zondag 31 juli 2016

Sao Miquel, thee, hete baden en afscheid..

De Marina
Na aankomst in de haven, eerst de autoriteiten maar geregeld! bij de havenmeester waren we zo klaar, we kregen 3 kopieën van de inschrijving en vervolgende onze weg naar de: douane, waterpolitie en de immigratie. Ieder kan in willekeurige volgorde net wie er vrij is.. de rest van de dag proberen wakker te blijven, de slaap was bij zo'n 3 uurtjes blijven steken..

Nu alleen nog uitklaren hier en dan zijn we er eindelijk van af...
De volgende ochtend gingen we al vroeg met de bus naar Ribeira Grande een plaatsje aan de noordzijde van het eiland


Er was een festival gaande maar dat begon als zovele activiteiten in de avond, en zolang wachten zagen we niet zitten.
Dus de bezienswaardigheden zoveel mogelijk bekeken en een wandeling langs de lange boulevard.
En vertrokken we weer einde middag richting boot..
Na een lekkere maaltijd pakte de Anita de accordeon en gaf even een lekkere riedel weg van oude shanty's en Amsterdamse liedjes..
het wekte ook aandacht van buren aan een andere steiger met een Engels liedje waarop de vrouw kwam en ging meezingen leuke momenten..
Lekker ontspannen

Zaterdag de 23e eerst naar de markt waar we ons lieten verleiden aan lekkere groenten en fruit, ook aan vlees was hier geen gebrek en liepen we met gevulde rugzakken weer terug. Wel eerst nog even langs een paar winkelstraatjes want om 13.00 u gaat hier alles dicht!
De rest van de dag wat lekker rondhangen, een terrasje voor een bakkie koffie en niet veel meer..
Avonds met andere zeilers naar een terras waar een bandje speelde, het bleek een orgel met een zangeres, maar wel met mooie muziek.
Het was al weer zondag dat we naar de boot gingen, mmmm. om 08.00 gaat de wekker weer!
en de bus om 09.00 uur.
Maar na een lekkere nacht stonden we om even voor 9 uur bij de halte om naar Furnas te gaan.

Een bekende plek vanwege zijn mooie omgeving en warm water bronnen..
Hier het erg hete water,
niet om in te gaan dus..
Voor we vertrokken nog even een foto van onszelf gemaakt want het zijn weer zeer gezonde bronnen! en wie weet worden we er weer een paar jaar jonger uitziend van!
Aangekomen na een 1,5 uur durende rit zijn we na een bakje koffie eerst maar eens een rondje gaan lopen, zodat we terug onze vermoeide spiertjes kunnen verwennen..
na een korte klim kwamen we bij actieve vulkanische grond aan.
Hier kun je op een wandelpad tussen verschillende hete bronnen door lopen.
Ook werden hier verschillende gerechten door restaurants bereid,
Verschillende heuveltjes met pannen
door grote pannen in de grond te stoppen met groente maar ook vlees in de vorm van stoofpotten..
die je dus kan eten..
Na dit bezoek zijn we wat rond het meer gaan lopen het was vlak en makkelijk wat voor Joce haar knie beter is..
flink klimmen zit er niet meer in hier op de Azoren.
Maar niet minder mooi was  deze omgeving.




Verder onderweg waren er ook leuke sculpturen in (gewortelde) boomstammen gemaakt
erg leuk opgezet zo langs de paden
Allen hadden een betekenis met vroeger te maken.
na een 10 km te hebben gelopen waren we via een mooi uitzichtpunt over Furnas bij de bronnen van het dorp aangekomen.
Deze natuurlijk bronnen vullen 3 baden 1 hele grote waar je lekker een stukje kan zwemmen, en 2 kleinere met een zitrand waar je lekker kan wegsudderen in het warme water
Lekker temperatuurtje

Mooi overzicht van Furnas
We hebben ons een tijdje laten verwennen maar al snel kregen we weer gerimpelde huidjes! wel was het een heerlijke ontspanning na de wandeling..

Dit werd wel erg heet!



