Onder de kabelbaan door naar Kerry

 Anker op, zeil omhoog. en het gat maar uit. Nog geen rif er in eerst maar even kijken hoe het is.

Zeiljassen aan en capuchon op, net echt. 

heel even een flauw zonnetje

Er kwam nog even een flauw zonnetje kijken, maar dat was maar even.
We zetten koers naar de Dursey sound, aan de wind gelukkig niet recht in de wind wat in afstand weer scheelt.
Er stond een dikke zee ondertussen en vlagen tot 26 kn. ondertussen een rif in het grootzeil en fok ietsje ingedraaid. ook moesten we druk houden zodat je niet begon te hakken in de zee, ook niet te snel voor het klappen..  
Na een paar uur werd het zowaar droog en leek het wat lichter te worden. En ook weer wat zicht.
Hier een filmpje van onderweg 

Bij Crow Head konden we afvallen, wat heerlijk een ander koersje. We liepen met een dikke 7 kn richting de Dursey Sound, we waren mooi op tijd want er kan tot 4kn stroom lopen in het smalle gaatje.. en het is 2 dagen na springtij.

Onder de kabelbaan door.

We hebben de fok maar even ingerold, want het tocht nogal door dit gat en we krijgen vermoedelijk de wind recht van voren. We hadden ruimte genoeg boven de mast.. maar toch!
onder druk fotograferende toeristen voeren we er onderdoor. De kabelbaan is de meest westelijkste van Europa en de enigste die over zee gaat en werd vroeger voor vee gebruikt om die naar het eiland Dursey te brengen.
Er mogen 6 personen in, 1 koe of 4 schapen..  Nu alleen maar toeristen... Het oude bakje van vroeger staat boven bij het begin... daar wil je echt niet in.

Zoals verwacht er onderdoor een rechtop staande zee (wind tegen stroom) gas er op en ff een 300 meter doorbijten, wat een heksenketel was dit.. 
Even verder fok uitgerold en voeren we ruime wind naar onze ankerplek.. Ondertussen kwam de zon er al meer bij en even later bossen met dolfijnen weer. Deze waren echt door het dolle heen  springen en gek doen, al waren ze echt blij dat er weer een bootje was om mee te spelen.. Nou kom maar hoor, wij vinden het ook prachtig.
Sinds wij in Ierland zijn was dit het eerste stukje (13mijl) dat we officieel ruime wind varen.. aldoor aan de wind gevaren! Na 35 mijl lieten we het anker zakken in de volle zon bij Garinish vlakbij het dorpje Sneem

 

Ondertussen prachtig weer geworden

Een mooi plekje en alle ruimte voor onszelf. 
Volgende dag even de kant op naar het dorpje Sneem een uurtje lopen even lekker na een tijdje aan boord te zitten hadden stijve benen van het zeilen van gisteren.

Leuk dorpje niet te druk.. tot dat er een paar bussen vol met toeristen kwamen, we waren hier al voor gewaarschuwd.
Er waren ook veel terrasjes en souvenirwinkeltjes en de Arran-wol truien en vesten te koop.
Maar er waren mooie plekjes bij.. Daar nog even rondgevaren met de dinghy.. Hier een filmpje er van.

Aan boord anker op en een oversteek van 3 mijl naar het plaatsje Bunaw mag eigenlijk geen plaats genoemd worden er staan 4 huizen, waarvan 1 pub!
Was weer prakken om voor anker te komen bij de moorings, maar we liggen weer vast als een huis. Hier rondom zijn veel mogelijkheden om te ankeren. Deze kozen we uit omdat er mooie wandelingen zijn. Dat zien we morgen weer..

uitzicht over de ankerplek Bunaw

En de volgende dag een hele mooie wandeling weer gemaakt, een ruime 14 km.
Erg onder de indruk van steeds weer dat mooie landschap.
En zijn blij dat we deze keuze hebben gemaakt.
Terug aan boord nog even in de kuip gezeten, daarna bootje opruimen etc.. morgen weer verder
We werden wakker met een hele mooi begin van de dag..

