maandag 29 juni 2015

Schildpaddensoep met rauwe eierstokken.

N'Het was een mooie tocht, je hoort het niet vaak.. maar gelukkig tegen stroom.. zodat het langer duurde.
Een uur of 9 voeren we weg, een 30 knoppjes wind dus genoeg dit was in de baai en daar versneld hij altijd..


Maar daarbuiten hielden we toch een 25 knopen vast later naar 20 knoop.
Een beetje achterlijker dan dwars een mooie koers.. We voeren weer met twee reven in alle zeilen,
dat lijkt hier bijna de standaard zeilstand! 
Maar zolang hij zo dwars waait geen probleem, het was erg mooi zeilen in je korte broek dun shirtje wat is dat toch lekker. Joce kreeg nog een paar flinke bakken buiswater over zich heen en had daarna geen droge draad meer aan, maar dat droogt ook wel weer.


Zoals ik al zei gelukkig tegen tij, echt genieten met een kleine 8 knoop door het water dikke snor voor de boeg snelheid over de grond 5,5 gemiddeld!
Wederom teveel zeewier om te kunnen vissen helaas maar ja, daar kan je niets aan veranderen!
We kwamen nog enkele noordgangers tegen maar heerlijk rustig verder, met een mooi muziekje op vonden we onze weg door het water.
Na een uurtje hoorden we de Antares op de marifoon deze lagen in de Salt Wistle Bay, even gevraagd of er nu ruimte was en dat was er..
Hmmm zou het eindelijk lukken?
En om een uur of twee lieten we het anker daar zakken, hij lag in het gras en greep een paar meter verder in de grond.. 
Na alles opgeruimd te hebben even een rondje zwemmen, en bij terugkomst even bij het anker gekeken hij zat in de grond maar niet naar mijn zin, in het gras lijkt hij er wel niet dieper in te willen (dat is normaal) dus besloten we maar om hem 3 meter opzij te liggen, daar was puur zand.
Joce aan boord en de motor gestart, even in zijn vooruit om de spanning er af te halen en kon ik wat ketting naar mij toe trekken.
                    Zo doen we dat hier!

Daarna het anker opgepakt en onderwater er 3 meter mee gelopen naar de goede plek. (Was verbaasd hoe goed dat ging)
Joce de boot weer in zijn achteruit met wat gas, en jawel hij groef zichzelf er weer lekker in..
Achteraf moesten we om deze actie wel even lachen, het kon om dat het maar 4 meter diep was, anders kon je dat met de snorkel niet doen.
We zaten lekker maar er dreigde een donkere lucht, dus gelijk het zeil voorop gespannen en hadden we een uurtje later weer een 10 liter water er bij.. We maken er maar een sport van!


Om 5 uur even bij de Antares aan boord, er was weer genoeg stof na 3 weken om uit te wisselen..
Het was gezellig.
We even een paar dagen wachten op wat minder wind, maar we vermaken ons prima.
Maandag weer even de kant op om een kippetje te scoren en wat te internetten..
Een loopje lekker even aan de kant, we liggen hier al wee 2 dagen en zijn nog niet van boord geweest
Maandag..
Vandaag hebben we eierstokken gegeten, ja wat moet je daar nu bij voorstellen..

                                              Niet echt een aantrekkelijk gezicht!

Nou, men nemen een zee-egel pakken een machette of een flink mes, houd hem in je hand en doorklief de egel! daarbij dient men wel op te letten dat je niet te hard hakt en het mes in je hand stopt!
Schoonspoelen, en blijft er een oranje achtig stervormig ding over.. dat zijn de eierstokken (eitjes) en is het enigste wat je kunt eten. (Eigenlijk zoiets als viskuit)

                                                 Toch maar even proberen! voorzichtig.....
Er gaan een paar druppeltjes citroenzuur over en klaar, je eet niet je buik er van vol!
Is het lekker mmwwa het is niet mijn favoriet maar je moet het toch maar eens proberen toch!
Ik houd het maar op een gewoon visje!
Tropical wave, klinkt spannend maar lijkt op een trog met mogelijk zware buien met wind en veel regen. Van een Fransman heb ik geleerd hoe je de waves uit de gribfiles kan lezen en daar ben ik wel blij mee, zo zag ik dat we er morgen eentje overkrijgen! na dat ik de kaart er bij had gedownload werd mijn mening bevestigd.
                                              Regen in het vooruitzicht.....

