Terceira, stieren en de mooiste stad

Tot de zuidkant van het eiland moest toch de motor er nog bij, we waren wat meer uit de kust gegaan maar bracht evengoed niet genoeg wind..
Bij de ZO kant konden we wat hoger en kregen we meer gang, even later de genaker er bij en konden we de 7 knopen vasthouden..
we meerden in de namiddag af voor het havenkantoor, waar we de boot net aan op zijn plek konden houden van een rottige swel in de haven.

de kerk aan de haven.

Even later lagen we achteraan in de haven aan onze steiger. we lagen wel rustiger maar af en toe rukt ie flink aan de lijnen..
Volgende ochtend een autootje geregeld voor de dag er op, deze dag wat rondlopen door de stad, die overigens tot nu toe ons mooiste stad is van de Azoren. Statige goed onderhouden gebouwen hebben de overhand..
Leuke winkels en ook weer schone en mooi gedecoreerde stoepen.
Ook vonden we een leuk park midden in de stad tegen een heuvel op, een soort botanische tuin, niet mijn ding maar vooruit.. je kon er zo in lopen.
En helemaal omhoog kreeg je een prachtig mooi overzicht van de stad naar bijna alle richtingen toe.

Volgende dag auto opgehaald en reden we langs de kust. toen we een bak koffie gingen drinken waren we weer vlak bij zo'n natuur zwembad, gemaakt tussen de lava wat het tot een mooi geheel maakt.

we hadden verder natuurlijk weer mooie uitzichten en besloten bij de noordkant waar de zon lekker scheen een wandelingetje te maken. Deze keer bleven we vlag bij de kust omdat hoger meer bewolking was en als je toch kan kiezen!

klauterend omhoog

We kwamen daar nog een bewoner tegen en dat bleek een Nederlandse zeiler die na 15 jaar varen het welletjes vond en hier een mooi huisje heeft gekocht met een prachtig mooi uitzicht. het pad ging verder naar beneden en bracht ons in de buurt van de waterkant om vervolgens na een paar kilometer weer omhoog te lopen.. via een oude rivier klommen we weer naar de bewoonde wereld, waar we later weer na een lekker broodje op een mooi plekje te hebben gegeten terug naar de auto liepen.. (klik hier voor de track)

En gingen we weer verder op pad. Het eiland is wat minder ruig als sao Jorge, maar toch heeft het weer zijn eigen charme, ook is hier meer drukte dan de andere eilanden wat je merk met verkeer etc..

Maar alles kan natuurlijk niet het zelfde zijn.

Na het eiland bijna rond te zijn begon het wat te regenen we hebben wat gegeten en gingen richting huis. om half 7 zou er stieren rennen zijn in het naburige dorp en wilden daar op tijd zijn. maar goed dat we op tijd waren want het was al moeilijk om je auto (veilig) neer te zetten. hij moet buiten op de weg aangebrachte lijnen staan want dan ben je verzekerd door de organisatie voor evt schade! Maar gelukt, en al zoekend naar een veilige plek werden we bij mensen uitgenodigd om veilig achter een hoge muur staande op een paar pallets het schouwspel te zien.

Kisten worden uitgeladen

In de kist..

4 kisten met daarin de diertjes werden even verder uitgeladen alles ging met zorgvuldige voorzichtigheid. we kregen te horen dat elke stire maximaal 30 minuten mag ronddollen (aan een lang touw) daarna hebben ze een week vakantie, en lopen ze los in hoog gelegen weides.
er is ook geen sprake van mishandeling, het lijkt er zelfs op dat de stier het ook mooi vind, kwispelend met zijn staart zet hij de aanval in op alles wat beweegt, en waren we blij met deze veilige plek.

En vast houden..

Omhoog en de gang er in..

De lijn is zo'n 70 meter lang met aan het eind 6 man, en een 20 meter vanaf de stier ook 6  man die samen af en toe de grootste moeite hebben om hem te houden.. en er soms machteloos mee woorden getrokken. Draait de stier zich om zie je ook deze mensen snel een veilig heenkomen zoeken, wat weer prachtige taferelen oplevert.. Sommige waaghalzen halen een knap staaltje uit om even met hem te dollen.. Af en toe hangt die stier half over een schutting met een poging de mensen te pakken.. Normaal is een ijs of snacks verkoper geen gevaarlijk beroep, maar tussendoor proberen deze mensen wat van de hand te doen en dan zie je pas hoe snel je met een boodschappenkarretje kan rennen! linke soep af en toe voor deze mensen. en hoorde je weer allerlei verhalen van de stier die: een verkoper op de horens nam, door de schutting een huis in rent, los raakt van het touw en ga maar door.

Een run van 30 minuten begint met een vuurpijl en één knal, en de kust is weer veilig na eentje met 2 knallen..

Na twee runs zijn we weer naar de boot gegaan, we hadden weer een mooie dag..

Volgende dag werden we wakker met een stralende blauwe en heldere lucht.

En besloten we naar de top te rijden voor een mooi uitzicht, lopen kwam er helaas niet van omdat Joce haar knie wat heeft verdraaid!

De stad uitrijdend kwamen we een mooi kunstwerk tegen wat even op de foto moest..

Onderweg kwamen we een paar liftsters tegen, en vooruit neem maar mee..

Ze waren op weg naar de grotten, nou daar gaan we daar toch eerst heen. Aldaar aangekomen dicht!!!

ging pas om twee uur open?

Dus eerst maar naar de berg, gaan jullie mee? ja, graag we staan hier ook in de middel of nowhere..

En zo reden we de rest van de dag met de twee liftsters uit Montreal , Canada en was het beregezellig. Vanaf de top hadden we een mooi uitzicht en keken ver weg..

Daarna weer verder langs een natuurzwembad waar we een bakkie deden en reden verder langs de kust waar we weer afstaken richting de grotten.. (Algar do Carvao) een oude lavapijp, die is afgekoeld en waarin een luchtbel is ontstaan wat nu de huidige grotten zijn.. 

Na de grotten namen we afscheid van de dames, zo zie je maar weer.. het kan raar lopen de dagen, wat weer een leuk tintje aan zo'n dag geeft..

wat verder rond gekeken en eind van de dag de auto weer ingeleverd, avonds wat lokale muziek op pleintje vlak bij de boot.

Volgende dag wat rustig aan, wat inkopen doen in de stad en wat winkelen in de leuke en gezellige winkelstraatjes

Vanmiddag gaan we weer verder naar Sao Miguel en gooiden we om een uur of 4 de touwtjes los, voor de 95 mijltjes.

Er stond weinig wind maar verder prachtig weer en dobberden we verder en gingen we de nacht in met een mooie avondzon die werd overgenomen door een mooie ronde volle maan, dan maar een paar uren langer met dit prachtige weer..

Maar toch moesten we na enige tijd de motor starten en hebben we de laatste 10 uren met de motor gevaren, er was nul wind...
Om 10 uur de volgende ochtend liepen we de haven van Ponta Delgada binnen.
Waar Dirk en Anita van de "Kind of Blue"onze touwtjes aan pakte..

Onze  laatste etappe in de Azoren zit er op, met ondertussen het eiland bekijken gaan we ons voorbereiden op de laatste wat grotere oversteek naar Falmouth in zuidwest Engeland
een tochtje van zo'n 1200 mijl..