Maar na al dat gespetter en geweek zijn we maar weer vertrokken, na een 200 meter was de bushalte en daarvoor een cafeetje waar we lekker hebben gegeten.
En konden we 1,5 uur uitbuiken in de bus die ons weer naar de boot bracht.
Maandag 25-07
Voor vandaag hadden we een auto gehuurd, maar toen we er kwamen had een slimme werknemer op kantoor hem aan een ander verhuurd..
Dus zaten we zonder auto! na mijn ongerief te hebben geuit over het runnen van deze tent (luchtte wel even op) op zoek naar een ander maar alle kantoren hadden een "nee"voor ons.. was even balen.. We hebben er eentje kunnen regelen voor woensdag en gaan we dus morgen maar weer met de bus.. Je komt er natuurlijk evengoed, maar je kan niet zoals jezelf zou willen meer op andere plekken gaan kijken.

Dinsdagochtend vertrokken we al om half 9 met de bus richting Sete Cidades.
Na eerst even de walstroom te hebben gerepareerd! door de flinke deining in de haven was een kikker op de steiger gaan schuiven, het stroomdraadje strakker gekomen en met een flinke vlam vlogen de stoppen op de kant er uit.. toen we terug kwamen bleek de hele steiger zonder stroom te hebben gezeten Tja....
Kerkje bij Sete Cidades

Na een uurtje waren we ter plekke en begonnen we maar eerst met een lekker bakkie koffie
We blijven tenslotte Nederlanders toch!
Het begon bij de boot al wat druilerig maar hier duurde het voort, maar de rugzak om en volle moed op weg.
na 10 minuten de regenjas aan, regenhoes om de rugzak, verdorie hebben wij weer.. maar we houden moed.
Maar na een uurtje werd het droger en kwamen de gaten in de lucht.


We kregen al gelijk een flinke klim en gelukkig konden de jassen uit we hadden flink de gang er in, maar bovenaan werd het beloond..
Mooie vergezichten
En de lucht ging meer open, we hebben geluk zeiden we verschillende keren tegen elkaar..
Bovenaan stond een oud 5 sterren hotel ( Monte Palace)wat gesloten was omdat de klandizie wegbleef vanwege dat het vaak in de wolken lag.. Het was gebouwd in de 80's en naar horen heeft het maar een ruim jaar gedraaid toen het zijn deuren sloot..
Maar je kon er vrij inlopen en bekijken, helaas voor de eigenaren is de droom voorbij..
Verder lopend liepen we door heuvels beetje omhoog en een beetje omlaag maar makkelijk te doen.
Uiteindelijk weer wat steiler naar beneden, je zweet minder maar omhoog is toch lekkerder voor de beentjes! Er waren weer hortensia's in overvloed waarvan sommige wel een erg grote bloem hadden. Verder naar beneden kwamen we weer bij de meren uit die werd gescheiden door een brug. daar even lekker gezeten en genieten van het weer en het uitzicht.





Ietwat uitgerust besloten we er nog maar een stukje aan te plakken, en sloegen we weer een andere weg in.. waar we weer in een ander landschap kwamen..
Lijkt wel Oostenrijk!
maar de tijd ging ook door en besloten een weg terug te nemen, de bus die wacht niet..
En we hadden al zo'n 15 km gelopen en moesten nog een stukje naar het dorp.
Na een half uurtje waren we bij de halte, die ondersteund werd door een restaurant, koffiehuis en snackbar (één zaak) en lieten we ons maar weer verleiden door een lekkere menukaart en een frisse dorstlesser.

We namen Limpets.. een soort pok wat ook onder de boot kan groeien, we hadden ze al een keer voorbij zien lopen dampend op een schaal en dus.. wij ook maar eens proberen...

Joce was er niet erg over te spreken waar ik blij mee was, heerlijk en kijk al weer uit naar de volgende..bij elkaar vandaag een ruime 17 km gelopen hier kan je de track zien
Weer thuis op de boot, lekker douchen en wat hangen op de bank..
We hebben weer wat rust verdiend..




Volgende dag met de auto op pad, een wat rustigere dag. We kwamen we langs een thee plantage, de enigste in Europa! De vorige plantages die wij zagen waren in India waar de vrouwen met een rieten mand op de rug de blaadjes plukten, hier ging dat met een soort heggenschaar waarna het gelijk in de zak kwam.. klik hier voor meer info

We hebben daar een rondwandeling gemaakt van een kleine 6 km door de plantage, er is ook heel wat nodig voor al die thee!
In de fabriek staan nog oude machines te werken wat erg boeiend was, en kon je de gehele procedure volgen..

Zakjes thee vullen is hier nog steeds handwerk..

De rest van de dag was het rijden over de kleine weggetjes en door pietepeuterige dorpjes, voor je de naam kon zeggen was je er al weer doorheen.


En natuurlijk waren er de leuke plekjes met mooie uitzichten..
we hadden vandaag de oostelijke helft gedaan en toch nog een 175 km op de teller staan, wel veel gezeten vandaag maar je kan beter lopen hoor...
Misschien dat we nog even met de bus een uitstapje maken.. maar morgen eerst de was, en wat kleine dingen doen.
En weerberichten bestuderen..


Erg heet water onderweg bij Furnas

Zondag de 31e.. we zijn klaar om te vertrekken..
Gisteravond lekker uit  eten geweest met vrienden, Dorothy en Duncan van de "Hunda" mensen die al 25 jaar onderweg zijn en hadden een heel gezellige avond.
We nemen vandaag afscheid van de Azoren een geweldige groep eilanden met vele vriendelijke mensen en een prachtig mooie natuur..
We nemen hier ook afscheid van mensen die we op onze tocht hebben ontmoet en daarna vermoedelijk nooit meer zien, en ieder gaat hun eigen weg..
We komen hier zeker terug.... naar deze prachtige eilandengroep
Duncan hielp ons met losgooien, en bedankte hem hiervoor. Met de gebruikelijke Engelse humor zei hij: well I'm helping you just to make sure you're leaving...

zaterdag 23 juli 2016

Terceira, stieren en de mooiste stad

Tot de zuidkant van het eiland moest toch de motor er nog bij, we waren wat meer uit de kust gegaan maar bracht evengoed niet genoeg wind..
Bij de ZO kant konden we wat hoger en kregen we meer gang, even later de genaker er bij en konden we de 7 knopen vasthouden..
we meerden in de namiddag af voor het havenkantoor, waar we de boot net aan op zijn plek konden houden van een rottige swel in de haven.
de kerk aan de haven.
Even later lagen we achteraan in de haven aan onze steiger. we lagen wel rustiger maar af en toe rukt ie flink aan de lijnen..
Volgende ochtend een autootje geregeld voor de dag er op, deze dag wat rondlopen door de stad, die overigens tot nu toe ons mooiste stad is van de Azoren. Statige goed onderhouden gebouwen hebben de overhand..
Leuke winkels en ook weer schone en mooi gedecoreerde stoepen.
Ook vonden we een leuk park midden in de stad tegen een heuvel op, een soort botanische tuin, niet mijn ding maar vooruit.. je kon er zo in lopen.
En helemaal omhoog kreeg je een prachtig mooi overzicht van de stad naar bijna alle richtingen toe.
Volgende dag auto opgehaald en reden we langs de kust. toen we een bak koffie gingen drinken waren we weer vlak bij zo'n natuur zwembad, gemaakt tussen de lava wat het tot een mooi geheel maakt.
we hadden verder natuurlijk weer mooie uitzichten en besloten bij de noordkant waar de zon lekker scheen een wandelingetje te maken. Deze keer bleven we vlag bij de kust omdat hoger meer bewolking was en als je toch kan kiezen!
klauterend omhoog
We kwamen daar nog een bewoner tegen en dat bleek een Nederlandse zeiler die na 15 jaar varen het welletjes vond en hier een mooi huisje heeft gekocht met een prachtig mooi uitzicht. het pad ging verder naar beneden en bracht ons in de buurt van de waterkant om vervolgens na een paar kilometer weer omhoog te lopen.. via een oude rivier klommen we weer naar de bewoonde wereld, waar we later weer na een lekker broodje op een mooi plekje te hebben gegeten terug naar de auto liepen.. (klik hier voor de track)
En gingen we weer verder op pad. Het eiland is wat minder ruig als sao Jorge, maar toch heeft het weer zijn eigen charme, ook is hier meer drukte dan de andere eilanden wat je merk met verkeer etc..
Maar alles kan natuurlijk niet het zelfde zijn.
Na het eiland bijna rond te zijn begon het wat te regenen we hebben wat gegeten en gingen richting huis. om half 7 zou er stieren rennen zijn in het naburige dorp en wilden daar op tijd zijn. maar goed dat we op tijd waren want het was al moeilijk om je auto (veilig) neer te zetten. hij moet buiten op de weg aangebrachte lijnen staan want dan ben je verzekerd door de organisatie voor evt schade! Maar gelukt, en al zoekend naar een veilige plek werden we bij mensen uitgenodigd om veilig achter een hoge muur staande op een paar pallets het schouwspel te zien.
Kisten worden uitgeladen
In de kist..
4 kisten met daarin de diertjes werden even verder uitgeladen alles ging met zorgvuldige voorzichtigheid. we kregen te horen dat elke stire maximaal 30 minuten mag ronddollen (aan een lang touw) daarna hebben ze een week vakantie, en lopen ze los in hoog gelegen weides.
er is ook geen sprake van mishandeling, het lijkt er zelfs op dat de stier het ook mooi vind, kwispelend met zijn staart zet hij de aanval in op alles wat beweegt, en waren we blij met deze veilige plek.


