Onder de kabelbaan door naar Kerry

 Anker op, zeil omhoog. en het gat maar uit. Nog geen rif er in eerst maar even kijken hoe het is.

Zeiljassen aan en capuchon op, net echt. 

heel even een flauw zonnetje

Er kwam nog even een flauw zonnetje kijken, maar dat was maar even.
We zetten koers naar de Dursey sound, aan de wind gelukkig niet recht in de wind wat in afstand weer scheelt.
Er stond een dikke zee ondertussen en vlagen tot 26 kn. ondertussen een rif in het grootzeil en fok ietsje ingedraaid. ook moesten we druk houden zodat je niet begon te hakken in de zee, ook niet te snel voor het klappen..  
Na een paar uur werd het zowaar droog en leek het wat lichter te worden. En ook weer wat zicht.
Hier een filmpje van onderweg 

Bij Crow Head konden we afvallen, wat heerlijk een ander koersje. We liepen met een dikke 7 kn richting de Dursey Sound, we waren mooi op tijd want er kan tot 4kn stroom lopen in het smalle gaatje.. en het is 2 dagen na springtij.

Onder de kabelbaan door.

We hebben de fok maar even ingerold, want het tocht nogal door dit gat en we krijgen vermoedelijk de wind recht van voren. We hadden ruimte genoeg boven de mast.. maar toch!
onder druk fotograferende toeristen voeren we er onderdoor. De kabelbaan is de meest westelijkste van Europa en de enigste die over zee gaat en werd vroeger voor vee gebruikt om die naar het eiland Dursey te brengen.
Er mogen 6 personen in, 1 koe of 4 schapen..  Nu alleen maar toeristen... Het oude bakje van vroeger staat boven bij het begin... daar wil je echt niet in.

Zoals verwacht er onderdoor een rechtop staande zee (wind tegen stroom) gas er op en ff een 300 meter doorbijten, wat een heksenketel was dit.. 
Even verder fok uitgerold en voeren we ruime wind naar onze ankerplek.. Ondertussen kwam de zon er al meer bij en even later bossen met dolfijnen weer. Deze waren echt door het dolle heen  springen en gek doen, al waren ze echt blij dat er weer een bootje was om mee te spelen.. Nou kom maar hoor, wij vinden het ook prachtig.
Sinds wij in Ierland zijn was dit het eerste stukje (13mijl) dat we officieel ruime wind varen.. aldoor aan de wind gevaren! Na 35 mijl lieten we het anker zakken in de volle zon bij Garinish vlakbij het dorpje Sneem

 

Ondertussen prachtig weer geworden

Een mooi plekje en alle ruimte voor onszelf. 
Volgende dag even de kant op naar het dorpje Sneem een uurtje lopen even lekker na een tijdje aan boord te zitten hadden stijve benen van het zeilen van gisteren.

Leuk dorpje niet te druk.. tot dat er een paar bussen vol met toeristen kwamen, we waren hier al voor gewaarschuwd.
Er waren ook veel terrasjes en souvenirwinkeltjes en de Arran-wol truien en vesten te koop.
Maar er waren mooie plekjes bij.. Daar nog even rondgevaren met de dinghy.. Hier een filmpje er van.

Aan boord anker op en een oversteek van 3 mijl naar het plaatsje Bunaw mag eigenlijk geen plaats genoemd worden er staan 4 huizen, waarvan 1 pub!
Was weer prakken om voor anker te komen bij de moorings, maar we liggen weer vast als een huis. Hier rondom zijn veel mogelijkheden om te ankeren. Deze kozen we uit omdat er mooie wandelingen zijn. Dat zien we morgen weer..

uitzicht over de ankerplek Bunaw

En de volgende dag een hele mooie wandeling weer gemaakt, een ruime 14 km.
Erg onder de indruk van steeds weer dat mooie landschap.
En zijn blij dat we deze keuze hebben gemaakt.
Terug aan boord nog even in de kuip gezeten, daarna bootje opruimen etc.. morgen weer verder
We werden wakker met een hele mooi begin van de dag..

Niet veel of eigenlijk geen wind en moest de motor een tijdje er bij.
Alleen het laatste uur naar volgende plek konden we even zeilen..
Derrynane Harbour..  een klein plekje achter rotsen volledig beschermd van alles..  Alleen het invaren vergt behoorlijk opletten.
Na een paar keer de pilot te hebben gelezen gingen we naar binnen.. De navionics kan je hier naar binnen niet gebruiken..er klopt niets van.

een hele mooie plek

Via de lichtenlijn en fotootje en omschrijving in de pilot voeren we naar binnen en vonden we een heel mooi plekje..
Hier lag je echt voor alles beschermd. 
We waren vroeg en gelijk maar even de kant op, langs het strand en nu we toch lopen en met het mooie weer toch weer even verder.. uiteindelijk een 10 km gelopen.. langs de witte stranden hier en het blauwe water..

huis in model van boot.. en een flinke!

