Sao Miquel, thee, hete baden en afscheid..

De Marina

Na aankomst in de haven, eerst de autoriteiten maar geregeld! bij de havenmeester waren we zo klaar, we kregen 3 kopieën van de inschrijving en vervolgende onze weg naar de: douane, waterpolitie en de immigratie. Ieder kan in willekeurige volgorde net wie er vrij is.. de rest van de dag proberen wakker te blijven, de slaap was bij zo'n 3 uurtjes blijven steken..

Nu alleen nog uitklaren hier en dan zijn we er eindelijk van af...
De volgende ochtend gingen we al vroeg met de bus naar Ribeira Grande een plaatsje aan de noordzijde van het eiland

Er was een festival gaande maar dat begon als zovele activiteiten in de avond, en zolang wachten zagen we niet zitten.
Dus de bezienswaardigheden zoveel mogelijk bekeken en een wandeling langs de lange boulevard.
En vertrokken we weer einde middag richting boot..
Na een lekkere maaltijd pakte de Anita de accordeon en gaf even een lekkere riedel weg van oude shanty's en Amsterdamse liedjes..
het wekte ook aandacht van buren aan een andere steiger met een Engels liedje waarop de vrouw kwam en ging meezingen leuke momenten..

Lekker ontspannen

Zaterdag de 23e eerst naar de markt waar we ons lieten verleiden aan lekkere groenten en fruit, ook aan vlees was hier geen gebrek en liepen we met gevulde rugzakken weer terug. Wel eerst nog even langs een paar winkelstraatjes want om 13.00 u gaat hier alles dicht!

De rest van de dag wat lekker rondhangen, een terrasje voor een bakkie koffie en niet veel meer..
Avonds met andere zeilers naar een terras waar een bandje speelde, het bleek een orgel met een zangeres, maar wel met mooie muziek.
Het was al weer zondag dat we naar de boot gingen, mmmm. om 08.00 gaat de wekker weer!
en de bus om 09.00 uur.
Maar na een lekkere nacht stonden we om even voor 9 uur bij de halte om naar Furnas te gaan.

Een bekende plek vanwege zijn mooie omgeving en warm water bronnen..

Hier het erg hete water,
niet om in te gaan dus..

Voor we vertrokken nog even een foto van onszelf gemaakt want het zijn weer zeer gezonde bronnen! en wie weet worden we er weer een paar jaar jonger uitziend van!
Aangekomen na een 1,5 uur durende rit zijn we na een bakje koffie eerst maar eens een rondje gaan lopen, zodat we terug onze vermoeide spiertjes kunnen verwennen..
na een korte klim kwamen we bij actieve vulkanische grond aan.
Hier kun je op een wandelpad tussen verschillende hete bronnen door lopen.
Ook werden hier verschillende gerechten door restaurants bereid,

Verschillende heuveltjes met pannen

door grote pannen in de grond te stoppen met groente maar ook vlees in de vorm van stoofpotten..
die je dus kan eten..
Na dit bezoek zijn we wat rond het meer gaan lopen het was vlak en makkelijk wat voor Joce haar knie beter is..
flink klimmen zit er niet meer in hier op de Azoren.
Maar niet minder mooi was  deze omgeving.

Verder onderweg waren er ook leuke sculpturen in (gewortelde) boomstammen gemaakt
erg leuk opgezet zo langs de paden

Allen hadden een betekenis met vroeger te maken.
na een 10 km te hebben gelopen waren we via een mooi uitzichtpunt over Furnas bij de bronnen van het dorp aangekomen.
Deze natuurlijk bronnen vullen 3 baden 1 hele grote waar je lekker een stukje kan zwemmen, en 2 kleinere met een zitrand waar je lekker kan wegsudderen in het warme water

Lekker temperatuurtje

Mooi overzicht van Furnas

We hebben ons een tijdje laten verwennen maar al snel kregen we weer gerimpelde huidjes! wel was het een heerlijke ontspanning na de wandeling..

Dit werd wel erg heet!

Maar na al dat gespetter en geweek zijn we maar weer vertrokken, na een 200 meter was de bushalte en daarvoor een cafeetje waar we lekker hebben gegeten.
En konden we 1,5 uur uitbuiken in de bus die ons weer naar de boot bracht.
Maandag 25-07
Voor vandaag hadden we een auto gehuurd, maar toen we er kwamen had een slimme werknemer op kantoor hem aan een ander verhuurd..
Dus zaten we zonder auto! na mijn ongerief te hebben geuit over het runnen van deze tent (luchtte wel even op) op zoek naar een ander maar alle kantoren hadden een "nee"voor ons.. was even balen.. We hebben er eentje kunnen regelen voor woensdag en gaan we dus morgen maar weer met de bus.. Je komt er natuurlijk evengoed, maar je kan niet zoals jezelf zou willen meer op andere plekken gaan kijken.

Dinsdagochtend vertrokken we al om half 9 met de bus richting Sete Cidades.
Na eerst even de walstroom te hebben gerepareerd! door de flinke deining in de haven was een kikker op de steiger gaan schuiven, het stroomdraadje strakker gekomen en met een flinke vlam vlogen de stoppen op de kant er uit.. toen we terug kwamen bleek de hele steiger zonder stroom te hebben gezeten Tja....

Kerkje bij Sete Cidades

Na een uurtje waren we ter plekke en begonnen we maar eerst met een lekker bakkie koffie
We blijven tenslotte Nederlanders toch!
Het begon bij de boot al wat druilerig maar hier duurde het voort, maar de rugzak om en volle moed op weg.
na 10 minuten de regenjas aan, regenhoes om de rugzak, verdorie hebben wij weer.. maar we houden moed.
Maar na een uurtje werd het droger en kwamen de gaten in de lucht.


We kregen al gelijk een flinke klim en gelukkig konden de jassen uit we hadden flink de gang er in, maar bovenaan werd het beloond..

Mooie vergezichten

En de lucht ging meer open, we hebben geluk zeiden we verschillende keren tegen elkaar..
Bovenaan stond een oud 5 sterren hotel ( Monte Palace)wat gesloten was omdat de klandizie wegbleef vanwege dat het vaak in de wolken lag.. Het was gebouwd in de 80's en naar horen heeft het maar een ruim jaar gedraaid toen het zijn deuren sloot..
Maar je kon er vrij inlopen en bekijken, helaas voor de eigenaren is de droom voorbij..
Verder lopend liepen we door heuvels beetje omhoog en een beetje omlaag maar makkelijk te doen.
Uiteindelijk weer wat steiler naar beneden, je zweet minder maar omhoog is toch lekkerder voor de beentjes! Er waren weer hortensia's in overvloed waarvan sommige wel een erg grote bloem hadden. Verder naar beneden kwamen we weer bij de meren uit die werd gescheiden door een brug. daar even lekker gezeten en genieten van het weer en het uitzicht.

Ietwat uitgerust besloten we er nog maar een stukje aan te plakken, en sloegen we weer een andere weg in.. waar we weer in een ander landschap kwamen..

Lijkt wel Oostenrijk!

maar de tijd ging ook door en besloten een weg terug te nemen, de bus die wacht niet..
En we hadden al zo'n 15 km gelopen en moesten nog een stukje naar het dorp.

Na een half uurtje waren we bij de halte, die ondersteund werd door een restaurant, koffiehuis en snackbar (één zaak) en lieten we ons maar weer verleiden door een lekkere menukaart en een frisse dorstlesser.

We namen Limpets.. een soort pok wat ook onder de boot kan groeien, we hadden ze al een keer voorbij zien lopen dampend op een schaal en dus.. wij ook maar eens proberen...

Joce was er niet erg over te spreken waar ik blij mee was, heerlijk en kijk al weer uit naar de volgende..bij elkaar vandaag een ruime 17 km gelopen hier kan je de track zien
Weer thuis op de boot, lekker douchen en wat hangen op de bank..
We hebben weer wat rust verdiend..




Volgende dag met de auto op pad, een wat rustigere dag. We kwamen we langs een thee plantage, de enigste in Europa! De vorige plantages die wij zagen waren in India waar de vrouwen met een rieten mand op de rug de blaadjes plukten, hier ging dat met een soort heggenschaar waarna het gelijk in de zak kwam.. klik hier voor meer info

We hebben daar een rondwandeling gemaakt van een kleine 6 km door de plantage, er is ook heel wat nodig voor al die thee!

In de fabriek staan nog oude machines te werken wat erg boeiend was, en kon je de gehele procedure volgen..

Zakjes thee vullen is hier nog steeds handwerk..

De rest van de dag was het rijden over de kleine weggetjes en door pietepeuterige dorpjes, voor je de naam kon zeggen was je er al weer doorheen.


En natuurlijk waren er de leuke plekjes met mooie uitzichten..
we hadden vandaag de oostelijke helft gedaan en toch nog een 175 km op de teller staan, wel veel gezeten vandaag maar je kan beter lopen hoor...
Misschien dat we nog even met de bus een uitstapje maken.. maar morgen eerst de was, en wat kleine dingen doen.
En weerberichten bestuderen..

Erg heet water onderweg bij Furnas

Zondag de 31e.. we zijn klaar om te vertrekken..
Gisteravond lekker uit  eten geweest met vrienden, Dorothy en Duncan van de "Hunda" mensen die al 25 jaar onderweg zijn en hadden een heel gezellige avond.

We nemen vandaag afscheid van de Azoren een geweldige groep eilanden met vele vriendelijke mensen en een prachtig mooie natuur..
We nemen hier ook afscheid van mensen die we op onze tocht hebben ontmoet en daarna vermoedelijk nooit meer zien, en ieder gaat hun eigen weg..
We komen hier zeker terug.... naar deze prachtige eilandengroep
Duncan hielp ons met losgooien, en bedankte hem hiervoor. Met de gebruikelijke Engelse humor zei hij: well I'm helping you just to make sure you're leaving...