Van een afstand kon je de asstromen al zien liggen van de uitbarting die in 1997 plaatsvond.
De vulkaan rookte nog steeds, en toen we in zijn lage kant kwamen roken we dat behoorlijk..
Elke vulkaan ruikt wat zwavelachtig, maar deze poeh.. wat een sterke lucht.
Een goed excuus voor je eigen gassen..
Verderop lag Pymouth de voormalige hoofdstad die volledig onder het as kwam te liggen vele huizen staan leeg en/of halverwege in het as.
Een verderop gelegen voormalig golfterrein lag een zandlaag van zo'n 9 meter bovenop, grote keien lagen op de helling, als je met de verrekijker keek dan zag je pas hoe groot deze stenen waren!
Wat een krachten waren daar geweest en liggen er misschien nog op de loer?
Voorlopig kan je er niet wonen, wat 60% van het eiland betreft!
Bij het bewoonbare gedeelte waren we aangekomen maar wat we vreeste leek werkelijkheid, te veel swell ( golven)
We konden het volgens de gids weten.. maar je weet het maar nooit. Het schip stil gelegen om even te proberen op de wind.. Maar weldra vielen er dingen om die normaal blijven liggen..
Helaas om 14.30 u. Zetten we koers op Nevis aan, het zal wel donker zijn als we er aan komen maar zien we dan wel weer.
Het was weer een ruime koers en we vlogen over het water langs het eiland Redonda, wat tot Antiqua behoord.
Er werd vroeger fosfor gedolven en mijnbouw gepleegd, maar dat was in 1930 allemaal over, daarna kwam het in handen van Antiqua en die heeft er een postkantoor op gezet, en meer is er niet meer mee gedaan.
Je kan er niet ankeren en aan land komen moet er via rotsen worden geklommen..
Om 7 uur avonds lieten we de zeilen zakken om naar de ankerplek te varen en niet veel later lekker warm eten een warme douche (ja Remco hij doet het weer) en na een dag van 81 mijl was in slaap komen geen probleem meer..
Sunrise bij Nevis
Volgende dag op tijd naar St Kitts gevaren om te gaan inklaren, bij de hoofdstad Basseterre.
We hadden de Antares gesproken en die lagen al bij st Kitts, we zouden inklaren en oud en nieuw bij elkaar gaan vieren.
Maar de plekjes vonden we allemaal niet zo geweldig en een terloopse opmerking via de marifoon, we kunnen ook naar St Eustatius gaan en vieren we oud en nieuw in Nederland!
Er volgde geen discussie en snel lagen we koers..
Onderweg nog even een 3e rif in het zeil gezet, want het ging even te hard voor het comfortabele..
En lagen we in de middag aan een mooring met al snel een tweede anker uitgezet om recht op de golven te blijven. De stabilisator er uit en lagen we comfortabel.
Na het inklaren even door het dorp, wat een mooie huisjes, en veel gerestaureerd in de oude steil mooi hoor.
Het fort Oranje geheel in goede staat, morgen weer verder kijken er is genoeg.
Bij de supermarkt hoorden we mensen praten in het Nederlands (men praat hier Nederlands, Engels en Papiamento maar het meeste is Engels) maar toen hoorden we het woord Oliebollen vallen.
En gelijk had dat onze volle aandacht, met als gevolg dat we morgen lekkere oliebollen hebben om te verdelen! Heerlijk!
Op oudejaarsdag eerst even de boot anders neergelegd, nu liggen we voor anker en met een achterlijn naar de mooring, recht in de huidige deining, daarmee ook verder van de kant en minder ondiep dus ook ietsje minder golven.
Op de kant kwamen we een leuk plekje tegen we liepen er voorbij en ik zei tegen Joce: hier wil ik zitten!
Officieel waren ze nog niet open maar ze waren aanwezig, voor op de veranda van een authentiek huisje met een lekker bakkie koffie, mooi zitten dom kijken.. Een aanradertje!
Bij deze mensen hoorden we dat er op Statia geen vuurwerk mag worden afgestoken, alleen via de gemeente als er geld voor aanwezig is. En dat was er niet dit jaar maar ook omdat veel mensen op deze avond in de kerk zitten.
Met de gezellige avond bij de antares aan boord was er natuurlijk weer veel te veel lekkere dingen aanwezig, we hadden ieder wat mee.
Tegen 12 uur begonnen we ons af te vragen of we er op het eiland er nog wat van zouden merken..
Het was even stil maar toen begonnen alle sirenes van politie brandweer en alles wat ook maar lawaai maakte.
Er werd door het dorp gereden achter deze auto's en vormde een grote stoet!
Iedereen ging de weg op met de auto en reed heen en weer kris kras over het eiland..
Overal weer andere gewoontes, op Saba wat we konden zien, werd wel vuurwerk afgestoken.
Nieuwjaarduik
Om in de traditie te blijven doen we dit jaar mee met de nieuwjaarsduik, en om een uur of 10 was het zover!
Maar voor die tijd had ik al een onvrijwillige doop, de portemonnee viel overboord en ik er gelijk achteraan, en gelukkig had ik hem gelijk. Alles spoelen en drogen
In de middag even een lekker rondje lopen, langs de vulkaan naar de ooskant van het eiland daar troffen we een grote vlakte aan met veel geiten, koeien en ezels..
Een tijdje langs de waterkant en weer richting boot. Zo krijgen we ook andere indrukken van het eiland.
De vulkaan, vroeg op pad om de warmte voor te blijven, en om 09.00 waren we al op de kraterrand! De bedoeling was de krater in en ook daar na een half uurtje echt klimmen en klauteren sta je in een echt regenwoud! Toch vreemd dat je zomaar in een krater van een vulkaan sta! De laatst bekende uitbarsting was een 1600 jaar geleden, (400 na Christus) dus hij is redelijk gedoofd.
Vochtig, benauwd en andere plantensoorten en natuurlijk de grootste boom van Nederland, na een paar wegglippende slangen proberen we hem op de foto te plaatsen wat in een dicht bos niet erg meevalt
Hierna verder omhoog waar we een mooie panorama view konden verwachten!
Rond de middag weer naar beneden, al lager al heter en rond de middag weer lekker in de schaduw aan boord, Stacia is een mooi eiland niet groot met zijn 24 vierkante kilometer maar zeker de moeite waard..
Een duikje.
Na dat we hier vandaag niet konden uitklaren heb ik maar eens besloten een duik te maken..
Meestal zien we genoeg met snorkelen, maar Stacia is toch weer even anders..
De shorty even opgezocht, want het is op diepte misschien toch even frisser?
Ook gepast natuurlijk het valt steeds meer op dat deze neopreen materialen wat krimpen in de loop van de tijd!
Maar het past allemaal nog wel, inademen gaat wat zwwarder maar uitademen geen probleem, scheelt weer lucht onderwater.
Ik had mij opgegeven bij een Engels duikcentrum, er is ook een Nederlandse maar deze is dichtbij en ze hadden me al een paar keer geholpen met wat andere dingen.
Om 08.30 was ik aanwezig, flesje pakken spullen aan boord en op weg.
We gingen naar een Taiwanees vissersschip wat in 1997 met een orkaan was gezonken.
En stond recht op zijn kiel, erg veel vis en zelfs veel aangroei een mooi geheel, helaas geen foto want de Go Pro heeft de geest gegeven..
In de middag wat cultuur gesnoven in een museum klein maar met veel info, in oud koloniaal huis
Ook de minder leuke dingen waren aanwezig zoals de slavernij, er waren hier vroeger zo'n 120 plantages.
En vonden ook een schokkend Nederlands tegeltje tussen de spullen!
Met de tekst " bring more cane to the mill Negro" nu tegenwoordig onbegrijpelijk
In 1863 waren de slaven vrij en uiteindelijk bleven er 12 plantages over, die ook in de loop van de jaren verdwenen..
We hebben ook nergens meer enig suikerriet kunnen vinden, alleen een paar oude molens..
Morgen vertrekken we naar St Maarten
We krijgen onverwachts familiebezoek. Gezellig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten