De Zoute pleuris, Peperpot en een Ambassade

Onze windmolen rammelt wat vonden we..

Dus klussen geblazen, niet even met de kont voor de kant maar hier de rubberboot er dwars achter en onder.

Eerst de wieken er even af alle tandwielen doorsmeren even opschuren met 2000 daar MC Lube er op zo, die is klaar.

Nou gelijk maar alles bekijken er leek wat speling in de overbrenging, elk boutje wat je losmaakt zeer goed vast houden zo boven het water.. Plons is weg.. en moeilijk te verkrijgen..

Er was wat speling in de rubberen schokdemper maar konden we simpel oplossen, wat nu ook lijkt is dat er speling in de lagers van de dynamo zit..

Mmm.. dus maar even een mail naar de leverancier in Engeland.. eens horen wat die te vertellen heeft. Er is ook een servicepunt op Grenada dus dat is mooi. Hij loopt nu na de klus weer redelijk.. maar als het weer begint moet ie uit elkaar.. en nieuwe lagers er in volgens de leverancier!
Dat wordt een bereklusje straks in de Carieb, want daar gaan we niet  op wachten dat ie stuk is..

Nu we bezig zijn ook gelijk maar even goed uitlijnen  tov de boot op de hekstoel.

En daar kwamen de problemen RVS bouten in een aluminium bevestigingsblok.. Af en toe vind ik ze nog aan boord die nog niet met Lanoprotect zijn geïsoleerd!

Na een 1,5 uur martelen en rommelen had ik 4 boutjes (heel) los! Dit is dus wat men hier de zoute pleuris noemt!

Alles weer in de schapenvet gezet en dit probleem ook weer gehekeld.

En zo blijf je maar bezig.. Wat je niet gebruikt gaat vast staan, hier liggen we gelukkig op zoet en zijn we alle zout zo'n beetje kwijt. Het onderwaterschip zal ook wel weer lekker schoon zijn, niet dat het smerig was maar de beginnende aangroei is nu ook weg.

Het roestvrij staal moet ook weer een schoonmaakbeurt hebben, roest verwijderen en in de bescherming zetten.

Wat we al wisten en wat nu na een klein jaar blijkt, is dat alles van kunststof na verloop van tijd onder je handen afbreekt.. De zon hier en straks verderop ook natuurlijk, sloopt alles wat er aan wordt blootgesteld, en komen de goede materialen naar boven.

Na een dagje klussen weer een dagje ontspanning. 

directeurswoning

We wilden de oude plantage " Peperpot" wel eens bekijken, we hoorden er verschillende reacties over maar wilden dat zelf ervaren.

Het is de eerste plantage die langzaam word gerestaureerd.

nieuw appartement

Wel met een commercieel doel in de toekomst, maar dat zijn zoveel projecten hier...

De directeurswoning was al gerestaureerd en mooi ook.. En er waren al twee (flinke). appartementen neergezet voor de toekomstige verhuur.. Maar nog niet af.

voormalige loods

Verder was er nog veel in de oude staat, de grote opslag schuur maar ook de loods waar alles werd verwerkt.. Hier stonden ook verschillende verwerkingsmachines in, alles was afgesloten, maar door een paar kieren konden we plaatjes schieten.

 verwerkingsloods binnen

verwerkingsloods

Wel lagen er wat kleinere machines verspreid over het terrein.

Achteraan stonden nog de slavenhutten, allen nog in de originele staat! en sommige in een dusdanige staat dat je niet kan begrijpen dat er nu nog mensen in wonen!

Slavenhuisjes nog steeds bewoond

Want overal wonen gewoon mensen in de oude huizen, en hebben zelfs een eigen voetbal club, zoals een klein dorp.

Cacao bonen

Vroeger was het een suikerplantage geweest maar later overgegaan naar de koffie en de cacao. Waarvan je hier en daar de restanten nog van tegenkomt.

volbegroeide bomen

Het plantage gedeelte is nu een groot natuurpark waar je tegen geringe betaling kan rondwandelen of fietsen. Wij zijn gaan wandelen deze keer per voet!

Het was ruim 6 kilometer maar hebben veel dieren en planten gezien.. Grote

ze waren wat schuw maar wel mooi

hagedissen, 10 tallen aapjes ( kapucijn aapjes), vogels etc... Maar ook de bomen met hun wilde begroeiing samen met grote bossen bamboe oude koffie en cacaobomen maakten hier alles tot een mooi geheel en zeker (vinden wij) de moeite waard om te bezoeken...

We hoorden af en toe wat voorbij fladderen aan boord als we in de kooi lagen en dachten, weer een vleermuis?

Maar niets bleek minder waar tot we een avond weer dat gefladder hoorden!

nieuwsgierige aapjes rondom

Ook werd ik wakker dat er iets bij mijn voet was.. En toen Joce een grote kakkerlak zag, waren we uit de droom.. helaas geen vleermuis maar een heuse 4 cm lange vliegende kakkerlak...

Zo voorzichtig als we zijn met onze schoenen etc... Maar als ze aan komen vliegen... ja daar kan je niets aan doen.

Dus.. We gaan op zoek naar de kakkerlak met een bus vergif! we hopen dat het er maar 1 is maar ons verstand zegt wat anders.. hopen maar.

Na drie dagen en een flinke schoonmaak en een bus vergif in alle hoeken en gaten leeggespoten, niets meer vernomen hopen dat het zo blijft. (geen kakkerlak gevonden)

Misschien blijven we gespaard???

Zo met Koningsdag in het vooruitzicht, kwam Walewijn van de Antares op het idee even te horen bij de Nederlandse Ambassade of er hier nog wat werd georganiseerd..

Er werd een mail naar toe gestuurd en zowaar de volgende dag bleek uit de mail dat er inderdaad op 26 april een koningsnacht werd gehouden bij het Torica Hotel aan de Suriname rivier.

En ook zouden ze het erg leuk vinden als we nog even bij de ambassade konden langskomen.

Dus zaten we woensdagmiddag met zijn vijven op de Nederlandse Ambassade in Paramaribo, waar met volle interesse  werd geluisterd hoe en wat wij allemaal hebben gedaan, maar ook wilden ze graag horen hoe alles hier verloopt met de bureaucratie etc.. om daar weer van te leren.

Met zijn allen op de foto.

Na afloop zijn we samen met de Ambassadeur Ernst Noorman op de foto gegaan, en na een lekker bakkie Douwe Egberts, weer met Walewijn wederom als chauffeur op huis aan gegaan. avonds werd het al op de Facebook pagina van de Ambassade vermeld.

 Waar we de volgende dag de touwtjes losgooien om de Commewijnse en de Cottica rivier op te varen.. Samen met de Antares en de Madeleine een nieuw avontuur tegemoet!