 

rotsen en blauw water aan een wit strand..

Hier links de baai vanuit een hoger gelegen plekje..
na alles even een lekker koud biertje gedronken bij de lokale pub. waar we nog iemand spraken die ons vertelde hier niet te komen in juli en augustus omdat het dan heel druk is van toeristen.. we geloofden hem.

Volgende morgen na een mooi nacht hoe mooi ook maar verder gegaan. er komt bries aan en we moeten kleding en beddengoed wassen... 
En gooiden we los van onze (gratis) mooring  dit was weer de eerste mooring sinds 4 jaar kwamen we achter..
Een mooi windje bracht ons naar de Skellig Islands waar op het grote eiland vroeger monniken waren gevestigd (1200-1700) en op het kleine eiland broeden zo'n 35000 koppels Jan van Genten.

klein eiland

We zeilden er vlak langs, op het grote eiland zijn in de rotsen 600 treden uitgehakt om naar boven te komen, een echt monnikenwerk.🙃 Kan mij niet voorstellen daar te leven. Er is een klein haventje maar wij kunnen daar niet komen. Je kan het eiland bezoeken  en tientallen bootjes met mensen varen af en aan op het eiland zie je ook één stroom mensen omhoog lopen, wat een drukte. om aan de wal te komen moet je ook flinke capriolen uithalen want het is nooit rustig!

De kleine Skellig. We voeren heen aan de bovenkant langs en terug langs de beneden kant en dat rook je ook..
Maar wat indrukwekkend, we kennen de Bass rock bij Edinburg die ook vol zit met deze vogels maar deze wint het..
Na vele foto's door naar Knightstown waar we na 9 mijltjes aankwamen. we liggen aan een steiger.. wel lekker, je stapt er zo op en af.. en liggen hier ook gratis en voor een kleine bijdrage heb je ook nog stroom.
Het is een klein plaatsje 1 winkel, hotel een eettentje en 2 pubs.
We blijven hier 2 dagen voordat we verder gaan naar Dingle om inkopen te doen en een wasmachine zoeken.. 

Dingle

Bij binnenkomst valt de vuurtoren gelijk op, en ook de afbeelding van "Fungie"de dolfijn die hier 30 jaar leefde en iedereen, visser, zwemmer, duiker, zeiler en noem maar op persoonlijk kwam bezoeken en een sprongetje maakte.. Op deze link kan je het indrukwekkende verhaal lezen.
Fungie heeft ons helaas niet begroet, hij is overleden. Maar we hadden wel familie van hem onderweg.
Fungie heeft voor de stad Miljoenen verdiend.. 

In de haven werden we opgevangen door een alleraardigste havenmeester, alles werd uitgelegd en we lagen aan mooie nieuwe steigers.
havengeld is niet duur en elektra is apart maar 21 cent/kw is niet duur.. 

bootjes met toeristen gaan af en aan

gelijk de was maar doen

De was er gelijk in 2 machines waren beschikbaar, dat troffen we. Daarna maar even door de stad wandelen, heel erg toeristisch hier, vooral na dat er walvissen en Orca's waren gespot hier.. Maar een mooi leuk stadje.. we zullen hier wel een tijdje moeten wachten voor beter weer.

Restaurantjes zijn hier te over, ik heb ze niet geteld maar zijn er veel.. ijssalons, pubs, wolwinkels van Arran etc.. Omkomen van de honger doe je niet. 
Ze hebben zelfs een award, Nr1 Foodie town 😂
maar verder is het een gezellige haven, betaalbaar en erg netjes. de toeristen gaan voornamelijk met de bootjes mee, dolfijnen zeehonden en de Blasket eilanden. er waren ook Orca's en Humpback walvissen gezien dus dan is het extra druk.. en er wordt ook af en aan gevaren.

Een middagje gelopen langs de kust, mooie panorama's met het heldere weer.

Volgende dag een dagje met de bus naar Tralee, een grote stad een uurtje hier vandaan. Maar dat viel wat tegen, het leefde niet  wel veel winkeltjes etc.. maar er waren geen knusse plekjes. geeft niet nu hebben we het gezien, nog wel een leuk overhemd gescoord.
Uit de bus regende het flink en waren we kletsnat aan boord.
Volgende dag hele dag regen.. vies druilerig weer.. er komt een gaatje woensdag plannen zijn er gemaakt een 84 mijl varen denk..
anders 3 dagen voor anker en op een niet al te mooie plek.  vandaag motor ververs en verder onderhoud aan motor, V-snaartjes spannen etc..  
Ben benieuwd.....
Woensdag om 06.00 voeren we weg.. er was niet veel

Rustig weertje nog en een beetje zon

Wind en hielden we de motor er bij, tot de Blasket eilanden. Daar deden we er nog flink wat toeren bij. We hadden tegenstroom en dat was op een moment zelfs 3 kn..
Na de eilanden raakten we weg van de kant en werd het zeetje wat rustiger en gelijkmatiger zonder terugkaatsende golven.
Recht voor de wind voeren we verder en de motor uit..
Halverwege deden we maar even een rif er in, het werd af en toe met 8,5 en zelfs meer even te gek.. 

