Zijn we soms in Amerika?

"'"Zaterdag de 20e vertrokken we na ons dagelijkse zwempartij richting Mayreau!

De baai uit stond er een mooi windje van zo'n 17 knopen hemelsbreed was het maar 4mijl, maar recht in de wind, en hebben we even lekker gezeild.

  Hier was het even te druk..
maar we krijgen meer kansen!

Zo uit de verte zagen we ook de Noordelijkste baai van het eiland de Salt Wistle Bay.

Schijnt een hele mooie plek te zijn die je niet mag overslaan..

Dus voeren we daar op aan..

Tussen het rif naar binnen zagen we gelijk al dat meer mensen deze gedachte hadden..

We zouden het anker er nog tussen kunnen prakken, maar wilden we dat?

Nee dus, en voeren we weer naar buiten richting de zuid naar de Salina bay..

Daar gooide we het anker weg op 3 meter water en lagen we met totaal 3 boten, en hier was het ook mooi, alleen al omdat het rustig was en niet zomaar met de buren kan praten. 

Middags even de kant op om wat eten te scoren bij de supermarkt! briefje op de deur dat ze vandaag om 10 uur al dicht zouden zijn.. morgenochtend wel weer open.

Nou, dan maar even wat drinken bij Dennis hideaway bar.. Er was goed internet en hebben we alles weer bijgewerkt. Morgen even een filmpje uploaden dat zal wel een paar uurtjes gaan duren maar ja..went wel.  Hier kan je ook als je wilt water en diesel regelen, Dennis is zelf heel wat jaren charter schipper geweest en weet waar je over praat als je wat zoekt!

Wij hadden water geladen in Chatham Bay, bij toeval kwamen we een Italiaan tegen die weer vriend was van de een, en die kon weer een ander.. Affijn middags voeren we met een afgeladen dinghy terug naar boord! En hadden voor 7 eur een 200 liter water,  koopie!

 Erg lief beestje

We hadden ook gelijk weer een vriendje hier, een blonde hond die steeds met ons meeliep, tot op de steiger en daar zelfs een tijdje bleef zitten ons na te kijken toen we wegvoeren naar de boot toen we op de boot waren ging ze na een tijdje maar weg..

Nee Joce, ja ik weet het... hij is heeeel lief, maar hij kan niet mee!! 

Morgen zie je hem weer, neem maar wat voor hem mee.

Zoals de plannen nu zijn vertrekken we maandag richting Bequia, we krijgen een 6 uurtjes ZO wind en dat is net genoeg...voor de 24 mijltjes die we moeten

Daarna komt er behoorlijk wat wind en komen we met een weekje wel weer terug deze kant op!

Vanmorgen met zwemmen hadden we gezelschap van een rog, die rustig bleef grazen en wat mee zwemmen, apart van anderen had deze vele witte stippen een breedte schatte ik van 1,25 mtr..

 Dat is het leuke van het zwemmen hier je verveelt je niet, er steeds wat te zien we hebben hier alle twee weer van genoten...

We gaan ze wel meer zien, maar je raakt er zo aan gewend dat er schildpadden om je boot zwemmen, wel schuw maar als je mazzel hebt!

Wel is te merken dat hier veel toerisme komt, de baai waar we liggen is meer vervuild met blikjes en plastic op de bodem.

Zo ook op het eiland lijkt het of ze klakkeloos  de rommel in de bermen gooien..

Ook zagen we vuil van boten tussen de bosjes liggen.. Om het vuil kwijt te raken moet je even lopen op de kant,  en dat is zeker gauw teveel denk ik en gooi je het maar in de berm.. helaas.

Overzicht Tobago Cays..                                    

Maar de uitzichten zijn mooi toen van onze baai naar de salt wistle baai liepen, je passeerd het hoogste punt met een mooi uitzicht over de Cays.

Prijzen zijn hier wel erg hoog en betaal je voor een biertje zomaar € 3.00 en dan heb je maar 250 cc!  Maar ja het wordt er voor betaald en de mensen leven er van. Wij zitten gelukkig nog vol met Surinaams bier..

