zaterdag 28 maart 2015

Bigi-Pan, flamingo's ibissen en een modderbad

Weer op reis.
Na een paar dagen bij te zijn gekomen, zijn we weer op pad gegaan.
Bij de lokale verhuurder een auto gehuurd het zijn oude auto's maar ze rijden goed..
En waar kan je nog huren voor €10,00 per dag?
colakreek
We zijn even naar de colakreek " gewandeld " 47 km en we waren er al.
De Cola-kreek is een kreek wederom met zoet water, het water heeft een cola kleur van daar die naam deze kleur is ontstaan door bladeren die daar in terecht komen, daarom is er een constante zuurtegraad en dan ook uitstekend (warm) zwemwater.
Hoezo cola
In de weekenden en vakanties loopt Paramaribo uit, en de meeste gaan hier naar toe.
Het was nu rustig maar we gaan denk nog een keertje op zaterdag en hopen dan op een gezellige drukte wat ook weer leuk is. Onderweg terug wat lekkere groenten gescoord voor het avond eten.
De volgende dag wat boodschapjes gedaan, wat geld gewisseld, etc... alles is hier contant! En SRD pinnen is een slechte deal, want bij de banken krijg je de laagste koersen dat scheelt meer dan 10% dan op particuliere wisselkantoren.
Er is 1 favoriet waar iedereen hier zijn geld wisselen en altijd de hoogste koers verzekerd.
Euro's pinnen is ook lastig en als je wat hebt gevonden kost het je 3% commissie!
Dus wie hier nog komt neem cash.. mee!!
Verder vandaag een rol touw gekocht, we moesten nog een lange lijn er bij hebben voor evt de achterkant schip aan een boom vast te knopen straks in de Carieb. We hadden al een lange stevige lijn, maar die hebben we eigenlijk voor de "sea-break"  en willen die niet beschadigen.
Ook daarmee is het opletten, het touw koop je bij de Chinezen maar ze hebben allemaal hun eigen prijs.. We namen 16 mm wat bij de ene 8,50 SRD de meter kostte, en wij kochten hem uiteindelijk elders voor 2,15 SRD
Een nylon lijn maar voor deze doeleinden goed genoeg.
Zo zijn we de dag weer rondgewandeld door Paramaribo..
Nu denken jullie wat wandelen die mensen wat af, nou dit is niet wat jullie denken
Een rondje met de auto of ergens naar toe rijden heet in Suriname " wandelen"

Zo zijn we donderdag richting Nickerie gewandeld...daar is een groot natuurgebied waar we na aankomst verder gingen per boot naar Bigi-Pan. Een wandeltocht van 260 km! Wat toch niet een ontspannen ritje is als je hier niet woont!
Onderweg zag je het landschap veranderen.. ruimer en minder bossen en uiteindelijk hele grote vlakten waar veeteelt en vooral veel, heel veel rijst werd verbouwd..
rijst.. zover je kijkt

Ook de temperatuur was aangenaam wel warm maar minder vochtig.. Ook werd onderweg alles netter en schoner (uitzonderingen nagelaten) alles zag er meer geordend uit!
In Nickerie werden we opgewacht door Hemradj waarbij we dit geboekt hadden.
Na een Javaans culinair hoogstandje bij een airco, werden we door Hemradj weggebracht naar de plaats waar we werden opgehaald.
Daar was de crew van Stephanie om ons op te halen. (Stephanie is de eigenaresse van de lodge)
Na een 10 min varen wamen we via een overhaal in het hoger gelegen gebied en door een 8 km lang kanaal kwamen we op de Bigi-pan. Onderweg was al veel te zien ibissen, zilverreigers, moerasbuizerd, zwarte havik en vele andere vogels..
               




 Op de grote plas aangekomen wat op zijn diepste punt 70 cm is waren we al snel bij de lodge.
Dit was een geheel uit hout opgebouwd pand wat op palen in het water stond, ze had (met wat hulp natuurlijk,!) haar eigen Lodge gebouwd.
Daar werden we vriendelijk ontvangen door de rest van de crew
We hadden een druk schema en we zouden eerst gaan vissen (leuk) en dat bestond uit het leeghalen van de al uitstaande netten.



Langs de netten lopen door de bagger


De vangst was goed en hadden we een 20 tal tilapia's deze keer gezonde, en niet die vissen vol met penicilline uit de kweekvijvers... de wij in Nederland krijgen!
Bij terugkomst deden we even een bakkie, en konden we even een 30 minuten "hangmatteeren" voor we verder gingen naar de Flamingo's en de overige vogels.


Het is en blijft zwaar





1000den
Die met de ondergaande zon hun nachtplek gaan opzoeken.
We probeerden ze zo dicht mogelijk te naderen maar dat valt niet mee, maar we konden er mooie foto's van maken.




Toen ze opvlogen deden ze dat in groepen wat een fantastisch gezicht was.. Toen de Flamingo's weg waren (naar de kust) gingen we naar de overnachtingsplek van de overige vogels. 
Ongelofelijk wat we daar zagen, zoveel vogels, 1000den rode ibissen, witte reigers, en vele anderen landen daar op de boomtakken.. wat natuurlijk veel geruzie gaf bij de paartjes..
Na dit tafereel gingen we lekker eten om daarna naar Kaaimannen te zoeken en eentje te vangen als we konden.
De meeste houden nu een winterslaap en we moesten wel geluk hebben..
Deze avond liet het geluk ons in de steek maar we hadden wel een paar mooie (giftige) boomslangen gespot..
Zo varend stonden we er van te kijken dat onze gids die slangen zag in de bomen..
De ogen lichten wel op maar toch...
Om 22.00 kwamen we weer terug en een 15 min. later lagen we in de kooi, enigszins gesloopt van de lange drukke dag.
Laat te bed moest ook niet want de volgende ochtend moesten we al om 05.45 u. ons bedje uit.. En om 05.55 maakte ik de gids wakker ( he, he, he, ) we gingen om even over 6 varen om de vogels wakker te zien worden en vertrekken naar hun dagplekken.

Dit gebeurde met zonsopkomst in een 4 grote groepen en even later arriveerden ook de Flamingo's weer..
Wel allemaal indrukwekkend dit hele gebeuren.. en dan voel je je echt bevoorrecht dit mee te kunnen maken.

Na deze happening gingen we lekker ontbijten, en een uurtje later waren we op weg naar de oceaankust.. waar alle warme gebieden mooie witte stranden hebben, is Suriname  verrijkt met veel prut! en daar hebben we na een mooie boottocht door een moerasgebied een modderbad genomen..
Als je stond zakte je weg tot je middel, het was nog niet erg laag water wat als gevolg had toen we er uit kwamen pas roken hoe erg de prut stonk!   maar het zal wel ergens goed voor zijn..
Terug in de lodge even een zoute douche, en na een bord heerlijke roti zat het er weer op voor ons..
We voeren door een mooi gebied

Onderweg kwamen we nog een mooie specht tegen die te druk was om op te letten zodat we hem op de plaat konden zetten..
Om 3 uur zaten we weer in de auto op weg naar huis  onderweg iets minder snel gereden zodat we nog lekker om ons heen konden kijken..En om 7 uur kwamen we bij de boot aan.

We hebben hier een prachtige tijd beleeft en waren blij dit te hebben gedaan,
Een onvergetelijke ervaring, bij Stefanie's Lodge deze werd ons aangeraden en ze hadden gelijk
Even een weekendje bijkomen en gaan we ons weer focussen op een volgend uitstapje.. Wat is het toch een mooi land...




zondag 22 maart 2015

Naar Nederland en terug

Nederland voor twee weekjes...
Op weg naar ons vliegtuig
Koud weer en warme ontmoeting na 9 uur vliegen zijn we terug waar we 9 maanden geleden begonnen.. En kwamen we aan bij frisse 9 graden Celsius..
Dat is een uurtje per maand mmmm een beetje raar denken.. En zelfs vermoeider aankomen dan een oversteek van een weekje, slapen in een vliegtuig is niet voor ons weggelegd. Zo met voornamelijk Surinamers als passagiers ben je bij SLM wel verzekerd van een gezellige vlucht!
Opgehaald door onze oudste zoon reden we richting Enkhuizen.. Rijdend door het snelle verkeer hoefden we geen zorgen te maken om diepe kuilen in de wegen.. wat een hele geruststelling was!

