Poolcirkel, watervallen en borrelende blubber

tot de boegletters in het water.

Raufarhöfn
We liggen voor een oude slecht onderhouden kade, wel walstroom wat ons verwonderde dus lekker de elektrische kachel aan.
Het dorpje stelde zelf niet veel voor, huizen met roestige golfplaten zal wel door het striemende weer zijn hier. het ligt verwijderd van de ringweg en om meer toeristen te trekken is hier een soort Stonehedge de "Artic Henge" gebouwd, wat nog niet helemaal af is, volgens de website verwachten ze nog een 2-3 jaar maar zoals overal geld.... De mensen proberen het verder wel leuk te laten lijken, maar het dorpje komt rommelig over.
Voorheen een grote plek waar veel vis werd aangevoerd en de hele bevolking meehielp met het verwerken er van.
 

Er is een restaurant maar ziet er wat verlaten uit. nu zijn we natuurlijk nog vroeg in het seizoen.

Maar zo was er rond 1960 hier een heuse oorlog in het dorpje, dit tussen twee wijken de Holtars en de Sandars. betrof een verplaatste grens.. 

The Artic Henge

In 1964 is het op 11 dec een Nederlands schip gestrand de Susanne Reith 1000 ton. De kapitein wilde geen loods en geraakte in een stroming en uiteindelijk op het strand.
In juli 1965 voor hij weer naar Reykjavik, wel 9 meter korter. Ze hadden hem weer in elkaar gelast en kon weer varen. Echter in het wrakken register werd vermeld dat het een Duitse nationaliteit had? ra ra

Het dorp zelf lazen we, is ook zoals meerdere dorpen gesticht door Noren vanwege de haringvangst.
En heeft dus wel een leuke historie.
Vandaag gaan we fietsen, de wind is weg en de zon komt er bij.. Morgen vertrekken we weer en het is hier zo plat als een dubbeltje dus moeten we wel even op de fiets naar de noordelijke vuurtoren.

Dagje fietsen. Net als de IJslanders als de zon schijnt worden we wild en willen we alles doen. Dus vandaag fietsen we de noord in. Vuurtoren kijken en een oude verlaten boerderij.

En volgden de enige weg die er langs loopt. Asfalt hield op en sintels namen het over. Gelukkig wat platgereden dus het ging wel, af en toe oppassen (bandenplak spullen nog ff gecontroleerd) het is hier vlak, en de weg liep langs zoute en zoete meertjes. Aan de zoute kant lagen soms zoveel boomstammen dat het wel een omgevallen bos leek, alles spoelt hier aan maar wordt bij elkaar opgestapeld weet niet of ze het ergens voor gebruiken maar je kan toch minstens een haardje er mee stoken. Vuurtoren ging niet door omdat het broedseizoen is tot half juli En reden we even verder naar de verlaten boerderij. Daar aangekomen moesten we ff lopen en lieten we de fietsen achter. Er stond een gebouwtje naast en in de steigers. Hé, er is leven hier, heen gelopen en we raakten met deze mensen in gesprek.

het meest gefotografeerde huisje

Ze wilden met twee jaar hier gaan wonen en zijn al 3 jaar bezig het op te knappen. De grond en dat huisje op de foto was van zijn opa en ze wilden in de stal gaan wonen. Ze kwamen uit Reykjavik en moesten 8 uur rijden om daar te komen, ze bleven 3 weken en sliepen in het lokale hotel. Ze zagen ons ook binnenkomen op de zeilen. We hebben nog even doorgebabbeld over alles , het huisje bekeken etc.. daarna weer terug. Via de winkel naar de boot en alles weer opgeruimd gedoucht, water geladen en lekker in de kuip zitten. Dat was weer even geleden. Straks ff de zeilen klaarmaken dan hoeft dat morgenvroeg niet tenminste. En dan op naar het eiland Grimsey.

drijvers en hout.. 

