de dochters bij de moeder en de zonen bij de man. Maar dit wordt meestal besloten door de broer van de man, heeft hij geen broer dan is het iemand anders uit de familie die dit beslist!.
Afijn, al wandelend door het woud was er een korte gil en wat bleek ons pad werd gekruist door een giftige slang wat allemaal maar net mis ging.
Een beet van deze in b.v. Je been zou leiden dat je been 3 x in omvang toe zou nemen met de gevolgen van dien.
boze geesten
Niet bepaald een lieverdje dus.. De gids wilde hem gelijk doodmaken maar wij wilden het eigenlijk niet, maar na zijn pleidooi hadden we er ook wel begrip voor.  


Even later kwamen langs een termietenheuvel met veel schuim er op
Daar mochten we niet over plassen of aanraken en zelf je schaduw mocht er niet op vallen... Dit zou de boze geesten ontstemmen en ongeluk brengen.. Toen ik de foto nam werd er gekeken dat mijn schaduw vrij bleef, en dat werd zorgvuldig gedaan.
Het bijgeloof speelt hier hoog op, zoals met foto's nemen (je ziel gaat weg) en het dorp inlopen gaat de man links en de vrouw rechts.. en.. pas op doe het niet verkeerd...

Verderop in het woud werd er een kano gehakt uit  1 boom. Veel werk maar mooi om te zien.
Na het kappen word de binnenkant uitgebrand en omwijd gebogen om dan de zijkanten met planken te verhogen. Knap allemaal hoor.
Op de terugreis werden we nogmaals verrast door een 1,5 meter lange slang ik liep achter de ginds die zo ineens een halve meter de lucht insprong met een grote gil      
termieten
" SLANG"  mijn hart zat ook in mijn keel en nam een hele duik achteruit, waarbij ik gelijk de achterop lopende aan de kant drukte, de slang kwam zo voor de helft omhoog maar hij plofte weer neer en koos het hazenpad.. Wij blij, hij ook misschien.
Dit was geen giftige volgens onze gids maar het is wel goed, bijten doet ook zeer.
Na dit leuke avontuur weer terug naar het resort, en hebben wij tweetjes middags nog even in een ander dorp een soort museum bezocht over de cultuur etc.. wat erg interessant was.
De volgende ochtend zouden we weer weggaan, we hoopten op een betere nacht dan de vorige toen hadden we een kakkerlakken nacht, ze liepen zelfs over mijn gezicht, (eigen schuld hoor.. hadden een broodje laten liggen) er waren brulkikkers buiten en een kikkertje in ons vertrek..
Maar het was rustig en sliepen weer als een roos.
wat ochtendmist op de dag van vertrek
De volgende ochtend de tassen gepakt, alles goed nakijken op ongedierte.. Die willen we niet aan boord. Op enkele kakkerlakken na was alles weer dier vrij!
Met je korjaal naar Atjoni (bij Pokigron) en reden we om 12 uur daar vandaan
onderweg weer opletten, het had geregend.. en aan de plas kan je niet zien hoe diep hij is..
Middags waren we weer aan boord, we hebben hier een prachtige tijd gehad en zelf een paar nachten bijgeboekt omdat het zo mooi was.
En zo kijkend naar de mensen die hier wonen kom je er achter dat je niet veel nodig hebt om gelukkig te zijn..
Bij terugkomst weer lekker bami gehaald bij de lokale dames.
En hadden we later al weer het internet aan voor een volgend reisje. en avonds weer lekker in ons eigen bedje!
Dit weekje was een Topper!!

p.s
(Ondertussen werden we gewaarschuwd voor een mug die nu ook in Suriname zijn kop op steekt de Chikungunya mug.. Corry (van het resort) was hier al door gestoken en had veel last.. een niet te onderschatten vijand..)


wandelend door dorpjes



de bedrijvigheid aan de oevers






dinsdag 17 februari 2015

Samen met vleermuizen aan de mooring in Domburg

Er staat weer een filmpje van de oversteek, te vinden op: onze filmpagina of klik hier op.