 Het weerzien met de familie was een topper en vooral de kleinkinderen sprongen een gat in de lucht. En overstelpte ons met hun tekeningen en liedjes, en moesten we allemaal hun nieuwe dingetjes zien van "Frozen"  ook hun kamertje met nieuwe spulletjes, en straks de nieuwe klas op school natuurlijk.. Waar ze vaak over hun oma en opa vertelden.
En dan pas zie dat je ook veel mist als je weg bent! Ze praten beter, zijn volwassener
En dat in de 9 maandjes....
Bij ons huisje
Mede dankzij het internet met skype, mail, watt's app en ga maar door. Maakt het lange wegzijn heel wat dragelijker.. Maar er gaat niet voor echt!

Wel vreemd weer in een huisje
Een joekel van een tv scherm., de kraan opendraaien en geen pomp horen aanslaan, niet of minder zuinig met water hoeven om te gaan, de fluitketel zoeken, de zon schijnt en je zoekt de accumonitor om te kijken hoeveel stroom je laad, op een knop drukken en je wc spoelt door. steeds goed en snel internet, Een blijvend warme douche, een lekkere luie bank, je eigen auto, 1 supermarkt waar je alles kan krijgen wat je wilt, dikke boxspring matrassen met groot donsbed (erg lekker)en gaan zo maar door.
We waren er zo weer aan gewend..
We hadden gelijk weer een gevulde agenda, van alle bezoekjes en dingen die moesten worden geregeld.
De kleintje knettergek van blijdschap
We waren er verbaast van hoe snel je weer in het ritme zit, de 9 maanden waren zo maar vergeten. De mensen die je aanhielden, met " nu al thuis?" Deden je realiseren dat je nog steeds onderweg bent. Ook viel het op hoeveel mensen je volgen, met een pageview van een 80000 is dat toch leuk
naar het Circus
Langs de familie, de kleinkinderen bij je te slapen en samen leuke dingen doen.. het was weer een heerlijke tijd die ook zo weer om was.
Zelf nog even een 2 dagen in de winkel geholpen, vreemd om de zaak zo in te lopen nieuwe dingen, wat anders ingedeeld etc.. Zo konden we Remco wat lastige dingen uit handen nemen zodat ie daar geen tijd meer aan hoeft te besteden..
Er waren ook minder leuke dingen..
Onze trouwe Lola op haar laatste wintersport
Zo overleed ook onze Lola.. Onze trouwe blonde labrador viervoeter.. Die altijd bij ons was, te tourskiën in de bergen, laten abseilen aan lijnen, en vele rugzakvakanties ging ze mee met haar eigen rugzak..
Ze kreeg met afscheid tekeningen en
een bal mee
Ze overleed in haar slaap door vermoedelijk een hartstilstand ze was 12,5 jaar  geworden we zullen haar erg missen we hebben haar met zijn allen begraven. En hebben nog nooit zo uitgebreid afscheid van een huisdier genomen.

Aan alles komt weer een eind en zo reden we zaterdag de 21e weer naar Schiphol toe.

Aldaar aangekomen liep niet alles op rolletjes we dachten niet dat we nog problemen zouden krijgen, maar niets was minder waar
Weer de trein in
Bij inchecken kregen we te horen
mmm ik zie dat u een terug ticket heeft...naar Suriname
Woont u daar .Nee we liggen daar met onze boot..
Ah. maar dan moet u een verblijfsvergunning hebben..
Nee dat hoef ik niet, wij zijn komen varen met de boot.. Liggen daar voor anker en zijn op bezoek in Nederland geweest!
Dan maakt u kans dat u een retourticket moet kopen zodat u kan laten zien dat u weer uit Suriname gaat..
Nee dat hoef ik en dat willen we ook niet.. Hier heeft u mijn scheepspapieren en een bewijs van binnenkomst met de boot MET EEN STEMPEL!
Ondertussen beginnen we te borrelen van binnen.
Ik zal dit even met een collega doorspreken..