Een 15 mijl voor de eindbestemming kwam er wel een hele donkere lucht aan, en zette we het tweede rif, achteraf niet nodig geweest maar ja, beter safe dan sorry. Hier een filmpje van de reis
en na 14 uur varen en 86 mijlen legde we ons bootje vast aan een visitors mooring bij Inishmore
waar enkele bekenden lagen die we eerder hadden ontmoet.
Joce warmde het vooraf klaargemaakte macaroni op, en ik deed de kuiptent en de huik op zijn plek.. daarna lekker binnen, het begon te regenen.. mooi op tijd.

lekker weertje

vanaf de kant  

aan de kliffen

In de ochtend lekker weertje beetje zon en een beetje wolken. Wel een harde wind, omdat we een pittig stukje moesten varen met de rubberboot zagen we er wat tegenop.. om nat te worden. Maar het was al bijna laag en gingen we op pad..

Op de kant een kort loopje gedaan, ff lekker de benen strekken.. 
Maar wat een landschap hier, alles bijna steen en vele muren van steen.. Fimpje
Na wat leeswerk, de muren werden gemaakt om bouw en graasgrond te krijgen. de muren beschermen de daarachter gelegen grond tegen wegwaaien en er wordt ook zo meer grond gekweekt.. zo bij elkaar staat er zo'n 1750 km aan muurtjes op dit eiland.. een klusje..   (loop route)

Mooie kliffen

De stenen bouwsels dateren van een 500 tot 700 

Oude bouwsela

     VC een ca 2700 jaar oud, waar ze voor dienden laat zich nog steeds raden en verschillen de meningen over.

Ook het toeristen gehalte is hoog, op hoogtij dagen is 2000 toeristen op dit eiland met 900 inwoners al flink druk.. de veerboten in de ochtend zijn ook flink vol, bussen, paardenwagens, hop hop off busjes (wist niet dat ze er ook zo klein waren) fietsen huren etc.. De beroemde Aran Truien worden op het buureiland Inishmaan nog steeds gemaakt en voorzien heel Ierland hiervan.

Ook ontbraken alle winkeltjes niet, maar we zijn blij hier te zijn en blijven nog wel even..

bussen, paard/wagens

Volgende dag maar aan boord gebleven, veel wind en regen en nog meer regen. Tijd voor klusjes (zijn er niet veel) en andere dingetjes.
Volgende dag een mooie fietstocht gemaakt. Er was weinig wind en hij gaf mooi weer aan..
Op tijd de fietsen naar de kant gebracht even een bakkie doen en daarna op pad.. Echt rond rijden gaat niet, maar je hoeft ook niet dezelfde weg terug.. Hier link naar de route  Blij dat we de fiets hadden, nu kan je de afstanden fietsend doen en de dingen die je wilt zien loop je naar toe. 

 Na de vuurtoren aan het N einde gingen we richting Dún Aonghasa
Kliffen van meer dan 100 mtr hoog wat indrukwekkend was.

Op je buik naar het randje, erg hoog, zo hoog dat het eigenlijk niet meer hoog is.. 
Daarna naar de Wormhole..
Een rechthoekig gat in de stenen met een verbinding naar zee..
Hier werd voorheen wel klif duiken gedaan. 

Wormhole

Alle stenen en rotsformaties maakte echt indruk op je een unieke plek.  

Daarna weer richting boot, toch nog een 34,5 km afgelegd.. in de avond nog lekker gezeten in de kuip, weinig wind en nog een beetje zon!
We wilden de volgende dag nog naar een van de kleinere eilanden, maar de swell en de wind waren in de ochtend wel goed maar hij zou flink toenemen.. Dus bleven we hier en liepen we nog een stukje op de kant. Ook waren er lokale roeiwedstrijden met "Currachs" een lokale Ierse boot. Gemaakt van een frame en overtrokken met geteerde canvas. (vroeger dierenhuiden) wiebelige bootjes die met 2, 3 of 4 man word geroeid.
elke roeier heeft 2 riemen.  Hier een filmpje van de start.. en een flimpje waar je kan zien hoe fragiel ze nog zijn..
We vonden het welletjes en ruimden aan boord de rubberboot op en maakten alles klaar. We gaan naar Galway.