Shetlands in een warm bad.

nieuwe kooi voor de zalm 50 mtr dia.

 Aangekomen in Cullivoe. mooi aan de nieuwe steiger dus, aan de kant wordt hevig doorgewerkt aan het plein de washokjes met douche en wasmachines. Alles gefinancierd door de winmolen bedrijven.. voor wat hoort wat strategie denk ik.
Een leuke plek met volop bedrijvigheid in de kwekerijen en de mossel hangcultuur.
Met de aankomt rende al iemand om de touwtjes aan te pakken, achteraf was dat de timmerman die bij het sanitair hok werkte.

Het klinkt vreemd, toen we aankwamen leek het wel alsof we weer thuis zijn. En vonden we de Faeröer eilanden een echte vakantie.. Maar gelijk weer een praatje bij de steiger, iedereen zwaait weer naar je in de auto. de caissière in de winkel heeft weer tijd voor een praatje tja, Schotland  we vallen weer in een warm bad voor ons gevoel.
Ook de temperatuur is aangenaam vreemd... een klein stukje tussen en weer veel anders..

 

Lekker die haven activiteiten overal lag weer wat opgeslagen, ze waren bezig met 10 projecten en bij 2 werd er daadwerkelijk gewerkt.. heerlijk om te zien.
We besluiten om nog een nacht te blijven, er zijn wat klusjes die gedaan moeten worden.
Ook komt hier de 23 juli de tall ships bij de pier te liggen. Of we dat gaan beleven is nog niet zeker. Misschien moeten we terug naar Nederland voor iets.. maar is nog niet zeker.






Volgende ochtend de touwtjes los en koersen we zuid in 

een flinke geregeld..

naar een ankerplek bij het eiland Fetlar. de wind is voor een paar dagen gunstig, maar zoals altijd na 1,5 mijl te hebben gevaren veranderden de plannen weer, en ging de koers om naar de Baltasound op Unst. Wij waren van gedachte als we eerst zuidelijker komen is de kans klein dat we hier niet meer komen.
Dus op Unst aan, het noordelijkste eiland van Schotland. een eiland waar je het noordelijkste postkantoor vind en de noordelijkste kapper of huis en zo kan je wel een tijdje doorgaan.
We liggen omringt door nieuwsgierige zeehonden weer gezellig dus. De rubberboor weer opgegraven uit de bakskist (wat zit daar toch veel in)  een loopje op de kant daar kwamen we een vrouw tegen waar we een tijdje mee gezellig stonden te babbelen, ze was van de yachtclub etc.. uiteindelijk worden we dinsdag rondgereden en gaan we een mooie hike maken in het noordelijkste (jawel) natuur reservaat van Schotland.
We hebben haar de helft van onze vis gegeven, wij hadden er teveel aan wel voor 5 dagen.. 
Plannen veranderen..
Na een telefoontje en overleg zijn we besloten om richting huis te varen. Niks ernstig hoor, maar wel iets waarvoor we thuis moeten zijn. Het kan nu we zijn gelukkig niet naar IJsland gevaren. Onze dame die ons zou rondrijden en wegbrengen een appje gestuurd, en we mogen het volgend jaar weer proberen .. lief van haar.
Rubberboot aan dek oprollen, en maar aan dek vastgesjord in de bakskist ging nu niet.
alles zeevast en even later anker op.. we gaan onderweg.

Waarheen? we moeten in iedergeval zuid in.

Uitgeboomde fok en recht voor de wind..

Koers recht voor de wind niet onze favoriet, maar geen keuze.
Wel de keuze waar we heen willen eerst maar bezuiden Lerwick voor anker en morgen weer verder naar de Orkney's? maar.. kunnen ook gelijk naar Peterhead? tja dat scheelt dan weer een stuk.. dus lagen we koers Peterhead!

Na een paar uurtjes durfde het één van ons te opperen en.. als we nu in één keer gingen doorvaren?
Jeetje, tja mmmm goh wel weer een stuk in één keer.

Gaan eerst maar eens weerberichten kijken.. (we hadden nog telefoonbereik)  En na lang kijken en rekenen, en nog een weerbericht afwachten, satellietfoto's  kijken, en de Bracknel kaarten bij meteo office ophalen.. En ja het ziet er mooi uit, geen gevaarlijke dingen die in de weg liggen, alleen eentje voor Nederland (poly) maar die is vertrokken als we daar komen.