Na twee minuten kwam collega, een hoger man in functie..
Enkele belletjes later en een controle van onze bootpapieren  kregen we een akkoord met een extra anekdote voor in Suriname..
Hulde aan deze man na een 40 minuten lullen...
  
Zo nu even een toeristenkaartje halen.. is zo klaar scheelt weer tijd in Suriname toch
Aan de balie..
Goedemorrrgen meneerrrr... goedemorgen mevrouw..
Ik wilde graag een toeristenkaart voor ons beiden..
Uw paspoort en uw retourticket alstublieft (gaan we weer)
Die heb ik niet mevrouw.. Wij stappen daar op een boot etc.. Etc..
Meneer hier heeft u de voorwaarden en daaraan moet u voldoen..
&@€;:/€&@ maar weer terug naar de aardige meneer..
Eens kijken wat we kunnen doen was zijn antwoord..
Onze reddende (lucht) ticket
Hij tikte wat op zijn toetsenbord en zei: komt u maar even aan deze kant.
En neemt u even een foto van het scherm..
Daar had hij een retourticket voor ons gemaakt bij hoge uitzondering werd er bij vermeld..
We konden hem wel zoenen want anders waren er weer problemen in Suriname als we daar aan kwamen en het land in wilden.
Weer terug naar de balie voor toeristenkaarten en een zeer verwonderd kijkende mevrouw maakte voor ons de toeristenkaarten..
Wij moesten wel even gniffelen.. Ze bleef ongelofelijk kijken en snapte er niets van!
Een goede leer voor andere vertrekkers die zoiets gaan doen, neem je scheepspapieren mee.. met bewijs van de douane dat je binnen bent gelopen met het schip, ik had ze per toeval meegenomen. Omdat ik twijfelde met uitklaren op het vliegveld (gelukkig)
En hulde aan de SLM fantastisch.. Geregeld

We waren nog nooit zo snel het kanaal door
Onderweg nog even op de navionics gekeken en zo konden we de pilot in de gaten houden of ie wel op de route bleef.
Om 20.35u. landen wij na ruim 9 uur vliegen op de Zanderij in Suriname
We werden opgewacht door Walewijn van de Antares, wat een service we waren er erg blij mee

En zo lagen we weer om 12 uur lokale tijd in onze eigen kooi, wat beduusd zo ben je hier en zo ben je daar!
Dit hadden we ook de volgende dag, een apart gevoel dat we hier zijn dat komt vast omdat je er zo vlug bent en niet het  gevoel hebt er langzaam naar toe te zijn gevaren..
Deze dag alles weer opgeruimd, en op zijn plek.
Klusjes wachten we nog maar even mee eerst maar weer een beetje acclimatiseren..
en wat kijken naar een volgend uitstapje..
We hebben een mooie tijd gehad in Nederland maar nu gaan we weer verder.

vrijdag 6 maart 2015

Vakantie

De laatste tijd hebben we eigenlijk niet veel uitgevoerd, te meer omdat we zo'n dag of 3 veel regen hebben gehad!
we hadden de regenboog
We zijn een dagje naar Paramaribo geweest, naar de Surinaamse markt en wat andere plekjes..
je geloofd het pas als je het ziet
Het blijft wel een leuke stad, Alleen veel stinkend verkeer.. maar zo af en toe een dagje  is dat vol te houden. Al lopend door de stad wordt je ook regelmatig verbaast, zo zagen we weer een gebouw in de "steigers" staan.. op zich niets bijzonders, maar na goed te hebben gekeken is deze steiger in elkaar gebouwd/timmert van planken van oude pallets..
Ik denk niet dat ze een arbeidsinspectie hebben???



Donderdag 5-03
Vandaag weer wat kleding wassen het ziet er droog uit dus moet het lukken, hoop dat het droog blijft want binnen in de boot wordt het ook klam...
alleen per boot bereikbaar
In de middag zijn we met de laatste Ebstroom de dinghy naar plantage Laarwijk gevaren.
Een oude plantage waar vroeger suikerriet werd verbouwden volgens een ingezetene ook nog koffie en cacao.. bij deze man hebben we bijna de gehele geschiedenis aangehoord.. erg interessant.
Doordat Brazilië  deze leveranties nagenoeg overnam door hun grote producties raakte de plantage in verval, de eigenaren waren weggegaan of overleden. Jaren later is het stuk verkaveld door enkele Surinamers en worden er nu pompelmoes, sinaasappelen, grapefruits en bananen gekweekt.
Er zijn een 200 inwoners en sinds 2010 is er elektriciteit aangelegd... Er is niet die orde en netheid op het land als bij onze boomgaarden en de afzet moet nog  steeds per korjaal.. er is gewoon geen weg naar toe... alleen water.
Maar het dorp gedijd gelukkig goed.

Ook wist deze man te vertellen dat het weer hier ook erg in de war is, kon vroeger er precies er van op aan dat een bepaalde tijd een periode aan brak, zoals de kleine en de grote regentijd.. Nu hebben we de kleine droge tijd maar nog regelmatig zijn er dagen met regen.. en is er geen datum meer aan vast te knopen..
Wat dus niet normaal is. En ook dagen met te lange extreme warmte in de grote droge tijd..
De temperaturen blijven dan ook redelijk tussen de 28 en 31 graden.
Dat is anders met de grote droge tijd, dan is het hier volgens de inwonende Nederlanders niet erg comfortabel meer.. rennen van schaduw naar schaduw.. dat hoeven we gelukkig niet nu te doen..
En kan je wat activiteiten inplannen.

Deze man wilde natuurlijk alles weten hoe wij hier kwamen en moesten hem alles uitleggen hoe dat op een boot gaat, waarop sommige dingen hem wat te boven ging.
Het heeft toch weer veel voordelen dat je de taal spreek. We hebben gezellig gezeten.
om een uur of 3 voeren we weer terug, en werden we ingehaald door een flinke boot wat even later door ons werd overgenomen, hij voer de bagger in omdat het water erg laag was.. (springtij)
Maar dat duurde maar even.
oppassen met de machette
Aan boord hebben we een paar gescoorde kokosnoten open gehakt
Even wennen met het nieuwe gereedschap en om je vingers denken..
Maar het resulteerde in bijna een liter kokosmelk en een hapje van de zachte binnenkant.
bij jonge noten een zachte binnenkant.









Avonds was er een Holika verbranding even verder op, dit is de laatste dag van het jaar van de Hindoestanen en de vooravond van de Holi Phagwa dit feest moeten we helaas gaan missen omdat we terug vliegen.. wat eigenlijk wel jammer vinden..Gisteren werd het al op scholen gevierd, en kwamen we verschillende kinderen tegen met alle kleuren over hun heen wat er feestelijk uitzag. Om half 8 avonds gingen we samen met de Antares crew die kant op, het zou om 8 uur avonds beginnen, maar de priester was laat en de hele ceremonie begon om ca. half 10..

Er werden vele gebeden en cerimonele dingen uitgevoerd voordat de brand erin ging om de boze bara's   en een balletje met suiker en kokos genaamd Laddoo die wel heel erg lekker waren..
geest te verwijderen.. en de goede overbleef, van te voren kregen we allemaal wat te drinken en een paar overheerlijke

Daarna werd het vuur aangestoken en konden we weer naar onze stoelen..
volle maan onderweg
En de ingehuurde muziekgroep zette in, met een nogal erg harde Hindoestaanse muziek..
Wij vroegen ons al af waarom de voorste 4-5 rijen met stoelen onbezet bleven....
Nou :).... nu weten we het..  om 11 uur gingen we weer bootwaards met erg lekker weer, het was een leuke avond geweest.