Veel regen maar de wind valt mee wat meer in de buien natuurlijk, wel zijn dit exemplaren waar je rekening moet mee houden. In ieder geval hebben we het water opvagzeil klaarhangen om alles weer vol te laden.
Het was eigenlijk de eerste geheel bewolkte dag die we hier hebben gehad, af en toe regen, niet zoveel als voorspeld, maar toch weer een jerrycan vol..
Een dagje rondhangen even wat zwemmen, het Hema fotoboek van Tobago is gereed gekomen beetje lezen en de dag vliegt om.
Zoals ik al vermelde maken we steeds fotoboeken via het Hemaprogramma zo hebben we als we thuiskomen alles eigenlijk klaar! Het is maken, bestellen en naar huis laten sturen.. nu weten we alles nog en is het maken niet zo probleem en we hebben tijd genoeg.
Morgen gaan we anker op en de Cays invaren..we zijn benieuwd!
11 uur het anker op en op weg met alleen het grootzeil, en de motor het was maar een stukje van nog geen 2 mijl.. Halverwege kapte de motor er weer mee.. ¥£$%#£¥+$ wat doen we.. terug? dan liggen we weer in die baai.. in iedergeval het voorzeil er bij, zodat we weer konden varen. Uiteindelijk zijn we doorgezeild de Cay's in en zeilend naar de ankerplek en hem voor anker gegooid.
         Hele leiding systeem weer doorblazen..lekker warm en weer een puinhoop overal

Er waren niet veel boten dus ook een mooi leermoment.. Alhoewel ik dat liever doe met een 15 knopen dan een 25!
Gelijk maar weer sleutelen weer veel vacuüm in het systeem.. Maar even aanzien en dan zullen we straks in Trinidad de tank gaan reinigen.. Maar lekker varen doet het niet.
We hebben de boot achter twee eilandjes geankerd en met de dinghy zijn we verder gegaan, wel leuk hoor hier! Samen met de Antares en Franse buren.. Zijn we gaan snorkelen, en gelijk al met schildpadden zwemmen  (3) en een paar roggen, geen camera mee natuurlijk, maar dat doen we morgen wel...
Dan gaan we met de boot die kant maar even op en liggen we hem daar voor anker.
We liggen hier met een bootje of 8 dus redelijk rustig en zo hoort het ook
                                                 Mooi plekkie!

Als het seizoen hier is slaan we het denk ik maar over dan zal het wel veel te druk zijn.

We hadden opgemerkt dat we ook in het nieuwe Zilt nr staan met een artikel over de Cottica rivier in Suriname.  (http://issuu.com/ziltmagazine/docs/zilt111-112/12)  dit was er even tussendoor.
Vrijdag
Vandaag was het weer genieten, het begon wat somber maar rond 10 u. kwam de zon er weer volop bij..
We hadden koffie mee en deden samen met de Antares een bakkie op de zandplaat.
Daarna zijn we naar het rif gevaren om wat te snorkelen..
Het water is hier erg helder en mooie rotsformaties, nadeel het is wat ondiep maar vooruit niet mopperen hier hadden we een paar leuke dingen weer gezien, papegaaivissen, een paar roggen die niet zo bang waren.


Over het algemeen zijn deze nogal sociaal ingesteld.. zo met ze meezwemmen is toch weer een leuke bezigheid.. toppie hoor.

In de middag zijn we de schildpadden weer gaan opzoeken, het water werd weer hoog en dan komen er weer meer golven over het rif heen wat het weer lastiger maakt om zoutloos te ademen!
Het leek wel een invasie vandeze dieren, zoveel.. wijzelf zagen er wel een stuk of 10-12 wat weer mooie plaatjes gaf, als je wat rustig aan doet, dan kan je mooi met ze meezwemmen wat weer erg mooi is natuurlijk.

Na dat onze huid genoeg gerimpeld was vonden we het wel tijd om weer eens naar de boot te gaan, daar aan boord even een bakkie en daarna even naar het eilandje naast ons.
Hier kwamen we flinke leguanen tegen (boomkippen in Suriname) met de staart mee schatte we sommige toch op een dikke meter!
Mooie beesten om te zien en toch ook niet zo erg schuw
Na al deze natuur ervaringen vonden we het tijd voor andere bezigheden
Zo leer je als je naar de wal toe gaat altijd een hangmat mee te nemen, nu dus ook en daar vonden we ook onze palmbomen waar ze precies tussenin passen!
Hier zijn we in blijven hangen tot het zonnetje weg was!

