We drijven in een zak met chips!

Eindelijk weer zeilen, weg van hier, op naar een nieuwe bestemming.

Niet dat we er niets aan vonden, integendeel  het was er erg mooi maar de drang is er, nog steeds! Elke dag 2 keer het weer checken. Na 9 dagen was gewoon tijd om te gaan! West 10 kn later iets zuidelijker draaiend, eindelijk een mooie kans.

weer westwaarts onder de brug door

De dag daarvoor waren we al van de ankerplek tegenover Lissabon weer terug gevaren naar Oeiras, waaruit we dan de volgende ochtend gaan vertrekken.

Er waaide al een stevige wind, en voeren van de ankerplek weg een uurtje voor dat de eb ging lopen.

Zodat we niet de volle eb tegen de staande golven in kregen.

Dit plannetje kwam deels uit maar we hadden iets… eerder nog moeten vertrekken en kregen evengoed nog even te maken met flinke korte en steile golven.. en hebben zelfs nog even liggen te steken met een zware bui.

vroeg in een hoge deinig

In Oeiras was de haven vol en konden gelukkig liggen bij de oliepomp, makkelijk aanmeren en morgen wegvaren, een kleine 15 min. Later kwam ook de White Wich binnen die bij ons opzij kwam.

Het was een bezig middagje.. van een was doen, boodschappen halen en wat diesel laden water tanken etc..
Weer een dag van hard werken dus.
Volgende ochtend gooiden we gelijk met de buren om even voor 7 uur de touwen los.

We waren voorbereid op een slecht eerste uurtje, deining tegen tij.. er zou eerst nog een deining van zo’n kleine 3 meter staan..
Maar alles viel mee.. en de zeilen konden gelijk bij, en de motor even tot we goed vrij waren van de monding, en daarna lekker varen!

De deining was nu gelijkmatiger wel hoog maar kwam wat achterlijk binnen dus geen last van.

Daar waren ze weer

Na een fikse bui nam de wind wat toe en bleef hij zo’n 14 knopen waaien, een flinke knik in de schoot (is bijna halve wind voor de niet zeilers), vlogen we lekker vooruit in het fel schijnende Portugese zonnetje.

Na 2 uurtjes boven de Lisboa Canyon  (3200 mtr diep) hadden we honderden dolfijnen weer om de boot heen zwemmen ook bij de boot natuurlijk, maar waar je ook keek zag je dolfijnen springen,dit was ons kadootje voor vandaag.

ff kijken

Om 4 uur in de middag liepen we de haven van Sines binnen, 57 mijl verder met een hoog gemiddelde van 6,3 knoop.

Het was een geweldige zeildag sinds een hele tijd, en blij toe want de weerberichten voor de rest van de week houd zeer weinig wind in..

Sines is een mooi stadje verscholen achter een grote industriehaven, bij de aankomst denk je waar beland ik nu, maar als je verder de 2^e kom in vaart waan je je zelf helemaal op een andere plek.

de gashendel ging veel te zwaar

Na ?? jaar weer eens op de plank
maar nog niet verleerd.

Het kommetje staat bekend om zijn warme water! Kijk dat klinkt goed en gaan we natuurlijk uitproberen en  de volgende dag lagen bijna alle aanwezige Nederlanders al in het water, suppen, windsurfen, zwemmen, snorkelen, onderwaterschip schoonmaken etc..
Maar ook bovenwater was er wat werk..
Het water was ook lekker, een 23 graatjes, na de koude Ria’s zeer welkom.

Hier in deze haven is er een vreemd fenomeen, als je in de boot zit hier allemaal geknisper! Al wordt er chips gekauwd.
Eerst denk je er loopt wat water ergens, maar na een tijdje lijkt het toch van buitenaf te komen,.. vissen die aan je boot zitten? Nee dat is het niet, seismologische activiteiten? Bij navraag ook niet..
Wat is het wel, nou niemand weet het!  ook de havenmeester heeft geen idee.

Wel weet hij te vertellen dat iedereen het er over heeft, en het aan hem vraagt!
Het is het praatje van de dag, maar Jocé had het antwoord: we liggen gewoon in een zak met chips!

Volgende dag even lekker fietsen, mooie lege fietspaden allemaal nieuw aangelegd.

massa's water

We zijn aan de noordkant van Sines en fietsen langs een kilometers lang strand. Reusachtige golven beuken op rotsen en op het strand. Als je er staat te kijken trilt de grond. het is een warme dag, maar op de fiets hebben we een lekker windje!
Dinsdag willen we weer verder.. het wordt grotendeels motoren omdat er geen wind is, maar ja, voor 20 euro liggeld koop je ook 15 liter diesel! En dat is al 9 uur varen!
Dit wordt het laatste stukje naar kaap Sint Vincent waar we oost over gaan de Algarve in

Soppende Teva's en geduld

Het zwembad van de haven

de haven van het zwembad

We liggen al weer 3 nachten in de haven van Oeiras, een luxe haven met alle faciliteiten vanaf een shuttlebus tot en met een groot zwembad, winkeltjes en uiterst vriendelijk personeel dat 24 uur voor je klaar staat! Maar vandaag gaan we weer verder naar Lissabon, een 8 mijltjes varen,  maar met het tij mee van een 3 knopen zijn we er zo. Wachten op het goede tij is hier in Oeiras wel een noodzaak, zo ook met binnenlopen, nu met springtij haal je hier voor de haven plaatselijk wel een ruime 4 knopen stroom..
Wij kwamen in Oeiras  per ongeluk op tijd  binnen, maar enkele na ons hadden er grootste moeite mee! En kropen met de zenuwen en een gangetje van 1 knoop vooruit, met flinke stroomkuilen in het water.

We gaan vandaag verder naar de marine  “Doca De Alcantara” een dicht bij het centrum gelegen haven met uiteraard verschillende faciliteiten maar géén zwembad, géén wasmachine, géén shuttle bus, bij een lawaaiige brug, en met deze zuiden wind overvliegende vliegtuigen! voor de rest kan je hier lekker slapen omdat er geen deining in de haven loopt.
Onder het varen kwamen we onder de “Ponte Salazar”  brug door, deze dateert uit april 1966 maar in 1974 werd hij tijdens de Anjerrevolutie omgedoopt tot “25 aprilbrug” hij is 2.27 km lang en is 70 mtr hoog en gebouwd door de zelfde company die de ook de San Francisco Oakland Bay bridge heeft gebouwd.

Zo dat was even een stukje cultuur.

Er liggen ook verschillende cruiseschepen hier voor de kade , één daarvan valt nogal op het is de “Wind Surf” Het grootste zeilende Cruiseschip ter wereld, van 187 meter lang.Uitgerust met 5 masten waar rolzeilen op zijn gemonteerd, een beetje vreemd om te zien. Lissabon zelf is een zeer mooie stad en je vind er van alles.
Na de aardbeving van 1755 is gehele stad weer opgebouwd, dus de zeer oude gebouwen zoals in Porto vind je hier niet! Maar dat maakt de stad zeker niet minder mooi.

De stad bestaat uit verschillende wijken met allemaal hun eigen karakter, we hebben er vele van gehad.  Kleine nauwe straatjes, vele kleine winkeltjes gerund door Pakistanen, Chinezen, Turken en vele andere culturen.

Het is prachtig om er allemaal doorheen te banjeren, maar

uiteindelijk na 3 dagen gaan de spieren opspelen en hebben we eigenlijk genoeg gezien.

Twee dagen logeren in de haven Alcantara vonden we ook meer als genoeg.

Veel lawaai van de brug, de havenmeester vindt zijn telefoon belangrijker dan de gast aan de balie, de douches zijn niet schoon (wel veel warm water) en met de zuiden wind vliegen er overdag ook nog vele vliegtuigen over, maar dan zijn we er niet….
We liggen nu aan een mooring bij Seixal 

tegenover Lissabon. Lekker rustig  en een beetje draaien op de stroom. Een klein niet al te bekend plekje

Hiervandaan gaat er een ferry naar Lissabon en met 20 minuten ben je al weer in de stad.. en gaan we dus nog een dagje plannen naar Sintra en Cascais.. maar wel na alleen  als het weer opknapt.

Vandaag veel regen gehad, en omdat we de Teva’s af en toe moeten weken om de geurtjes er af te halen blijft er natuurlijk zeep hangen, dus liepen we te soppen met schuim op de voeten.. door de straten van Lissabon.
Avonds hoorden we onze oudste zoon Tjerk op zender, hij lag met zijn schip bij noord Finland in de Botnische zee z’n 2000 mijl bij ons vandaan, een gesprek ging niet want er was te veel ruis bij, maar wellicht de volgende keer als ie wat dichterbij is.. of de weersomstandigheden beter

Voorlopig zullen we hier ook wel een tijdje moeten blijven liggen, het lage druk gebied zakt weer af naar ons toe, en niet eerder dan na aankomend weekend , komt er weer een gaatje..