Bequia

Om 08.30 voeren we de baai uit, een lekker windje tussen de 14 en de 22 knopen halve wind.

De 22 mijltjes zaten er ook snel op, niets gevangen... vanwege het zeewier konden we nagenoeg niet vissen helaas.. een alsmeer voorkomend probleem hier.

We draaiden de Admirality baai in en kwamen gelijk weer in een dikke wind terecht, die versneld van de berg kwam..

We kwamen langs het meest gefotografeerde wrak langs de baai

Had zeker ooit een flink briesje gehad?

volgens ons het meest gefotografeerde schip in de Carieb!

Achter in de baai  werd het al rustiger en na een plekje te hebben gevonden tussen alle Amerikanen en Canadezen lieten we het anker plonzen voor de Prinses Margarita strand
Daar draaiden we alle kanten op dus we hadden genoeg ruimte genomen.
Onderweg hadden we temperatuur alarm van de wateruitlaat! Na op anker alles te hebben nagelopen kwamen we na veel doormeten en proberen tot de conclusie dat de sensor het heeft begeven.

We hadden daarvoor nog een ruim uur (oplettend) doorgevaren, maar alles ging goed wel van te voren de impellor bekeken en het water gevoeld bij de uitlaat, maar niets bijzonders ontdekt.

Dus alleen even een nieuwe sensor zoeken!

We liggen hier erg mooi en er is ook ruimte genoeg, maar wat een Amerikanen hier ongelofelijk.. valt mij op dat die veel panelen en windmolens hebben staan, vermoedelijk ook nog wel een generator ergens in een hoekje!

Voor de vriezer, ijsblokjesmachine en de koelkast! En what so ever..

Als je niet beter wist waande jezelf in de States!

Ook kwamen we weer bekenden tegen waar we op Tenerif naast hadden gelegen.. Een Franse familie die met twee kinderen ook voor een paar jaar weg zijn..

Morgen gaan we even de kant op te kijken.. er moet hier veel te beleven zijn volgens alle berichtjes en verhaaltjes in de gidsen.

Nadat we een broodje hadden gehad van onze broodbezorger. ( dit was voor ons gelijk zijn eerste, maar ook laatste broodje) 

Brood en fruit bezorger

Zijn we in de dinghy gestapt voor de volgende missie.. 

De kant op en alles weer opzoeken.. Ook hier is het makkelijk en vind je alles aan de waterkant, de supermarkten zijn flink groter als we de laatste maand hebben gezien, de keuze is matig, ook omdat het laag seizoen is natuurlijk..

Maar we hebben (eindelijk) wat normaal vlees bemachtigd waar we veel zin aan hebben, we vroegen ons al af wanneer er veren op onze rug gaan groeien van alle kip!

Ook kwamen we Amerikaanse kennissen tegen, deze hadden we al ik Portugal ontmoet en liggen ook hier in de baai, je komt elkaar vroeg of laat altijd weer tegen!

We gaan even verder kijken voor wat bezienswaardigheden op het eiland en hoe en wat met vervoer..

Zodat we wat kunnen ondernemen.

De volgende ochtend na de koffie zijn we de kant op gegaan, de dinghysteiger vlakbij gepakt en 

konden we lopen langs de waterkant (princes point coastal trail) naar het dorp, een indrukwekkende naam maar het is een padje langs het water!



Onderweg kom je hele leuke zitplekjes tegen, vele zijn leeg waaraan je kan zien dat het low season is!

Langs de immigratie om te vragen of we eerder kunnen verlengen.. Wat geen probleem is! Zo hebben we geen rare dingen uit te halen als we straks in de cays liggen.
Maar toen we de dag er op langs kwamen.. je raad het al.. nee dat kan alleen een paar dagen er voor.. gggrrrr..

mooie pandjes bij uit de oude tijd

Er is hier aan de overkant een oud fort waar we wel even heen kunnen lopen, onderweg kwamen via de oven verspreidde geur een bakker tegen, waar we de verleiding niet konden weerstaan een warm vers broodje te halen, en.. slechts een derde van de prijs als even verderop in de supermarkt. en een een 10e van de broodbezorger.. maar hij had het nodig, en hebben we de economie hiermee een boost gegeven.

Na een tussenstop bij een barretje met internet weer verder gelopen naar het fort.

Althans wat er van over was, een stukje muur met een stuk of 5 roestige kanonnen.

Baai overzicht vanaf het fort

Maar het uitzicht was mooi.

Morgen gaan we proberen bij het schildpaddencentrum te komen! wel een uurtje lopen maar we hebben de tijd.

Op de terugweg kwamen we langs een groot ouderwest resort, het was niet meer in gebruik, maar aan een lokale gevraagd en het was net verkocht en zou weer worden opgebouwd en gerestaureerd!

De bouw lijkt heel sterk op de bouw in Suriname, koloniaal met grote veranda's we hebben daar een lange tijd alles bekeken het was gewoon heel erg mooi.

Ook zie je hier veel model botenbouwers.. We waren er bij eentje gaan kijken en hebben daar een tijd ons alles laten uitleggen, en stonden er van te kijken met hoeveel geduld en zoveel details er aan deze bootjes werd gebouwd..

Ik vond de prijzen vrij duur, maar na alle uitleg heel begrijpelijk, en zeker niet te duur....in grotere boten waren tot de bar en stoelen, trappen tot in de kleinste details uitgesneden erg mooi

Een gemiddelde boot is zo'n 2, 2,5 maanden werk!

Na onze energie vretende dag zijn we nog even neergestreken bij Jack's de strandtent dicht bij de boot. Waar we een heerlijk Rumpunch hebben genomen, eentje maar want anders werd het te gek.. We moesten nog eten..

Volgende dag weer een beetje op tijd weg, om voor de ergste warmte er te wezen.

En na 3 km waren we bij het schildpadden centrum..  1 loods met baden en plastic bakken vormde het centrum. Er worden eieren geraapt op het strand en deze worden uitgebroed, vervolgens houden ze deze kleintje 5 jaar lang in het centrum, ook hier overlijden er vele.. maar veel minder als in de natuur ( 1 op de 3000 overleefd in de natuur) in de laatste 5 jaar zijn er al meer dan 800 uitgezet waarvan 95% overleefd! 

Aan de andere kant is het ook wel zielig dat deze beesten in die bakken rondzwemmen. Maar met de gedachte dat ze  soms wel  200 jaar kunnen worden zijn er dan 5?

Daarna wat eten halen en naar de boot, Joce had ook wat last van de warmte gekregen en hielden ons daarna wat rustig, lekker chillen in de schaduw en in de wind.

Om 5 uur werd de was weer aan boord gebracht door Miranda's Laundry, er was veel maar het word keurig  opgehaald gewassen gedroogd en opgevouwen weer bij je terug gebracht..

We hadden wat rondgevraagd, maar over Miranda waren de meeste goed te spreken.. en wij nu ook!      
Vrijdag zijn we met de veerboot naar ST Vincent gegaan  naar Kinstown. Daar hebben we inkopen gedaan zodat we weer wat vooruit kunnen, gewapend met 3 rugzakken en 2 grote tassen en een karretje gingen we op pad..
We zouden eerst zelf heen varen maar een boottochtje met wat anders is ook weer leuk toch! 

zeeziekte.. 

De boot vertrok om kwart over 9 in de ochtend, maar goed dat we er om 9 uur al waren want we waren aan boord en we gingen,,
Er stond een stevige wind en deining waardoor niet iedereen aan boord even fit voelde..
Het was maar een uurtje maar ja,

Aangekomen in Kingstown was er al een hele drukte bij de ferry's, van verschillende eilanden was hier het distributiecentrum en dat kon je merken ook, af en aan gaan van proviand en materialen op verschillende boten.

In de stad was het niet minder druk er was een soort markt, met vele barretjes en iedereen had al veel lol, en de Caribische muziek knalde uit verschillende luidspeakers...

flinke drukte op alle schepen

We kwamen hier in twee supermarkten waar we onze ogen weer uitkeken, dat was een tijd geleden zoveel spullen weer te zien heerlijk..
We waren beladen met tassen en het karretjes maar,,, het is hier nog mooier, als je alles hebt gekocht vermeld je dat je met de boot gaat, dan wordt alles voor je in stevige dozen gedaan.