Je snapt het natuurlijk wel dat we het reuze naar onze zin hebben het meest genieten we hier van de rust die er is...
Met deze schildpadden om ons heen gingen we toch weer even wat in de kookboeken kijken.
Niet met de bedoeling ze te eten maar we waren benieuwd of er überhaupt gerechten over in staan!
En inderdaad vonden we in een oud kookboek wat verpakt zat in een blik (sommige vertrekker hebben dit kookboek ook) een heerlijk recept van schildpadden..  Ik denk dat als je dit boek nu zou uitgeven dat je een probleem hebt!
We genieten maar van ze als ze zo om je heen zwemmen, dat duurt ook langer.
Vandaag vrijdag zijn we vertrokken eerder als gepland, maar het weer is niet zo lekker als dat ie aangaf
En zijn we via de zuid uitgang van de Cay's iets afgezakt naar Salina bay. En gaan we maandag weer even naar Clifton bay op union island om daar het verblijf te verlengen. Althans... Dat is het plan!
Hier liggen we weer even beter voor de harde wind die er aan komt..








 

zaterdag 27 juni 2015

Zijn we soms in Amerika?

"'"Zaterdag de 20e vertrokken we na ons dagelijkse zwempartij richting Mayreau!
De baai uit stond er een mooi windje van zo'n 17 knopen hemelsbreed was het maar 4mijl, maar recht in de wind, en hebben we even lekker gezeild.
  Hier was het even te druk..
maar we krijgen meer kansen!
Zo uit de verte zagen we ook de Noordelijkste baai van het eiland de Salt Wistle Bay.
Schijnt een hele mooie plek te zijn die je niet mag overslaan..
Dus voeren we daar op aan..
Tussen het rif naar binnen zagen we gelijk al dat meer mensen deze gedachte hadden..
We zouden het anker er nog tussen kunnen prakken, maar wilden we dat?
Nee dus, en voeren we weer naar buiten richting de zuid naar de Salina bay..
Daar gooide we het anker weg op 3 meter water en lagen we met totaal 3 boten, en hier was het ook mooi, alleen al omdat het rustig was en niet zomaar met de buren kan praten. 
Middags even de kant op om wat eten te scoren bij de supermarkt! briefje op de deur dat ze vandaag om 10 uur al dicht zouden zijn.. morgenochtend wel weer open.



Nou, dan maar even wat drinken bij Dennis hideaway bar.. Er was goed internet en hebben we alles weer bijgewerkt. Morgen even een filmpje uploaden dat zal wel een paar uurtjes gaan duren maar ja..went wel.  Hier kan je ook als je wilt water en diesel regelen, Dennis is zelf heel wat jaren charter schipper geweest en weet waar je over praat als je wat zoekt!
Wij hadden water geladen in Chatham Bay, bij toeval kwamen we een Italiaan tegen die weer vriend was van de een, en die kon weer een ander.. Affijn middags voeren we met een afgeladen dinghy terug naar boord! En hadden voor 7 eur een 200 liter water,  koopie!
 Erg lief beestje
We hadden ook gelijk weer een vriendje hier, een blonde hond die steeds met ons meeliep, tot op de steiger en daar zelfs een tijdje bleef zitten ons na te kijken toen we wegvoeren naar de boot toen we op de boot waren ging ze na een tijdje maar weg..
Nee Joce, ja ik weet het... hij is heeeel lief, maar hij kan niet mee!! 
Morgen zie je hem weer, neem maar wat voor hem mee.

Zoals de plannen nu zijn vertrekken we maandag richting Bequia, we krijgen een 6 uurtjes ZO wind en dat is net genoeg...voor de 24 mijltjes die we moeten
Daarna komt er behoorlijk wat wind en komen we met een weekje wel weer terug deze kant op!
Vanmorgen met zwemmen hadden we gezelschap van een rog, die rustig bleef grazen en wat mee zwemmen, apart van anderen had deze vele witte stippen een breedte schatte ik van 1,25 mtr..

 Dat is het leuke van het zwemmen hier je verveelt je niet, er steeds wat te zien we hebben hier alle twee weer van genoten...
We gaan ze wel meer zien, maar je raakt er zo aan gewend dat er schildpadden om je boot zwemmen, wel schuw maar als je mazzel hebt!


Wel is te merken dat hier veel toerisme komt, de baai waar we liggen is meer vervuild met blikjes en plastic op de bodem.
Zo ook op het eiland lijkt het of ze klakkeloos  de rommel in de bermen gooien..
Ook zagen we vuil van boten tussen de bosjes liggen.. Om het vuil kwijt te raken moet je even lopen op de kant,  en dat is zeker gauw teveel denk ik en gooi je het maar in de berm.. helaas.