Ons geduld wordt op de proef gesteld, kunnen we zolang wachten? We hebben tijd..!
Maar we willen hier eigenlijk weg, er is genoeg gezien.. en verder zuid in varen...

Maar wanneer… 

Kakkerlakken met zuidelijke wind

we verlaten Porto

Na 4 nachten Porto vonden we het welletjes en gingen we verder zuidwaarts, er was weinig wind voorspeld, dus weer motoren… onderweg even een klein uurtje gezeild, dat was dus maar van korte duur.. wel verschillende Atlantische makrelen gevangen, wat in tegenstelling van de makreel die wij kennen een veel vollere en lekkere vis is. Na 32 mijl liepen we Aveiro binnen, hier is wel een jachthaven maar kan je ook heel goed ankeren verder in een hoekje bij een militaire luchtmacht basis.
Een mooi plekje  ware het niet dat je rondom voorbij wordt gevaren door hengelaars.. en dat  vroeg in de morgen.
Later kwamen de “Ojala” en de “Volente” ook binnen varen voor een nachtje rust.

een gedeelte van  de hengelaars

De Volonte hebben nog even bij ons aangemeerd en even bijgepraat wat weer gezellig was met de kinderen, om 21.30 u. ging de Cobb nog even aan voor de verse makreel.
Ingerold in de folie maakte de vangst tot een heerlijke traktatie. En smaakt naar meer!

Volgende ochtend om 7 uur ging het anker weer op! Wederom weinig wind en dat zou ook zo blijven. Bij de mondig was een drukte van jewelste met sportvissers, die ons in de ochtend al hadden gewekt met hun snelle en dichtbij langsvaren.
Nu voeren wij dichtbij langs en dat vonden ze niet leuk..(gniffel) omdat ze dan moesten inhouden met slepen!

De bedoeling was naar Nazaré te varen, dat is zo’n ruime 70 mijl! En met motor lopen we zo’n 6,2 Kn  op eco speed, en een klein mijltje tegenstroom.. een lange dag dus.

Maar onderweg kregen we een klein windje Wat de motor meehielp  Om 18.00 u. liepen we Nazaré binnen, suf en gaar…

 

Nazaré

In Porto lazen we op de website van “windoversea” dat ze kakkerlakken aan boord hebben gekregen. Hier schrokken wij ook van.

Omdat we nog niet hier mee bezig waren geweest, maar de kans er op veel groter wordt,  naar gelang je zuidelijker komt.

killing spray

Nu halen we alle karton en etiketten van etenswaar af, schoenen blijven buiten de boot, en worden bij aan boord nemen  bewaard in een teil of zak, alvorens ze een badje met ontsmetting ( bleekwater gemengd) te hebben gegeven. P.s. dit is ook goed voor stinkende teva’s
Verder schoon houden van etensresten etc… en een beetje geluk natuurlijk! Maar je blijft er wel mee bezig..

Nazaré  heeft  een fantastisch strand, waar genoeg te doen is

Vooral het hoge gedeelte geeft je mooie uitzichten op het strand, stad en de havens.

Je kan hier zelfs met zo’n treintje de berg op.
Ook hier was het toeristische gehalte wederom hoog, maar de mooie uitzichten maakten het goed.

het goede leven in Nazaré

In een oud fort boven op de heuvel  was een fototentoonstelling, wij hebben deze helaas gemist maar naar het schijnt is hier in 2010 op de hoogste golf van de wereld gesurft! 23.77 meter.. (Guinness book).

Niet dat we hier daar wat bij kunnen voorstellen.. op een spiegelgladde zee waar je veren kunt zaaien!

Zaterdag ochtend zijn we weer vertrokken nadat we de avond ervoor weer gezellig de verjaardag van Erik hebben gevierd van de Volonté die samen met de Puff avonds de haven in kwamen varen.