De vries en koelspulletjes gaan apart in de vriezer en als je op de boot stap staat alles al aan boord en ook in de koeling van het schip!

Dus als we aankomen moeten we even 100 meter met de spullen en zijn we bij de dingy.

Nadeel, we liepen de hele dag met een karretjes en 6 grote tassen in onze rugzakken door de stad te banjeren.

de meeste stoepen waren overdekt

Veel auto's en erg druk, veel getoeter etc.. En wat chaotisch verkeer, het had veel weg van Suriname!
Je kan hier alles krijgen maar niet echt een plek om lang te zijn. We bezochten nog een katholieke kerk, waar we opeens door iemand werden meegenomen die ons wilde laten zien wat ze daar doen.

de voedsel crew

En stonden we 5 minuten later in de gaarkeuken waar iedere dag 80 maaltijden worden weggegeven aan de daklozen!
Één vrouw kookte daar al 18 jaar belangeloos voor deze mensen, Dit alles maakte een hele indruk op ons.

alles was er 2 dozen en een slof

Je snapt het wel natuurlijk, voor we weggingen werd er gevraagd of we misschien een kleine donatie wilden doen.. Hadden we geen moeite mee deze keer.

Om half 5 zaten we weer op de boot, spullen waren er ook (na controle) 

En gingen we weer lekker naar de boot we waren gewoon ook een beetje gaar van een daggie stad!
Alles in de Dinghy en we konden er nog maar net bij!
Alles weer wegstouwen opschrijven etc.. wat tot nu toe aardig goed lukt!

Morgen gaan we weer zuid in richting Salina bay bij Mayreau waar we al waren geweest, ik denk dat we daar ook de Antares weer gaan treffen.

Als het weer er naar is dan gaan we de Cays in en anders wachten we gewoon.

Maar daarover lees je in het volgende blog!

Hieronder nog een klein filmpje van Tobago onderwater, met de snorkel..

Hier kan je ook op wonen!
op een Hobie 18...

Verder de Caribische zee in.

De layout kan wat anders uitvallen omdat we nu alleen met de tablet kunnen werken!

Foto's verkleinen gaat helaas met de tablet niet lukken.. Google en I-pad gaat nog niet lekker samen.

Uit eindelijk zijn we op Union Island terecht gekomen, even langs de andere baai was haalbaar maar hebben we niet gedaan, dan zouden we de volgende nacht rond de 20 knopen wind dwars in krijgen.

Daar hadden we geen zin in, meestal is er meer wind dan ie aangeeft.

Dag Tobago

Het zag er naar uit dat we een mooie overtocht gingen krijgen, een beetje halve wind 15-18 knopen.

Voor we weg gingen dachten we nog even east Caribien dollars te wisselen, vast handig.

Gevraagd aan de bank of dat ging, geen probleem!

25 minuten in de rij gestaan, was aan de beurt vraag nog een keer om EC dollars, toen ze uitbetaalde kreeg ik weer TTD... het lokale geld ggrrrmmmpff..

Mevrouw, ik zei, dat ik EC dollars wilde, maar meneer zei ze toen, die hebben we niet....! grrrrmmmff daar zakt je broek dan van af!

Ik had daar geen weerwoord meer voor! nam het geld, komt straks ook weer van pas..

En wenste haar een fijne dag toe.

Om half 5 voeren we de baai uit, een mooie avond tegemoed we voeren heerlijk tot dat..

Weer een mooie zons ondergang

Midden in de nacht kwamen we in een wastobbe terecht of zo? we zijn nog nooit zo door elkaar gegooid.. een 4 uurtjes lang kwamen de golven van alle kanten, geen patroon er in, iets minder wind, we kwamen af en toe vrij van het matras! Zo snel dat kwam ging het ook weer weg waarom geen idee!

Geen gekke dingen zoals ondieptes op de kaart gevonden.. na verder een mooie nacht te hebben gehad, kwamen we de volgende dag om 08.00 op plaats van bestemming aan Union Island.

aankomst union island

Er lagen verscheidene boten, maar dat zouden we wel meer tegen komen.. Een plekje gezocht en daarna eerst een paar uurtjes slapen en daarna te uitklaren.

Wat trouwens redelijk snel ging bij dames die eigenlijk meer intresse hadden voor hun mobieltje dan de klanten..

Maar dat is in dit werelddeel blijkbaar gewoon..

Alle formulieren weer opnieuw..

Vlak voordat we binnen kwamen gooide we nog even de hengel uit en voor dat ik hem neerlag zat er al een vis aan.. Deze keer hadden we een barracuda, mooi visje, alleen geen vechter.

Die gaan we vanavond lekker eten..

Maar eenmaal op de kant zocht Joce naar een menu voor de vis, en kwam ze nogal veel verhalen tegen over barracuda's die giftig zouden kunnen zijn..

In iedergeval het werd later soep met brood en de vis maar weg gedaan. Dacht zelf dat het geen kwaad kon omdat hij maar een 70 cm was dus vrij jong.. Maar geen risico weg er mee, helaas.

Eind van de middag waren we nogal pittig aan ons eind en er waren wat wolkjes, Joce haar idee om even in de hangmat gaan liggen viel in goede aarde.

Na enkele minuten wist ik niet meer wat er om ons heen gebeurde..

Totdat er na een ruim uur werd geschreeuwd wakker wordeeeen...

Ikzelf kwam van heel ver maar keek ineens in de hel blauwe ogen van Agnes van de Tisento.. Die lagen dus ook hier en hadden ons via de a.i.s. op marinetraffic gezien. En hebben ons ook gevonden daarna.

In de avond hebben we gezellig bijgekletst het was sinds Potugal dat we elkaar niet meer hadden gezien.

Ze waren al uitgeklaard en gingen de volgende dag verder zuid in richting Grenada.. We gaan ze later wel weer zien. We hebben een gezellige avond gehad, het was weer leuk ze te zien...

Na dat we weer drijfnat aan boord terug waren avonds ( er was een dikke wind) vielen we in een diepe slaap, en werden de volgende dag om 10 uur pas wakker..

Tja, we zijn ook weer een dagje ouder..

We liggen wel op een heel leuk plekje, en kijken zo de zee over... en het anker houd hier super...

We blijven hier een paar nachten en gaan dan weer verder naar andere plekjes 

Eerst maar weer de gebruikelijke dingen op het land zoeken...

Uiteindelijk waren die snel gevonden, of moet ik zeggen ze hebben ons gevonden!

Iedereen zegt je gedag, maar... heeft u iets nodig? Kan ik iets voor je doen? Wilt u groenten? Wilt u inkopen doen? Wilt u vis? Wilt u brood? En zo kunnen we wel een tijdje doorgaan. Maar ze zijn niet opdringerig.. nee is nee en stoppen ze ook!

Bob Marley is al jaren weg maar zijn muziek nog lang niet!

Clifton is wel een leuk dorpje, alles op de toeristen ingericht natuurlijk maar dat is logisch.

Na drie nachten hier te zijn geweest gingen we weg naar een volgend plekje, 1,5 mijl verder Frigate Island Anchorrage

Hier aangekomen kwamen we in een heerlijk rustig plekje, met 4 andere boten.. 

 Bij Clifton hadden we er gauw genoeg van, drukte en gekte en dan moet het straks nog drukker worden! We lagen de laatste nacht 5 meter vanaf de spiegel van een boot voor ons.. 

die aan een mooring lag waaraan ik zelfs mijn dinghy niet had toevertrouwd.. 

Er wordt voor gewaarschuwd in de pilot hier voorzichtig mee te zijn maar deze man had 3 goede ankers voorop en toch weer aan zo'n onbetrouwbare mooring??

Maar hier liggen we heerlijk rustig achter een grote rots met twee Engelse en een Noor en een Deen

Toen we voor anker lagen sprong de Noor te water en zwom naar ons toe of hij even moet kijken of ons anker goed lag!

Nou geen probleem en weg was ie.. Aardig van ze, of gaan wij er al weer er oud uit zien?

In iedergeval lag hij goed, 35 meter ketting op 4 meter water zo vast als een huis.

Het dorpje Ashton is veel gemoedelijker dan Clifton, minder reuring en veel goedkopere prijzen in de kleine supermarktjes..

Na lang zoeken vonden we een soort cafe/winkel of zoiets..

Waar we nog even konden mail verwerken en zelfs skypen!

Wel leuk een grote zaal met 1 tafel en een ligstoel.. Leek wel een strafwerk lokaal!

                                     Alle ruimte, en gezellig met al die mensen!!!

Later maar weer naar het bootje terug

Hier maakten we wel voor het eerst mee dat er eentje om wat geld vroeg, wel wat vreemd hier, meestal proberen ze wat te verkopen.. maar deze bleef doorzeuren en meelopen en later schelden.. omdat we niets wilden geven.

Wij zijn van het principe dat we niet zomaar geld gaan geven, iets kopen is oké, of iets doen.. maar niet zomaar.

Toen we het zat waren heb ik hem wat in zijn oor gefluisterd waarop hij wegging..

Vandaag 14 juni zijn wij precies een jaar onderweg, een jaar geleden namen we afscheid en voeren we door de sluizen bij Enkhuizen, wat toen een vreemd en emotioneel gevoel was. Maar ook wat gaan we zien en wat gaat er allemaal gebeuren? vele vragen werden daarna vanzelf beantwoord.

Maar nu een 12 maanden nog lang geen spijt, we leren een hoop mensen kennen en krijgen veel mooie indrukken. Door de moderne communicatie is het wel allemaal even wat makkelijker ook, je houd veel meer contact met het thuisfront, al moet je hier en daar nog erg je best er voor doen!

Van alle mooie plekken zijn er altijd weer die er uit springen, en altijd weer moeilijk om te zeggen wat was het mooist. Je hebt plekken met mooi helder water, mooie omgevingen, mooie en lieve bevolking, mooie binnenlanden.. Etc.... En zo heeft ieder zijn eigen voorkeur

Wat onze gaat worden zien we volgend jaar wel.. Totale mijlen tot nu toe 6600! En er komen er vast nog wat bij

In deze baai konden we ook weer lekker snorkelen vlakbij de boot

Het is nog niet zo heel erg mooi hier als Tobago, maar vissen zwemmen er wel 

Morgen proberen wat kleine boodschapjes te doen.

En weer verder want we hebben een paar duiken ingepland met mensen die we hier hebben ontmoet

Uiteindelijk een dagje gewacht er kwam een frontje over met veel regen en wind in de buien..

We klokte op een gegeven moment een 44 knopen en de punt van de boot kon je bijna niet zien van de regen...

Dus douchen geblazen! Althans ik...Joce had geen zin, het lokt ook niet uit om in windkracht 8-9 in je zwembroek aan dek te staan, maar de meesten in de baai deden hetzelfde..

Middags nog even bij het anker gekeken maar zag alleen nog maar een stukje beugel..

Dat word nog even flink trekken straks als ie er uit moet..  (klopte achteraf) 

Dinsdag zijn we naar een volgende baai gevaren..

Wel een tocht van 3,5 mijl en toen lagen we in Chatham bay..

We liggen hier nu met drie boten in de hele baai.. Heerlijk. Vandaag wat wezen verkennen met duiken en snorkelen.

Samen met een stel Duitsers gaan we duiken hier.. er ligt een rif op 15-20 meter midden in de baai, waar niet veel van af weten. Dit had Jurgen van een vriend van hem gehoord

Daar hebben we vandaag even verkend, zodat we morgen een lange duik kunnen maken. Het zag er veel belovend uit van wat we hebben gezien.

De dames gaan snorkelen als wij onze duik gaan maken.

De volgende dag kwam Jurgen ons ophalen met zijn rubberboot, naar de plek gevaren met de catamaran en voor anker gegooid..

We lagen precies op de goede plek en hebben daar een mooie duik gemaakt, dat hier niet veel gedoken wordt kon je goed zien, niet zoveel dood koraal en wel veel grote vis..

In de middag na het eten nog even gesnorkeld op een andere plek het blijft allemaal erg mooi, we liggen bijna de hele dag in het water.

Ook onze dagelijkse zwemronde gaat met sprongen vooruit, en zwem nu elke dag een km borstcrawl, het is net zo verslavend als vroeger hardlopen was, je moet! Joce doet schoolslag en zit ook in de buurt.

Zo proberen we elke dag een Km te zwemmen dan doen we gelijk wat aan onze conditie ook, die ging hard achteruit nu we niet meer zoveel fietsen of lopen. 

En het buikje verplaats zich weer (een beetje) naar de schouders!

Avonds hadden we een lekkere bbq op het strand met verschillende boten, dit wordt georganiseerd door lokalen die hier op het strand wonen.. Vis, vlees, schelpvlees, salade en veel meer.. we hadden heerlijk gegeten. Als je vanaf het water naar de kant kijkt is het de tweede van links, een blauw gebouwtje met wiite palen ter ondersteuning aan de voorkant, aardige mensen en erg beleefd.   

Ook kan je merken dat het in deze baai veel rustiger is, roggen maar ook veel schildpadden zwemmen hier rond, wel wat schuw maar een prachtig gezicht.

We hebben elke dag een grote baracuda onder de boot, krijg hem helaas niet op de foto, maar schat hem op een 1,50 mrt, moeilijk te schatten maar groot is ie wel.. Met zwemmen kijk je dan toch wat om je heen want hij heeft scherpe tandjes, de eerste keer dat ik hem zag schrok ik toch wel even!

Volgende dag zijn we de heuvel op gelopen, met hoop wat bereik met de telefoon te krijgen voor mail en weer op te halen.

Gelijk even verder lopen voor wat uitzicht liepen we langs een huisje, en zei wie weet...

En jawel hoor, volop internet en geen code dus zaten we daar gezellig langs kant van de weg, je moet er wat voor over hebben..

Later zijn we verder gelopen, en kwamen we aan de andere kant van het eiland, het zicht was helaas niet erg helder, maar we konden zo de Tobago Cays zien liggen.

Daarna weer terug naar de boot om later even te gaan snorkelen...

Weer een mooie dag..

Plan is om zaterdag verder te varen naar de Salina bay bij Mayreau daar vandaan naar de cays of we gaan door naar Bequia?

Morgen weer klimmen om dit te posten...

Waar we heengaan? Dat lees je bij de volgende.

Ook hebben we weer een video geuploaded.  http://youtu.be/Gn2NV0Ca5SI

Buccoo Bay only for first grade reef navigators

Althans, zo staat het in de pilot! " if you are not a first grade reef navigators, give it a miss.."

Nou dan behoren de Antares en wij tot de 1e graad rif navigators!

Eigenlijk zagen we er een beetje tegenop, en hadden we de optie open om naar  Store Bay te gaan iets verder om de hoek maar zoals altijd zoals vermeld in de Pilot.. is het niet zo erg als het daar in wordt neergezet.. 

Als je een goede zon heb zo rond de middag, kan je alle gevaarlijke plekjes goed zien! Maar wij hadden natuurlijk bewolking, en toen we voor anker gingen een lekkere bui... 

En toen we eindelijk voor anker lagen kwam de zon er natuurlijk wel lekker bij, zoals altijd..

Voor de geïnteresseerden hebben we de coördinaten van het lijntje die je door het rif heen brengt
onderaan geplaatst

Het viel dus allemaal wel mee.. We hadden van te voren even op Google Earth gekeken en wat posities in de plotter gezet. Wat een handige manier is.

opletten voor droge plekken

Wel stond Joce steeds voorop te kijken, maar geen spannende dingen!

We liggen nu redelijk dichtbij het dorpje in mooi helder water met een mooie turquoise kleur. Gelijk na ankeren kwam er al een grote rog voorbij dobberen.. Er zijn hier meer pelikanen en minder fregatvogels. Ook zijn de bergen weg en liggen we achter een licht glooiend landschap.

