In de tussentijd dat we zoekende zijn voor een gids voor ons volgende tripje, maken we hier en daar even een uitstapje.
Zaterdag waren we meegereden met de Antares,
eerst naar de Jodensavanne om vervolgens daarna naar de Blaka Watra te gaan.
Onderweg afgeslagen bij
hoogspanningsmast nr 32 richting de Carolinebrug. Er zijn hier weinig borden, maar de masten zijn een handig hulpje..
Deze brug was dicht maar er zou een pondje
zijn volgens de gids..
Aldaar aangekomen wel een kapotte brug maar
geen pontje!
Een oudere gids misschien? Maar al lopend op
de brug zagen we verder op al een nieuwe brug! huhh nog een brug?
Dan eerst maar deze beruchte brug even beter
bekijken, genaamd de Carolinebrug. (Klik op de link voor de complete soap!) Deze was gereed gekomen in 2007 heeft
nooit dienst gedaan, vlak voor de opening werd deze geramd door een zandschip
waardoor er een weggedeelte in de rivier verdween!.
En nogmaals een paar jaar later.. waardoor
het ontstane gat flink werd verbreed!
Door jarenlang getouwtrek wie de schuldige
was, delfde de brug het onderspit.. Het was zijn schuld!
De eerste aanvaring |
Daar moet bij vermeld worden dat de eigenaar van
de zandschepen tot één van de reeks welvarendste personen van Suriname behoord!
Mmmm er ruikt wat...
Maar geen probleem, er werd gewoon een nieuwe
brug even verderop gebouwd! Niet iedereen was het er mee eens! Maar toch in2013 werd deze geopend!
Hoelang hij heel blijft blijft gissen
natuurlijk.
Daaroverheen gereden was het even zoeken maar
uiteindelijk vonden we de Jodensavanne, een plek waar joodse groepen rond 1655
hier zich waren komen vestigen.
De toegang was voor ons SRD 20,00 wat we
nogal flink aan de prijs vonden, maar we geven ze de voordeel van de
twijfel..je weet maar nooit.
Ze hielden zich hier voornamelijk bezig met
enkele suikerplantages, waarbij ook slaven
restant synagoge |
In 1832 werd er door een aangestoken brand
alles in de as gelegd en sindsdien woonde men hier niet meer.
Tijdens de tweede wereldoorlog werden hier
NSB ers naar toe gebracht uit Ned.Indië
Met de opdracht het dorp schoon te maken. In
1946 waren ze weer weg en werd alles weer verwaarloosd. Nu is er een stichting die dit gebied
onderhoud, maar eigenlijk was er niet veel te beleven, leuk om even te kijken maar
zeker geen € 5,00 waard!
Een paar ruïnes , een permanent gesloten infocentrum,
een medicinale bron en twee begraafplaatsen.. een dooie boel met wat steenhopen..Eigenlijk niks dus..
volop drukte |
Je kan het een beetje vergelijken met de
colakreek die we eerder bezochten.
Met dat verschil dat het nu stampend druk
was, vele gezinnen en families hadden een plekje gevonden onder een bestaande
Pinahut of een uitgespannen dekzeil van huis meegebracht.
Rondom hingen de hangmatten tussen de bomen
en onder de Pinahut.(open hutjes met alleen een rieten dak waaronder je de hangmatten kunt ophangen koken etc...)
Muggen waren er niet want die waren
uitgerookt door de vele vuren van kooktoestellen en barbecues gemaakt van oude
gasflessen!
Voor zo'n dagje ontspanning ging een hele
organisatie vooraf.
Mensen zochten verkoeling in het donkerbruine
water van de kreek wat nogal fris was.. na horen zeggen. (Niet zelf geprobeerd)
Maar het was een waar feest om hier te wezen
rondom kijkend hoe iedereen zich vermaakte.
Weer lekker naar huis |
We hadden een heerlijke dag gehad en reden eind van de dag met onze privé chauffeur.. Walewijn weer richting ons drijvend huisje.
Waar we weer lekker aan boord gingen, o'ja we
moesten even water laden dat was ineens op! De kraan tussen de twee tanks lijkt niet
goed te sluiten, even in de gaten houden!
1e paasdag na een lekkere nacht (voor het eerst de hele nacht onder een laken!!)
Hadden we voor het eerst sinds denk 10 jaar
weer een samen een relaxed paasontbijtje, meestal is het hap en slok, en rennen
naar de winkel. Een eitje met warm broodje en een stukje paasbrood (echt waar)
hebben we er lekker van genoten zo lekker buiten in de nog niet te warme
ochtendzon.
Het leven hier met de paasdagen gaat evengoed
door, de supermarkten zijn open (Chinezen hebben geen paas) het zandvervoer
over de rivier gaat ook gewoon door.
Wederom hebben we wat lekkers te eten
gehaald, het is gewoon goedkoper als dat je zelf aan het koken gaat. Tussendoor wat onderhoud aan de boot, de zonnevlakken weer van een waslaagje voorzien, en 4 wantputtingen vervangen.
We kwamen op internet een pagina tegen waar werd medegedeeld dat de
avondvierdaagse, en wel de 51e er aankwam!..
We kwamen op internet een pagina tegen waar werd medegedeeld dat de
avondvierdaagse, en wel de 51e er aankwam!..
Dit was voor ons een nieuwtje, gaan we kijken
of gaan we meelopen!
Het werd het eerste, samen met de Antares
Crew gingen we Paramaribo in, plekje zoeken voor de auto en dan mooi kijken. Er
stond al een muziektent, eettentjes, een luxe zittent en verschillende auto's
met kofferbak open om versnaperingen te verkopen..
een politiek tintje |
Tot na een tijdje bleek dat al deze mensen
aan de verkeerde weg stonden..
Het was een kostelijk vermaak om te zien hoe
alles werd geregeld achterwand werd verwijderd stoelen omgedraaid e.d. Dat
gebeurd natuurlijk alleen maar hier zou je zeggen..
Even later kwam de optocht met lopers er aan,
een bonte verzameling van allerlei mensen die waren verkleed, traditioneel,
modern, nieuw of in de partijkleuren.
De tocht had wel een klein verkiezingstintje
maar dat hoort er ook weer bij.
We hebben on kostelijk vermaakt, wat een
prachtige mensen allemaal en iedereen uitgelaten en enthousiast.
de mooiste kleren werden getoond |
Men speelde er goed op los... |
De kleinere liepen gewoon mee.. |
Na even te hebben gegeten bij een warung sloten we weer een hele mooie avond af..
Zaterdag is de laatste wandeldag en hebben er nu al
zin in..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten