donderdag 28 april 2016

Bruggen, huizen! En een mooie natuur

Woensdag zijn we op tijd vertrokken via de ICW (Inner Coastal Waterways)  
Moteren een dag lang langs de bekende steden van Floria, en de nogal welvarende mensen.
Normaal is motoren een nogal saaie bezigheid, maar er was genoeg te zien. Grote mooie huizen met een nog grotere boot bij de tuin! niet in het water want dan wordt ie smerig keurig op een flinke lift uit het water getild!
                 Zo ging het de hele rit door.. Het ene huis nog mooier dan het andere..
Maar ook tussendoor was er wat groen overgebleven van de vroeger rijkelijk groeiende mangrovebossen. Daar zagen we andere buurtbewoner die zich niet van al die Florianen aantrokken en gewoon hun nest bouwen en een ei er in leggen.. het is broedtijd hier.
              Een nest met een visarend er op, we kwamen er drie tegen zo langs de kant

Onderweg nog even diesel geladen 2,34US per Gallon en mooi rood, niet zo pikzwart als in Cuba, dat is vermoedelijk goedkope Venezuelaanse olie die je eigenlijk niet te veel moet hebben, er zit teweinig  smeering in, en heb er ook wat motorolie bijgegooid we willen nog even langer met de motor toe!
Het was niet de bedoeling maar we zullen de motor straks nog maar eens even verversen..
Omdat we nogal wat motoruren maken.
                                                            Diesel laden
De bruggen die we passerden stonden allemaal op kanaal 9 en hoefden maar een enkele keer te wachten, mooi geregeld allemaal

Af en toe komt er zo'n snelle boot je tegemoet maar ze doen het netjes en halen keurig het gas er af als ze bij je in de buurt zijn.
O'ja nog een wetenswaardigheidje.. Als je last van muskietjes krijg dan kan je natuurlijk spul op je spuiten... Maar hier hebben ze er wat knaps op gevonden en het is nog gezond ook!
Gewoon een klamboetje over je tuin!
    We dachten eerst van een vogel liefhebber, maar toen we er meer zagen wisten we het

Na 47 mijl en 21 bruggen (ééntje konden we onderdoor) lieten we om 5 uur sinds een lange tijd weer het aanker eens zakken bij  "Old port cove" bij Noord Palm Beach.
Het waren nog al wat bruggen, en om de tel niet kwijt te raken hield Joce een lijstje bij!

We lagen hier heerlijk rustig en helemaal toen de motor uitging maar de oren tuterde nog na.
Maar toen het donker werd kregen we de rust weer over ons en hoorden we zelfs weer het lucht snuiven van de zeekoeien die hier rondzwemmen.

Van old Port Coce vertrokken we weer op tijd richting noord, bedoeling was Fort Pierce te halen.
Onderweg uiteraard de mooie huizen maar ook een erg mooie natuur. Waartussen af en toe een huis was verstopt ze hebben dat hier mooi opgelost.
Even verder passerden we een doorgang naar buiten maar wij gingen daar weer verder binnendoor, de " Kind" dacht nog even dat ie minder diep was gaan steken en dat brak hun even op maar ze waren zo weer los!
                                          Vuurtoren bij de doorgang
De geultjes waren smal en dat viel op toen we langs pootje badende mensen voeren niet zo ver 
Naast de boot
                                                       Oppassen dus

Op de automatische piloot varen is hier wat lastig tegenliggers en de smalle stukjes maken het dat we maar met de hand gaan sturen.
Staan is goed voor even zitten aan de zijkant krijg je eeen houten kont!
Dus gaan we maar een stuurstoel bouwen.
We hadden al sinds Suriname een kratje aan boord voor andere doeleinden maar nu werd het bevorderd tot stuurstoelsteun (Walewijn Tip!!) 

Zo zaten we dicht tegen de bimini en lekker in de schaduw, want de zon is hier zeker niet minder sterk..
Verderop werd het water ruimer (vaargeul niet) en voeren we door een groot (Dit is Amerika) natuurgebied met vele visarenden zeekoeien en zelf later dolfijnen om ons heen.

