Buckie
Vanuit het kanaal voeren we richting Buckie, een visserijhaven die geen last van getijden heeft
Jachten zijn er ook welkom,maar er zijn geen aanpassingen voor. Je lig als je een beetje geluk hebt langs een andere boot anders tegen een erg hoge kade.
We begonnen tegen stroom maar dat werd weer ruim goed gemaakt
We meerden daar af om 19.00 u avonds. We konden naast de loodsboot liggen, willen jullie nog douchen water of walstroom hebben? werd er gevraagd Verder alles keurig voor elkaar, we waren de enigste zeilboot in de haven met een zeer behulpzame havenmeester.Als je tegen een muur moet afmeren moet je het bij een trap doen of iemand een lijntje toegooien, 5 meter hoog is het zomaar met wat lager water.
Vanuit het kanaal voeren we richting Buckie, een visserijhaven die geen last van getijden heeft
Jachten zijn er ook welkom,maar er zijn geen aanpassingen voor. Je lig als je een beetje geluk hebt langs een andere boot anders tegen een erg hoge kade.
We begonnen tegen stroom maar dat werd weer ruim goed gemaakt
 |
| Smalle ingang bij Buckie |
We meerden daar af om 19.00 u avonds. We konden naast de loodsboot liggen, willen jullie nog douchen water of walstroom hebben? werd er gevraagd Verder alles keurig voor elkaar, we waren de enigste zeilboot in de haven met een zeer behulpzame havenmeester.Als je tegen een muur moet afmeren moet je het bij een trap doen of iemand een lijntje toegooien, 5 meter hoog is het zomaar met wat lager water.
 |
| opzij van de loodsboot |
Volgende morgen weer weg, plan was Peterhead, maar na een paar uur voeren we al met twee reven in de fok en grootzeil, wind uit de kant dat wel..en een lekker regentje om je kop heen..
Het ging als een kogel, en tipte af en toe de 9 kn aan (beetje stroom mee)
Het ging als een kogel, en tipte af en toe de 9 kn aan (beetje stroom mee)
 |
| onderweg naar Frasenburgh |
We besloten maar om Fraserburgh aan te doen, Naar Peterhead toe kwamen we uit de opperwal vandaan en ook nog eens tegen wind.. slecht plan vonden we en liepen om 1 uur middags de haven in.
De haven lijkt wel een doolhof van doorgangetjes, geeft niet we kregen een plekje toegewezen aan de pontoon.
ook hier de enigste zeilboot in deze grote visserijhaven.
Een keurige steiger met water en stroom, we konden douchen en internet in het zeemanshuis, erg netjes allemaal. geen internet aan de steiger maar in het zeemanshuis er tegenover.
ook hier de enigste zeilboot in deze grote visserijhaven.
Een keurige steiger met water en stroom, we konden douchen en internet in het zeemanshuis, erg netjes allemaal. geen internet aan de steiger maar in het zeemanshuis er tegenover.
 |
| (klik voor grotere foto) |
Middags even een rondje om, het plaatsje bied wat je nodig hebt. Met aan de noordkant een mooi strand wat het schoonste van Schotland schijnt te zijn. (volgens de gids)
Volgende morgen om half 5 de wekker voor de laatste 17 mijl naar Peterhead, we waren erg vroeg maar in de middag zou de wind weer naar zuid draaien, toenemen en weer tegen zijn.. En daar hebben we een hekel aan. 1 uurtje de stroom mee daarna tegen! ook bij Rattray Head, een beruchte kaap..
We liepen daar ook niet harder dan 2,5 knoop motor aan en zeilen bij.. gelukkig mooi weer anders doe je dit niet.😊
 |
| sinds tijden weer een echte opgang vanaf de grond.. |
Even op internet opgezocht, en bleek dit het eerste drijvende windmolenveld ter wereld te zijn.. flinke dingen 175 meter hoog en nog drijvend ook.. interessant om te lezen, en hier een film van het geheel..
Na 27 mijl door het water en 17 mijl over de grond lagen we half 11 in Peterhead, flink stroom tegen gehad, we hadden 20 cm over toen we de bij de jachthaven binnenkwamen (laag water spring) waar de havenmeester ons opving..
Na de faciliteiten ff een douche even een rondje stad. Het is een flinke haven waarvan de jachthaven flink bij vandaan ligt. geen gezellige plaats, maar genoeg te zien, zo ook de grote haven met offshore industrie en visserij..
hier wat klusjes gedaan. vanavond komt er een dikke bries en morgen gaan we verder naar een volgende plek.
Avonds ging de jeugd van de yachtclub nog zeilen. Er was al flink wind maar na een uurtje hoorden we al harde vlagen door het want gieren..
Alle kinderen werden van de boten opgehaald en later werden de boten geborgen.. sommige waren erg beschadigd doordat ze allemaal op de stenen waren gespoeld..
Politie, ambulance, coastguard etc.. waren allemaal op de been, en de grote haven was afgesloten voor een paar uur.
Een drukte van jewelste op de kant maar gelukkig geen persoonlijke ongelukken..
Volgende morgen gingen we met beter weer op pad
om 08.00u vertrokken we uit Peterhead, buiten wachtte ons een flinke deining..
Vreemd de wind die we hadden was NW de deining is NO.. we hadden doodtij en af
en toe surfden we meer dan we lief hebben.
Ondanks we tegen stroom hadden liepen we lekker door
We meerden om 3 uur in de middag af. de havenmeester pakte de lijnen aan, we lagen gelijk om de hoek van de pier. Dit was de enigste plek waar we konden liggen zonder de grond te raken. Eenmaal vast even een praatje met de havenmeester, die bleek ook vroeger les te hebben gegeven bij het hier gevestigde trainingscentrum..
Hier was ik zelf ook opgeleid voor het varen van de snelle rib van de reddingsboot. Wat er vroeger was is er niet meer zei de havenmeester, alles is geprivatiseerd draait alleen maar om geld. De kapseis oefening in de haven mag niet meer het water is te koud!! Zo ook het manoeuvreren tussen de rotsen door is te gevaarlijk.. Na nog een tijdje te hebben gepraat met hem probeerde we van hem af te komen, praten kon ie.
We kregen middags het bericht dat mijn moeder wat achteruit ging, en besloten we de volgende dag maar een stuk zuid in te gaan varen zodat we bij een weergaatje wat sneller thuis konden zijn..
We wilden naar Eyemouth maar hoorde van een andere zeiler achter ons dat de haven dicht ging voor de voorspelde N wind! dat was dus even zoeken naar wat anders. (waren blij hem te hebben gesproken)
Volgende plek zonder getijde haven was Blyth een 115 mijl varen en/of een ankerplek op een 90 mijl.
een lange rit maar mogelijk in een lange dagtocht.. Slaan Edinburgh maar over helaas maar dit is belangrijker.
We vertrokken om 06.00 uit de haven na een 1,5 u bekeken we het weerbericht voor de komende dagen.. Tja het lijkt redelijk om over te steken en na een 10 minuten afwegen besloten we om maar te gaan.
Een 20 en 25 knopen schuin van achteren waren de vooruitzichten.. Niet het aller mooiste weer maar wel goed te doen, je kan er meestal wel 5 kn bij optellen is de ervaring..
We verlegden de koers, hebben even het thuisfront ingelicht dat we onderweg waren en gaan met de banaan..
1e halve etmaal ging goed een maximale 20 kn schuin van achteren en met een zonnetje er bij was het lekker zeilen.
Nachts begon de ellende en was het klote, veel.. erg veel wind gehad. met het dag worden werd het erger, en heb zelfs af en toe even met de hand gestuurd....
Waarom zijn we overgestoken? of moesten we?
Het schoot wel op dat was ook het enigste voordeel! 35 en 40 knopen wind uit het Noorden waren meer regel dan uitzondering.. met af en toe flink water over het dek. We voeren bij de doggersbank waar ook rare en hoge zeeën liepen vanwege dat het ondieper is.. Einde van de dag nam de wind gelukkig af tot een 20 -25 knopen..
De laatste nacht bleef deze wind staan tot we het Stortemelk invoeren..
Daar hadden we weer bereik van de telefoon..
En kregen we bericht dat mijn moeder erg hard achteruit ging en moesten we opschieten.
Vol tuig en motor bij, gelukkig voor de stroom het Wad over..
De sluis van Kornwerderzand was gebeld zodat we wat voorrang kregen.. het IJsselmeer over, met vol tuig en de motor bij.. We waren blij dat we dit niet eerder wisten toen we onderweg waren.. misschien hadden we meer gepusht wat niet verstandig zou zijn.
Avonds om half 8 lagen we voor de kant in Enkhuizen We waren gelukkig op tijd en konden nog praten met elkaar..
Daarom moesten we oversteken!!
De volgende dag is mijn moeder op 93 jarige leeftijd overleden.... Ze had op ons gewacht 😢
Herinneringen aan jou,
nemen me mee naar een zee van liefde.
De stroom van verbinding, oneindig en zonder grenzen.
Jij gaf het leven ruimte
en creëerde zo het mooiste geschenk wat je ons kon geven.
Vertrouwen en onvoorwaardelijke liefde
Jij bent het hart
en in alles zullen we jouw dragen,
want zoals jij altijd zei "ga genieten".
Tja, en genieten Mam dat gaan we zeker doen..
Na de faciliteiten ff een douche even een rondje stad. Het is een flinke haven waarvan de jachthaven flink bij vandaan ligt. geen gezellige plaats, maar genoeg te zien, zo ook de grote haven met offshore industrie en visserij..
hier wat klusjes gedaan. vanavond komt er een dikke bries en morgen gaan we verder naar een volgende plek.
Avonds ging de jeugd van de yachtclub nog zeilen. Er was al flink wind maar na een uurtje hoorden we al harde vlagen door het want gieren..