Penich

Het zou geen leuke plek zijn, maar wij vonden het een topper.. mooie oude karakteristieke huisjes, met de klassieke Portugese kleurtjes.

brandpreventie op de steiger

Hier doorheen lopend waan je je echt in oud Portugal. Weinig toeristen alleen wat passagiers voor de ferry naar het nabij gelegen eiland.
De Haven is simpel en goedkoop, de eerste nacht hadden we al gratis, er zijn twee douches man/vrouw, niet groot maar met een heerlijk stortbad aan warm water, ook aan brandpreventie ontbreekt het niet.. Er zouden volgens de  Reeds almanak, veel golven zijn van passerende vissersboten in deze haven, maar de vissersvloot is er bijna niet meer, en de overige bootjes vallen mee. (hier betrapten we de Reeds al meer op)

Na 3 mooie dagen, gooiden we dinsdagochtend de lijnen weer los

En gaan weer motoren en misschien wat zeilen. richting Oeiras

De Portugese Noord (Nortada) is momenteel zeer ver te zoeken, geen wind en wat er waait is tegen.. zo ook de komende week volgens de verre vooruitzichten. Aankomende dagen wordt het zelfs wat guur voor Portugese begrippen.. regen en wind.

Dit maakt het ook niet mogelijk om op verschillende plekjes te ankeren en dat je moet uitwijken naar vaak dure havens.. en moeten we onze gelofte breken dat we ”niet aan de wind” zeilen..
Wat overigens wel meevalt met een knoopje of 15 in je shirtje en korte broek!
Maar wie weet, we blijven hopen… het blijft “het weer..”

Verse broodjes in de zeemist

Vanuit Povoa de Varzim moesten we nog 15 mijltjes naar de Marina in Porto, eerst met het voorzeil en de motor,  maar gelukkig kwam er na een half uurtje wat wind en kon het grootzeil er bij .

Helaas voor korte duur.. en uiteindelijk voeren we de Douro  rivier op met de zeilen opgeborgen.

Daar werden we al snel opgevangen door de rubberboot van de haven, en konden we achter ze aan varen, samen met de Puff die ook naar Porto was gevaren.

Elke morgen verse broodjes..

Na het bekende afmeerproces en dat ZIJ.. onze boot hadden vast geknoopt, kregen we een handdruk en werden we welkom geheten in Porto. Waarna we zelf de boot zoals altijd weer even anders vastlegden..
Alleraardigst waren ze ook op het kantoor, na de handdruk en uitleg van alles in de omgeving, kregen we zelfs een rondleiding over het terrein.. Het is hier gewoon erg goed voor elkaar..
Zelfs toen we de volgende morgen in de kuip zaten er iemand langs kwam en ons 4 verse broodjes bracht en dit gaat elke dag door zolang je hier lig. Zo ook af en toe de vraag of alles naar het zin is!

De oude stad van Porto is zeker een bezoek waard, eigenlijk moet je er verplicht heen.   de vele oude gebouwen, torens en oudheden geven een geweldige sfeer aan de stad.
De bekende Portboten bij de brug samen met de terrasjes maken het een bruisende gezellige stad.

En zorgt er ook voor dat we wat langer hier blijven.

Eindelijk hadden we ook eindelijk weer de mogelijkheid ( en de zin) om te fietsen, die hadden we tot nu toe niet veel gebruikt.

Maar dat werd weer even rechtgezet met een 40 km lange tocht langs de kust zuid in, over prachtig aangelegen paden met superglad asfalt..

Zo fietsend  langs de Atlantic met hun grote brekers op de stranden maakte dit tot echt een geweldige tocht.

Onze Dahon fietsjes brengen ons weer overal heen

Vele mensen vulden de stranden maar toch lijkt het wel of hier het seizoen ook op het einde loopt, de meeste vakanties zijn ook al weer voorbij

De laatste dag in Porto zijn we begonnen met wassen, daarna boodschappen doen.  (20min. uphill) Op de terugweg stortte onze opvouwbare steekwagen in elkaar, dit met vele pakken melk , bier  en andere lastige zware spullen,  vervolgens aan boord de was opruimen, bedden weer in orde maken (ondertussen bloedheet geworden). De steekwagen ging al erg hard achteruit maar met de leverancier uit Enkhuizen (karwei) is een regeling getroffen! Waar we tevreden over waren. We kijken alhier weer uit naar een nieuwe!!

zeemist komt regelmatig binnen

Daarna naar Porto om ff wat te eten en rond te hangen, maar het werd een terras bezoek van 3 uurtjes en daarna weer 4 km terug lopen, de fut was er uit vandaag..

Morgen weer verder naar een ankerplekje op de rivier bij de stad Aveiro. hier gaan we onze 4^e nacht al weer in!

De windvoorspelling is niet optimaal ZW en rond 12 uur west ( 6-8kn) daar gokken we een beetje op

Maar de 32 mijl zal niet zonder de motor worden gehaald..
Ondertussen word het landschap steeds weer anders  steeds minder groen..

Ondertussen staat er weer een nieuw filmpje bij het tabblad ..Film..