                                   Erg mooi om zo hier te varen.. hier op de Indian River
Het landschap was verder weer totaal anders als gisteren en hebben we ons weer geen moment verveeld we krijgen weer zin in morgen vooral omdat we de laatste 18 mijl de fok er bij hebben gezet 
De motor uit.. heerlijk rustig.
En zo dobberden we onder een brug door met wat grote vogels
                                                   Loerend naar een vissie
En kom je langs een mooi huisje met een héle grote vlaggenmast tja het is Amerika en daar zijn ze trots op en zie je in iedere tuin een vlag wapperen.
      En dan ga je vervolgens er lekker onderzitten!

Na 43 mijl en na 9 bruggen gooiden we de spijker overboord bij Fort Pierce, morgen zien we weer verder.
We begonnen met stroom mee maar dat hield al op na een kleine mijl.

De stroom hier kan redelijk sterk zijn, tot wel 2 kn aan toe hoger in smalle kanaaltjes en minder op brede stukken.
De ebstroom loop bezuiden de doorgangen noord over! Aan de noordkant van zo'n doorgang loopt de ebstroom zuid over en andersom met de vloedstroom natuurlijk!
Tussen de doorgangen heb je natuurlijk ook een wandtij! 
Dus zijn we tot de conclusie gekomen dat je moet weggaan wanneer het jouw beter uitkomt!
 En dat deden we. En motorzeilden we verder noord over genietend van de mooie omgeving.
En van vele sportvissers die gecamoufleerd  uitgedost zijn al kwamen ze zo uit een guerrilla oorlog, of van een andere planeet! En je ziet ze ook tot hun nek aan toe in het water staan met hun bootje achter hun op het strand! 

Er zit hier veel vis vermoedelijk, we zien vele jagende dolfijnen  (geen tijd voor ons) pelikanen, zwart-witte ibissen en visarends.
Waar je bij de oostvaardersplassen stiekum en stil vanuit een hokje die enkele visarend kan zien.
Vaar je hier er bij langs doe even rustig aan en kijk je vanaf 5 meter naar een nest.
Deze had 2 jongen mooi genesteld op een bakenpaal.

In het begin riepen we elkaar op als we dolfijnen zagen.. maar hier zwemmen er zoveel dat je ze eigenlijk continu ziet, het is hier prachtig varen.
En zo vinden anderen ook vele bootjes varen hier rond en zie je de mensen van de omgeving genieten..
Joce heeft een nieuwe bril, wel wat uit de maat gevallen maar ze ziet meer zegt ze! als ik heel lief vraag mag ik even kijken!

Wel oppassen want even buiten de geul droogd het snel op!
Na weer een 43 mijl en deze keer 4 bruggen waar we alle keren onderdoor konden varen wat toch weer scheelt.
Het was een prachtige dag van weer en omgeving, na de middag kon de fok worden uitgerold en dobberde we naar onze ankerplek even buiten de geul bij Melbourne (Florida) 
Indian River tot nu toe een toppie.
Volgende dag was de bestemming Titusville 
Een 35 mijl verderop gelegen, we hadden onderweg weer veel dolfijnen om de boot.

Het was vandaag een breed stuk vaarwater en wat minder wat belevenissen betreft.
Maar volgens de berichten gaat dat weer beter worden. Wat hier opvalt is dat alle kerken hier een erg spitse toren hebben.
 Het waarom weten we nog niet.
Wat we niet verwachte hier  is dat er hier en daar toch nog verschillende boten tegen de kant aan lagen, half gezonken of hoog en droog op een bank.
In dit soort landen zou je denken dat zoiets wel opgeruimd gaat worden?

Verder op tegen het einde van de tocht zagen we het inmense grote gebouw van de NASA leuk om te zien.
Aangekomen in Titusville pikten we even een mooring op.
Hier zijn de prijzen weer wat normaal in vergelijking met Fort Lauderdale, zelfs de zelfde kan met smeerolie kost hier maar een kleine helft vergeleken met het zuiden!