Politie, ambulance, coastguard etc.. waren allemaal op de been, en de grote haven was afgesloten voor een paar uur.
Een drukte van jewelste op de kant maar gelukkig geen persoonlijke ongelukken..
Volgende morgen gingen we met beter weer op pad
 |
| windje en wat deining |
We wilden al een tijdje
hier naar toe en nu hadden we de kans..
Na Buchan Ness vlakte de zee af, er stond wel een straffe wind dwars op de boot.
Ondanks we tegen stroom hadden liepen we lekker door
 |
| Aanloop Stonehaven |
We meerden om 3 uur in de middag af. de havenmeester pakte de lijnen aan, we lagen gelijk om de hoek van de pier. Dit was de enigste plek waar we konden liggen zonder de grond te raken. Eenmaal vast even een praatje met de havenmeester, die bleek ook vroeger les te hebben gegeven bij het hier gevestigde trainingscentrum..
Hier was ik zelf ook opgeleid voor het varen van de snelle rib van de reddingsboot. Wat er vroeger was is er niet meer zei de havenmeester, alles is geprivatiseerd draait alleen maar om geld. De kapseis oefening in de haven mag niet meer het water is te koud!! Zo ook het manoeuvreren tussen de rotsen door is te gevaarlijk.. Na nog een tijdje te hebben gepraat met hem probeerde we van hem af te komen, praten kon ie.
We hebben nog even een wandeling naar de oude ruïne gedaan (Dunnottar castle) en een paar leuke foto’s gemaakt.. Schotser kan het bijna niet.
 |
| (klik voor grotere foto) |
We kregen middags het bericht dat mijn moeder wat achteruit ging, en besloten we de volgende dag maar een stuk zuid in te gaan varen zodat we bij een weergaatje wat sneller thuis konden zijn..
Volgende plek zonder getijde haven was Blyth een 115 mijl varen en/of een ankerplek op een 90 mijl.
een lange rit maar mogelijk in een lange dagtocht.. Slaan Edinburgh maar over helaas maar dit is belangrijker.
 |
| Mooi weer in de vroege ochtend (klik voor grotere foto) |
We vertrokken om 06.00 uit de haven na een 1,5 u bekeken we het weerbericht voor de komende dagen.. Tja het lijkt redelijk om over te steken en na een 10 minuten afwegen besloten we om maar te gaan.
Een 20 en 25 knopen schuin van achteren waren de vooruitzichten.. Niet het aller mooiste weer maar wel goed te doen, je kan er meestal wel 5 kn bij optellen is de ervaring..
 |
| 1 rifje en lekker zeilen |
We verlegden de koers, hebben even het thuisfront ingelicht dat we onderweg waren en gaan met de banaan..
1e halve etmaal ging goed een maximale 20 kn schuin van achteren en met een zonnetje er bij was het lekker zeilen.
Nachts begon de ellende en was het klote, veel.. erg veel wind gehad. met het dag worden werd het erger, en heb zelfs af en toe even met de hand gestuurd....
Waarom zijn we overgestoken? of moesten we?
 |
| Dikke zeeën (klik voor grotere foto) |
Het schoot wel op dat was ook het enigste voordeel! 35 en 40 knopen wind uit het Noorden waren meer regel dan uitzondering.. met af en toe flink water over het dek. We voeren bij de doggersbank waar ook rare en hoge zeeën liepen vanwege dat het ondieper is.. Einde van de dag nam de wind gelukkig af tot een 20 -25 knopen..
 |
| eindelijk beter weer |
De laatste nacht bleef deze wind staan tot we het Stortemelk invoeren..
Daar hadden we weer bereik van de telefoon..
En kregen we bericht dat mijn moeder erg hard achteruit ging en moesten we opschieten.
Vol tuig en motor bij, gelukkig voor de stroom het Wad over..
 |
| in Enkhuizen |
De sluis van Kornwerderzand was gebeld zodat we wat voorrang kregen.. het IJsselmeer over, met vol tuig en de motor bij.. We waren blij dat we dit niet eerder wisten toen we onderweg waren.. misschien hadden we meer gepusht wat niet verstandig zou zijn.
Avonds om half 8 lagen we voor de kant in Enkhuizen We waren gelukkig op tijd en konden nog praten met elkaar..
Daarom moesten we oversteken!!
De volgende dag is mijn moeder op 93 jarige leeftijd overleden.... Ze had op ons gewacht 😢
Herinneringen aan jou,
nemen me mee naar een zee van liefde.
De stroom van verbinding, oneindig en zonder grenzen.
Jij gaf het leven ruimte
en creëerde zo het mooiste geschenk wat je ons kon geven.
Vertrouwen en onvoorwaardelijke liefde
Jij bent het hart
en in alles zullen we jouw dragen,
want zoals jij altijd zei "ga genieten".
Tja, en genieten Mam dat gaan we zeker doen..
