zaterdag 27 juni 2015

Zijn we soms in Amerika?

"'"Zaterdag de 20e vertrokken we na ons dagelijkse zwempartij richting Mayreau!
De baai uit stond er een mooi windje van zo'n 17 knopen hemelsbreed was het maar 4mijl, maar recht in de wind, en hebben we even lekker gezeild.
  Hier was het even te druk..
maar we krijgen meer kansen!
Zo uit de verte zagen we ook de Noordelijkste baai van het eiland de Salt Wistle Bay.
Schijnt een hele mooie plek te zijn die je niet mag overslaan..
Dus voeren we daar op aan..
Tussen het rif naar binnen zagen we gelijk al dat meer mensen deze gedachte hadden..
We zouden het anker er nog tussen kunnen prakken, maar wilden we dat?
Nee dus, en voeren we weer naar buiten richting de zuid naar de Salina bay..
Daar gooide we het anker weg op 3 meter water en lagen we met totaal 3 boten, en hier was het ook mooi, alleen al omdat het rustig was en niet zomaar met de buren kan praten. 
Middags even de kant op om wat eten te scoren bij de supermarkt! briefje op de deur dat ze vandaag om 10 uur al dicht zouden zijn.. morgenochtend wel weer open.



Nou, dan maar even wat drinken bij Dennis hideaway bar.. Er was goed internet en hebben we alles weer bijgewerkt. Morgen even een filmpje uploaden dat zal wel een paar uurtjes gaan duren maar ja..went wel.  Hier kan je ook als je wilt water en diesel regelen, Dennis is zelf heel wat jaren charter schipper geweest en weet waar je over praat als je wat zoekt!
Wij hadden water geladen in Chatham Bay, bij toeval kwamen we een Italiaan tegen die weer vriend was van de een, en die kon weer een ander.. Affijn middags voeren we met een afgeladen dinghy terug naar boord! En hadden voor 7 eur een 200 liter water,  koopie!
 Erg lief beestje
We hadden ook gelijk weer een vriendje hier, een blonde hond die steeds met ons meeliep, tot op de steiger en daar zelfs een tijdje bleef zitten ons na te kijken toen we wegvoeren naar de boot toen we op de boot waren ging ze na een tijdje maar weg..
Nee Joce, ja ik weet het... hij is heeeel lief, maar hij kan niet mee!! 
Morgen zie je hem weer, neem maar wat voor hem mee.

Zoals de plannen nu zijn vertrekken we maandag richting Bequia, we krijgen een 6 uurtjes ZO wind en dat is net genoeg...voor de 24 mijltjes die we moeten
Daarna komt er behoorlijk wat wind en komen we met een weekje wel weer terug deze kant op!
Vanmorgen met zwemmen hadden we gezelschap van een rog, die rustig bleef grazen en wat mee zwemmen, apart van anderen had deze vele witte stippen een breedte schatte ik van 1,25 mtr..

 Dat is het leuke van het zwemmen hier je verveelt je niet, er steeds wat te zien we hebben hier alle twee weer van genoten...
We gaan ze wel meer zien, maar je raakt er zo aan gewend dat er schildpadden om je boot zwemmen, wel schuw maar als je mazzel hebt!


Wel is te merken dat hier veel toerisme komt, de baai waar we liggen is meer vervuild met blikjes en plastic op de bodem.
Zo ook op het eiland lijkt het of ze klakkeloos  de rommel in de bermen gooien..
Ook zagen we vuil van boten tussen de bosjes liggen.. Om het vuil kwijt te raken moet je even lopen op de kant,  en dat is zeker gauw teveel denk ik en gooi je het maar in de berm.. helaas.

Overzicht Tobago Cays..                                    
Maar de uitzichten zijn mooi toen van onze baai naar de salt wistle baai liepen, je passeerd het hoogste punt met een mooi uitzicht over de Cays.
Prijzen zijn hier wel erg hoog en betaal je voor een biertje zomaar € 3.00 en dan heb je maar 250 cc!  Maar ja het wordt er voor betaald en de mensen leven er van. Wij zitten gelukkig nog vol met Surinaams bier..
Bequia
Om 08.30 voeren we de baai uit, een lekker windje tussen de 14 en de 22 knopen halve wind.
De 22 mijltjes zaten er ook snel op, niets gevangen... vanwege het zeewier konden we nagenoeg niet vissen helaas.. een alsmeer voorkomend probleem hier.
We draaiden de Admirality baai in en kwamen gelijk weer in een dikke wind terecht, die versneld van de berg kwam..
We kwamen langs het meest gefotografeerde wrak langs de baai
Had zeker ooit een flink briesje gehad?
volgens ons het meest gefotografeerde schip in de Carieb!

