woensdag 15 juni 2016

Eindelijk de Azoren

Met het onverwachtse weggaan vanuit Bermuda.
Moesten we ook het blog wat snel afmaken.. Maar het gehele schip was gelukkig in orde en hoefden we alleen maar wat groenten en vlees bij te halen..
Het waren dure inkopen, alleen al een klein bosje prei kostte al bijna een biertje (zie laatste blog Bermuda) vanuit het magazijn kregen we nog wat bewaarmelk! Dat is hier een schaars artikel omdat het bijna niet wordt gebruikt hier, maar ook in Amerika niet!
Joce ging aan het eten vooruit koken, en ik ging de laatste weerberichten, mails etc.. en uitklaren regelen.
Bij uitvaren bij Bermuda radio gemeld en wilde ze flink gegevens van je, en je geplande aankomst! dit voor de veiligheid etc.. wel een goed ding vonden we, want het is toch een aardig plasje wat je oversteekt
Hoe de tocht was heb je in de blogs onderweg gelezen..
We haalden het anker op en werden al uitgezwaaid door St George
Ook werden we door meerdere boten uitgezwaaid, wat toch altijd weer fijn is. Het is een grote familie.
Nog even een mooi plaatje van Bermuda vanuit en onderaan de vuurtoren van st Davis..

 En tenslotte voeren we de zee op..
Met een paar weken alleen maar water.. voor, opzij en achter ons..
Je hebt altijd wel een beetje een "naar de tandarts" gevoel maar dat is meestal over na een kleine dag en zit je weer in het ritme van wachtjes draaien, weerberichten luisteren en ophalen, eten en slapen. En voor je het weet ben je er zomaar weer..
Onderweg is het niet aldoor mooi zitten. Enkele keren per dag is er onderling contact, wij varen met de Nederlandse boot "Dalwhinnie" en twee Zweden op.. de Bolt Venture en de Lady Lane.
Wat erg handig is betreft weersomstandigheid en andere wetenswaardigheden.
Verder worden er met de boord PC gripfiles enkele keren per dag opgehaald.
Hieronder houden we de positeis bij van de anderen.

Maar ook 2 keer per dag weerkaarten en satellietbeelden, dat doen we met de Ipad met een handige app. (HF Fax)
                                          De dag indeling van berichten en praatjes... UTC.
In de SSB zender steken we een koptelefoon en die liggen we bij of op de microfoon van de Ipad.
En zo halen we weerkaarten en satellietbeelden op! 
                              Hierboven halen we een "Boston" weerkaart op
   Op de zelfde manier halen we de satelliet beelden op, waar je veel van kan aflezen..
1- is de oude tropische storm "Bonnie"  2- is het aankomende regen gebiedje met een kleine trog die we voor willen blijven. 3- is onze positie, je ziet we moeten aanpoten om hem voor te blijven maar zal wel even aan onze kont gaan likken.
En zo breng je alles in kaart, de positie er bij tot een 24 uur vooruit. En dan maak je je berekeningen noordelijker, zuidelijker?? en dan maar hopen dat je er niet te ver naast zit, wel een leuke bezigheid..

                               Op de weerkaart kan je de trog zien bij nr 1
En zo brengen we de dagen wat door, tussendoor wat eten en slapen, maar ook mooie momenten lekker zitten en om je heen kijken er is altijd wel wat te zien.
Zoals een mooie rode zonsopgang.. maar ochtend rood geeft.....
               Red in the morning sailors worning!   Maar wel een prachtig moment
Zo ook weer zo'n moment wat je niet verwacht, een aanvaring met een walvis!
We voeren een 6,5 knoop en opeens een harde doffe klap tegen het schip waardoor ook de gang er uit was, voor we besefte wat er gebeurde, zagen we om de boot veel bubbels en woelig water wat donkerbruin of veenkleurig was.. 
En wisten we het.. we hebben een walvis geraakt het kon volgens ons geen bloed zijn wat dat zou te snel wezen maar dachten we er aan dat hij zijn eigen platgezegd leegscheet!
Hopen het maar, achter ons kwam hij nog boven water.. hopen dat ie op een bult na niets mankeert! (Bultrug?)
En moesten wij even bij komen van de schrik...
Je hoort er over maar denk dan niet dat het jouw ook kan overkomen..
De boot geinspecteerd maar niets wat duid op schade of lekkage..
Verder zagen we veel Potugeese oorlogschepen, maar ook veel vuil! Drijvende netten, balken, vaten etc.. Wat ze allemaal overboord gooien is erg.
Zo kregen we de oud hurricane "Bonnie" over ons heen.. Gelukkig nam hij rap af tot een tropische depressie waar evengoed nog wind zat in was, in de buien hadden we al gauw zo'n 35 kn schijnbare wind en zit je al snel op een 40 kn (8 Beaufort) koersen waren voor de wind, en kan je het goed opvangen..
Het leverde weer mooie plaatjes op toen ze kwam..
                                                           Bonnie in aantocht
                                                   Een flinke "squel" 
Maar we zitten lekker beschermd in de kuip.. Een lappendeken van zeiltjes maar zo zitten we meestal lekker uit de wind, wat weer een jas scheelt.
     Het kleine zeiltje voor het open gat is alleen voor de regen, ideeën genoeg voor straks...
En zoals altijd na regen komt zonneschijn, en vergeet je het slechte snel en geniet je weer extra van de mooie momenten.
Gelukkig zijn die talrijker dan de slechte..
                                            Lekker zeilen in het zonnetje
Op de oceaan kom je geen boten tegen!
Nou, elke dag hadden we er wel eentje meestal tussen de 10 en 20 mijl afstand, maar ook dat we ze moesten oproepen over hoe en wat.. En of ze ons zagen op de AIS..
Zuidelijker met de heenweg minder schepen gehad, maar het praatje dat je er bijna nooit eentje ziet is grote kolder..

Zo vang je af en toe een lekkere dorade of tonijn.. In het begin zit de koelkast nog vol natuurlijk, maar na een 2 dagen onstaat er weer genoeg ruimte, en heb je natuurlijk de vraag wanneer gaat de lijn overboord?
Als er weinig te vangen is kan ie gelijk maar als je wel wat vangt heb je een vis en moet je of het ene of het andere té lang bewaren..
Overigens hebben we heerlijke dorades gevangen...
Voor het windje rollen we vaak erg op de golven, oncomfortabel, op de heenreis hadden we er ook al gebruik van gemaakt.
De kotterfok van zijn plek af en op de extra voorstag geplaatst, strak gespannen op de voetrail. Niet meer aan gedacht maar toen we erg begonnen te rollen schoot het weer te binnen, is het rollen dan nog heel erg dan halen we het grootzeil wat naar binnen..
Maar scheelt al erg veel, en een leuke bijkomstigheid is dat we er ook harder door gaan!
                                     Kotterfok strak gespannen op de voetrail
Zo kom je op het gegeven moment op het punt van " we zijn op de helft" een apart moment eigenlijk, in de ochtend moet je nog een stuk en in de middag ben je zomaar aan het aftellen, we vierden het met een lekker biertje en een dikke Cubaanse sigaar.. We hebben er een paar voor deze speciale momenten.. Wel erg dik je moet bijna een aanmaakblokje gebruiken om hem in de hens te steken!
En even een paar dagen verder, heb je zomaar een dag van aankomst uitgerekend, en nog maar een kleine 400 mijl te gaan. Wat gaat het eigenlijk vlug zeggen we vaak tegen elkaar.
En met die mooie dagen zeg je dan zelfs tegen elkaar "jammer dat we er straks al zijn" 
En zo komt de dag dat je de laatste nacht ingaat, en ga je de pilot wat lezen wat je moet verwachten, een beetje opruimen etc..
En hopen dat je niet in het donker aankomt, wat er deze keer goed uit ziet..
Al nader ga je kijken of je al land ziet, 
In de buurt en daarvoor ook al is de kans dat je een walvis tegenkomt groot, en hebben er ook een paar gezien..
De laatste dag liepen we in een grote school Grienden de kleinste walvissoort (pilotwhale) we voeren op de motor en de zee was vlak, niet goed om te zeilen maar des te meer kan je zien..
Het is toch een hele belevenis deze fantastische beesten allemaal te zien zwemmen.
En dan komt het moment, nog 50 mijl.. Nog 20 mijl en opeens zie je het eiland opdoemen.
Je ruikt het land, je ruikt het vochtige land.. Een aparte ervaring..
En na 13 dagen en 1800 mijl meer je aan bij een steiger.. Die gelukkig wat beweegd.. Waarom? je sta anders als een dronken iemand op je benen.. Morgen gaan we de kant wel op eerst een nachtje stilliggen..
De eerste indruk.. Het ziet er hier geweldig uit...
Je leest het weer in het volgende blog...
Hieronder een paar foto's van de oversteek...






























2 opmerkingen:

  1. Lieve Ron en Jocé, mooi blog, alsof we even bij jullie aan boord waren. Mooie foto's. Fijn om nu weer aan land te zijn. Geniet van de mooie nieuwe eilanden die nu voor jullie liggen. Liefs Antares-crew en een dikke knuffel van Quirijn

    BeantwoordenVerwijderen