Domburg
We liggen al weer een paar dagen achter de Mooring, boot opgeruimd, de was gedaan we hebben zeilen over het schip gespannen zodat het dek en dus ook binnen wat koeler blijft
Wat ik niet meer kon uitstellen is dat de WC weer uit elkaar kon.. althans het pompgedeelte.. Maar nu werkt ie weer prima, pompt ie licht en loopt ie niet meer langzaam vol..
En.nog steeds met de oude rubbers...  (blijft een warme rot klus)
Ook een beginnetje gemaakt aan de romp van de boot om er weer een waslaagje op te zetten doordat we dat toch elke 3 maanden even doe is het zo klaar, en je ziet dat de zon er geen invloed op krijgt..
Wat weer voorkomt dat de gelcoat gaat verkrijten.. en ze glimt weer..! Je kan wel merken dat de gelcoat sneller verkrijt omdat er veel was opgaat omdat het er ingezogen wordt.. We doen dit alleen in de ochtend een uurtje.. daarna is het te warm!
We liggen aan een mooring voor het restaurant River Breeze  Maar beter bekend als marina Domburg
Hier liggen we aan een goed onderhouden mooring, wat ook weer een goed gevoel geeft..
Met verder alle faciliteiten, er liggen nog een paar buren, maar die liggen hier al een jaartje of zo, en zijn blijven hangen.
Elke dag is hier in het  restaurant een soort "happy info hour" waar veel mensen heen gaan, en als je wat wilt of wat doen etc.. dan zijn ook die mensen die dat voor je regelen aanwezig.
Er is een mooie pontoon waar je kan aanmeren met de dinghy en waar je water kan tappen..
Het is allemaal nog wel verder in aanbouw, maar dat is niet storend..
Na een 3 dagen beginnen we wat te wennen aan de warmte, die hier nogal vochtig is.. en slapen we de laatste 2 nachten pas weer goed.. zonder of met een dun lakentje over je heen.
Maar met alles wat je doet zweet je snel, onze ervaring is dat dit met een weekje beter wordt hopen maar.
Vrijdag 13 feb
Vandaag hebben we onze eerste reisje naar het verdere binnenland geregeld.. volgende week woensdag gaan we naar Botopasie
Eerst voor 3 dagen maar met optie op langer.. je kan daar alleen per boot komen,  de lokale korjaal..
we zijn benieuwd?
We hebben hier een goede internet verbinding aan boord en zijn verschillende reisjes aan het uitpluizen.. we gaan het nog druk krijgen, het programma wat je kan doen is  erg groot
Maar.. eerst gaan de fietsjes straks ook de kant op..
Zondag 16-2
je blijf kijken
Gisteren naar waterland gefietst om even te kijken hoe het er daar uit ziet.. fietsen is hier erg leuk iedereen zwaait en groet naar je, en er is heel veel te zien in de mooie omgeving,
Mooie vogels, en andere dieren.
Gezeten op de kant werd ons een Kaaiman aangeboden van zo'n 1,2 mtr, lekkerrr meneertje.. lekker  bakken of saté van maken zij hij..
Nou zei ik vandaag even niet,, we gaan eerst maar proberen hoe kaaiman smaakt...
het arme beest leefde nog.. (kaaiman is lokaal bekend als "Waterkip")
Gisteren zat ik wat mail in de kuip te beantwoorden, toen onze onze buurman, een grote brulaap.. zijn naam eer aan ging doen, dat lukte.. ongelofelijk wat een geluid zo'n beest voortbrengt.
en zo lig je weer midden in de jungle
Zondag is hier echt een dag voor de lokalen, het nabijgelegen pleintje is dan gevuld met vele inwoners, eettentjes, en andere kraampjes..
Joce krijgt uitleg..
Velen zijn op hun best gekleed, en er word echt een familiedag van gemaakt.. en het is ook gezellig om er tussenin te zitten. Ook kan je vandaag zelfgemaakte Surinaamse en Javaanse gerechten kopen, en daar hebben wij ons maar even aan gewaagd.

We hebben een 1,5 uur in de rij moeten staan, maar dat beduidde over een goede kwaliteit namen we aan..
Hier proefden we onze tot nu toe lekkerste saté bami en noem maar op..
Af en toe gingen wel de vlammen uit onze oren, want we waren niet voorzichtig met de hete sausjes..
Dit vraagt wel om meer....
Maandag zijn we naar de vlindertuin gefietst het was volgens de lokalen maar 15 km, en na een 23 km waren we er uiteindelijk aangekomen..
Nogal bezweet en warm, waarna we in de airconditioned winkel ons te goed deden aan de koelte
één van de honderden soorten
Het door Nederlanders opgezette bedrijf  kweekt diverse  soorten vlinders voor Vlindertuinen in Nederland (o.a. Emmen) en Amerika en gingen er zo'n 3000 poppen per week de deur uit!de vlinder leeft zo'n 5-6 weken, dus er was een constante stroom..