Deze gegevens samen met QTVLM en eigen ideeën samengevoegd en goed gehutseld en kregen we een vaarbare route.. 
Een kleine 4 etmalen zouden we nodig hebben we zouden een 15-20 mijl om varen om later een beter hoek te krijgen het laatste stuk naar het stortemelk.
En zo gingen we verder.. 

Een 17 knopen voor de wind, mooi relaxed varen niet leuk als dit tegenwind zou zijn..
We zouden 1,5 etmaal voor de wind zeilen daarna ruime wind en afnemend.
En dat gebeurde ook, er was nog geen nacht, alhoewel het werd al ietsje donkerder..

Weer later werd de wind half.. hmm even een weerbericht met de middengolf opgehaald, we hadden een station in Oslo wat geweldig mooi en snel werkte. Hierop zagen we dat we wat moesten afwijken van het plan, tja het weer he.. Het was allemaal erg veranderlijk..

een heerlijke handgemaakte Pie 
gescoord met stoofvlees wat lekker..

We voeren door een kern heen wat 6 uren met de motor opleverde maar ook veel dolfijnen die de verdere dag bij ons bleven, wat altijd weer een feest is..

Heerlijk zitten en genieten

Avonds voeren we de kern uit en kregen we de verwachte wind, flink wind op de kop en met regen, dat was even slikken na de verwennerij.. het duurde maar 6 uurtjes en dat klopte, en dan weer een 4 uren met de motor konden we genieten van de westen wind die ging waaien dit zou tot Nederland duren, echter niet te laat aankomen anders werd het recht in de wind.

Wie wil er zo niet varen.. 😊

In de nacht hadden we terwijl de motor draaide wat in de schroef gekregen met luidkabaal en een flinke ruk, we schrokken behoorlijk.
Maar de motor bleef doordraaien en klonk goed? vreemd.. wel liepen we ietsje langzamer. een uurtje later konden we weer zeilen er was weer wind. Dat viel tegen er kwam geen gang in? Weer achter gekeken, en in het schijnsel van de zaklamp zagen we een lijn naar de onderkant lopen. Aha....
Met de pikhaak kregen we de lijn (schat zo'n 40 mtr) uiteindelijk te pakken en met moeite naar boven.. daar hebben we hem gesneden. gelijk meer snelheid er in ik hoorde steeds wat achterop raar gorgelend geluid en na weer te hebben gekeken zagen we een grote balfender net onder de spiegel tevoorschijn komen.
Dan moet die morgen overdag er maar uit.. Maar toch blijven proberen en uiteindelijk kwam hij mee

Gelukt...

De balfender zat aan de haak, er dreven nog twee harde drijvers weg. gelukkig dat scheelt weer in het water te moeten en veel werk.
En we zeilden weer verder. we waren de boot wat aan het pushen, want de wind zou zuidelijk worden.
we hadden een koers als we die doorvoeren zouden we in zeeland eindigen.
dit om de zuid worden wind op te vangen en lagen we nog maar 85 mijl van Hull af toen we koers gingen zetten.

De wind was al wat zuidelijker maar met een mooie halve wind liepen we snel op het stortemelk af. De laatste nacht viel ook in, een mooie heldere nachten met een bijna volle maan en overdag lekker zon. Echt een mooie oversteek is dit. Maar we hadden ook wel weer zin om er te zijn, het was wel een vrij intensieve betreft het weer wat erg veranderlijk was en waar je af en toe je hoofd over brak.
We kregen ook een mail van mijn broer en die hadden 60 kn wind op de ligplaats in de haven gehad.. Gelukkig niets van gemerkt.

Nog even over de verkeer scheidingstelsels heen

Altijd weer gedoe en erg opletten 

mooie zonsondergangen

Deining verdween en we liepen het wad op

de grens over.

de laatste stukjes.

Laatste restjes..