Naar Grimsey Meestal vaar je er over, maar vandaag ging het anders. Ons waypoint stond op de poolcirkel (toeval) en vanaf daar was het 45 mijl er langsvaren. 59 Mijl vandaag in schitterend weer.

We waren natuurlijk zeilend de haven in gekomen tja, nou dan ook maar zeilend er uit (was rustig) 😂Verder was het gewoon zeilen, dus niet steeds gijpen en spiboom veranderen gewoon zitten (af en toe tukkie doen) op de piloot en klaar. Zo heurt het toch 😊 onderweg gewoon genieten, mooi windje en een blauwe lucht, alweer even geleden!

Aangemeerd aan de grote pier, het is geen plek voor veel jachten, met 2 stuks (en dan naast elkaar) schiet het al lekker op. De ferry komt elke dag en wij hebben de boot al op verzoek naar het havenhoofd verplaatst om draairuimte te maken. Kregen uitleg hoe en wat, de winkel is 1 uur per dag open, restaurant na aankomst ferry en avonds. Speciaal werd vermeld dat er Puffin borstjes op het menu staan. Daarna alle lijntjes afstellen op het tij en de slijtlappen er om geknoopt en klaar. Lekker even in de zon zitten

De kleine binnenhaven

Super mooi zeilen

Volgende dag vroeg op en zaten we al in de kuip (onder kuiptent) daar was het warmer als binnen. De zon scheen volop en het  beloofde een mooie dag te worden.

Nou, en dat werd het, zomerse temperaturen kregen we zelf. We gingen een rondje lopen en al snel gingen de kleren uit.
Wat is Grimsey een mooi eiland! ca.25 mensen wonen hier permanent en in de zomertijd een 60 personen. De school is helaas al gesloten omdat kinderen naar de vaste wal op school gaan en daar ook verblijven voor een week, zoal overal blijven deze ook meestal op het vaste land.

We liepen eerst richting vuurtoren en al gelijk zaten de kanten bij het water vol met de puffins, niet zoveel als we eerder hebben gezien, maar dit komt door de warmte.

werkelijk 10.000 den stuks waren voor de kust in het water, we hadden deze hoeveelheden nog nooit gezien, zelfs niet op het eiland Lunga in Schotland.

De vuurtoren aan de noordkant

Bij de vuurtoren maar weer even gezeten, lekker koppie koffie gedaan en alleen maar kijken.

Maar we gingen weer verder het pad langs, het verzoek met lopen hier is om niet te dicht langs de randen te komen, omdat je dat de holen van de vogels kan intrappen, je moet hier ook wel een pad volgen want er naast lopen gaat haast niet en loop je over de toppen van allemaal graspollen.

We liepen verder langs de kust naar de noordzijde van het eiland. af en toe ff zitten en kijken.

Halverwege kwamen we nog een groep paarden tegen leuke beestjes soms wat te enthousiast. en moesten we wel oppassen.

De hengst hield zijn dames goed in de gaten daar beneden.

Onderweg weer mooie beelden we genoten van elke meter die we liepen.

Aan de noordzijde loopt de Poolcirkel, waar een 3 meter in doorsnede zijnde bol is geplaatst. Dus daar ook nog maar even langs.
Het was ook het einde van het eiland.

Daarvandaan weer richting zuid.

ook deze "lagere" kust was zeker de moeite waard.

Na een 12,5 km kwamen we weer in het dorpje, mooi op tijd want de winkel gaat zo open (elke dag van 3 tot 4) 
ons brood was op en nog wat spulletjes.. Raakten wat aan de praat en zo liepen we de winkel uit met een 2 kilo kabeljauwfile net gebracht.. nee! geen geld wil ik er voor het is voor jullie..
Dat troffen we weer. Aan het einde van de middag naar het restaurant even wat drinken en eten. Samen met een Fransman die we steeds tegenkomen met zijn boot.. en kwamen er nog meer mensen bij, wat het een gezellige namiddag werd met veel info van hier en elders.. 