Overzicht Tobago Cays..                                    
Maar de uitzichten zijn mooi toen van onze baai naar de salt wistle baai liepen, je passeerd het hoogste punt met een mooi uitzicht over de Cays.
Prijzen zijn hier wel erg hoog en betaal je voor een biertje zomaar € 3.00 en dan heb je maar 250 cc!  Maar ja het wordt er voor betaald en de mensen leven er van. Wij zitten gelukkig nog vol met Surinaams bier..
Bequia
Om 08.30 voeren we de baai uit, een lekker windje tussen de 14 en de 22 knopen halve wind.
De 22 mijltjes zaten er ook snel op, niets gevangen... vanwege het zeewier konden we nagenoeg niet vissen helaas.. een alsmeer voorkomend probleem hier.
We draaiden de Admirality baai in en kwamen gelijk weer in een dikke wind terecht, die versneld van de berg kwam..
We kwamen langs het meest gefotografeerde wrak langs de baai
Had zeker ooit een flink briesje gehad?
volgens ons het meest gefotografeerde schip in de Carieb!

Achter in de baai  werd het al rustiger en na een plekje te hebben gevonden tussen alle Amerikanen en Canadezen lieten we het anker plonzen voor de Prinses Margarita strand
Daar draaiden we alle kanten op dus we hadden genoeg ruimte genomen.
Onderweg hadden we temperatuur alarm van de wateruitlaat! Na op anker alles te hebben nagelopen kwamen we na veel doormeten en proberen tot de conclusie dat de sensor het heeft begeven.

We hadden daarvoor nog een ruim uur (oplettend) doorgevaren, maar alles ging goed wel van te voren de impellor bekeken en het water gevoeld bij de uitlaat, maar niets bijzonders ontdekt.
Dus alleen even een nieuwe sensor zoeken!

We liggen hier erg mooi en er is ook ruimte genoeg, maar wat een Amerikanen hier ongelofelijk.. valt mij op dat die veel panelen en windmolens hebben staan, vermoedelijk ook nog wel een generator ergens in een hoekje!
Voor de vriezer, ijsblokjesmachine en de koelkast! En what so ever..
Als je niet beter wist waande jezelf in de States!
Ook kwamen we weer bekenden tegen waar we op Tenerif naast hadden gelegen.. Een Franse familie die met twee kinderen ook voor een paar jaar weg zijn..
Morgen gaan we even de kant op te kijken.. er moet hier veel te beleven zijn volgens alle berichtjes en verhaaltjes in de gidsen.
Nadat we een broodje hadden gehad van onze broodbezorger. ( dit was voor ons gelijk zijn eerste, maar ook laatste broodje) 

Brood en fruit bezorger
Zijn we in de dinghy gestapt voor de volgende missie.. 
De kant op en alles weer opzoeken.. Ook hier is het makkelijk en vind je alles aan de waterkant, de supermarkten zijn flink groter als we de laatste maand hebben gezien, de keuze is matig, ook omdat het laag seizoen is natuurlijk..
Maar we hebben (eindelijk) wat normaal vlees bemachtigd waar we veel zin aan hebben, we vroegen ons al af wanneer er veren op onze rug gaan groeien van alle kip!
Ook kwamen we Amerikaanse kennissen tegen, deze hadden we al ik Portugal ontmoet en liggen ook hier in de baai, je komt elkaar vroeg of laat altijd weer tegen!
We gaan even verder kijken voor wat bezienswaardigheden op het eiland en hoe en wat met vervoer..
Zodat we wat kunnen ondernemen.
De volgende ochtend na de koffie zijn we de kant op gegaan, de dinghysteiger vlakbij gepakt en 

konden we lopen langs de waterkant (princes point coastal trail) naar het dorp, een indrukwekkende naam maar het is een padje langs het water!



Onderweg kom je hele leuke zitplekjes tegen, vele zijn leeg waaraan je kan zien dat het low season is!

Langs de immigratie om te vragen of we eerder kunnen verlengen.. Wat geen probleem is! Zo hebben we geen rare dingen uit te halen als we straks in de cays liggen.
Maar toen we de dag er op langs kwamen.. je raad het al.. nee dat kan alleen een paar dagen er voor.. gggrrrr..
mooie pandjes bij uit de oude tijd
Er is hier aan de overkant een oud fort waar we wel even heen kunnen lopen, onderweg kwamen via de oven verspreidde geur een bakker tegen, waar we de verleiding niet konden weerstaan een warm vers broodje te halen, en.. slechts een derde van de prijs als even verderop in de supermarkt. en een een 10e van de broodbezorger.. maar hij had het nodig, en hebben we de economie hiermee een boost gegeven.
Na een tussenstop bij een barretje met internet weer verder gelopen naar het fort.
Althans wat er van over was, een stukje muur met een stuk of 5 roestige kanonnen.
Baai overzicht vanaf het fort

Maar het uitzicht was mooi.
Morgen gaan we proberen bij het schildpaddencentrum te komen! wel een uurtje lopen maar we hebben de tijd.
Op de terugweg kwamen we langs een groot ouderwest resort, het was niet meer in gebruik, maar aan een lokale gevraagd en het was net verkocht en zou weer worden opgebouwd en gerestaureerd!
De bouw lijkt heel sterk op de bouw in Suriname, koloniaal met grote veranda's we hebben daar een lange tijd alles bekeken het was gewoon heel erg mooi.