Zo eindelijk kalmer water, we kregen met een paar uur stroom mee naar Kornwerderzand, en dat was een gelukje wat we kregen. Dat scheelt te veel en lieten we de boot rustig doorzeilen over de gronden van het Stortemelk. Tegen de tijd dat de vloed zou gaan lopen viel ook de wind weg en wat er stond was recht van voren. Tijd om de motor te starten.
In zijn vooruit zetten ging bijna niet en achteruit viel de motor stil? Kt wat nu weer.. er moest wat in zitten anders stopt ie niet.
Zeilen zakken duikbril, rubberpak etc  en overboord maar.
Daar kwam nog een restant uit de schroef vandaan.
Nu was alles schoon en werkte het weer. Wel denken we dat de schroef een knauw heeft gehad, de boot trilt meer en voelt anders.
hoop dat dit meevalt maar denk het niet.
We zijn er weer, lekker over het wad tuffen. Nu nog rustig maar zal wel veranderen want de vakanties zijn ook begonnen.
Toen we bij de Lorentzsluizen van Kornwerd kwamen was dat ook wel te merken, vanaf het IJsselmeerkant was het een drukte van je welste. Door de boontjes moesten we al erg opletten.
Allemaal haast om nog een plekje op de eilanden te krijgen.. (moet er niet aan denken) We konden doorvaren de sluis in en binnen no time zaten we op zoet... nu zijn we er echt.

Er was geen wind en moesten we motoren, koers was Stavoren met het plan daar het anker weg te gooien en een paar dagen te blijven en bijkomen..
onderweg de zeilen gespoeld schip afgespoten van het zout etc..

We moesten wel wat blijven doen anders zouden we inzakken en geen fut meer hebben. De warmte speelde hier een grote rol in.
Onderweg zagen we al mensen in korte broek en T-shirt en wij hadden de soft-shell pakken nog aan.. Maar dat duurde ook niet zo lang voor dat die werden omgeruild voor een zomerse outfit.

een goede droger

We gingen bij Stavoren in de kom voor anker, alle kleden en windzeiltjes gespoeld alles lekker open en luchten.
Rubberboot opgeblazen, lekker zwemmen. even wat eten en we werden de volgende dag weer wakker.
Ik ging wat boodschappen halen, en dat is fout!

Sta in de supermarkt met honger en een walhalla aan lekkere bekende spullen (vast herkenbaar) toen ik bij de kassa stond en ik zette alles zo op de band schaamde ik mij bijna..
MAAR HET WAS WEL LEKKER! heerlijk gelegen gezwommen en bijgekomen. alleen de warmte moeten we erg aan wennen.  

In Stavoren waren de laatste oefenwedstrijden van de Skûtsjes, een gezellige bedrijvigheid en met het mooie weer mooi om te zien, het was vlak voor de kust.

Zondag vertrokken we richting Enkhuizen.. 
Rustig op de fok, grootzeil hadden we geen zin in, recht voor de wind uitbomen etc.. dan maar ff langer werk.
Een 3 mijltjes voor de haven kwamen we Remco al tegen, ze waren met het mooie weer aan het zeilen en wilden ook de kinderen verassen dat wij er al waren..

Ze waren erg verrast, leuk weer ze te zien.
We waren doorgevaren naar de kom van de Compagnieshaven, en daar het anker uitgegooid.
Er waren een paar flinke onweersbuien die overtrokken met veel regen.
Gezellig soep en pannenkoeken gegeten.
En daarna naar de wal gebracht.

het ging net..

We kijken weer terug op een mooie reis, even korter als we gewend zijn..
Maar aan de andere kant zijn er in Enkhuizen ook veel evenementen waar we eigenlijk nooit bij kunnen zijn. En nu dus wel..
Er is flink wat werk aan de boot ook dus vervelen doen we ons echt niet, en verder helpen we Remco in de winkel .
Op naar volgend jaar..

We hebben er al weer zin in..

Tot ziens Faeröer... Welke ervaringen

Zoals we al vermelden hebben we de volgende dag een mooie wandeling gemaakt in Vestmanna. omhoog lopen en naar de bovenste gelegen stuwmeren geweest. Het was een mooie dag van weer en ook voor een paar dagen de laatste mooie dag.

Een van de 4 stuwmeren die met elkaar
in verbinding staan

daar gingen de steigers..