Achter in de baai  werd het al rustiger en na een plekje te hebben gevonden tussen alle Amerikanen en Canadezen lieten we het anker plonzen voor de Prinses Margarita strand
Daar draaiden we alle kanten op dus we hadden genoeg ruimte genomen.
Onderweg hadden we temperatuur alarm van de wateruitlaat! Na op anker alles te hebben nagelopen kwamen we na veel doormeten en proberen tot de conclusie dat de sensor het heeft begeven.

We hadden daarvoor nog een ruim uur (oplettend) doorgevaren, maar alles ging goed wel van te voren de impellor bekeken en het water gevoeld bij de uitlaat, maar niets bijzonders ontdekt.
Dus alleen even een nieuwe sensor zoeken!

We liggen hier erg mooi en er is ook ruimte genoeg, maar wat een Amerikanen hier ongelofelijk.. valt mij op dat die veel panelen en windmolens hebben staan, vermoedelijk ook nog wel een generator ergens in een hoekje!
Voor de vriezer, ijsblokjesmachine en de koelkast! En what so ever..
Als je niet beter wist waande jezelf in de States!
Ook kwamen we weer bekenden tegen waar we op Tenerif naast hadden gelegen.. Een Franse familie die met twee kinderen ook voor een paar jaar weg zijn..
Morgen gaan we even de kant op te kijken.. er moet hier veel te beleven zijn volgens alle berichtjes en verhaaltjes in de gidsen.
Nadat we een broodje hadden gehad van onze broodbezorger. ( dit was voor ons gelijk zijn eerste, maar ook laatste broodje) 

Brood en fruit bezorger
Zijn we in de dinghy gestapt voor de volgende missie.. 
De kant op en alles weer opzoeken.. Ook hier is het makkelijk en vind je alles aan de waterkant, de supermarkten zijn flink groter als we de laatste maand hebben gezien, de keuze is matig, ook omdat het laag seizoen is natuurlijk..
Maar we hebben (eindelijk) wat normaal vlees bemachtigd waar we veel zin aan hebben, we vroegen ons al af wanneer er veren op onze rug gaan groeien van alle kip!
Ook kwamen we Amerikaanse kennissen tegen, deze hadden we al ik Portugal ontmoet en liggen ook hier in de baai, je komt elkaar vroeg of laat altijd weer tegen!
We gaan even verder kijken voor wat bezienswaardigheden op het eiland en hoe en wat met vervoer..
Zodat we wat kunnen ondernemen.
De volgende ochtend na de koffie zijn we de kant op gegaan, de dinghysteiger vlakbij gepakt en 

konden we lopen langs de waterkant (princes point coastal trail) naar het dorp, een indrukwekkende naam maar het is een padje langs het water!



Onderweg kom je hele leuke zitplekjes tegen, vele zijn leeg waaraan je kan zien dat het low season is!

Langs de immigratie om te vragen of we eerder kunnen verlengen.. Wat geen probleem is! Zo hebben we geen rare dingen uit te halen als we straks in de cays liggen.
Maar toen we de dag er op langs kwamen.. je raad het al.. nee dat kan alleen een paar dagen er voor.. gggrrrr..
mooie pandjes bij uit de oude tijd
Er is hier aan de overkant een oud fort waar we wel even heen kunnen lopen, onderweg kwamen via de oven verspreidde geur een bakker tegen, waar we de verleiding niet konden weerstaan een warm vers broodje te halen, en.. slechts een derde van de prijs als even verderop in de supermarkt. en een een 10e van de broodbezorger.. maar hij had het nodig, en hebben we de economie hiermee een boost gegeven.
Na een tussenstop bij een barretje met internet weer verder gelopen naar het fort.
Althans wat er van over was, een stukje muur met een stuk of 5 roestige kanonnen.
Baai overzicht vanaf het fort

Maar het uitzicht was mooi.
Morgen gaan we proberen bij het schildpaddencentrum te komen! wel een uurtje lopen maar we hebben de tijd.
Op de terugweg kwamen we langs een groot ouderwest resort, het was niet meer in gebruik, maar aan een lokale gevraagd en het was net verkocht en zou weer worden opgebouwd en gerestaureerd!
De bouw lijkt heel sterk op de bouw in Suriname, koloniaal met grote veranda's we hebben daar een lange tijd alles bekeken het was gewoon heel erg mooi.

Ook zie je hier veel model botenbouwers.. We waren er bij eentje gaan kijken en hebben daar een tijd ons alles laten uitleggen, en stonden er van te kijken met hoeveel geduld en zoveel details er aan deze bootjes werd gebouwd..
Ik vond de prijzen vrij duur, maar na alle uitleg heel begrijpelijk, en zeker niet te duur....in grotere boten waren tot de bar en stoelen, trappen tot in de kleinste details uitgesneden erg mooi
Een gemiddelde boot is zo'n 2, 2,5 maanden werk!
Na onze energie vretende dag zijn we nog even neergestreken bij Jack's de strandtent dicht bij de boot. Waar we een heerlijk Rumpunch hebben genomen, eentje maar want anders werd het te gek.. We moesten nog eten..
Volgende dag weer een beetje op tijd weg, om voor de ergste warmte er te wezen.
En na 3 km waren we bij het schildpadden centrum..  1 loods met baden en plastic bakken vormde het centrum. Er worden eieren geraapt op het strand en deze worden uitgebroed, vervolgens houden ze deze kleintje 5 jaar lang in het centrum, ook hier overlijden er vele.. maar veel minder als in de natuur ( 1 op de 3000 overleefd in de natuur) in de laatste 5 jaar zijn er al meer dan 800 uitgezet waarvan 95% overleefd! 

Aan de andere kant is het ook wel zielig dat deze beesten in die bakken rondzwemmen. Maar met de gedachte dat ze  soms wel  200 jaar kunnen worden zijn er dan 5?

Daarna wat eten halen en naar de boot, Joce had ook wat last van de warmte gekregen en hielden ons daarna wat rustig, lekker chillen in de schaduw en in de wind.
Om 5 uur werd de was weer aan boord gebracht door Miranda's Laundry, er was veel maar het word keurig  opgehaald gewassen gedroogd en opgevouwen weer bij je terug gebracht..
We hadden wat rondgevraagd, maar over Miranda waren de meeste goed te spreken.. en wij nu ook!      
Vrijdag zijn we met de veerboot naar ST Vincent gegaan  naar Kinstown. Daar hebben we inkopen gedaan zodat we weer wat vooruit kunnen, gewapend met 3 rugzakken en 2 grote tassen en een karretje gingen we op pad..
We zouden eerst zelf heen varen maar een boottochtje met wat anders is ook weer leuk toch! 
zeeziekte.. 
De boot vertrok om kwart over 9 in de ochtend, maar goed dat we er om 9 uur al waren want we waren aan boord en we gingen,,
Er stond een stevige wind en deining waardoor niet iedereen aan boord even fit voelde..
Het was maar een uurtje maar ja,
Aangekomen in Kingstown was er al een hele drukte bij de ferry's, van verschillende eilanden was hier het distributiecentrum en dat kon je merken ook, af en aan gaan van proviand en materialen op verschillende boten.

In de stad was het niet minder druk er was een soort markt, met vele barretjes en iedereen had al veel lol, en de Caribische muziek knalde uit verschillende luidspeakers...
flinke drukte op alle schepen
We kwamen hier in twee supermarkten waar we onze ogen weer uitkeken, dat was een tijd geleden zoveel spullen weer te zien heerlijk..
We waren beladen met tassen en het karretjes maar,,, het is hier nog mooier, als je alles hebt gekocht vermeld je dat je met de boot gaat, dan wordt alles voor je in stevige dozen gedaan.
De vries en koelspulletjes gaan apart in de vriezer en als je op de boot stap staat alles al aan boord en ook in de koeling van het schip!
Dus als we aankomen moeten we even 100 meter met de spullen en zijn we bij de dingy.
Nadeel, we liepen de hele dag met een karretjes en 6 grote tassen in onze rugzakken door de stad te banjeren.

de meeste stoepen waren overdekt
Veel auto's en erg druk, veel getoeter etc.. En wat chaotisch verkeer, het had veel weg van Suriname!
Je kan hier alles krijgen maar niet echt een plek om lang te zijn. We bezochten nog een katholieke kerk, waar we opeens door iemand werden meegenomen die ons wilde laten zien wat ze daar doen.
de voedsel crew
En stonden we 5 minuten later in de gaarkeuken waar iedere dag 80 maaltijden worden weggegeven aan de daklozen!
Één vrouw kookte daar al 18 jaar belangeloos voor deze mensen, Dit alles maakte een hele indruk op ons.
alles was er 2 dozen en een slof
Je snapt het wel natuurlijk, voor we weggingen werd er gevraagd of we misschien een kleine donatie wilden doen.. Hadden we geen moeite mee deze keer.
Om half 5 zaten we weer op de boot, spullen waren er ook (na controle) 

En gingen we weer lekker naar de boot we waren gewoon ook een beetje gaar van een daggie stad!
Alles in de Dinghy en we konden er nog maar net bij!
Alles weer wegstouwen opschrijven etc.. wat tot nu toe aardig goed lukt!
Morgen gaan we weer zuid in richting Salina bay bij Mayreau waar we al waren geweest, ik denk dat we daar ook de Antares weer gaan treffen.
Als het weer er naar is dan gaan we de Cays in en anders wachten we gewoon.
Maar daarover lees je in het volgende blog!

Hieronder nog een klein filmpje van Tobago onderwater, met de snorkel..


Hier kan je ook op wonen!
op een Hobie 18...











Geen opmerkingen:

Een reactie posten