En vast houden..
Omhoog en de gang er in..
De lijn is zo'n 70 meter lang met aan het eind 6 man, en een 20 meter vanaf de stier ook 6  man die samen af en toe de grootste moeite hebben om hem te houden.. en er soms machteloos mee woorden getrokken. Draait de stier zich om zie je ook deze mensen snel een veilig heenkomen zoeken, wat weer prachtige taferelen oplevert.. Sommige waaghalzen halen een knap staaltje uit om even met hem te dollen.. Af en toe hangt die stier half over een schutting met een poging de mensen te pakken.. Normaal is een ijs of snacks verkoper geen gevaarlijk beroep, maar tussendoor proberen deze mensen wat van de hand te doen en dan zie je pas hoe snel je met een boodschappenkarretje kan rennen! linke soep af en toe voor deze mensen. en hoorde je weer allerlei verhalen van de stier die: een verkoper op de horens nam, door de schutting een huis in rent, los raakt van het touw en ga maar door.
Een run van 30 minuten begint met een vuurpijl en één knal, en de kust is weer veilig na eentje met 2 knallen..
Na twee runs zijn we weer naar de boot gegaan, we hadden weer een mooie dag..

Volgende dag werden we wakker met een stralende blauwe en heldere lucht.
En besloten we naar de top te rijden voor een mooi uitzicht, lopen kwam er helaas niet van omdat Joce haar knie wat heeft verdraaid!
De stad uitrijdend kwamen we een mooi kunstwerk tegen wat even op de foto moest..

Onderweg kwamen we een paar liftsters tegen, en vooruit neem maar mee..
Ze waren op weg naar de grotten, nou daar gaan we daar toch eerst heen. Aldaar aangekomen dicht!!!
ging pas om twee uur open?
Dus eerst maar naar de berg, gaan jullie mee? ja, graag we staan hier ook in de middel of nowhere..
En zo reden we de rest van de dag met de twee liftsters uit Montreal , Canada en was het beregezellig. Vanaf de top hadden we een mooi uitzicht en keken ver weg..
Daarna weer verder langs een natuurzwembad waar we een bakkie deden en reden verder langs de kust waar we weer afstaken richting de grotten.. (Algar do Carvao) een oude lavapijp, die is afgekoeld en waarin een luchtbel is ontstaan wat nu de huidige grotten zijn.. 

Na de grotten namen we afscheid van de dames, zo zie je maar weer.. het kan raar lopen de dagen, wat weer een leuk tintje aan zo'n dag geeft..
wat verder rond gekeken en eind van de dag de auto weer ingeleverd, avonds wat lokale muziek op pleintje vlak bij de boot.
Volgende dag wat rustig aan, wat inkopen doen in de stad en wat winkelen in de leuke en gezellige winkelstraatjes
Vanmiddag gaan we weer verder naar Sao Miguel en gooiden we om een uur of 4 de touwtjes los, voor de 95 mijltjes.


Er stond weinig wind maar verder prachtig weer en dobberden we verder en gingen we de nacht in met een mooie avondzon die werd overgenomen door een mooie ronde volle maan, dan maar een paar uren langer met dit prachtige weer..

Maar toch moesten we na enige tijd de motor starten en hebben we de laatste 10 uren met de motor gevaren, er was nul wind...
Om 10 uur de volgende ochtend liepen we de haven van Ponta Delgada binnen.
Waar Dirk en Anita van de "Kind of Blue"onze touwtjes aan pakte..

Onze  laatste etappe in de Azoren zit er op, met ondertussen het eiland bekijken gaan we ons voorbereiden op de laatste wat grotere oversteek naar Falmouth in zuidwest Engeland
een tochtje van zo'n 1200 mijl..