  Volgende morgen...Regen, lage bewolking en harde    wind. zo kan het dus ook. 
  Er hangen 2 grote balfenders een kleine en 6       cilinder fenders tussen de boot. We liggen iets aan   lager wal met de kont in de wind, niet veel maar   genoeg om even alert te zijn.
 Vanmiddag wordt het weer minderen draait ie meer   naar zw.
 Kijken maar even waar we morgen naar toe gaan,   vandaag in ieder geval nergens.
 Tot op een 2 uur middags er een jongen langs kwam   die vertelde dat we weg moesten.. huh.. het waaide   gelukkig al minder.. alle drijvende steigers werden   weggehaald en we moesten verplaatsen. 

bij de pijl was de steiger wij liggen in de circel

De steiger waren hier neergelegd voor een evenement wat hier had plaatsgevonden.
We konden dwars tegen de kant! dat doe ik niet met 1,5 meter verval kom je gemakkelijk met de scepters onder die grote banden en het is lagerwal. Vlug boodschappen gehaald en toen we terugkwamen lag er al een gedeelte voor de kant.
En even later voeren we de haven uit naar een plek achterin de baai waar we ankerden voor een klein strandje.. een dagje rust!
Na het eten keken we op de webcam die hier was, en idd de hele steiger was al verdwenen..

We hadden een rustige nacht en vertrokken rond 12 uur naar het eiland Koltur, het is een privé eiland waar nu nog maar 1 boer in de zomermaanden woont. je moet permissie vragen om aan land te komen en dat hebben we met de mail gedaan.. er is een ankerplek bij een strandje of pier en een mooring omdat het nu een tijdje weinig of geen wind aangeeft gaan we daar even naar toe.
Geen wind dus maar op de motor

Het was wat nevelig maar geen probleem en kregen weer mooie plaatjes langs de kanten te bekijken. Je komt werkelijk ogen te kort, zo vaak het schouwspel weer veranderd.
Koud was het wel.. als de zon er bij is goed te doen, maar als ie weg is....

En dan lees je in Nederland 28 graden.. 
Even verder liepen we weer helemaal de mist in, jammer  

Gaf wel mooie plaatjes in de heldere plekjes

Na een paar uurtjes varen kwamen we bij Koltur aan, (betekent kleine hengst) de Orion lag er al en kon van de mooring gebruik maken. Wij lieten het anker zakken voor het strandje in mooi wit zand. Dik tevreden het is mooie ankergrond en niet om over wakker te liggen.
Het moest er toch van komen, bakskist leeg en vanaf onderaan de dinghy opgescharreld.
Met het zweet in de naad lag ie even later opgeblazen te bengelen aan de grootval.
Maar even de kant op om wat te bekijken alvast.

Er was nog een oude boerderij hoe het vroeger was, geheel gerestaureerd en in werking tot rond 1900
Toen hebben de mensen het eiland verlaten. Heel vroeger woonden er 50 mensen en waren er 4 boerderijen. Met dagen zoals deze dat het helemaal blak was werden er koeien naar de overkant of terug gebracht. Dit werd gedaan in een roeiboot met 10 roeiers en de dieren moesten zwemmen! Wel werden hun koppen boven water aan de boot gebonden... 
Toe de laatste inwoner het eiland had verlaten moest er weer iemand op verblijven van de regering daar heeft de huidige "Boer" Bjorn op ingehaakt. 
In het begin wat hooglanders en schapen nu nog een paar schapen en verder beheer en opvangen van toeristen met evt verblijf.

Wij troffen Bjorn  op onze avondwandeling, alle toeristen waren van het eiland en zijn vrouw was naar het vasteland, en nodigde hij ons uit voor een biertje dat vond ie wel gezellig.
En zo hoorden we veel over het eiland en zijn geschiedenis. Veel leuker dan ergens te lezen. Hij was ook erg geïnteresseerd in de boten en vroeg zich ook af waarom ie niet omvalt met zo'n hoge mast.. (dat vragen meer mensen zich hier af) en zo met elkaar was het erg gezellig.
Er was nog een mooring over en hij vroeg die mag je gerust gebruiken hoor.. hij was echt bezorgd dat wij met een ankertje daar lagen. Hem gerustgesteld en uitgelegd waar aan we vast liggen..
We hadden een primeur, we waren de eerste jachten die hier de nacht doorbrachten.. dit had ie nog niet eerder meegemaakt en hij zit hier al een 30 jaar.. 

De toekomst: schapen gaan van het eiland. het hoge gedeelte wordt afgeschermd en daar mag de natuur zijn gang gaan. en hopen dat de oudere planten e.d. weer opkomt zonder dat het begraast wordt.
De lage helft krijgt een bezoekerscentrum waar ook overnacht kan worden voor scholen etc.. het oude gedeelte wordt/is een museum.
de haven wordt groter.. al met al ben blij dat we hier nu al zijn geweest.

Na een heerlijke nacht gingen we om 10.00 u met het bootje naar de kant.. er waren wolken maar af en toe zon. we wilden naar de top en hopen als we boven zijn dat het helder word.. 

