Plantage Johanna en Margaretha |
Geen grote huizen, roestige schepen,
fabriekspanden etc langs de oever verdeeld,
maar alleen af en toe een Maron's dorpjes, een hutje, restanten van een
plantage en verder alleen maar mangrove bomen!
We gaan de Commewijnse rivier op die zich
later splitst in de Commewijnse en de Cottica rivier. Deze rivier staat bekend
als de smalste en de diepste rivier in Suriname.
Wij gaan samen met de Antares Crew en Huib en
Maaike van de Madeleine verder over de Cottica rivier, zo'n 170 km stroomopwaarts varen.
Het is nogal een lang verhaal geworden omdat
het vele indrukken op ons heeft gemaakt, dus nu eens een verhaal van dag tot dag, en daarom hebben
we deze keer maar besloten om het in tweeën te plaatsen. Wees niet bevreesd we
gaan niet zo uitgebreid verder met schrijven.
Maar voor dit tochtje leek het ons wel eens leuk!
Maar voor dit tochtje leek het ons wel eens leuk!
varend de kreek in naar Aliance |
Er werd besloten om door te varen naar de
Plantage Aliance.
Een paar uurtjes verder kwamen we daar aan en
sloegen de kreek in.
met de spiegels naar elkaar toe |
Alles in de muggenhorren en de klamboe |
Na een gezellige palaver bij de Madeleine aan
boord werd besloten om de volgende dag verder te varen en hier op de terugreis
weer langs te komen.
Plantage Brunswijk onderweg met nesten van de wever vogel |
We zouden wel verder moeten met de dinghy,
want we liggen een 150 meter verwijderd van stroomkabels die over de kreek
hangen! En.. er is dan geen postboot want die komt alleen op vrijdag en zondag,
dus alle ruimte om te ankeren.
De volgende ochtend voeren we rond 10 uur de
kreek uit, in de vroege ochtend hadden we de achterkajuit al weer helemaal leeg
gehaald om bij de computer van de stuurautomaat te komen..
(Gisteren met wegvaren deed hij het niet.. En
misschien was er een zekering stuk?
Maar helaas dat was niet het geval en moeten
we verder zoeken..)
We hadden stroom tegen, en dat veranderde
tegen verwachting ook niet.
Een prachtige natuur onderweg |
Het eerste plan voor een overnachting was de Perica
rivier, daar aangekomen besloten we toch maar door te gaan naar de Koopmans
kreek een 3 uurtjes verder varen, stroom mee dus we gingen snel. De perica
rivier misschien op de terugweg?
zie de mast tussen de bomen |
Om 5 uur in de middag bereikten we de kreek
en voeren we langzaam naar onze ankerplek.. (05.48.775 N 054.28.842 W)
moet maar voor een nachie.. sterk zat! |
We lagen hier prinsheerlijk.. tussen de
palmen midden in de natuur.
Ook kwamen we op het idee om ons visnetje
maar even neer te zetten voor de nacht.
Je weet maar nooit, al roeiend leek ik een
leuk plekje te zien om het aan vast te knopen, tot ik die ene tak pakte, en er
een complete aanval van insecten op mij werd ingezet..
Ik kreeg verschillende steken te pakken en
voelden aan als bijen of wespen steken!
we blijven er mee besmet |
AAN DE GROND.
Uiteindelijk het netje gevierd vastgeknoopt
achterop de boot, ben benieuwd morgen..
Na het eten nog lekker nagenieten van de
mooie avond, heldere sterren, oerwoud geluiden en rondvliegende vuurvliegjes..
wat is het hier mooi!
Tot dat het tij draaide!!! En daardoor het
eigenlijk te kort gevierde anker ging krabben!
En we daardoor aan de grond kwamen te zitten,
we lagen met de achterkant tegen de kant en de hele skeg en roer waren diep de
grond in gezakt.... het mooie kreekje werd nu een kreekje met problemen.
Maar we waren niet alleen, de Antares moest
opnieuw ankeren, zo ook de Madeleine..
Tja, niet bekend met de lokale situatie en
dan krijg je dit soort akkefietjes
Tussen de bedrijven door ook het visnetje
maar weggehaald, want dat willen we niet in de schroef hebben.
En 2 vissen zaten er al in.. Waarvan eentje
tot, althans voor mij.. bij de afdeling reptielen hoorde..
Een soort meerval met rondom haken en
stekels.. op zijn lijf.
Voorzichtig verwijderen was het plan.
En dat is gelukt. beiden zwemmen weer vrolijk
en iets gestrest rond!
De volgende ochtend vroeg toen we weer los
waren ( we konden niet anders doen dan wachten) en.. voor het tij draaide, even
verder opnieuw geankerd, daarna even eten en aapjes kijken!
nieuwsgierige aapjes naast de boot |
Mooi gezicht zo dicht bij de boot.
Daarna een bakkie en ankerop!
Na een uurtje varen over de mooie rivier,
lieten zich de herkenningspunten van Wanhatti zien.
En even later lieten we het anker zakken voor
het dorpsplein.
Heel vreemd om dit mee te maken wij werden
aan alle kanten bekeken, maar andersom ook! Foto's heen en weer..
Maar toen we goed achter het anker lagen
gingen we op zoek naar de dorpskapitein. Om toestemming te vragen om te
ankeren, meer een formaliteit dan een vraag.
Gewapend met een fles Borgoe ( Surinaamse
rum) en 2 jogo's (literfles Parbo bier)
hadden we hun al snel gevonden.
EEN NACHTJE DOORHALEN.
Het dorp heeft 5 kapiteins, en ze waren het
na de giften snel met elkaar eens.
En hadden we zelfs een uitnodiging voor een
vanavond te houden feest er bij!
alles werd door de kapitein uitgelegd |
oudste kapitein van het dorp |
Zijn rolstoel is het enigste waarin hij in
zijn huis kan rond worden gereden.
De wegen door het dorp zijn te zanderig
daarvoor en dus niet berijdbaar.
Misschien dat zo'n strand rolstoel wat voor
hem is?
de vrouwen waren druk met koken en vertellen |
Of de komende nacht zo stil zal zijn gaan we
niet van uit, omdat het feest tot morgen 10 uur in de ochtend zou duren.
En omdat we recht voor het gebeuren liggen
kunnen we volop van de drums genieten.
Het feest is gegeven omdat de grootste man
van de Marons (zeg maar zoiets als de commissaris van de koning) is overleden!
Gisteren was het afscheid van de rouwperiode,
Vanavond word de nieuwe aanstelling heel uitbundig gevierd met vele mensen uit
de omgeving maar zelfs ook uit Frans Guyana. Feesten eten en slapen alles wordt
dit weekend samen gedaan.
De vrouwen koken voor iedereen de grootste
maaltijden op de houtvuren, en daarbij wordt uitbundig gezongen.
Om 23.00 uur gingen we naar de kant voor het
feest. Ongelofelijk hoe deze mensen kunnen dansen, het zit er al van kinds af
aan in.
Na een half uurtje wat reggae muziek gingen
ze los op de drums..
Het leek wel of er een stekker in werd
gestoken iedereen brandde los.
en dat ging maar door |
op de drums, en alle zang en muziek was
traditioneel en live..
De kant op gaan en weer meedoen was nog even
te gek.. Maar tegen tienen gingen we
in de dinghy, en tussen de badende mensen
door vonden we weer de kant.. En liepen we op weg naar de kerk.
al het kerkvolk |
Al daar aangekomen bleek na enige tijd dat we
de enigste bezoekers waren vandaag! Hmm goed feestje geweest zeker.
Het leuke is dat we alle aandacht hadden, het
nadeel was dat de liedjes ook voor onze rekening kwamen..
En de dienst was in het saramaccaans en de
dominee was wat schor! Maar gelukkig kwam
er nog een klein meisje en een oudere heer zodat we wat mee konden neuriën.
Ook had ze enkele Nederlandse liedjes om het
voor ons makkelijk te maken.. maar helaas die kenden wij ook niet! En met de
vraag of wij nog een leuk liedje wilden horen was het de Antares crew die
iedereen met een kinderliedje redde..
Vlak aan het einde werd ik weggeroepen om dat
de boot tegen de bomen aan lag.
Oei als dat maar goed afloopt, rennend naar de dinghy hoorde je ze denken .. heb je die Bakra gezien..
Lees verder bij het volgende blog!
Oei als dat maar goed afloopt, rennend naar de dinghy hoorde je ze denken .. heb je die Bakra gezien..
Lees verder bij het volgende blog!