Verder kijken naar eventuele andere mooie plekjes alhier kwamen we al surfend op het internet bij een mooie aanbieding van de Surinaamse luchtvaart maatschappij, en hebben deze geboekt!
En gaan we lekker genieten van 2 weken vakantie naar Nederland..
6 Maart (vandaag)  vliegen we hier vandaan en we hebben er zin in.. De boot ligt hier goed aan een mooring, en er wordt ook op gelet.
Voor als we terug zijn hebben we ook al weer wat leuke dingen op het programma staan..
We hebben zin om naar Nederland te gaan maar zeker straks ook weer terug..
Dus vandaag zijn we alles aan het klaarmaken voor de vakantie naar Nederland.

Het blog zal even stil liggen
Maar we komen terug!














zondag 1 maart 2015

Ruim je rommel op.

Nu we weer al een tijdje rondhangen hier zijn er natuurlijk altijd weer een paar dingen waar je je aan ergert! Vooral om het feit dat ze hier alles langs de kant van de weg of in de sloot gooien..
De sloot
Fietsend of met de auto rijdend langs de kant is er geen stukje berm wat schoon is van petflessen, plastic zakken, autobanden, blikjes en alle andere soorten vuil.
We zagen het voor ons in de auto ook, een slinger aan het stuur langs de kant rijden en zakken met vuil wordt uit het raam gegooid..
Onze chauffeur die ons reed om in te klaren deed hetzelfde toen ik vroeg waarom? Ja, dat deed ik altijd al en de anderen doen het ook.. Zonde..
Ook op onze reis in het binnenland dreven er steeds petflessen voorbij, met onze gids waarmee we door een dorpje liepen wezen wij hem om veel lege petflessen op de grond bij een voetbalveldje. Waarom wordt zoiets niet opgeruimd vroegen wij..
langs de oevers
Hijzelf had er ook een hekel aan en zei, als we dit opruimen ligt er de volgende keer 3 keer zoveel!! Omdat ze dan denken dat iemand het opruimt.. gooien ze nog meer op de grond! Het is hier echt een probleem, momenteel worden de sloten hier leeg geschept en dan pas zie je hoeveel troep er ligt.. Misschien dat statiegeld iets van dit probleem kan oplossen.. Zelf doen ze het niet..

Deze problemen kwamen we ook al in Portugal tegen, en op de Kaapverdische Eilanden! wel minder maar toch teveel. Maar, ja zo naar mijn gevoel zal het nogal een tijdje duren.. De meeste toeristen merk je aan dat je het expres niet willen zien omdat ze naar een mooi bosrijk land gaan, en past het niet in hun beeld!
En ook niet op hun foto's die ze aan anderen willen laten zien hoe mooi het wel is waar ze zijn geweest.. Helaas, maar het is er wel degelijk. En daarom ook van ons ook een paar foto's waar het wel degelijk op is te zien.

Waterkant Markt
Maar buiten deze vuilnis langs de wegen en oevers, heeft Suriname natuurlijk ook vele mooie dingen, en gaan we ons daar nu maar weer op focussen, maar moest het even kwijt.
even afwachten voor we er over konden
Na een paar dagen weer terug op de boot, waren we nog even naar Paramaribo geweest en wel op de fiets.. Maar dat gaan we niet meer doen, te warm en te ver. Toen we in Paramaribo aan kwamen waren we al te moe om wat rond te hangen.
Dus wat vlug dingen bekeken toen langs de Hollandse winkel en weer naar de boot waar we nadien 51 km aftikten.. Te veel! Na een 1,5 dag regen (heerlijk lekker op de boot hangen en kleine dingetjes doen) zijn we vrijdag met de bus naar Paramaribo gegaan.. Weer een belevenis apart.... Er is geen busnummer, geen schema, geen tijden en vaste vertrekplekken..
wachten op de bus voor de lokale supermarkt
Onze bus zou ongeveer tussen 7 uur en half 9 in de ochtend komen. Aan de ervaringen van de andere zeilers hier is het gemiddeld een half uur wachten met een beetje mazzel! Je moet niet in de bus stappen naar Paramaribo, maar die de andere kant op gaat, dan pas ben je verzekerd van een plekje.. Dus dat houd in dat een half uur de verkeerde kant op gaat, op een gegeven moment draait de bus en gaan we richting Paramaribo.
Als je zo een tijdje moet wachten
tot ie vol is, lijkt het wel een oven..
Langsrijdend het punt waar we instapten, was er inderdaad geen plek meer in de bus.. Plakkend van het zweet van de plastic stoeltjes en stinkend naar de uitlaat gassen stapten we na afrekenen van 5 SRD (€ 1,17) voor ons beiden, een 50 minuten later uit.. He, he.. 1e fase was achter de rug! Even langs de Militaire politie om wat te vragen en daarna een beetje winkeltjes langslopen, we wilden nog een extra hangmat er bij, even langs een souvenir shop en wat andere spulletjes kopen. Waar we goed in zijn geslaagd, en o.a. Een stevige 60 cm lange Machet voor onszelf hebben aangeschaft.. We zijn deze keer in het minder oude gedeelte en winkel gebied gebleven, op een paar plekjes na natuurlijk, en houden het hele oude gedeelte nog voor een volgende keer..
Fort Zeelandia
Hebben we o.a. Fort Zeelandia bezocht, waar de o.a. decembermoorden zijn gepleegd.  als je daar zo staat kan je jezelf niet voorstellen dat dergelijke gruwelijkheden zich hier hebben afgespeeld..
niet alleen de Decembermoorden, maar ook vroeger stond Fort Zeelande bekend als de plek waar je je slaven kon laten straffen.. een gevreesde methode was de "spaanse bok" het weerloos vastbinden van de slaaf en zijn huid rondom open ranselen met een stok.. we waren wel lieverdjes hé,  zo in die tijd..
Mooi opgeknapt officiershuis
Hier en er vlak omheen is het stadsherstel goed bezig geweest om alles weer origineel te restaureren, wat ze aardig is gelukt.
Ook binnen in het fort was e veel te zien en te lezen over zijn geschiedenis.
Later even lekker gezeten bij het " Het Vat" een bekende plek om wat te eten en/of drinken, leuke plek en het eten was goed, maar verder waren we er niet erg onder de indruk..
Verder zijn we  langs de grens van de oude stad terug gelopen, en houden we het oudere gedeelte voor een volgende keer. En vervolgens weer een bus zoeken die ons terugbracht. Dat ging redelijk vlug en na een korte stop onderweg om olie bij de motor te gooien

waren we eind van de middag terug. Net te laat om op de SSB zender de Antares te spreken, die komt zaterdagavond hier voor de kust aan.. Dan maar even een mailtje sturen.. We vinden het fijn dat ze komen, we hebben ze sinds een paar weken voor de kerst niet meer gezien.. wij gingen naar La Gomera, en we zeiden tegen elkaar tot morgen.. er kwam wat tussen en zo is al weer een 2,5 maand geleden..
De Antares is binnen
Zaterdag 28 feb. De laatste dag van de maand alweer, tijd gaat vlug. Vandaag weer opruim en wasdag het zonnetje schijnt en gooien we alle matrassen naar buiten om lekker uit te dampen.. Enkhuizer krantje ophalen met de E-reader en een lokaal krantje kopen.. handig dat ze hier Nederlands hanteren.
Liggend in de nieuwe hangmat (werd uitgetest), hoorden we getoeter en Jocé riep, daar heb je de Antares.. de wind viel buiten mee en zo konden ze lekker gang maken om op tijd binnen te lopen.. Even geholpen met de mooring.. en eind van de middag lekker samen bij gekletst in het restaurant, gezellig weer.