dinsdag 19 april 2016

Havanna

Aangekomen in Hemmingway moesten we eerst even aanmeren bij de immigratie, we draaiden de hoek om en natuurlijk hadden ons al gezien en er stonden 4 mensen en een dokter klaar om ons op te vangen.
Bij deze gemotiveerde mensen moet je oppassen dat je niet te snel vaart, want zodra ze je touwtje hebben wordt hij hij vastgeknoopt!
                                   De dokter in witte jas staat standby!
De dokter keek wat beteuterd omdat we geen gele vlag hadden en dus al waren ingeklaard, alleen de formaliteiten dat we waren verplaatst.. En snelde hij naar de " Kind"  waar het zelfde gold!
Even later de immigratie aan boord en binnen enkele minuten waren we klaar, er werd contact gemaakt met de dockmaster en kregen we een plek toegewezen.. Maar eerst moesten we ons vuurwerk afgeven! (Voor het eerst) 
De haven bestaat uit 4 uitgegraven "gleuven" en elk bijna een halve mijl lang!
Je ligt tegen een redelijke betonnen kade en gelukkig is er maar een 40 cm getij.
Twee stootwillen op ongelijke hoogte vangt dat aardig op.

We waren lekker gaar en na een aankomtsborrel duurde het ook niet erg lang voordat de oogjes dichtvielen.
Marina Hemmingway is een flinke haven met grote mogelijkheden, wat jachtonvriendelijk met betonnen kades maar het kan erger alle fasciliteiten zijn hier aanwezig althans voor Cubaanse begrippen.
Maar alles is ook natuurlijk te regelen.
En als je je boot te lang onbeheerd laat liggen, wordt hij op de kant gelegd.. met alle gevolgen van dien natuurlijk, en is hij in enkele maanden gestript door de lokalen of medezeilers die wel wat kunnen gebruiken
Deze boot is 5 jaar geleden verlaten..
                            Hij wordt er uitgehesen en dan is het over en uit!
        Een mooie opknapper maar hier is verd geen materiaal en alles is er van uitgeleend!
        Gratis op te halen voor de hobbyist 

Volgende ochten op tijd weer wakker en.. nu we de kans hadden het schip eens lekker met zoet spoelen, elk touwtje kan je bijna recht vooruit steken van het zout.
En van het een kwam het ander, en hebben we ook het teakdek gereinigd, en omdat het al een tijdje droog is en volgrns de berichten droog blijft, spoot ik het dek gelijk in de Borakol.
Joce was onderdeks alles lekker aan het uitsoppen wel eens nodig zo af en toe!
Terwijl ik zo met de Borakol bezig ben, jawel.. ik voel druppels.. er rust geen zegen op elke keer als ik er mee bezig ben gaat het regenen. Maar het hield gelukkig bij een paar druppels op en heb de klus afgemaakt, ook daarna een 2 dagen droog geweest en dat is zoals het moet
Middags nog even rondgehangen de website geupdate, want we hadden weer wat internet te pakken.

Volgende ochtend na lekker nog even te hebben gedoucht zijn we op de bus gestapt naar Havanna.
Met een lokale bus naar een plein en daar stap je over gelijk op een tourbus met open dak waardoor we gelijk de highlights van Havanna zien. Onderweg een paar keer bukken voor overhangende takken.
                                                     Niet ons ding maar vooruit..
Aan het einde van de rit stapten we uit op het Plaza Central waar we eerst maar eens op zoek gingen naar een terras, want de trek in een lekker bakkie was groot.
We kwamen te zitten bij het "Inglaterra" hotel wat één van de bezienswaardigheden van de stad was.
Als we er binnenkwamen bleef je jezelf verbazen zo mooi.
Er speelde ook een muziekje zoals eigenlijk overal waar je zat of liep...
Parades van de oude auto's reden voorbij, vol met toeristen of zoekend naar!

Wel een heel andere stad als b.v. Cienfuegos.
Daarna zoeken naar een plekje om te slapen er zijn er genoeg van, maar ook veel bezet..
Maar na enige tijd hadden we er twee gevonden (met opgedrongen hulp) we zaten niet in het zelfde huisje als de Kind maar wel vlak bij elkaar, een jongen die ons kende van de haven hielp ons, en die vroeg natuurlijk weer wat geld voor de bemiddeling!! Ze proberen het allemaal..
Hier ons mooie uitzicht vanaf het dakterras.. waar we ons ontbijt hadden.
                                 Een uitgekiende wateropvang installatie
Onze hospita was een gezellige meid, sprak een klein beetje Engels wat het aangenamer maakte

Na onze spullen te hebben geloosd gaan we eerst maar even de stad in.
Er staan erg mooie gebouwen in de stad maar er is ook erg veel verval.....heel erg veel verval!   Huizen en balkons worden soms onderstut   En wonen er mensen in gebouwen die letterlijk op instorten staan! 
   Hier is onlangs een balcon naar beneden gestort!
                         Met de gaten onderaan in het beton! ik ga er niet meer opstaan.
Verschillende gebouwen stonden on de steigers en werden opgeknapt meestal door buitenlandse aannemers die met subsidie van Unesco de klus (proberen) te klaren.. Zo is een Italiaanse maatschappij het Capitool proberen te opknappen het is nagenoeg een copie van het witte huis..
Maar helaas was het gesloten het is één van de topatracties.
                             Het Capitool deze achterkant is al gerestaureerd
En zo struinen we door de straten en steegjes..
En trotseren we de vele taxi's rijders, van auto's, paard en wagen en fietstaxi's. Maar ook de rondleidingen en alle ronselaars die voor de restauranten en barretjes werken! Met allemaal het lekkerste eten en ook het goedkoopste.
Maar dat weet je in een stad als dit. Eind van de dag besloten we om naar het bekenste restaurant in Cuba te gaan Los Nardos. Door iemand die we een week geleden hadden gesproken wisten we dat je voor 6 uur naar binnen moest wil je redelijk snel aan de beurt zijn!
En inderdaad dat klopte we moesten boven mog even 20 minuutjes wachten voor we aan de beurt waren..

Maar toen we weggingen stond er beneden een rij van zo'n 30 personen..
        Niet overslaan.. Los Nardos het lage blauwe gebouw zeker de moeite waard!
Het was zoals gezegd uitstekend erg lekker maar ook erg veel.. We konden het lang niet op en kregen het mee..
En onderweg hadden we al snel iemand er weer erg blij mee gemaakt.. 
De "kind" gingen naar hun kamer wij namen nog een afzakkertje op een terras en lieten de film van de stad aan ons voorbij lopen...

Volgende dag, na een lekkere koude douche de kuilen van de harde veren van het bed uit je rug te hebben gemasserd kregen we een uitstekend ontbijt met brood, kaas en een soort boterhamworst.
Aangevuld met een bakje teer, een smooty (jawel) en veel fruit in de vorm van lekkere papaya, annanas en quava er was te veel... de bananen namen we wat van mee voor onderweg.
Lopend door de stad was er natuurlijk veel te zien


En een vrij normaal beeld een oude auto met de klep omhoog.. Vaste uitrusting een gereedschapkist.

We hadden nog flink wat zeep mee en konden dat mooi weggeven aan de ouderen wat tot de grootste groep van de armoede behoort, dergelijke luxe artikelen is niet of nauwlijks voor hun haalbaar..
En zijn ze je erg dankbaar..
  Ze kan haar dankbaarheid bijna niet meer tonen, erg om te zien
                Ze bleef Joce maar vasthouden...
Ook kom je opstraat allerlei atracties tegen om de toeristen te vermaken, geheel opgedutte vrouwen met een dikke sigaar tot een act van tekkels die wel stil moesten blijven zitten
We liepen ook nog tegen een klein werfje aan waar verschillende eigenaren aan hun bootje aan het werk waren
En vol trots vertelden over hun boot hoe oud ie is en waarvan het is gemaakt..
Onze man was druk aan het breeuwen met katoen.

Hij vertelde dat zijn bootje 12 jaar oud was, hijzelf werkte op een waterboot die in de haven de schepen bevoorraadde, hij was zelfs 4 maanden in de Dominicaanse Republiek geweest wat het hoogtepunt van zijn werk was, nu woont zijn zoon daar nog.
Hij hoorde dat wij uit Holland kwamen en vol trots vertelde hij dat hij Hempel 2 componenten laag op zijn boot had gesmeerd een Nederlands product, hij wilde zijn hele boot er mee doen, we konden hem niet vertellen dat hij daarmee moest oppassen als er vocht onderkomt! wat wel snel het geval zal zijn..
Hij vroeg een foto te maken samen met zijn boot .. Natuurlijk doen we dat..
                                               De ene helft al in de Hempel
Weer verderop zagen we een oud gediende uit Nederland..