  Eind van de middag even een biertje in de stad gehaald bij een zaakje wat zelf brouwde.
Onder het heenlopen liepen we langs een mooie truck een echtte truck zoals je die hier zou verwachten.
Rondom in het chroom was het een plaatje voor het oog
Wat verdere info gewonnen en een taxi besteld om morgen het Kennedy Space Center te gaan bezoeken. Er rijden geen bussen heen vanaf hier, dus moeten we of een auto huren of een taxi nemen
Verder gaan we weer wat voedsel inslaan de supermarkt is om de hoek.
Hoe het space center was en hoe we verder gaan lees je in het volgende blog..




maandag 25 april 2016

Florida, luxe, boten en alligators

Aangekomen in Fort Lauderdale naar binnen gevaren het eerste obstakel een brug..
Even gewacht en opgeroepen en de hoogte was 55 ft uitgerekend naar de veilige kant zaten we op een max 53 ft 
Dus zou het moeten lukken!

De "kind" ging voorop en die is ietsje hoger onder de brug door hebben we eerst een halve dorade aan ze over gegeven, en verder naar naar een plek waar we aan een mooring konden liggen, er waren er nog twee vrij..
Onderweg voeren we door kastelen van huizen de ene nog groter dan de andere en minimaal een 20 meter bootje in de achtertuin.
Wat een verschil je zou bijna een cultuurschok krijgen! maar ook weer mooi zo tussen de weelde van het westen te varen.
Het was hier druk, heel erg druk het was natuurlijk ook weekend en alles wat dreef voer door het smalle kanaaltje waar je niet buiten moet komen.
Dan geraak je gelijk aan de grond! Er waren twee moorings vrij hoorden we van Canadese bekenden die hier al lagen. Ankeren is hier geen optie als je dieper dan 1,20 steekt. Of je moet een aantal mijltjes verder door maar lig je buiten alle dingen die je wilt.
Avonds gebeld met de immigratie dat we waren aangekomen alles doorgegeven en alles moet je spellen waarbij ondanks je het kan je hoofd op hol gaat.
Daarna 24 u de tijd om je op kantoor te melden. Volgende ochtend even aanmelden voor de mooring (40 US per nacht) en daarna een auto gehuurd omdat dat net zo duur is als een taxi heen en weer een gemakkelijke keuze omdat we ook verder willen kijken.
                                                     Sunset Beach
Het was een Jeep Wrangler, een nieuwe auto maar wat een klo.. Kar, ziet er van buiten leuk uit maar voor de rest niet mijn auto! Je komt er gebroken uit.
Maar affijn, op naar de immigratie wel wat gespannen maar we moeten toch!
Aldaar heel vriendelijk alleen paspoort mee en een aankomst nummer wat we hadden gekregen met de telefoon. En na alle vingerafdrukken en foto werden we welkom geheten in Amerika en ons veel plezier toegewenst.
We hoeven ons nergens te melden en dat scheelt veel poespas.. een pak van ons hart maar weer een stap in de goede richting..
               Er was veel te doen langs het strand! Natuurlijk het populaire linedancing
Verder rond getoerd naar Sunset Beach en Boulevard en wat inkopen gedaan in een supermarkt en even lekker appels en sinaasappels die we al een tijd hebben moeten ontberen.
En voor eten twee lekere T-bone steaks we zijn tenslotte in Amerika! 
                                          De mannen op de glimmende "bikes" 
Volgende dag wat watersport winkels bezocht want er moesten wat dingen komen.

Zo kwamen we bij een zaak waar heel veel tweede hans was en geen rommel maar goede spullen! We konden er uren rondneuzen! Alles wat je kan bedenken lag er wel, moeilijk om niet iets te kopen en gingen we toch met een (klein) tasje de winkel uit.