Maar eenmaal boven na toch wel een venijnige klim naar 477 mtr hebben we even gewacht.. maar na een kwartier werden we kouder en namen het maar zoals het was. en daalden we langs de andere zijde af.
En na een tijdje klaarde het weer op. zochten een plekje uit de wind achter een steen en gingen mooi zitten te eten en een lekker bak koffie.
Ook de eerste puffins weer aan land gezien.

Je blijft je verbazen

Schapen in alle kleuren..

  We hebben mooie wandeling gemaakt naar de 2 bergtoppen 477   mtr en 111 mtr..  na 7,5 km waren we weer terug op de boot en   hadden de Pat Panick al voorbij zien varen.
  Die waren onderweg naar het eiland Hestur. (betekent Paard)

 We hadden gevraagd om even door te geven of er nog plek was   Ondertussen maar even gaan zwemmen (één rondje boot) en   daarna lekker douchen, daar knap je van op..
 Inmiddels vernomen dat er plek genoeg was en even later waren we op weg.

Daar kwamen we 45 minuten later al weer aan, varend door de mist, maar wel een lekker windje alleen op de yankee.
Aangekomen, vastgemaakt en wat nu.. waterslang bij de hand... en.. elektra.. wat kan een mens weer blij zijn van zoiets simpels.. Met stroom geen probleem, maar ff lekker nergens omdenken is ook wel eens lekker.. Alle tanken ook weer vol. we krijgen op de steiger maar 209 volt meette ik de lader doet soms raar maar het lukt, elektrisch kacheltje er bij.. Lekker zitten...
Morgen maar ff kijken wat we doen.

   Met wakker worden konden we de toppen zien!   kijk   dat ziet er goed uit..
 en om half 11 vertrokken we met de Adelheid en Las   naar de zuidkant van het eiland.
 ondertussen was er weer lagen de hoger gelegen   stukken alweer in de wolken en besloten we maar   laag te blijven.

 Lopend langs de bergwand zuid in en weer   bijpraten.. onderweg zagen we de Orion langs de   kust varen op weg naar het haventje bij ons.
 Aan de zuidkant lekker gezeten uit de wind en de   zon kwam er ook weer lekker bij. De hele berg   klaarde op en gingen we vanaf daar omhoog..

 Daarboven kwamen we op een mooi plateau met verschillende meertjes. Wat een mooi gebied hier en weer zo anders als gisteren.

Mooie luchten ook er bij. Hier kwamen we verschillende hazen tegen, heel erg schuw maar je ziet ze niet zoveel.

We besloten door te lopen tot dwars van de haven en daar naar beneden, er zou daar een pad moeten zijn.

Het laatste stukje naar beneden kwamen er wolken

Toe we daar aankwamen kregen we de laatste 300 meter naar de rand weer dikke wolken/mist. En hadden we de GPS nodig om het pad te vinden, zijn weer blij dat we die altijd mee hebben.
Op de helling naar beneden gewacht en gegeten, wie weet klaart het op.
En ja we kregen geluk na een 20 min werd het al helderder tot we volledig zicht hadden.

De veerboot kwam ook net binnen

Een mooie dag geweest. met een mooie wandeling
Terug bij de boot was onze buurman (visserman) ook weer net terug. Gisteren een tijdje met hem gesproken over het mooie beroep van vissen en ook alle malaise die er om heen hangt. Hier geen windmolens nog maar weer andere ellende. Overal hetzelfde.
Maar hij had een zootje kabeljauw voor ons meegenomen, waar wij héél blij mee waren.
De vis verdeeld over ons drieën en daar hebben we gelijk genoeg voor 2 dagen.

  

Avonds konden we zwemmen

De Orion had weer wat mensen op de kant gesproken

En zo kwam het dat we avonds om 8 uur het zwembad voor ons open werd gemaakt. en mochten we heerlijk zwemmen, was de eerste dag dat het weer open ging.
Hestur heeft 19 vaste inwoners  en een paar huisjes voor het weekend.. Er is niet veel maar alles is wel voor elkaar.
We liggen gratis aan een drijvende steiger gratis water en stroom en nu ook nog zwemmen.. Dik naar ons zin

Maar morgen weer verder we gaan weer wat noordelijker.