Ook zie je hier veel model botenbouwers.. We waren er bij eentje gaan kijken en hebben daar een tijd ons alles laten uitleggen, en stonden er van te kijken met hoeveel geduld en zoveel details er aan deze bootjes werd gebouwd..
Ik vond de prijzen vrij duur, maar na alle uitleg heel begrijpelijk, en zeker niet te duur....in grotere boten waren tot de bar en stoelen, trappen tot in de kleinste details uitgesneden erg mooi
Een gemiddelde boot is zo'n 2, 2,5 maanden werk!
Na onze energie vretende dag zijn we nog even neergestreken bij Jack's de strandtent dicht bij de boot. Waar we een heerlijk Rumpunch hebben genomen, eentje maar want anders werd het te gek.. We moesten nog eten..
Volgende dag weer een beetje op tijd weg, om voor de ergste warmte er te wezen.
En na 3 km waren we bij het schildpadden centrum..  1 loods met baden en plastic bakken vormde het centrum. Er worden eieren geraapt op het strand en deze worden uitgebroed, vervolgens houden ze deze kleintje 5 jaar lang in het centrum, ook hier overlijden er vele.. maar veel minder als in de natuur ( 1 op de 3000 overleefd in de natuur) in de laatste 5 jaar zijn er al meer dan 800 uitgezet waarvan 95% overleefd! 

Aan de andere kant is het ook wel zielig dat deze beesten in die bakken rondzwemmen. Maar met de gedachte dat ze  soms wel  200 jaar kunnen worden zijn er dan 5?

Daarna wat eten halen en naar de boot, Joce had ook wat last van de warmte gekregen en hielden ons daarna wat rustig, lekker chillen in de schaduw en in de wind.
Om 5 uur werd de was weer aan boord gebracht door Miranda's Laundry, er was veel maar het word keurig  opgehaald gewassen gedroogd en opgevouwen weer bij je terug gebracht..
We hadden wat rondgevraagd, maar over Miranda waren de meeste goed te spreken.. en wij nu ook!      
Vrijdag zijn we met de veerboot naar ST Vincent gegaan  naar Kinstown. Daar hebben we inkopen gedaan zodat we weer wat vooruit kunnen, gewapend met 3 rugzakken en 2 grote tassen en een karretje gingen we op pad..
We zouden eerst zelf heen varen maar een boottochtje met wat anders is ook weer leuk toch! 
zeeziekte.. 
De boot vertrok om kwart over 9 in de ochtend, maar goed dat we er om 9 uur al waren want we waren aan boord en we gingen,,
Er stond een stevige wind en deining waardoor niet iedereen aan boord even fit voelde..
Het was maar een uurtje maar ja,
Aangekomen in Kingstown was er al een hele drukte bij de ferry's, van verschillende eilanden was hier het distributiecentrum en dat kon je merken ook, af en aan gaan van proviand en materialen op verschillende boten.

In de stad was het niet minder druk er was een soort markt, met vele barretjes en iedereen had al veel lol, en de Caribische muziek knalde uit verschillende luidspeakers...
flinke drukte op alle schepen
We kwamen hier in twee supermarkten waar we onze ogen weer uitkeken, dat was een tijd geleden zoveel spullen weer te zien heerlijk..
We waren beladen met tassen en het karretjes maar,,, het is hier nog mooier, als je alles hebt gekocht vermeld je dat je met de boot gaat, dan wordt alles voor je in stevige dozen gedaan.
De vries en koelspulletjes gaan apart in de vriezer en als je op de boot stap staat alles al aan boord en ook in de koeling van het schip!
Dus als we aankomen moeten we even 100 meter met de spullen en zijn we bij de dingy.
Nadeel, we liepen de hele dag met een karretjes en 6 grote tassen in onze rugzakken door de stad te banjeren.

