zondag 12 april 2015

Blakka watra, jodensavanne en de avondvierdaagse


In de tussentijd dat we zoekende zijn voor een gids voor ons volgende tripje, maken we hier en daar even een uitstapje.
Zaterdag waren we meegereden met de Antares, eerst naar de Jodensavanne om vervolgens daarna naar de Blaka Watra te gaan.
Onderweg afgeslagen bij hoogspanningsmast  nr 32 richting de Carolinebrug. Er zijn hier weinig borden, maar de masten zijn een handig hulpje..
Deze brug was dicht maar er zou een pondje zijn volgens de gids..
Aldaar aangekomen wel een kapotte brug maar geen pontje!
Een oudere gids misschien? Maar al lopend op de brug zagen we verder op al een nieuwe brug! huhh nog een brug?
Dan eerst maar deze beruchte brug even beter bekijken, genaamd de Carolinebrug. (Klik op de link voor de complete soap!) Deze was gereed gekomen in 2007 heeft nooit dienst gedaan, vlak voor de opening werd deze geramd door een zandschip waardoor er een weggedeelte in de rivier verdween!.
En nogmaals een paar jaar later.. waardoor het ontstane gat flink werd verbreed!
Door jarenlang getouwtrek wie de schuldige was, delfde de brug het onderspit.. Het was zijn schuld!
De eerste aanvaring
Daar moet bij vermeld worden dat de eigenaar van de zandschepen tot één van de reeks welvarendste personen van Suriname behoord! Mmmm er ruikt wat...
Maar geen probleem, er werd gewoon een nieuwe brug even verderop gebouwd! Niet iedereen was het er mee eens! Maar toch in2013 werd deze geopend!
Hoelang hij heel blijft blijft gissen natuurlijk.
Daaroverheen gereden was het even zoeken maar uiteindelijk vonden we de Jodensavanne, een plek waar joodse groepen rond 1655 hier zich waren komen vestigen.
De toegang was voor ons SRD 20,00 wat we nogal flink aan de prijs vonden, maar we geven ze de voordeel van de twijfel..je weet maar nooit.
Ze hielden zich hier voornamelijk bezig met enkele suikerplantages, waarbij ook slaven
restant synagoge 
werden gebruikt voor de arbeid.
In 1832 werd er door een aangestoken brand alles in de as gelegd en sindsdien woonde men hier niet meer.
Tijdens de tweede wereldoorlog werden hier NSB ers naar toe gebracht uit Ned.Indië
Met de opdracht het dorp schoon te maken. In 1946 waren ze weer weg en werd alles weer verwaarloosd.  Nu is er een stichting die dit gebied onderhoud, maar eigenlijk was er niet veel te beleven, leuk om even te kijken maar zeker geen € 5,00 waard!
Een paar ruïnes , een permanent gesloten infocentrum, een medicinale bron en twee begraafplaatsen.. een dooie boel met wat steenhopen..Eigenlijk niks dus..

volop drukte
Na het culturele gedeelte gingen we verder naar de Blaka Watra, één van de meerdere recreatie oorden van de drukke Surinamers.
Je kan het een beetje vergelijken met de colakreek die we eerder bezochten.
Met dat verschil dat het nu stampend druk was, vele gezinnen en families hadden een plekje gevonden onder een bestaande Pinahut of een uitgespannen dekzeil van huis meegebracht.
Rondom hingen de hangmatten tussen de bomen en onder de Pinahut.(open hutjes met alleen een rieten dak waaronder je de hangmatten kunt  ophangen koken etc...) 
En verder vele pannen en potten, koelboxen etc..
het vogeltje wordt goed bewaakt!
Muggen waren er niet want die waren uitgerookt door de vele vuren van kooktoestellen en barbecues gemaakt van oude gasflessen!
Voor zo'n dagje ontspanning ging een hele organisatie vooraf.
Mensen zochten verkoeling in het donkerbruine water van de kreek wat nogal fris was.. na horen zeggen. (Niet zelf geprobeerd)
Maar het was een waar feest om hier te wezen rondom kijkend hoe iedereen zich vermaakte.
Weer lekker naar huis
Wij zaten lekker onder een boompje in de schaduw, en kleine Quirijn druk met zijn graafmachines aan het werk.
We hadden een heerlijke dag gehad en reden eind van de dag met onze privé chauffeur.. Walewijn weer richting ons drijvend huisje.
Waar we weer lekker aan boord gingen, o'ja we moesten even water laden dat was ineens op! De kraan tussen de twee tanks lijkt niet goed te sluiten, even in de gaten houden!



1e paasdag na een lekkere nacht (voor het eerst de hele nacht onder een laken!!)
Hadden we voor het eerst sinds denk 10 jaar weer een samen een relaxed paasontbijtje, meestal is het hap en slok, en rennen naar de winkel. Een eitje met warm broodje en een stukje paasbrood (echt waar) hebben we er lekker van genoten zo lekker buiten in de nog niet te warme ochtendzon.
Het leven hier met de paasdagen gaat evengoed door, de supermarkten zijn open (Chinezen hebben geen paas) het zandvervoer over de rivier gaat ook gewoon door.
Wederom hebben we wat lekkers te eten gehaald, het is gewoon goedkoper als dat je zelf aan het koken gaat. Tussendoor wat onderhoud aan de boot, de zonnevlakken weer van een waslaagje voorzien, en 4 wantputtingen vervangen. 

We kwamen op internet een pagina tegen waar werd medegedeeld dat de
avondvierdaagse, en wel de 51e er aankwam!..
Dit was voor ons een nieuwtje, gaan we kijken of gaan we meelopen!
Het werd het eerste, samen met de Antares Crew gingen we Paramaribo in, plekje zoeken voor de auto en dan mooi kijken. Er stond al een muziektent, eettentjes, een luxe zittent en verschillende auto's met kofferbak open om versnaperingen te verkopen..     
een politiek tintje
Tot na een tijdje bleek dat al deze mensen aan de verkeerde weg stonden..
Het was een kostelijk vermaak om te zien hoe alles werd geregeld achterwand werd verwijderd stoelen omgedraaid e.d. Dat gebeurd natuurlijk alleen maar hier zou je zeggen..
Even later kwam de optocht met lopers er aan, een bonte verzameling van allerlei mensen die waren verkleed, traditioneel, modern, nieuw of in de partijkleuren.
De tocht had wel een klein verkiezingstintje maar dat hoort er ook weer bij.
We hebben on kostelijk vermaakt, wat een prachtige mensen allemaal en iedereen uitgelaten en enthousiast.
de mooiste kleren werden getoond
We vonden de tijd die voor een route werd uitgetrokken nogal lang maar als je dit ziet begrijp je ook waarom, het leek wel carnaval.
Men speelde er goed op los...
Tja en dan denk je even een avondvierdaagse, maar de kortste afstand was 12 km en de langste iets meer dan 18.. petje af hoor. zo dansend en muziekmakend deze afstanden te volbrengen.. en! de meeste op de Flip Flops... en niet op de geavanceerde schoenen zoals bij ons.. Ik denk zelf dat deze vierdaagse vergeleken moet worden met de gewone vierdaags  die wij kennen..
De kleinere liepen gewoon mee..


Na even te hebben gegeten bij een warung sloten we weer een hele mooie avond af..
Ondertussen kregen we bericht dat we een gids voor de volgende trip hebben.. goed nieuws..

Zaterdag is de laatste wandeldag en hebben er nu al zin in..

Het ging tot in de late uurtjes door..
Maar daar waren de meeste op voorbereid

Geen opmerkingen:

Een reactie posten