Mooi weer en mooi zicht

 Volgende morgen om 10 u voeren we weer de haven   uit samen met de Pat Panick. Zij gingen naar   Midfagur om een opstapper op te wachten daar is   het  vliegveld. en wij gingen daarheen om het eiland   te bekijken.
 We wilden langs de westkant van Hestur langs om   zijn massale kliffen en rotsen met grotten te   bewonderen.

 We begonnen lekker rustig en aan de andere kant   kwamen we na een tijdje in een wasmachine   terecht..  

 Het grootzeil nog te gaan hijsen was geen optie meer en zelf op dek wilde ik niet meer gaan. Wat een wasmachine was dat.

Hobbelen

Wel werden er mooie plaatjes geschoten en was het de moeite waard geweest. de zeeën werden voornamelijk veroorzaakt door een 2 meter deining die tegen de kliffen sloeg en weer met de zelfde vaart terug kwam, daar voeg je dan een beetje stroom toe en dat was het recept..
Hier rondom de Faeröer eilanden kan je echt goed opletten, want als het een winderig weertje is moet je op sommige plekken helemaal niet wezen.. vandaag was er 3-4 kn wind!

Tot het laatst aan toe was het slingeren en stamper geblazen. Tot het tweede rif opgerolde yankee konden we het slingeren wat bedwingen..

We meerden rond 14.00 u af aan een kade in Midfagur. Veel ligplaatsen zijn er niet en is het behelpen aan een kade met vrachtwagen banden. het tijverschil is hier tot 1.20 mtr. we hebben grote fenders opgeblazen en blijven we mooi vrij, ook door de aflandige wind.

Volgende dag wasdag, tankdag etc.. Las van de Pat Panick had een wasmachine gevonden bij een camping het leek wel te kunne drogen.. tot na 2 uur de 2e was klaar was het stortte van de regen en wind.. Hebben wij weer..

Met als gevolg dat onder de kuiptent in de achterkajuit en verder overal kleding hing..
Tja, het is maar zo. daarvoor had ik al 2 jerrycannen diesel gehaald, nog eentje voor de volgende dag.
Diesel is relatief goedkoop hier en betalen zo € 1.25/1.35 per liter dat gaat wel weer.
Maandag zou een mooie dag zijn en hebben we even een mooie wandeling gemaakt.. 
Voor de dag er na samen met de Pat Panick een veerbootje besproken naar het eiland Mykines. wat nogal speciaal moet zijn? We gaan het zien maar we zijn al erg verwend..

We hebben de plannen voor IJsland laten varen.. we vinden het voor ons te laat voor wat we willen en te kort tijd omdat we ook begin september in de buurt van Nederland willen zijn..
Volgend jaar maar weer een kans. Ons plan is om het eiland te ronden met boot of auto !
Overmorgen een klein gaatje om naar Shetlands te varen voor er een dikke laag komt.. en dan liggen we nog een week.
Het tripje naar Mykines was geannuleerd vanwege de voorspelde toenemende wind..
Dus besloten we gelijk naar Hestur te varen, scheelt 10 mijl en liggen daar goed aan een drijvende steiger.

Om 06 u in de morgen vertrokken we, nog een beetje stroom mee en konden we voor de toenemende zuiden wind daar zijn. het was namelijk recht in de wind.
En na 2 uurtjes liepen we de haven in, de zon s heen (nog) en maakten daar gebruik van.
Volgende ochtend om 04.00 zouden we afvaren, weerberichten steeds bekekenen en avonds voor naar bed gaan besloten een etmaal te wachten, dit werd even te gek.
We kunnen ook niet te lang wachten dan zit er de eerste tijd weer geen opening in. het is een 28 u varen ongeveer naar de Shetlands

Donderdag 05.00 vertrek, het waaide nog flink en dat kwam ook door de bergen hier.. 2 reven in het grootzeil dan zijn we het wel de baas, er uit halen is zo gebeurd. Met de voorzeilen regelen we de rest wel. Het hijsen van het grootzeil moest even wachten, we waaiden door de valwinden al scheef genoeg en van verschillende kanten. bij het einde van Hestur kregen we de kans en zetten het zeil. 

 

Even nog met de motor tot dat we wat stabielere wind hebben en toen ging de yankee ook uit tot het tweede rif.

We liepen een ruime 10 knopen met de stroom mee, er tegenin had ik niet gewild hier in deze wind.

toen we flink vrij waren van de Faeröer een 2 mijl werd het iets rustiger en rolden we de yankee verder uit en de kotterfok er bij een uurtje later ging het tweede rif er uit. en rolden we mee met de ca 2,2 mtr hoge deining.