de meeste stoepen waren overdekt
Veel auto's en erg druk, veel getoeter etc.. En wat chaotisch verkeer, het had veel weg van Suriname!
Je kan hier alles krijgen maar niet echt een plek om lang te zijn. We bezochten nog een katholieke kerk, waar we opeens door iemand werden meegenomen die ons wilde laten zien wat ze daar doen.
de voedsel crew
En stonden we 5 minuten later in de gaarkeuken waar iedere dag 80 maaltijden worden weggegeven aan de daklozen!
Één vrouw kookte daar al 18 jaar belangeloos voor deze mensen, Dit alles maakte een hele indruk op ons.
alles was er 2 dozen en een slof
Je snapt het wel natuurlijk, voor we weggingen werd er gevraagd of we misschien een kleine donatie wilden doen.. Hadden we geen moeite mee deze keer.
Om half 5 zaten we weer op de boot, spullen waren er ook (na controle) 

En gingen we weer lekker naar de boot we waren gewoon ook een beetje gaar van een daggie stad!
Alles in de Dinghy en we konden er nog maar net bij!
Alles weer wegstouwen opschrijven etc.. wat tot nu toe aardig goed lukt!
Morgen gaan we weer zuid in richting Salina bay bij Mayreau waar we al waren geweest, ik denk dat we daar ook de Antares weer gaan treffen.
Als het weer er naar is dan gaan we de Cays in en anders wachten we gewoon.
Maar daarover lees je in het volgende blog!

Hieronder nog een klein filmpje van Tobago onderwater, met de snorkel..


Hier kan je ook op wonen!
op een Hobie 18...











zondag 14 juni 2015

Verder de Caribische zee in.

De layout kan wat anders uitvallen omdat we nu alleen met de tablet kunnen werken!
Foto's verkleinen gaat helaas met de tablet niet lukken.. Google en I-pad gaat nog niet lekker samen.

Uit eindelijk zijn we op Union Island terecht gekomen, even langs de andere baai was haalbaar maar hebben we niet gedaan, dan zouden we de volgende nacht rond de 20 knopen wind dwars in krijgen.
Daar hadden we geen zin in, meestal is er meer wind dan ie aangeeft.
Dag Tobago
Het zag er naar uit dat we een mooie overtocht gingen krijgen, een beetje halve wind 15-18 knopen.
Voor we weg gingen dachten we nog even east Caribien dollars te wisselen, vast handig.
Gevraagd aan de bank of dat ging, geen probleem!
25 minuten in de rij gestaan, was aan de beurt vraag nog een keer om EC dollars, toen ze uitbetaalde kreeg ik weer TTD... het lokale geld ggrrrmmmpff..
Mevrouw, ik zei, dat ik EC dollars wilde, maar meneer zei ze toen, die hebben we niet....! grrrrmmmff daar zakt je broek dan van af!
Ik had daar geen weerwoord meer voor! nam het geld, komt straks ook weer van pas..
En wenste haar een fijne dag toe.
Om half 5 voeren we de baai uit, een mooie avond tegemoed we voeren heerlijk tot dat..
Weer een mooie zons ondergang
Midden in de nacht kwamen we in een wastobbe terecht of zo? we zijn nog nooit zo door elkaar gegooid.. een 4 uurtjes lang kwamen de golven van alle kanten, geen patroon er in, iets minder wind, we kwamen af en toe vrij van het matras! Zo snel dat kwam ging het ook weer weg waarom geen idee!
Geen gekke dingen zoals ondieptes op de kaart gevonden.. na verder een mooie nacht te hebben gehad, kwamen we de volgende dag om 08.00 op plaats van bestemming aan Union Island.
aankomst union island
Er lagen verscheidene boten, maar dat zouden we wel meer tegen komen.. Een plekje gezocht en daarna eerst een paar uurtjes slapen en daarna te uitklaren.
Wat trouwens redelijk snel ging bij dames die eigenlijk meer intresse hadden voor hun mobieltje dan de klanten..
Maar dat is in dit werelddeel blijkbaar gewoon..
Alle formulieren weer opnieuw..
Vlak voordat we binnen kwamen gooide we nog even de hengel uit en voor dat ik hem neerlag zat er al een vis aan.. Deze keer hadden we een barracuda, mooi visje, alleen geen vechter.
Die gaan we vanavond lekker eten..
Maar eenmaal op de kant zocht Joce naar een menu voor de vis, en kwam ze nogal veel verhalen tegen over barracuda's die giftig zouden kunnen zijn..
In iedergeval het werd later soep met brood en de vis maar weg gedaan. Dacht zelf dat het geen kwaad kon omdat hij maar een 70 cm was dus vrij jong.. Maar geen risico weg er mee, helaas.
Eind van de middag waren we nogal pittig aan ons eind en er waren wat wolkjes, Joce haar idee om even in de hangmat gaan liggen viel in goede aarde.

Na enkele minuten wist ik niet meer wat er om ons heen gebeurde..
Totdat er na een ruim uur werd geschreeuwd wakker wordeeeen...
Ikzelf kwam van heel ver maar keek ineens in de hel blauwe ogen van Agnes van de Tisento.. Die lagen dus ook hier en hadden ons via de a.i.s. op marinetraffic gezien. En hebben ons ook gevonden daarna.
In de avond hebben we gezellig bijgekletst het was sinds Potugal dat we elkaar niet meer hadden gezien.
Ze waren al uitgeklaard en gingen de volgende dag verder zuid in richting Grenada.. We gaan ze later wel weer zien. We hebben een gezellige avond gehad, het was weer leuk ze te zien...
Na dat we weer drijfnat aan boord terug waren avonds ( er was een dikke wind) vielen we in een diepe slaap, en werden de volgende dag om 10 uur pas wakker..
Tja, we zijn ook weer een dagje ouder..
We liggen wel op een heel leuk plekje, en kijken zo de zee over... en het anker houd hier super...


We blijven hier een paar nachten en gaan dan weer verder naar andere plekjes 
Eerst maar weer de gebruikelijke dingen op het land zoeken...
Uiteindelijk waren die snel gevonden, of moet ik zeggen ze hebben ons gevonden!
Iedereen zegt je gedag, maar... heeft u iets nodig? Kan ik iets voor je doen? Wilt u groenten? Wilt u inkopen doen? Wilt u vis? Wilt u brood? En zo kunnen we wel een tijdje doorgaan. Maar ze zijn niet opdringerig.. nee is nee en stoppen ze ook!
Bob Marley is al jaren weg maar zijn muziek nog lang niet!

Clifton is wel een leuk dorpje, alles op de toeristen ingericht natuurlijk maar dat is logisch.
Na drie nachten hier te zijn geweest gingen we weg naar een volgend plekje, 1,5 mijl verder Frigate Island Anchorrage


Hier aangekomen kwamen we in een heerlijk rustig plekje, met 4 andere boten.. 
 Bij Clifton hadden we er gauw genoeg van, drukte en gekte en dan moet het straks nog drukker worden! We lagen de laatste nacht 5 meter vanaf de spiegel van een boot voor ons.. 
die aan een mooring lag waaraan ik zelfs mijn dinghy niet had toevertrouwd.. 
Er wordt voor gewaarschuwd in de pilot hier voorzichtig mee te zijn maar deze man had 3 goede ankers voorop en toch weer aan zo'n onbetrouwbare mooring??

Maar hier liggen we heerlijk rustig achter een grote rots met twee Engelse en een Noor en een Deen
Toen we voor anker lagen sprong de Noor te water en zwom naar ons toe of hij even moet kijken of ons anker goed lag!
Nou geen probleem en weg was ie.. Aardig van ze, of gaan wij er al weer er oud uit zien?
In iedergeval lag hij goed, 35 meter ketting op 4 meter water zo vast als een huis.

Het dorpje Ashton is veel gemoedelijker dan Clifton, minder reuring en veel goedkopere prijzen in de kleine supermarktjes..
Na lang zoeken vonden we een soort cafe/winkel of zoiets..
Waar we nog even konden mail verwerken en zelfs skypen!
Wel leuk een grote zaal met 1 tafel en een ligstoel.. Leek wel een strafwerk lokaal!
                                     Alle ruimte, en gezellig met al die mensen!!!

Later maar weer naar het bootje terug
Hier maakten we wel voor het eerst mee dat er eentje om wat geld vroeg, wel wat vreemd hier, meestal proberen ze wat te verkopen.. maar deze bleef doorzeuren en meelopen en later schelden.. omdat we niets wilden geven.
Wij zijn van het principe dat we niet zomaar geld gaan geven, iets kopen is oké, of iets doen.. maar niet zomaar.
Toen we het zat waren heb ik hem wat in zijn oor gefluisterd waarop hij wegging..

Vandaag 14 juni zijn wij precies een jaar onderweg, een jaar geleden namen we afscheid en voeren we door de sluizen bij Enkhuizen, wat toen een vreemd en emotioneel gevoel was. Maar ook wat gaan we zien en wat gaat er allemaal gebeuren? vele vragen werden daarna vanzelf beantwoord.
Maar nu een 12 maanden nog lang geen spijt, we leren een hoop mensen kennen en krijgen veel mooie indrukken. Door de moderne communicatie is het wel allemaal even wat makkelijker ook, je houd veel meer contact met het thuisfront, al moet je hier en daar nog erg je best er voor doen!