Volgende dag wat rondgehangen, eerst gevist met de Engelsman, geen succes 😊 daarna met hem mee, omdat hij eieren leegblaast en was benieuwd hoe dat ging.

Zo vertelde hij over het rapen van de eieren. Er word langs de kliffen eieren uit de nesten gehaald (Zeekoet en Alk) als de vogel ziet dat het ei weg is dan legt het in 24 u weer een nieuwe, dit wordt max 2x gedaan en dan wordt daar verder niets meer gehaald. dit wordt al generaties gedaan en de populatie is alleen maar toegenomen. (zo ook voor de Puffins waar de borstjes van worden gegeten)
Hij blaast eieren leeg die niet goed meer zijn (zie foto) 

Ook zijn de eieren van elke b.v. de zeekoet (Gillemot) verschillend, zij hebben een vlekken patroon die de vogel herkend, en deze is altijd voor hem het zelfde een soort barcode!

leegblazen met luchtpompje

Het leegblazen gaat ook simpel met een luchtpompje en een naald om een voetbal te vullen.
De lege eieren worden zo verkocht of bewerkt door te graveren of een lichtje er in plaatsen etc..

Ook kwamen onderweg kistjes met wat stro tegen.. Daarin blijkt laten ze de eidereend in broeden. die maakt zijn nest van dit stro en zijn eigen dons. Dit dons wordt verzameld en de eend maakt weer nieuwe aan en soms meer. Van deze dons worden jassen gemaakt.. prijzen? 8000 tot 10000 Euro voor een jas!

Omdat we vanochtend niets vingen kregen we evengoed vis mee..

2 stuks mooie Redfish heeft ie keurig even voor ons gefileerd. (was zijn vak vroeger)

Na een uurtje zwemmen bad is 1 uur per dag open van 5 tot 6, (vandaag vanaf half 6 want zij moest met de heftruck helpen de ferry te vullen met vis..)
Roken we weer lekker naar chloor en gelijk ook weer goed schoon

Aan boord heeft Joce de redfish lekker gebakken, de helft, want het was te veel anders. We hebben nu voor 4 dagen vis en kunnen vooruit.

De kistjes voor eidereend

Volgende ochtend om 06.00u gingen we de haven uit, 39 mijl vandaag en zo vroeg omdat de wind inzakt vandaag.. een mooie 18-20 kn en gingen we lekker ruime wind richting Husavik.

Halverwege kwam de klad er al in 15 kn, 10kn, 5kn en toen de Vetus!

We kwamen in de baai van de walvissen en zagen op de AIS een stuk of 7 boten met mensen op een kluitje liggen..
Dus dan zal er ook wel wat te zien zijn.
Gelijk dook er een grote bultrug uit het water en ging weer onder vlak voor de boot..
Bij de andere boten aangekomen zag je af en toe een rugvinnetje, maar niets speciaals. 

De boten bewonderen met al die mensen er op was leuker.. en zetten verder koers in een gladde zee richting de haven

2 dolfijnen zwommen verderop voorbij, ze zijn hier niet zo speels..

En even later voeren we de haven in en meerden af.

Haven Husavik

We lagen tegen een goede kade aan met moderne stootprofielen, dat is al een heel ding met walstroom en water. Water loopt hier gewoon soms zit er geeneens een kraan op, is het gekletter van het water storend dan doe je de slang onderwater. Er is genoeg denk ik..

Husavik een drukke toeristische plaats, walvisboten vol met mensen varen af en aan, tripjes van 2 en 3 uur. Avonds om 11 uur gingen er nog weg. We lagen bij de visafslag in de buurt, drijvend in de gasolie. Dat nemen ze hier niet zo nauw denk ik.

Havenmeester kwam langs, douwde een papiertje in de hand met van alle informatie in het Engels, zelf praatte hij niet zo goed Engels.

5000 Is per dag stond op de brief.. nou dat is nogal aan de prijs, ja, maar je krijg gratis stroom en water.
Ik zeg maar niet dat we elders een week lagen met de zelfde voorziening en gratis. Eerst maar ff boodschappen halen want morgen is het zondag en maandag een feestdag.
Terug met een vers broodje lieten we het ons smaken..

De Godafoss

Morgen even kijken of we een auto voor maandag kunnen huren.
 

17 Juni onafhankelijk dag in IJsland, grote parade komt hier.. tja.. maar het is ook heel mooi weer. Dus kozen we voor de autodag naar verschillende plekken ook genoemd de "Diamond Cirkel" 
We hadden weer dezelfde auto als 4 weken geleden, alleen nu voor bijna de helft van de prijs! bij de zelfde maatschappij? heb maar geen vragen gesteld.
Om 8 uur reden we weg in een stralende zon, dit gaat goedkomen zo... 

En na een 45 min kwamen we bij de Godafoss waterval uit, een mooi natuurschouwspel. Nog rustig maar aan de parkeerplaatsen te zien kan het héééél druk zijn hier. Daarna vervolgden we weg naar Lake Myvatn. een meer van 22 km2 maar maximaal 4,5 mtr diep. 
Er langs rijden een uitkijkpunt bezoeken meer zat er niet in, je kan hier mooie wandelingen maken

We reden de Diamont Cirkel een route gemaakt in 2020 waar verschillende hoogtepunten worden bezocht. natuurlijk toeristisch maar je wilt ook wat zien van het binnenland natuurlijk

Geothermal gebied

Het volgende plekje was de Myvatn een geothermisch  gebied waar modder stoom en andere nare luchtjes omhoog borrelen.
Een vreemd gebied. de bodem waarop je liep was overal warm, het ook de bijnaam muggenmeer.. nou, dat klopt.
Ze staken gelukkig niet maar er waren er genoeg om je te irriteren.

Veel mensen liepen ook met een netje over het hoofd. Die van ons lagen aan boord!😊

Onderweg had je verschillende stops met mooie plekjes, waar we ook regelmatig gebruik van maakten, en waar je ter plaatse vaak even een stukje kunnen lopen. Dat deden we ook meestal. diepe kloven met flinke watervallen waren dan meestal je beloning.

Dettifoss waterval

Onderweg naar de Dettifoss door sneeuw

Dettifoss waterval, 45 meter hoog en tot 500m3 per seconde aan water kon er doorheen stromen, en daarmee de grootste van Europa. Een ruime km lopen vanaf de parkeerplaats, door sneeuw en zand, stenen en modder. wat ook leuk was. We konden bij aankomst niet laag bij de val komen vanwege werkzaamheden dat was jammer, maar een indrukwekkende stroom water was het wel. Ter plaatse even een lekkere bak koffie gedaan en een broodje die we mee hadden genomen.

Asbyrgi vallei

Verder omhoog kwamen we bij de Asbyrgi Canyon
Een 4 km lange en 1 km brede Canyon met muren van 100 meter hoog
Een mooie en rustige plek, er waren niet veel bezoekers en konden we rustig er van genieten op een bankje en een broodje.

Daarna verder richting de boot via een omweg, hier en daar een stop gemaakt.
Het werd ook tijd want zo'n dagje vreet energie, we waren hierover gewaarschuwd maar dachten ach.. zal wel meevallen. Dus niet.. avonds aan boord waren we echt "stek af" 

Weer terug in Husavik..

Volgende morgen vertrokken we om 07.30 naar onze volgende bestemming. Het eiland Hrisey een fjord verderop west., We hadden weer prachtig weer, daarover meer in ons volgende blog

Vertrek uit Husavik

Naar IJsland sneeuw, storm en walvissen

 We blijven nog even in Klaksvik, we hebben het hier reuze naar onze zin en van (bijna) alle gemakken voorzien.
Hebben een auto gehuurd en zijn het eiland gaan rond rijden naar de plekjes die we nog wilden bezoeken.
We hadden hier echt een geweldige mooie zonnige dag voor uitgekozen.

Mooie heldere lucht met mooi gevormde wolken boven de bergen. en zowaar een graadje of 15, de trui kon even uit. (wel mee)

We reden Naar Eiòi, Gjógv, Saksun, Viðareiði en alle mooie plekjes die we onderweg tegenkwamen.
Voornamelijk de noordzijde, Ik denk dat we nu alles goed hebben kunnen zien.
En als je hier het met de boot bezoekt, je zeker ook een auto moet huren om ook de andere plekjes te zien die anders aan je voorbij gaan.

Gjogv was wel één van de toppers, mooi dorpje met prachtige goed onderhouden huisjes. Wij denken ook dat het hier heel druk kan zijn met de vakantietijd.
Gjogv is bekend om zijn natuurlijke haven waar de boten via een lange helling te water werden gelaten, ik zie zelfs kans om met onze boot hier te gaan liggen, het is diep genoeg wel opletten voor stenen maar die kan je goed zien. Maar je zal in deze nauwe plek weinig zon zien en dat is ook lekker als ie schijnt!

De nauwe natuurlijke haven Gjogv

Avonds gelijk weer weerberichten kijken, naarmate de tijd van vertrek dichterbij komt des te meer ga je er tegenop zien om het te openen omdat het ineens weer heel anders is..
Maar plannen gemaakt en volgende dag inkopen gaan doen voor vertrek.. we kwamen in veel supermarkten voor lege schappen te staan, de gevolgen van de lokale staking voor meer loon gaat nu zijn vruchten afwerpen. Geen brandstof ook meer en alleen voor speciale beroepen.
Gelukkig veel eten en blik aan boord en hadden getankt toen we aankwamen..
                                                                                   

Volgende ochtend vertrokken, na nog 3 weerberichten te hebben bekeken. ze waren het allemaal eens, dus gaan met de banaan.

Aangekomen in Djupivogur IJsland. 

Vertrek uit Klaksvik, top weertje

1 etmaal en 18 uur. Knap gegaan met redelijk weer. Gemeld bij de kustwacht, makkelijker als Engeland hoor. Om 02 lokale tijd liepen we de haven in. 

Oversteek toch een beetje spannend natuurlijk, het is hier toch serieus water! 

Halverwege was er een flinke deining voorspeld en die was er, we waanden ons weer op de oceaan, golven van zo’n 3 meter maar 12 sec dus een mooie deining.  Waar je verder geen last van hebt. Wachtjes draaien is een pracht hier, je komt niks tegen geen schepen, boortorens, windmolens, boeien of andere meuk. 

Zaterdag overdag wat mist, bij de aankomst IJsland gelukkig weer wat weg heerlijk, Maar met binnenlopen werd het weer minder..  om 02.00 zondag morgen meerder we af in de haven. Even zitten en daarna snel naar de kooi, waar we om 10.00 werden gewekt door de douane.
We hadden pakken en reddingsvesten op de banken gegooid en er bewust maar een puinhoop van gemaakt, Joce bleef in bed en dus waren de douane perikelen snel opgelost en daarna konden de flessen weer op zijn plek.. Walstroom er ingestoken, en elektrisch kacheltje maar weer even aan.

Djupivogur ons haventje  

 Vernamen van de havenmeester dat wij de eerste   waren voor dit seizoen, we kwamen samen aan met   een Duitser en een Fransman.
 Nou hier de boel maar eens goed verkennen.  Eerst   de klok maar weer een uurtje terug gezet. Hier is   zomer en winter gewoon UTC tijd. 

Dagje met de auto, vandaag zou er geen regen vallen en misschien een zonnetje, Op weg samen met onze Duitse buren gingen we naar de JökulsarlonJökulsarlon Gletsjer en Diamond BeachDiamond Beach. 

Onderweg kwamen we al een paar uitlopers van de gletsjer tegen maar na 180 km kwamen we aan, veel toeristen natuurlijk maar het schouwspel liet je dat snel vergeten..
Het smeltende ijs en grote brokstukken dreven in het bergmeer op hun weg naar buiten toe, De zon kwam er bij en prachtige beelden staan op ons netvlies geprint.

De brokken ijs worden door de stroom naar buiten gestuwd, grote brokken lopen vast en zo veranderd het schouwspel aldoor.

Er was een grote industrie van toeristen, rubberboten, kajaks en met rijdende boten kun je ook een rondvaart maken. wij vonden het druk maar het is nu rustige tijd.. Maar verder belemmerd dit niet je uitzichten.

mooi schouwspel

Daarna naar Diamond Beach waar veel van deze brokken aanspoelen door de branding, in combinatie met de zon, zwarte zand en verschillende sculpturen was dit een prachtig gezicht. Het zand was warm door het zonnetje, en de opstijgende dampen gaven het een "spooky" aangezicht.

Het werd al weer later en gingen we richting boot.  

Een vikingdorp stond nog op het programma, helaas was dit niet toegankelijk! Dus onverrichter zaken verder naar een waterval in de buurt.. 

De Skutafoss. Verscholen in een dieper stuk  en na een iets wat een weg moest voorstellen (gelukkig een 4x4) kwamen we daar aan. Mooi gezicht en nu is dit maar een kleintje momenteel, we zullen er wel meer tegenkomen.
Ook keken we van de rendieren op die hier vrij rondlopen en we begrijpen nu de tip van de havenmeester van Peterhead om een rendierburger te nemen!

Gezond uitziende beesten..

We hadden deze hier niet verwacht, maar samen met de poolvos rond 1800 hier losgelaten en ze doen het dus goed, want zie ze nu al meer als schapen..

Met elkaar hadden we een mooie gezellige dag. 

Volgende dag wasdag, het regende dus gisteren goed gekozen.
Wasdag! gewapend met was, munten en telefoon met google lens voor de vertaling is het allemaal goed gelukt..

Er moesten nog een paar dingen beter worden gedroogd, dus een kleine lijn binnen deed het laatste.
Volgende morgen wakker worden met de zon, heerlijk. Hij gaf het al aan dat we mooi weer kregen voor een periode! we wilden vandaag even een rondje gaan lopen.
Even naar de vuurtoren, en de Errin. 34 grote eieren van steen naar model van bestaande vogels in IJsland, wel even groter en zwaarder. Daarna naar de vuurtoren, even een broodje en koffie en besloten we een andere weg terug te nemen. 5 km verder waren we weer in het dorpje, en besloten we met dit mooie weer nog even verder te gaan. Zo kwamen we gelijk langs een man die al meer dan 47 stenen verzamelde, een soort museum met gratis toegang tot zijn tuin en werkplaats waar alles lag en stond.

Hij was net rendier geweien aan het uitkoken om te bewerken hij wordt ook bij tripadvisor geroemd.
We zijn er wel een uur geweest, enthousiast vertelde hij over alles, was ook visserman geweest en kon ik ook niet meer stuk, van alles op de hoogte tot de familie aan toe vervolgende we verder ons pad 
Vol van de indrukken van een bijzondere man, fijn om hem te leren kennen.

We liepen naar de kustlijn waar een pad weas, Joce kreeg het nog even met 2 Skua's aan de stok maar kon nog net wegduiken. 

We kwamen in een prachtig gebied uit, het was laag water en het zwarte zand lag in de zon waardoor het warm word in het water verdamp. Dit geeft hele mooie effecten met damp.

We liepen in het gebied de "Bulandsnes"  een mooi en ook bekend natuurgebied.
Rond 19.00 waren we weer bij de boot met 15 km in de benen.. onderweg lekker gezeten met een bakkie en een broodje.. wat een rust.
Volgende morgen vertrokken we richting Seydisfjordur  Een plaatsje 60 mijl noordelijker waar ook de ferry van Denemarken aankomt.

Om 07.00 voeren we de haven uit zeil op maar de motor bleef aan, de voorspelde wind was er nog niet.

we hebben wel een 2 uur gemotord giek aan bb giek aan sb het veranderde steeds samen met een regentje. Tot we een dachten we vast windje kregen. ook verschillende keren moeten geipen maar uiteindelijk hadden we een stabiele wind het werd droog, de lucht klaarde op tot een mooie strak blauwe hemel.

Genieten was het en dat deden we van de prachtige uitzichten van de nog met sneeuw bedekte bergen..
Rond 16.00 waren we bij de ingang van het fjord
En zoals altijd draaide de wind recht op de kop.. 

ruim 30 kn op de kop

als ie maar niet opzij komt

Motor maar bij de wind nam steeds meer toe tot uitschieters van 35 knopen, komt dek door de sneeuw die er nog op ligt. Alleen op het grootzeil wat erg hoog aan de wind laverend gingen we verder totdat we om 19.00 afmeerden, opgevangen door 2 aardige havenmeesters die het nog leuk vinden een jachtje te helpen. In plaats van ferry's en cruiseboten.. We liggen aan een nieuwe steiger en met walstroom, geen grote vrachtwagen banden zoals we hier gewend zijn.. weer luxe.

Volgende morgen kwam er al een cruiseschip binnenvaren voor enkele uren

Was ook gelijk te merken, de paar straten die hier zijn waren gelijk druk, winkeltjes gingen open etc er kon geld worden verdiend.
Wij hebben wat boodschappen gehaald en daarna wat dingen bezocht in de omgeving, er is hier zelfs een kleine skipiste ook was er enkele jaren geleden een landslide, niet door ontbossing, bomen zijn hier niet maar omdat er in één week 520mm regen was gevallen. enkele huizen weggevaagd en een pier. geen persoonlijke ongelukken.

Later de boot weer klaargemaakt voor vertrek.
Er komt een zware storm aan en hier is het te open waardoor er flinke golfjes kunnen komen.
Jammer, we hadden graag nog een paar dagen gebleven.
Volgende morgen waren we om 06.00 vertrokken voor de 60 mijl lange tocht naar Vopnafjordur, daar liggen we geheel ingesloten voor alle winden.

Onderweg weer adembenemende uitzichten op de besneeuwde bergen

wat een mooie omgeving

Er was weinig wind voorspeld en wat er was kwam van achteren, volgens de haven meester dicht bij de kant blijven dan heb je bergwind!
Gedaan, je kan dan een jasje uit trekken wat er is wind maar die varieerde naar de kant waaien of er recht uit..
het was te kort maar we maakten er zeker gebruik van. Motor er zachtjes bij en de zeilen steeds aanpassen..

op een open stuk kregen we zelfs even 27 knopen wind dwars, en toen schoten we lekker op.

Joce hield de walvissen wacht, vanaf hier is de kans groot dat je ze tegenkomt. 

De laatste landpunt werd genomen en hadden we de laatste 12 mijltje in de wind.. hmm, eerst braaf twee klapjes gemaakt, daarna werd de wind minder en werd de motor gestart, dat scheelt een ruim uur.. Joce liet haar aandacht op de walvissen verslappen, maar met het sturen (dan kijk je toch automatisch om je heen) zag ik 3 spuitende walvissen recht vooruit.
geen foto's maar een mooi einde van de tocht.

Even later lagen we afgemeerd op een plekje in de oude kleine haven, het andere haventje was vol, Een Fransman was ons voor met de enige plek daar, eigenlijk blij want hier liggen we beter beschut, We hebben walstroom, water, diesel en afval vlakbij.. Wat weer een luxe. 

ontbijt in de kuip met een mooi uitzicht

Boot stevig vast, vandaag wat finetunen en dan mag ie komen. havenmeester zei ook dat het slecht werd met sneeuwbuien. als lokale geloof ik hem.
Gisteren een klein kabeljauwtje gekregen van en jongetje, hij was hier al een tijdje aan het vissen.
Even later moest ik komen omdat hij steeds forellen zag zwemmen maar hij kon ze niet vangen, en spraken we af dit de volgende dag te proberen met makreel paternosters. Wie weet.. er moet sowieso een visje bij voor ons tweeën  

Het weer was er niet naar, harde wind natte sneeuw etc.. wel een uur geprobeerd wel vis gevangen, maar niet eetbaar. Dus moesten we het met die ene doen.