Erg interessant om dit te zien, hoe alles werd gedaan, daarnaast werden er slangen gekweekt en schilpadden.. om de kosten wat te dekken..
Er werken zo'n 15 man op dit bedrijf. In ieder geval zeker de moeite waard om te bezoeken.
Bij terugkomst  waarbij we minstens 1 uur in de spoelende regen hadden gefietst, kwamen we bij omwisselen van onze kleding er achter dat er nog steeds (dit hadden we al een paar dagen) een vleermuis bij onze kooi verscholen was!
het aangevreten fruit
Nu heb je daar hier meer last van, we hadden al een paar keer aangevreten bananen waar ze dol op zijn. Na de vondst hadden we hem al een paar keer verjaagd, maar het mocht niet baten. Truukjes met veel muziek, en schreeuwen hielpen niet genoeg.. (was misschien doof?)
De Boosdoener
Eenmaal een vleermuis aan boord, komt ie steeds terug, als ie het naar zijn zin heeft! (volgens de lokalen) en we hebben we niets tegen vleermuizen, maar dit werd te gek
Helaas hebben we hem op hardhandige manier moeten verwijderen, dit kon niet langer zo.
We gingen daarna de nacht in met zeer veel regen, alle tanken zijn weer vol, geschat dat we in een kleine paar uurtjes toch een 200 liter verwerkt hebben.. wel moeten we het zeil nog wat aanpassen maar we zijn op de goede weg.
Morgen gaan we naar het binnenland, en we hebben er zin in
Maar daarover later.
Ze willen je alles verkopen.. (Lokalen noemen dit een Boomkip)






woensdag 11 februari 2015

In Suriname

Zo, we zijn nog steeds een beetje aan het bijkomen.
En willen we iedereen bedanken voor de lieve reacties die we kregen via de website en de mail.. hart verwarmend.. en daar waren we ook blij mee.. Bedankt

Na de Nacht voor anker bij nieuw Amsterdam hadden we na een slaapje van 12 uur het anker opgehaald  om het laatste tij naar Domburg mee te pakken..
Zo varend over de Suriname rivier ga je je al meer beseffen wat je eigenlijk  heb gedaan.. en groeit daarmee je trots!
Al varend langs Paramaribo  verder onder de brug door, kwamen soms flinke boomstammen en grasvelden tegen die je moet ontwijken..
Met donker varen zullen we hier niet gauw doen te meer om dat die boomstammen net aan zichtbaar zijn..
Aangekomen in Domburg vastgeknoopt aan een mooring..
Elkaar al zwetend even aanstaren  (zaten al op 32 graden)
En de rubber maar opgeblazen etc.. met het dagelijkse happy hour is er ook kantoortijd en is iedereen aan de kant bij het restaurant aanwezig die wat doet of weet of wat kan regelen.. en het was gezellig ook.
Met 2 Harlingers in gesprek gekomen die hier een groot visserij bedrijf hebben van 5 schepen de vis vangen en naar verschillende landen exporteren.. we gaan er nog even kijken
Ook oud vertrekkers die hier zijn "gestrand" en een huisje hebben gekocht ..
We gaan hier eens lekker van het land genieten, hieronder hebben we verschillende foto's van de overtocht..
Afscheid van de Windoversea

De avond in


Mooi windje

velden met waterplanten

Loodkoord onder de klamboe maken

Wacht te kooi

Mooie golven mee

communicatie met de wal en website..

Onze store kokkin

onderwant weer vastmaken

De Kapotte putting

Halverwege even bellen met de moeders..

De waterplanten was een lastige klant  

Dan maar wat bedenken wat er mee te doen..

Het huisvuil in de 5 liter kannen

het weer werd al mooier

Ingepakt tegen de zon..

lekker eten aan tafel..


stoer he

actiefoto

Bijschrift toevoegen

voor de wind weg

De baard gaat er weer af!

hé hé hé hé

mmmmmmmm

gastenvlag omhoog

daar is land

Suriname rivier


voor anker

Klein feestje

het werden 2 lekkere sigaren.. en klaar weer.

Paramaribo

verder naar Domburg..