En natuurlijk even bij Westmarine wat een gigantische winkel was, en daar weer een paar dingetjes voor onze winkel gezien.. 
En even later een terrasje gepakt bij de boulevard.
Het is hier een erg duur gebied een biertje kost zomaar een 7 us, maar ja je zit wel mooi naar alle mensen te kijken die ook graag gezien willen worden.
Volgende dag vroeg op en gingen we naar de Everglades.
                                 Op tijd in ons spartaans rijdende hondehok
De Everglades (Indiaans voor "rivier van gras" ) is een gebied van 16000 vierkante kilometer
Met eilanden (hardwood hammock) waar vroeger de indianen op leefden, hoe ze dat hadden is nog een raadsel omdat het met vallen van de avond niet te leven is van de muskieten!
Het is gevuld met helder zoet water, er is ook een lichte stroming waardoor het helder blijft.
Het is een fantastische ervaring ook daar doorheen te (varen) met zo'n airboot. Voortgestuwd door een chevrolet V8 motor met een grote propellor.
We hadden een boot voor onszelf genomen anders zat je met 24 personen er op en nu met zijn vieren en de tour was een stuk langer. Het kost wat maar je hebt ook wat!

                                                          Onze boot
Met zo'n 45 m/u (zo'n 75 km/u) blaas je over het gras.

                                 De bril moest op, en mond dicht houden
Er leven ook beestjes in het water 25 soorten schildpadden, 250 soorten vis en 1,9 miljoen aligators
Dan zijn ze alleen geteld vanaf 1,5 meter! In het zuiden tegen Key West leven meer krokodillen omdat daar het water zouter is..
Dan te denken dat er gemiddeld zo'n 40 eieren worden gelegd is het als zwemwater nogal spannend..
Maar onze kans is wel groot dat we ze tegen komen!
En dat deden we even verderop.


Ze zijn nogal nieuwsgierig en kwamen naar de boot toegezwommen, we dachten dat er soms word gevoerd om de toeristen wat te laten zien maar dat word en mag niet worden gedaan want ze zouden dan denken ha.. een bootje en denken dat ze wat krijgen en is de kans groot dat ze zelfs aanvallen.
Ze kwamen zo dichtbij dat je ze zelfs kon aanraken.. (niet gedaan) 

Prachtig mooi om ze zo in hun omgeving te zien vrouwtjes worden niet zo groot maar de mannetjes bereiken wel een lengte van ruim 5 meter.
Aan het eind van de tour kregen we nog meer uitleg van de dieren maar eerst even een alligator in je hand houden...
                         Hij heeft een tevreden grijns over zich heen!

                                          Ja, broertje.. Deze heeft óók tandjes!
Dit exemplaartje was een ruime meter, vreemd om te voelen en veel zachter dan hij doet voorkomen..
Ze worden geboren met 41 tanden 20  boven en 20 onder en één op de neus die is voor het openbreken van het ei en verdwijnd dan, dat scheelt er weer 1!
Er was aldaar een exemplaar van een 70 jaar oud en gehavend van het vechten met zijn.. vrouwtje, en zijn uit elkaar gehaald (gedwongen scheiding) later hebben ze het weer geprobeerd maar het vrouwtje liep een gebroken bovenkaak op (is weer genezen) maar met een drukkracht van 2000 pond kan je zoiets verwachten...
We hadden nog even een slang in de hand en uitleg over een albinoslang en even een stinkdier aaien. (Kon niet meer sproeien gelukkig)
     Lekker zacht beestje (kwam van iemand die hem als huisdier had als zovaak gebeurd)
De slangen zijn eigenlijk geimporteerd, er was een bedrijfje wat verschillende soorten had en door een storm (Andrew) die nogal thuishield in dit gebied zijn ze allemaal ontsnapt en met enkele jaren was er een overlast van vele giftige slangen
De pyton komt hier (nog) het meest voor en worden er jaarlijks vele gevangen ze hebben geen vijanden en vormen een bedreiging voor de vele dieren die hier leven.
Zoals panters, zwijnen, racoons etc.. Er worden zo'n 250 per week gevangen dit wordt in een bepaalde periode gedaan de populatie is rond de 100000!
                     We mochten hem helaas niet even helemaal vasthouden 
                                  Nog even een vreemde schildpad..
                    En "Old daddy" hij lag er wat zielig bij zo achter een (zwaar) hek
En natuurlijk konden we ook alligator eten en hebben dat daarna even geprobeerd, en helaas het is een lekker stukje vlees, ze zeggen het smaakt naar kip maar het lijkt er maar een beetje op!
Erg lekker....
Al met al een erg mooie dag en eigenlijk vlakbij de boot
Slecht een 1,5 uur rijden.
Terug de auto ingeleverd en de boot wat klaar gemaakt om verder te gaan naar Palm Beach waar we kunnen ankeren!