Maar even verder gekeken en zagen we dat het een waterauto was, die elke dag door de stad rijd (meerdere natuurlijk) om alle mensen zonder waterleiding van water te voorzien, dit verwacht je natuurlijk niet in een stad.. maar toch!
                                 Wachten in de rij voor een paar emmers water..
Joce haar jurkje trok ook aandacht voor een kledingwinkel en wilden de dames graag weten waar ze die vandaan heeft! 
En even aan voelen en kijken hoe dat in elkaar zit. Binnenkort zullen er vermoedelijk wel kopieën van rondlopen..
Zoals al eerder vermeld overal was er muziek en dans op straat, nog meer natuurlijk omdat het weekend was maar jong en oud huppelde mee op de Salsa en de Roemba wat heerlijk 
om zo te kunnen te bewegen, en ook om te kijken natuurlijk..
Zoals gezegd wordt er hier en daar wat gebouwen opgeknapt, maar over het algemeen zien we de mensen die aan het werk zijn ook vaak gezellig met elkaar en met anderen een praatje maken. Het is ook vaak warm om de gang er in te houden!
En dat heeft natuurlijk gevolgen voor sommige projecten....

Zo zie dus een gedeelte van een gebouw in de steigers staan, maar de tand des tijds slaat hier onverbiddelijk toe en zie je dat de natuur het maar even overneemt en de steigers overwoekeren!!
Alsof ze wisten dat we kwamen hadden ze zelfs mijn naam op de gevel geschreven
                                                                  Aardig hoor

Onze visie over Havanna: een mooie stad maar helaas erg in verval! er is sinds de onteigining niets meer aan alle mooie gebouwen gedaan zodat er vele op instorten staan maar..  Er wordt aan gewerkt  en die gebouwen die klaar zijn zien er echt prachtig uit, hopen dat er meerdere volgen..
Als je door de straten loopt en bedenkt dat alle gebouwen die je ziet nog in de goede staat waren dan is dit wel een hele mooie stad geweest vroeger met heel veel rijkdom!
Hier het prachtig gerestaureerde theater (naast het Capitoorl) wat ook avonds een heel fraai beeld geeft..

De mensen hier zijn erg aardig maar er is erg veel armoe (volgens een inwonende rond de 80%) en proberen ze natuurlijk op alle manieren geld bij te verdienen.
Wat wel eens tot minder leuke situaties leidt! Je moet erg oppassen dat niet wordt getilt!
Ze wijzen je de weg op een vriendelijke manier en krijgen commissie van het retaurant of bar waar je naar toe wordt gebracht, zowieso vragen ze wat voor de moeite!
Vraag bij de bar in iedergeval naar de prijzen!! Er wordt zomaar een dubbele prijs gerekend als er een muziekjespeelt.
Waar je van baalt bij afrekenen, maar gelukkig is dat niet overal en heb je hier echt gezellige avonden..
Verder is het gewoon een prachtige mooie levendige stad met zijn stadse dingetjes we bleven niet aldoor op de vaste toeristenstraatjes een paar straten verder zat je in het echte Havanna, en deden we er echt genieten, emmers water die van het balkon worden gegooid, de was die over de straat hangt en ga maar door.
Wel zien we al een duidelijk verschil met b.v. cienfuegos waar minder toeristen komen.
Als hier straks nogmeer toeristen komen omdat de regels van Amerika gaan veranderen denken we dat snel alle prijzen omhoog zullen gaan en het leuke er gauw van af is!
In de middag zijn we na twee dagen weer terug naar de boot gegaan! Niet met de bus maar met een oude Vauxhall uit 1959!
 Dit was echt een rammelbak de twee voorpotieren hadden geen ramen meer, de achter ramen moest je op hoogte afstellen en vast zetten met een wig!
De kofferbak kon zelfs van binnenuit worden geopend, zij het met een stukje elektradraad..
Ik zat voorin maar kon mijn benen niet tegen het midden aanhouden want dat was te heet!
De rit duurde een half uur.. langer kon niet want dan waren we vergast en verkreukeld.. 
Maar we hebben het gehaald.
Lekker weer een paar nachtjes aan boord, wat klusjes, en even wat fietsen er is genoeg te zien..
O.a. even langs de nabij gelegen dorpjes, waar je anders voorbij raast
                                          Fietsen.. een leuke ervaring in Cuba
We willen nog even langs de tabak velden en grotten bezoeken  en nog wat andere kleine plekjes
Maar voor we de volgende onderneming gaan starten zijn we afhankelijk van het weer, er komt een klein gaatje met ZO wind en moeten die wel meepakken.
Daarna is het een dwarrelwind en het meest tegen! 
Je leest het in het volgende blog



Geen opmerkingen:

Een reactie posten