Heerlijk zeilen was het een 16-18 kn half er in gang genoeg. we besloten meer zuidelijker te gaan dan het QTVLM aangaf want er zou een  frontje overkomen en in die periode zou de wind meer op de kop komen te waaien. en voeren we halverwege een 20 mijl bezuiden onze koerslijn. 
Bij dat we deze beslissing hadden genomen, om 11 u avonds kwam de regen en dus ook het front en even later was het hoog aan de wind zeilen. de aangegeven 20 kn werden er ruim 28 zo'n front valt meestal tegen.
Maar we hadden voor de avond het tweede rif weer gezet en voorzeilen weer een stuk ingerold konden we wat afvallen en een betere koers varen.

De ZO windgolven tegen de ZW lopende deining was niet comfortabel.
Het leek meer op een duikboot dan een zeilboot. Wat een water over het dek...
Maar ook dit verdween weer en de laatste 40 mijl zakte de wind weer wat in en ging weer naar het ZW en na 30 uurtjes liepen we de Shetland eilanden aan.
We waren een fractie te laat voor de stroom mee door de blue mull sound.
Het laatste stukje voor de haven kwamen we net een 2 kn vooruit..
Maar even later liepen we de haven van Cullivoe in

We zouden voor anker of tegen de autobanden van de pier aan moeten liggen.. Maar we zagen ook een drijvende steiger..
En voeren er zoetjes aan naar toe want meestal is het ondiep bij dit soort haventjes.

Sheltlands in zicht

We meerden aan er was ondertussen iemand komen aanrennen om ons touwtje aan te pakken.. dit is weer echt Schotland.
Nadat we vastlagen een kort praatje hadden gehouden knoopten we de boot even vast zoals dat wij dat wilden.😊 Een touwtje terug geven kunnen ze hier maar niet aan wennen...
Dit haventje is net nieuw, en is voor passanten en lokalen. Er liggen wat charter visbootjes en een paar lokale zeilbootjes. Er is walstroom maar met een 32 amp stekker. Dat ze dit nog doen, we hebben gelukkig een verloop uit vorige ervaringen. Zo hebben we verschillende andere verlopen die handig kunnen zijn.

We liggen stil... heerlijk weer. ff kort slaapje gedaan tot 5 uur middags daarna rondje om even plannen bespreken en vroeg naar bed.
     

Ervaringen op de Faeröer eilanden.

De Faeröer eilanden, we waren er aangenaam door verrast. Geweldige en massale bergen en kliffen tot bijna een km hoogte recht uit de zee oplopend.

Als je zoals ons van wandelen houd kan je hier je uitleven langs hoge bergen en steile kliffen, aangegeven paden soms met blauwe paaltjes en de oude paden (oude verbindingswegen tussen dorpen) met steenhopen (cairns) die elke keer mooi in het zicht komen. 

Wij realiseren ons dat we het erg hebben getroffen ruim 2 weken zon en weinig wind, waardoor we overall makkelijk konden varen rekening houdend met de stromingen die er niet om liegen. De "rakk" app is hierbij onmisbaar. over het algemeen is er weinig tijverschil wel moet je grote balfenders hier gebruiken om wat vrij te blijven van de grote vrachtwagen banden aan de kade en lange lijnen gebruiken. Ook bij sommige plekken een bescherming om de lijnen heen voor het schavielen. 

Het water is 5-7 graden en windkracht 6 is echt 6 en niet zo als in een warme streek een mooie bries.
Op de meeste ankerplekken zijn ook valwinden, die heel erg kunnen uithalen en waarbij 25-30 kn of hoger geen uitzonderingen zijn.

De mensen zijn afwisselend toegankelijk, de ene keer heb je een leuk gesprek en de andere keer zwaai je en kijken ze je aan met de gedachte wat moet je nou weer.. Er is ook een grote groep wat niet zo voor toerisme is, en bang dat hun tradities daarmee onderuit gaan. Daar valt wat voor te zeggen..
Maar over het algemeen zijn ze vriendelijk en sommige wat minder toegankelijk, en dat zijn de mensen in meer landen. . 
Voor ons was het een geweldige ervaring en raden het zeker aan, onderschat het weer natuurlijk niet. 
  

En nu weer Engeland