Van alle mooie plekken zijn er altijd weer die er uit springen, en altijd weer moeilijk om te zeggen wat was het mooist. Je hebt plekken met mooi helder water, mooie omgevingen, mooie en lieve bevolking, mooie binnenlanden.. Etc.... En zo heeft ieder zijn eigen voorkeur
Wat onze gaat worden zien we volgend jaar wel.. Totale mijlen tot nu toe 6600! En er komen er vast nog wat bij

In deze baai konden we ook weer lekker snorkelen vlakbij de boot
Het is nog niet zo heel erg mooi hier als Tobago, maar vissen zwemmen er wel 

Morgen proberen wat kleine boodschapjes te doen.
En weer verder want we hebben een paar duiken ingepland met mensen die we hier hebben ontmoet
Uiteindelijk een dagje gewacht er kwam een frontje over met veel regen en wind in de buien..
We klokte op een gegeven moment een 44 knopen en de punt van de boot kon je bijna niet zien van de regen...
Dus douchen geblazen! Althans ik...Joce had geen zin, het lokt ook niet uit om in windkracht 8-9 in je zwembroek aan dek te staan, maar de meesten in de baai deden hetzelfde..
Middags nog even bij het anker gekeken maar zag alleen nog maar een stukje beugel..
Dat word nog even flink trekken straks als ie er uit moet..  (klopte achteraf) 

Dinsdag zijn we naar een volgende baai gevaren..
Wel een tocht van 3,5 mijl en toen lagen we in Chatham bay..
We liggen hier nu met drie boten in de hele baai.. Heerlijk. Vandaag wat wezen verkennen met duiken en snorkelen.
Samen met een stel Duitsers gaan we duiken hier.. er ligt een rif op 15-20 meter midden in de baai, waar niet veel van af weten. Dit had Jurgen van een vriend van hem gehoord
Daar hebben we vandaag even verkend, zodat we morgen een lange duik kunnen maken. Het zag er veel belovend uit van wat we hebben gezien.

De dames gaan snorkelen als wij onze duik gaan maken.

De volgende dag kwam Jurgen ons ophalen met zijn rubberboot, naar de plek gevaren met de catamaran en voor anker gegooid..
We lagen precies op de goede plek en hebben daar een mooie duik gemaakt, dat hier niet veel gedoken wordt kon je goed zien, niet zoveel dood koraal en wel veel grote vis..
In de middag na het eten nog even gesnorkeld op een andere plek het blijft allemaal erg mooi, we liggen bijna de hele dag in het water.
Ook onze dagelijkse zwemronde gaat met sprongen vooruit, en zwem nu elke dag een km borstcrawl, het is net zo verslavend als vroeger hardlopen was, je moet! Joce doet schoolslag en zit ook in de buurt.
Zo proberen we elke dag een Km te zwemmen dan doen we gelijk wat aan onze conditie ook, die ging hard achteruit nu we niet meer zoveel fietsen of lopen. 
En het buikje verplaats zich weer (een beetje) naar de schouders!
Avonds hadden we een lekkere bbq op het strand met verschillende boten, dit wordt georganiseerd door lokalen die hier op het strand wonen.. Vis, vlees, schelpvlees, salade en veel meer.. we hadden heerlijk gegeten. Als je vanaf het water naar de kant kijkt is het de tweede van links, een blauw gebouwtje met wiite palen ter ondersteuning aan de voorkant, aardige mensen en erg beleefd.   
Ook kan je merken dat het in deze baai veel rustiger is, roggen maar ook veel schildpadden zwemmen hier rond, wel wat schuw maar een prachtig gezicht.
We hebben elke dag een grote baracuda onder de boot, krijg hem helaas niet op de foto, maar schat hem op een 1,50 mrt, moeilijk te schatten maar groot is ie wel.. Met zwemmen kijk je dan toch wat om je heen want hij heeft scherpe tandjes, de eerste keer dat ik hem zag schrok ik toch wel even!
Volgende dag zijn we de heuvel op gelopen, met hoop wat bereik met de telefoon te krijgen voor mail en weer op te halen.
Gelijk even verder lopen voor wat uitzicht liepen we langs een huisje, en zei wie weet...
En jawel hoor, volop internet en geen code dus zaten we daar gezellig langs kant van de weg, je moet er wat voor over hebben..
Later zijn we verder gelopen, en kwamen we aan de andere kant van het eiland, het zicht was helaas niet erg helder, maar we konden zo de Tobago Cays zien liggen.
Daarna weer terug naar de boot om later even te gaan snorkelen...
Weer een mooie dag..
Plan is om zaterdag verder te varen naar de Salina bay bij Mayreau daar vandaan naar de cays of we gaan door naar Bequia?
Morgen weer klimmen om dit te posten...
Waar we heengaan? Dat lees je bij de volgende.

Ook hebben we weer een video geuploaded.  http://youtu.be/Gn2NV0Ca5SI