Niet veel of eigenlijk geen wind en moest de motor een tijdje er bij.
Alleen het laatste uur naar volgende plek konden we even zeilen..
Derrynane Harbour..  een klein plekje achter rotsen volledig beschermd van alles..  Alleen het invaren vergt behoorlijk opletten.
Na een paar keer de pilot te hebben gelezen gingen we naar binnen.. De navionics kan je hier naar binnen niet gebruiken..er klopt niets van.

een hele mooie plek

Via de lichtenlijn en fotootje en omschrijving in de pilot voeren we naar binnen en vonden we een heel mooi plekje..
Hier lag je echt voor alles beschermd. 
We waren vroeg en gelijk maar even de kant op, langs het strand en nu we toch lopen en met het mooie weer toch weer even verder.. uiteindelijk een 10 km gelopen.. langs de witte stranden hier en het blauwe water..

huis in model van boot.. en een flinke!

 

rotsen en blauw water aan een wit strand..

Hier links de baai vanuit een hoger gelegen plekje..
na alles even een lekker koud biertje gedronken bij de lokale pub. waar we nog iemand spraken die ons vertelde hier niet te komen in juli en augustus omdat het dan heel druk is van toeristen.. we geloofden hem.

Volgende morgen na een mooi nacht hoe mooi ook maar verder gegaan. er komt bries aan en we moeten kleding en beddengoed wassen... 
En gooiden we los van onze (gratis) mooring  dit was weer de eerste mooring sinds 4 jaar kwamen we achter..
Een mooi windje bracht ons naar de Skellig Islands waar op het grote eiland vroeger monniken waren gevestigd (1200-1700) en op het kleine eiland broeden zo'n 35000 koppels Jan van Genten.

klein eiland

We zeilden er vlak langs, op het grote eiland zijn in de rotsen 600 treden uitgehakt om naar boven te komen, een echt monnikenwerk.🙃 Kan mij niet voorstellen daar te leven. Er is een klein haventje maar wij kunnen daar niet komen. Je kan het eiland bezoeken  en tientallen bootjes met mensen varen af en aan op het eiland zie je ook één stroom mensen omhoog lopen, wat een drukte. om aan de wal te komen moet je ook flinke capriolen uithalen want het is nooit rustig!

De kleine Skellig. We voeren heen aan de bovenkant langs en terug langs de beneden kant en dat rook je ook..
Maar wat indrukwekkend, we kennen de Bass rock bij Edinburg die ook vol zit met deze vogels maar deze wint het..
Na vele foto's door naar Knightstown waar we na 9 mijltjes aankwamen. we liggen aan een steiger.. wel lekker, je stapt er zo op en af.. en liggen hier ook gratis en voor een kleine bijdrage heb je ook nog stroom.
Het is een klein plaatsje 1 winkel, hotel een eettentje en 2 pubs.
We blijven hier 2 dagen voordat we verder gaan naar Dingle om inkopen te doen en een wasmachine zoeken.. 

Dingle

Bij binnenkomst valt de vuurtoren gelijk op, en ook de afbeelding van "Fungie"de dolfijn die hier 30 jaar leefde en iedereen, visser, zwemmer, duiker, zeiler en noem maar op persoonlijk kwam bezoeken en een sprongetje maakte.. Op deze link kan je het indrukwekkende verhaal lezen.
Fungie heeft ons helaas niet begroet, hij is overleden. Maar we hadden wel familie van hem onderweg.
Fungie heeft voor de stad Miljoenen verdiend.. 

In de haven werden we opgevangen door een alleraardigste havenmeester, alles werd uitgelegd en we lagen aan mooie nieuwe steigers.
havengeld is niet duur en elektra is apart maar 21 cent/kw is niet duur.. 

bootjes met toeristen gaan af en aan

gelijk de was maar doen

De was er gelijk in 2 machines waren beschikbaar, dat troffen we. Daarna maar even door de stad wandelen, heel erg toeristisch hier, vooral na dat er walvissen en Orca's waren gespot hier.. Maar een mooi leuk stadje.. we zullen hier wel een tijdje moeten wachten voor beter weer.

Restaurantjes zijn hier te over, ik heb ze niet geteld maar zijn er veel.. ijssalons, pubs, wolwinkels van Arran etc.. Omkomen van de honger doe je niet. 
Ze hebben zelfs een award, Nr1 Foodie town 😂
maar verder is het een gezellige haven, betaalbaar en erg netjes. de toeristen gaan voornamelijk met de bootjes mee, dolfijnen zeehonden en de Blasket eilanden. er waren ook Orca's en Humpback walvissen gezien dus dan is het extra druk.. en er wordt ook af en aan gevaren.

Een middagje gelopen langs de kust, mooie panorama's met het heldere weer.

Volgende dag een dagje met de bus naar Tralee, een grote stad een uurtje hier vandaan. Maar dat viel wat tegen, het leefde niet  wel veel winkeltjes etc.. maar er waren geen knusse plekjes. geeft niet nu hebben we het gezien, nog wel een leuk overhemd gescoord.
Uit de bus regende het flink en waren we kletsnat aan boord.
Volgende dag hele dag regen.. vies druilerig weer.. er komt een gaatje woensdag plannen zijn er gemaakt een 84 mijl varen denk..
anders 3 dagen voor anker en op een niet al te mooie plek.  vandaag motor ververs en verder onderhoud aan motor, V-snaartjes spannen etc..  
Ben benieuwd.....
Woensdag om 06.00 voeren we weg.. er was niet veel

Rustig weertje nog en een beetje zon

Wind en hielden we de motor er bij, tot de Blasket eilanden. Daar deden we er nog flink wat toeren bij. We hadden tegenstroom en dat was op een moment zelfs 3 kn..
Na de eilanden raakten we weg van de kant en werd het zeetje wat rustiger en gelijkmatiger zonder terugkaatsende golven.
Recht voor de wind voeren we verder en de motor uit..
Halverwege deden we maar even een rif er in, het werd af en toe met 8,5 en zelfs meer even te gek.. 

Een 15 mijl voor de eindbestemming kwam er wel een hele donkere lucht aan, en zette we het tweede rif, achteraf niet nodig geweest maar ja, beter safe dan sorry. Hier een filmpje van de reis
en na 14 uur varen en 86 mijlen legde we ons bootje vast aan een visitors mooring bij Inishmore
waar enkele bekenden lagen die we eerder hadden ontmoet.
Joce warmde het vooraf klaargemaakte macaroni op, en ik deed de kuiptent en de huik op zijn plek.. daarna lekker binnen, het begon te regenen.. mooi op tijd.

lekker weertje

vanaf de kant  

aan de kliffen

In de ochtend lekker weertje beetje zon en een beetje wolken. Wel een harde wind, omdat we een pittig stukje moesten varen met de rubberboot zagen we er wat tegenop.. om nat te worden. Maar het was al bijna laag en gingen we op pad..

Op de kant een kort loopje gedaan, ff lekker de benen strekken.. 
Maar wat een landschap hier, alles bijna steen en vele muren van steen.. Fimpje
Na wat leeswerk, de muren werden gemaakt om bouw en graasgrond te krijgen. de muren beschermen de daarachter gelegen grond tegen wegwaaien en er wordt ook zo meer grond gekweekt.. zo bij elkaar staat er zo'n 1750 km aan muurtjes op dit eiland.. een klusje..   (loop route)

Mooie kliffen

De stenen bouwsels dateren van een 500 tot 700 

Oude bouwsela

     VC een ca 2700 jaar oud, waar ze voor dienden laat zich nog steeds raden en verschillen de meningen over.

Ook het toeristen gehalte is hoog, op hoogtij dagen is 2000 toeristen op dit eiland met 900 inwoners al flink druk.. de veerboten in de ochtend zijn ook flink vol, bussen, paardenwagens, hop hop off busjes (wist niet dat ze er ook zo klein waren) fietsen huren etc.. De beroemde Aran Truien worden op het buureiland Inishmaan nog steeds gemaakt en voorzien heel Ierland hiervan.

Ook ontbraken alle winkeltjes niet, maar we zijn blij hier te zijn en blijven nog wel even..

bussen, paard/wagens

Volgende dag maar aan boord gebleven, veel wind en regen en nog meer regen. Tijd voor klusjes (zijn er niet veel) en andere dingetjes.
Volgende dag een mooie fietstocht gemaakt. Er was weinig wind en hij gaf mooi weer aan..
Op tijd de fietsen naar de kant gebracht even een bakkie doen en daarna op pad.. Echt rond rijden gaat niet, maar je hoeft ook niet dezelfde weg terug.. Hier link naar de route  Blij dat we de fiets hadden, nu kan je de afstanden fietsend doen en de dingen die je wilt zien loop je naar toe. 

 Na de vuurtoren aan het N einde gingen we richting Dún Aonghasa
Kliffen van meer dan 100 mtr hoog wat indrukwekkend was.

Op je buik naar het randje, erg hoog, zo hoog dat het eigenlijk niet meer hoog is.. 
Daarna naar de Wormhole..
Een rechthoekig gat in de stenen met een verbinding naar zee..
Hier werd voorheen wel klif duiken gedaan. 

Wormhole

Alle stenen en rotsformaties maakte echt indruk op je een unieke plek.  

Daarna weer richting boot, toch nog een 34,5 km afgelegd.. in de avond nog lekker gezeten in de kuip, weinig wind en nog een beetje zon!
We wilden de volgende dag nog naar een van de kleinere eilanden, maar de swell en de wind waren in de ochtend wel goed maar hij zou flink toenemen.. Dus bleven we hier en liepen we nog een stukje op de kant. Ook waren er lokale roeiwedstrijden met "Currachs" een lokale Ierse boot. Gemaakt van een frame en overtrokken met geteerde canvas. (vroeger dierenhuiden) wiebelige bootjes die met 2, 3 of 4 man word geroeid.
elke roeier heeft 2 riemen.  Hier een filmpje van de start.. en een flimpje waar je kan zien hoe fragiel ze nog zijn..
We vonden het welletjes en ruimden aan boord de rubberboot op en maakten alles klaar. We gaan naar Galway.

Fastnet Rock en zwemmen met zeehonden

 Cape Clear Island, een klein eiland aan de uiterste ZW kust van Ierland.
Ruim 100 inwoners, dankzij de goede verbindingen vind hier geen afname van de inwoners plaats. Je ben hier een 5 mijl verwijderd van Baltimore en Schull   

De Zuidhaven (ankerplek)

Het eiland kent twee gedeelten een west en een oostkant gescheiden door de Noordhaven en Zuidhaven.

Avonds na aankomst even uit eten geweest, het was door de week rustig en maar even langs gegaan om te horen tot hoe laat ze open zijn. Dat was een goed iedee ze wilden eerder sluiten maar bleven voor ons nu later open, dat is nog eens leuk. We kozen veilig een Beef burger en een Lasagne. maar nergens om een keurig verzorgde en lekker smakende maaltijd. en zo had ik toch weer een mooie afsluiter van mijn verjaardag. 😊Volgende dag even lekker lopen, de zon scheen (hoelang?) 

Na de koffie op pad, gelijk kwamen we al de gedenksteen van de fastnetrace uit 1979 tegen, indrukwekkend er was toen wel wat loos.
klimmend de heuvel op (ze houden van recht en steil) waren we gelijk op flinke hoogte en even verder kwamen we een plekje tegen waar je alles van een geit kon krijgen  melk, vlees, kaas boter noem het maar op. We werden opgemerkt en even later stonden we in een stal? 

de geitenboeren.

Er werd net gemolken en Joce moest de nogal lastige geit bezig houden met een krop sla..

ik vroeg wat over de geiten in de heuvels omdat ze daar los liepen..
En kreeg een heel verhaal van de man met de baard, over satellieten, google, trackers, GPS en noem maar op in iedergeval elke geit had een tracker en hij zag precies waar ze waren met een ingesteld positie als ze daar kwamen kregen ze een schokje.. Niet voor de geiten te hopen dat de GPS word gejamd.  😂 Ik vroeg het maar niet want het was net een machine hij bleef maar doorpraten..
Maar weer een bijzondere ontmoeting. 

Verder is dit echt een mooi eiland en zeker de moeite waard te bezoeken.

07.30 de haven uit

Volgende dag wilden we naar Schull toe een plekje 5 mijl verder dus geen lange rit.
Maar we hadden een plannetje.. We gaan de Fastnet rock ronden.. we zijn er vlakbij (5 mijl) en nu de kans en de zon scheen (nog) 

check

De wind was wat NW telijk en met een klein klapje was deze te bezeilen..
We waren maar net de haven uit en hadden al weer dolfijnen om ons heen, en met een mooie 18 knopen wind rifje in grootzeil lagen we koers..

ff een selfie

 

Toch leuk dat we het konden doen en het geluk met wat zon er bij.. En we lagen weer op onze volgende bestemming aan Schull

Daar lagen we een 2 uurtjes later achter ons anker. Bijbootje opgeblazen, motor er aan gehangen (pittig eindje weg) en boodschappen gaan halen, want dat was hard nodig..

Zowaar een watersportwinkel (tje) ff spieken.

  
Vandaag in Schull een rondje om, gisteren was er al wat activiteit maar vanmorgen vroeg al harde muziek.
Vandaag was er de jaarlijkse  triatlon met vandaag een record van 500 deelnemers. 10.00 start, en toen alles te water ging lagen we mooi 1e rang. Hier kan je de video van de start zien.  Het weer knapte op en niet veel later was de zon weer ruim aanwezig.
Weer naar boord een bakje koffie doen en daarna de kant op nog even kijken en een rondje lopen.
leuk nog even bij het sport gebeuren te kijken. 

de ankerbaai

We liepen naast het traject en konden de hardlopers nog aanmoedigen. en zo beleefd als ze waren werden we bedankt en wenste ze ook ons een fijne dag toe.. was wel lachen..

Kwamen op Sailors hill waar je een fantastisch uitzicht over de eilanden en baaien had. langs laantjes en kleine weggetjes, echt een mooie plek weer.
Uiteindelijk na 10 km weer terug en nog wat boodschappen weer naar boord. boot weer opruimen en klaarmaken, morgen verder..

Volgende morgen ankerop richting Crookhaven een tochtje van een 12 mijltjes
eerst tussen de eilanden dat moest even met de motor, daar tussenuit vandaan konden we nog even zeilen.. en ja, weer aan de wind.
Na een paar uurtjes, lieten we ons anker zakken tussen alle moorings.. overal liggen die dingen ook...
Tentje er weer op, bootje weer opblazen en klaarmaken.  

Avonds lekker uit eten geweest, even mijn verjaardag overgedaan in een echt restaurant, het was echt heerlijk en goed verzorgd.
Er liggen hier 7 visitors moorings, maar dicht bij elkaar, ze zijn gratis meende ik te horen. Maar houd het liever bij ons eigen anker. deze moorings liggen ook meestal ergens verderop of achteraf.

De dinghy aanlegsteiger, dat was netjes verzorgd. Dat is in het algemeen zo. in de avond lagen we zelfs met 8 bootjes.. nog niet zoveel gezien.
Volgende morgen met de koffie vertrok er eentje.. en met ons tweede bakje lagen we nog maar met zijn tweeën! Huh.. hebben we een weerbericht of zo gemist?
Nog maar eens kijken en er was niets bijzonders.
Maar zagen wel dat er morgen weinig wind stond en ook nog meer van voren..
 Wat wikken en wegen zijn we ook maar vertrokken.

Mooi wakker worden

We moesten een klap aan de wind maken en daarna Mizenhead ronden. vandaar was het afvallen en mooi te bezeilen. een mooi plaatje van Mizenhead zat er niet in, lage bewolking en wat miezerig buitje net wel een onstuimige zee daar, maar dat is altijd zo volgens de pilot. Ook deze keer weer veel dolfijnen, 

En lagen we 25 mijl verder en 4 uur later bij Dunboy Castle Bay Dunboy zelf was alleen nog maar een hoopje stenen maar er stond wel een ander leuk pandje wat ooit is omgebouwd naar hotel met zelfs huizen er achter, maar deze staan allemaal leeg. Het pandje is te koop voor 1,2 Miljoen (was 2,2)
Zonde want het is een mooi pand. en helaas zijn er appartementen achter gebouwd die er niet uit zien..

Middags even een klein rondje op de kant, waar we zelfs nog dolfijnen zagen.. ongelofelijk. Het is een mooi pad langs de kust, wat miezerig weer maar was even lekker om te lopen..

Volgende dag even zwemmen en de fietsen gepakt. even naar Castle townbere niet ver en ook een leuk plekje en één van de weinige grote visserij havens die er nog over zijn!
Niet te heuvelachtige weg, net mooi..
Daar even wat boodschappen gedaan en even gekeken waar we water kunnen laden als we Bantry bay weer uit gaan.

Lunchtijd, overal zit volk.

grote muurschildering op huis

In de ochtend nog even zwemmen en vertrokken we naar Adrigole, volgens de pilot één van de mooiste ankerplekken.. en inderdaad het is een mooie plek, met grote bergen op de achtergrond.
Bij de pier in de buurt voor anker gegooid en daarna nog een lekker wandeling gemaakt. het was (nog) knap weer, voor morgen veel regen voorspeld.

overzicht van de baai

We gaan na 1 nachtje weer weg, hebben een afspraak bij kennissen en leggen de boot voor hun landgoed neer. Wij passen in de winter regelmatig op hun huis.
Afgelopen nacht hebben we veel regen gehad, hopen dat het vandaag wat droog blijft.

Volgende dag onderweg naar Tragariff, waar Julian en Michelle zomers wonen, en wij af en toe in de winter een mandje oppassen. Nu kunnen we het eens aanschouwen als alles bloeit.. 

Het ligt er mooi bij met het frisse groen

Was weer een leuk weerzien, avonds lekker samen gegeten en gezellig bijgepraat. het was al weer bijna donker toen we naar boord gingen.
nog andere kennissen ontmoet die ook daar op het landgoed wonden. Vreemd om hier in T-shirt rond te lopen.. in plaats van dikke truien en jas.

even een groep selfie

Maar ook werd het weer tijd om te vertrekken 

Spiegelglad water...

Daarna ankerop en een 5 mijltjes verder naar Grandgarriff een prachtige mooie ankerplek met veel mogelijkheden eerst even bij de pier het anker uit om even de kant op te gaan, daar na dicht bij garnish island weer laten zakken, tussen vele zeehonden en huilers die lagen te luieren op de kleine eilandjes.. 

Morgen maar weer verder.. 
Volgende morgen was het windstil.. met het water als een spiegel gingen we lekker even zwemmen.. ook hoorde je rondom ons heen de hondjes plonzen en huilen.. Ze doen niks maar toch heb je er een raar gevoel over.. 

Maar we moesten verder.. en ging het anker op en op weg naar Casteltownbere. water laden en boodschappen doen. Een 18 mijltjes varen toen we buiten de baai waren kwam er wat wind en niet veel later hadden we een mooie 16 kn wind, heerlijk zeilen.

Recht in de wind, maar met zon er bij lekker..
Vlak voor de stad zeilen opgeborgen het werd ook te smal om te kruisen.
en voeren we de haven in.

Castletownbere.

Het is een drukke vissershaven, waar grote trawlers liggen maar ook kleine scheepjes aan een pontoon. Daar moesten wij wezen, zaterdag dus alles was ook binnen en dus niet veel plek. Er wordt gevraagd even de havenmeester te bellen op roepen op de VHF maar bij beide niks.. Dan zoeken we zelf maar even een plekje.

En even later lagen we bij twee andere scheepjes langszij.
We haalden het net met de slang, hebben gelukkig een lange aan boord maar ik moest het water er wel inmikken..
Boodschappen gehaald en een jerrycan met diesel. We zijn er weer klaar voor zelfs het vuil konden we kwijt 😊Nog even een praatje met de buurman visser Als je zegtr dat jezelf ook uit de visserij vandaan komt heb je gelijk contact..
Touwtjes los en naar de ankerplek bij Dunboy Castle waar we eerder waren.
Daarvandaan gingen we verder naar de provincie Kerry. Volgende morgen wakker geworden, mist regen en een pittig windje...
Brr weinig zin om te gaan zo, maar we wilden verder..