tot de boegletters in het water. |
Raufarhöfn
We liggen voor een oude slecht onderhouden kade, wel walstroom wat ons verwonderde dus lekker de elektrische kachel aan.
Het dorpje stelde zelf niet veel voor, huizen met roestige golfplaten zal wel door het striemende weer zijn hier. het ligt verwijderd van de ringweg en om meer toeristen te trekken is hier een soort Stonehedge de "Artic Henge" gebouwd, wat nog niet helemaal af is, volgens de website verwachten ze nog een 2-3 jaar maar zoals overal geld.... De mensen proberen het verder wel leuk te laten lijken, maar het dorpje komt rommelig over.
Voorheen een grote plek waar veel vis werd aangevoerd en de hele bevolking meehielp met het verwerken er van.
Maar zo was er rond 1960 hier een heuse oorlog in het dorpje, dit tussen twee wijken de Holtars en de Sandars. betrof een verplaatste grens..
The Artic Henge |
In 1964 is het op 11 dec een Nederlands schip gestrand de Susanne Reith 1000 ton. De kapitein wilde geen loods en geraakte in een stroming en uiteindelijk op het strand.
In juli 1965 voor hij weer naar Reykjavik, wel 9 meter korter. Ze hadden hem weer in elkaar gelast en kon weer varen. Echter in het wrakken register werd vermeld dat het een Duitse nationaliteit had? ra ra
Het dorp zelf lazen we, is ook zoals meerdere dorpen gesticht door Noren vanwege de haringvangst.
En heeft dus wel een leuke historie.
Vandaag gaan we fietsen, de wind is weg en de zon komt er bij.. Morgen vertrekken we weer en het is hier zo plat als een dubbeltje dus moeten we wel even op de fiets naar de noordelijke vuurtoren.
Dagje fietsen. Net als de IJslanders als de zon schijnt worden we wild en willen we alles doen.
Dus vandaag fietsen we de noord in. Vuurtoren kijken en een oude verlaten boerderij.
En volgden de enige weg die er langs loopt. Asfalt hield op en sintels namen het over. Gelukkig wat platgereden dus het ging wel, af en toe oppassen (bandenplak spullen nog ff gecontroleerd) het is hier vlak, en de weg liep langs zoute en zoete meertjes. Aan de zoute kant lagen soms zoveel boomstammen dat het wel een omgevallen bos leek, alles spoelt hier aan maar wordt bij elkaar opgestapeld weet niet of ze het ergens voor gebruiken maar je kan toch minstens een haardje er mee stoken. Vuurtoren ging niet door omdat het broedseizoen is tot half juli En reden we even verder naar de verlaten boerderij. Daar aangekomen moesten we ff lopen en lieten we de fietsen achter. Er stond een gebouwtje naast en in de steigers. Hé, er is leven hier, heen gelopen en we raakten met deze mensen in gesprek.
het meest gefotografeerde huisje |
Ze wilden met twee jaar hier gaan wonen en zijn al 3 jaar bezig het op te knappen. De grond en dat huisje op de foto was van zijn opa en ze wilden in de stal gaan wonen. Ze kwamen uit Reykjavik en moesten 8 uur rijden om daar te komen, ze bleven 3 weken en sliepen in het lokale hotel. Ze zagen ons ook binnenkomen op de zeilen. We hebben nog even doorgebabbeld over alles , het huisje bekeken etc.. daarna weer terug. Via de winkel naar de boot en alles weer opgeruimd gedoucht, water geladen en lekker in de kuip zitten. Dat was weer even geleden. Straks ff de zeilen klaarmaken dan hoeft dat morgenvroeg niet tenminste. En dan op naar het eiland Grimsey.
drijvers en hout.. |
Naar Grimsey Meestal vaar je er over, maar vandaag ging het anders. Ons waypoint stond op de poolcirkel (toeval) en vanaf daar was het 45 mijl er langsvaren. 59 Mijl vandaag in schitterend weer.
We waren natuurlijk zeilend de haven in gekomen tja, nou dan ook maar zeilend er uit (was rustig) 😂Verder was het gewoon zeilen, dus niet steeds gijpen en spiboom veranderen gewoon zitten (af en toe tukkie doen) op de piloot en klaar. Zo heurt het toch 😊 onderweg gewoon genieten, mooi windje en een blauwe lucht, alweer even geleden!Aangemeerd aan de grote pier, het is geen plek voor veel jachten, met 2 stuks (en dan naast elkaar) schiet het al lekker op. De ferry komt elke dag en wij hebben de boot al op verzoek naar het havenhoofd verplaatst om draairuimte te maken. Kregen uitleg hoe en wat, de winkel is 1 uur per dag open, restaurant na aankomst ferry en avonds. Speciaal werd vermeld dat er Puffin borstjes op het menu staan. Daarna alle lijntjes afstellen op het tij en de slijtlappen er om geknoopt en klaar. Lekker even in de zon zitten
De kleine binnenhaven |
Super mooi zeilen |
Wat is Grimsey een mooi eiland! ca.25 mensen wonen hier permanent en in de zomertijd een 60 personen. De school is helaas al gesloten omdat kinderen naar de vaste wal op school gaan en daar ook verblijven voor een week, zoal overal blijven deze ook meestal op het vaste land.
De vuurtoren aan de noordkant |
De hengst hield zijn dames goed in de gaten daar beneden. |
Het was ook het einde van het eiland.Daarvandaan weer richting zuid.
ons brood was op en nog wat spulletjes.. Raakten wat aan de praat en zo liepen we de winkel uit met een 2 kilo kabeljauwfile net gebracht.. nee! geen geld wil ik er voor het is voor jullie..
Dat troffen we weer. Aan het einde van de middag naar het restaurant even wat drinken en eten. Samen met een Fransman die we steeds tegenkomen met zijn boot.. en kwamen er nog meer mensen bij, wat het een gezellige namiddag werd met veel info van hier en elders..
Zo vertelde hij over het rapen van de eieren. Er word langs de kliffen eieren uit de nesten gehaald (Zeekoet en Alk) als de vogel ziet dat het ei weg is dan legt het in 24 u weer een nieuwe, dit wordt max 2x gedaan en dan wordt daar verder niets meer gehaald. dit wordt al generaties gedaan en de populatie is alleen maar toegenomen. (zo ook voor de Puffins waar de borstjes van worden gegeten)
Hij blaast eieren leeg die niet goed meer zijn (zie foto)
leegblazen met luchtpompje |
De lege eieren worden zo verkocht of bewerkt door te graveren of een lichtje er in plaatsen etc..
Roken we weer lekker naar chloor en gelijk ook weer goed schoon
De kistjes voor eidereend |
Dus dan zal er ook wel wat te zien zijn.
Gelijk dook er een grote bultrug uit het water en ging weer onder vlak voor de boot..
Bij de andere boten aangekomen zag je af en toe een rugvinnetje, maar niets speciaals.
En even later voeren we de haven in en meerden af.
Haven Husavik |
Ik zeg maar niet dat we elders een week lagen met de zelfde voorziening en gratis. Eerst maar ff boodschappen halen want morgen is het zondag en maandag een feestdag.
Terug met een vers broodje lieten we het ons smaken..
We hadden weer dezelfde auto als 4 weken geleden, alleen nu voor bijna de helft van de prijs! bij de zelfde maatschappij? heb maar geen vragen gesteld.
Om 8 uur reden we weg in een stralende zon, dit gaat goedkomen zo...
En na een 45 min kwamen we bij de Godafoss waterval uit, een mooi natuurschouwspel. Nog rustig maar aan de parkeerplaatsen te zien kan het héééél druk zijn hier. Daarna vervolgden we weg naar Lake Myvatn. een meer van 22 km2 maar maximaal 4,5 mtr diep.
Er langs rijden een uitkijkpunt bezoeken meer zat er niet in, je kan hier mooie wandelingen maken
Geothermal gebied |
Een vreemd gebied. de bodem waarop je liep was overal warm, het ook de bijnaam muggenmeer.. nou, dat klopt.
Ze staken gelukkig niet maar er waren er genoeg om je te irriteren.
Dettifoss waterval |
Onderweg naar de Dettifoss door sneeuw |
Asbyrgi vallei |
Verder omhoog kwamen we bij de Asbyrgi Canyon
Een 4 km lange en 1 km brede Canyon met muren van 100 meter hoog
Een mooie en rustige plek, er waren niet veel bezoekers en konden we rustig er van genieten op een bankje en een broodje.
Het werd ook tijd want zo'n dagje vreet energie, we waren hierover gewaarschuwd maar dachten ach.. zal wel meevallen. Dus niet.. avonds aan boord waren we echt "stek af"
Weer terug in Husavik.. |