 

 

zaterdag 23 april 2016

Naar Amerika

In tegenstelling wat we van plan waren zijn we nogmaals en dagje naar Havanna geweest.
Anita was wat koortsig en van het kwam het ander, geen taxi etc..
Dankzij hotelgasten uit de buurt waren we heen en weer naar de stad voor 1 CUC we hadden geen polsbandje maar daar kijken ze niet zo naar en kan je met het ticket van de ene ook mee met de andere bus. En volgden we weer de toeristenroute
               Che prijkt ook werkelijk overal..
Aan gekomen besloten we gelijk naar de sigarenfabriek te gaan, die in de stad werd verbouwd en moesten we even verder zijn.
We kregen een rondleiding van een ruim half uur en moesten even wachten tot er wat meer mensen waren.. Gelukkig waren er niet veel wat voor de uitleg wel mooi was.
De camera mocht niet mee, ook stiekum lukte me niets omdat er ook steeds bewaking meeliep!
In de grote ontvangsthal mochten we wel foto's nemen, en heb ik mij maar beperkt tot twee.
Het was erg interessant het maak proces is op de bovenste verdieping de tabaksplant wordt in drieen verdeeld, het bovenste (jonge balderen) voor de aroma, het middelste gedeelte voor de stevigheid en het onderste gedeelte is om te branden..
Ook de sigaar wordt zo opgebouwd van binnen naar buiten.
                  De hal met drie etages
Een werknemer maakt er gemiddeld zo'n 100 per dag grotere iets minder kleinere iets meer..
Er komen per dag een 2500 sigaren de fabriek uit en afgelopen jaar hadden ze er 7,5 miljoen gemaakt.
80% is export de rest steken ze zelf in de fik.
Er mag natuurlijk overal worden gerookt, en elke werknemer krijgt er 5 per week (hiermee ontstaat een handeltje op straat) 
Van de duurdere (30 € p/stk) wordt elke sigaar getest met een flow machine die de doorlaatbaarheid van de lucht test, de goedkopere (evengoed een tientje) andere meer proefsgewijs maar van elke werknemer apart
Voor 2001 werd dit door mensen gedaan door hem aan te steken en ook zonder aan te steken.
Al met al een heel proces ze worden bewaard met een themperatuur tussen de 16 en 19 graden in 70% vochtigheidsgraad zo kan het onbeperkt worden bewaard.

In tegenstelling dat je zou denken hebben de werknemers goede werkuren, een 5 daagse week van 8 uren per dag en met 30 vakantiedagen 15 in zomer en 15 in winter..

Na het einde van de tour gingen we weer een hokje in waar onze tassen lagen ze deed de deur dicht en konden we van haar sigaren kopen! halve prijs!
Nou dat leek wel wat en ze noemde prijs van 10-12 pesos nu had ik die nog over en zei van ieder maar 20! Ze was in haar nopjes zo te zien en toen ik de pesos zag die ik pakte om te betalen zei ze dat het CUC waren! Ai... nou dat doe ik dus niet.. vervelend voor haar maar helaas.. En zijn we weer in de taxi gestapt en weer naar de stad gereden.
Al lopend viel mijn oog op een winkel waar de naam op werd geschilderd
Van der Put Herenmode???
Even later de winkel ingegaan want ik wilde het mijne er van weten.. Maar het blijkt dat er volgende week filmopnames worden gemaakt! en toen was het duidelijk...
we hadden al zoiets vernomen van de taxichauffeur dat er daarvoor verschillende stukken stad werd afgesloten.
Even verder zijn we een andere kant opgelopen waar we nog niet waren geweest.
               Hier waren de gebouwen meer opgeknapt en zag het er ook erg mooi uit
 Ook in deze wijk werd er wekelijks gespoten tegen de muskietn wat overal in het land gebeurde
                                           Al lopend met de spuitmachine
Ook de kappers hebben een mooie werkplaats hier op een pleintje lekker in de schaduw zijn de kunstkappers aan het werk

We geraakten weer op een pleintje waar wat duurdere zaken stonden niet echt voor de lokalen maar wel mooi om te zien

                                       En troffen we zelf een bekende winkel aan!
 Het was weer tijd en gingen we weer richting bus..
Vandaag een mooi stuk van Havanna gezien en toch weer blij dat we zijn geweest.
                                                      De lokale slager
                                      Een net uitkomend schoolklasje
Terug in de haven liepen we nog langs een ander hoekje, hier lagen verschillende jachtjes klaar om op de kant te worden gezet..
                                             Gewoon achter gelaten


Tja, wel een manier om er vanaf te komen maar toch waren het wel leuke scheepjes.. Het "lenen" was bij allen al begonnen..
Donderdag wilden we al vertrekken, maar het weer was er nog niet klaar voor. In de nacht zou er een front met squels passeren dus maar even wachten.
                                                   Dikke buien in aantocht
Dus deze dag maar besteed aan alles in orde te maken, wassen en geld opmaken want dat kan je niet meer inleveren. Het meeste ging op aan de haven, met visa bijbetaald maar daar moet je wel veel tijd voor uittrekken omdat de verbinding met een postduif vlugger gaat!
We wilden vrijdagochtend om 05.00 uur vertrekken en toen Chris Parker vragen beantwoorden, dacht ik ff vragen.. En we hadden een goede keuze en zouden we geen gekke dingen tegenkomen
Om 04.00 ging de wekker af even wat cornflakes en daarna losgooien en naar de immigratie..
Die stond al te zwaaien omdat hij dacht dat we doorvaarden, maar de man weet misschien niet dat dit géén fiets is en wat ruimte nodig heeft.
De mannen waren opgetrommeld uit hun slaP en de procedure begon!
Alletwee op de foto voor het archief en daarna een inspectie aan boord of we misschien nog ergens een Cubaantje hadden verstopt.
Daarna kregen we een mooie oorkonde.... Onze Dispachio! netjes hoor

Om 5 uur lagen we buiten en met dag worden zagen we nog een laatste glimp van Havanna
Daarna was het koers..
Het was een voorspoedige reis het eerste etmaal klokte we een 165 mijl we liepen ook de golfstroom in en kregen we een zetje van soms wel 3 knopen mee!
                                                We liepen er lekker doorheen
Onderweg nog een lekkere dorade aan de haak wat al een tijdje niet hebben gehad.
De volgende ochtend waren we al lekker in de buurt, nu ik dat schrijf moesten we nog een 40 mijl maar de wind draaid ongunstig en moeten een klap naar binnen maken..
Je merkt dat je bij de kust komt, vele (sport)boten zijn hier op merlijnen aan het vissen, we zien ze ook verschillende keren boven het water uitspringen!
Maar ja dat hoort er ook bij!
Ook gelijk maar even de gastvlag gehesen!

De hoop was gevestigd om nog even met daglicht Fort Lauderdale binnen te lopen! Wel zomakkelijk natuurlijk.
In de namiddag de motor gestart om nog op tijd te zijn (we moeten ook nog door een brug)
Maar daarvoor passeerden we Miami, je kon het al van verre zien vanwege de gebouwtjes!
                                                        Verleiderlijk Miami

                                                                Hollywood
Om half acht avonds lagen we de boot vast aan een mooring, de binnenkomst was wel even een verandering! grote villa's met boten er bij, maar eerst even onder een brug door de "kind" ging eerst en die is een 30 cm hoger! het ging allemaal net...

                                              We keken onze ogen uit..

Het het bellen voor de aankomstmelding naar de immigratie kan beginnen, omdat we van Cuba komen is het even spannend of ze niet moeilijk gaan doen?
Zal mijn T-shirt I Love Cuba aan doen, met mijn hoed en een dikke Havanna in de brand??
Duimen maar voor wat geluk..
Je leest het in het volgende blog