 Het was genoeg, maar we geven niet op, zodra het weer beter is gaan we weer een poging wagen. Ondertussen nam de wind steeds verder toe. we lagen aan lager wal met goede kussens er tussen en we hadden alleen de wind.
Midden in de nacht (zoals meestal) kwam ie los en floot de wind langs de mast en het want.
De boot lag mooi en hadden geen last, af en toe waaiden we wat scheef en viel er wat om.
Volgende ochtend keken we naar buiten en was alles wit van de sneeuw. Het was mijn verjaardag en zoiets had ik nog niet meegemaakt op deze datum.

een witte wereld

Het was ook geen weer om er uit te gaan en werd het een dag binnen bij de kachel. Spelletjes en lezen..
Buiten gierde de wind nog langs de boot, wel beduidend minder.

Maar na 7 dagen geduld konden we vertrekken..

Maar wat een reis. 19 uur 96 mijl hoog aan de wind.

Begon koud en mooi en eindigde K… met regen en mist en een motor die stopte.

oppassen aan dek

Om 02.00 vertrokken we uit Vopnafjordur met sneeuw en ijs aan dek. Het weer zag er goed uit en we schoten het eerste stuk lekker op zeilend langs de besneeuwde bergen wat een mooi gezicht is dit en om het mee te maken. En vooral apart, met die sneeuw buien die nog overkwamen. Later kwam er af en toe de zon bij wat het nog mooier maakte.

Joce lag ff te slapen en had mij op het hart gedrukt als je iets van dieren zag moest ik roepen. En ik zag nogal ver weg allemaal spuiters van walvissen .

Dus maar geroepen en sneller als bij een wachtwissel stond ze stijf van de kleren aan dek

Even later spuiters vooruit, links en rechts van ons.

Jeetje waar zijn we nu in beland, we kwamen ogen te kort probeerde wat te filmen maar wilde ook goed kijken om het te beleven. Binnen een paar honderd meter zagen we wel een stuk of 10 Met het tweede filmpje moest ik naar achteren om bij te sturen.

We zijn al eens op een walvis gevaren, geen tweede keer voor ons.

Wat weer een geweldige ervaring was dit.

Het waren allemaal bultruggen, hoe groot? Tussen de 11 en 19 mtr met borstvinnen tot wel 5 mtr. Hier 2 linken naar filmpjesfilmpjes

We vervolgende onze trip en zagen nog Risso dolfijnen en de bottlenose dolfijnen onze weg passeren, leek wel een dierentuin hier.

We ronden de kaap en dan zouden we koers kunnen zetten.

Dat dachten we dus… de motor moest er even bij omdat er veel stroom stond.

Daarna weer hoog aan de eind met af en toe een overstag, regelmatig de motor er even bij, anders werd het helemaal nachtwerk.

Het regende getverderrie kl..te weer.

Een 5 mijl voor de geul naar de haven stopte de motor er mee, ik had de zakken al vol en had hier ook geen zin in. En de achterkajuit is barstend vol troep dus besloten we om zeilend de haven in te gaan. Een Fransman voer achter ons en hij wist er van, als het nodig zou zijn...

Beetje mistig, regen en een onbekende haven maakt het ook niet aantrekkelijker. Maar niet veel keuze. Anker lag klaar, sleeplijn en de stootwillen hingen rondom.

Laveren in het smalle geultje was lastig maar eindelijk lagen we voor de ingang. Joce liet het grootzeil vallen en op het fokje nog wat gang maken, uitdrijven. En even later lagen we voor de wal. in Raufarhöfn. De kou was er af 😊

Morgen maar het probleem zoeken.

Eerst de kooi in

Voor de wal, wat eten en gelijk daarna slapen