Anker controleren

Iets verder achter ons ligt het Buccoo reef waar verschillende boten met glasbodems toeristen rondvaren.

Er zijn hier meer toeristen, het dorpje oogt moderner, vissersbootjes zie je bijna niet meer, op een paar na varen de meesten de toeristen heen en weer naar het rif.

Verder liggen we hier prinsheerlijk, minder swell, en iets meer wind voor een lekkere afkoeling.

Ook kregen we te maken met een nieuw fenomeen "aardbeving"  er was er eentje met de kracht van 4,8 het was afgelopen nacht om 03 uur maar wij lagen toen lekker in bed.. op het water hebben we gelukkig er niets van gemerkt...

Maar er wordt voor gewaarschuwd dat er een sterkere komt..

Op het water zullen we er geen last van ondervinden, als we er maar geen tsunami van krijgen.

Volgende ochtend het dorpje wat ingelopen, nadat we om 07.00uur al bezoek van een visserman hadden, waarvan we een lekkere verse vis hebben gekocht! Even schoongemaakt en gefileerd en na dit ritueel te water gesprongen want ik zat onder de schubben

Na de koffie op zoek naar de gebruikelijke 1e levensbehoeften op de kant.

Deze waren al snel gevonden bij restaurant " el pescador" voor een lekkere luch en goed internet met zicht op de boot! En de baai.

De kinderen huppelen om het hardst

Verderop in het dorp vonden we nog een supermarkt die redelijk bevoorraad was..

Nog even een mooi Hawai shirt voor mij gescoord! en later nog bij de schoolkinderen gekeken die vandaag schoolspelen hielden op de geiten racebaan (geen geintje) hardlopen hinkelen en kikkerspringen je oren vasthouden! en springen maar...het was mooi om te zien.

Dit geitenrace stadion is de grootste van de wereld, en op de dinsdag na Pasen worden hier de top races gehouden, en daarvoor elke eerste zondag van de maand oefenwedstrijden!  Als je hier zo sta geloof je niet dat dit alleen maar voor een geitenrace is gebouwd!

Daarnaast zijn allemaal kleine winkeltjes die bij het complex horen..

Zo is het weer een heel ander dorp dan waar we eerst waren, leuk om die verschillen te zien, alleen alles weer wat duurder hier, tja meer toeristen.. 

Verder lekker aan het strand gezeten wat gewandeld etc.. en kwamen we op het idee om de fietsen maar eens op te graven! het is hier vlak dus.. moet lukken!

Echt verrot

Ondertussen kregen we ook bericht dat de verschillende reparatie spullen onderweg zijn naar Trinidad.. hopen dat alles wil lukken met douane etc..

De duogen is helemaal uit elkaar geweest (er zit meer spul in dan dat je hoopt!) en stuiten we op 2 verrotte lagers!
Tja dat zijn van die klusjes die er af en toe bij horen, en geen zin in hebt..

Ook zijn er twee ventilatoren onderweg, de schakelaars doen wat raar en zonder blikken of blozen worden er twee nieuwe opgestuurd een topservice hoor...

Fietsen naar de de kant gebracht, en zijn we lekker een dagje aan het fietsen geweest, een beetje baaien verkennen of we er heen moeten varen of niet!

Maar na een dagje Pigion point op de fiets, hebben we besloten om er maar een paar dagen aan te wagen, palmen op het strand nog mooier water. Aan een lokale schipper gevraagd betreft het rif, en  zijn we ook weer wat wijzer geworden..

Dus gaan we maandagmiddag tegen hoogwater die kant op.

Tobago's roulette

Voor die tijd moeten we wel eerst naar Sunday-school! Een wekelijks terugkerend avond met in het begin een grote steelband en daarna andere lokale muziek.

We pikten Hedda tegen 22.00 u. op en gingen naar de kant (Walewijn had de oppas)  we keken er van op hoeveel winkeltjes er open waren.. En in de straat waren er allemaal stalletjes met eten!

We keken er wel van op.

Er was een soort roulette waarvan de eigenaar na elke ronde een nog grotere grijns op zijn gezicht kwam.. hij had een goede avond.

Tegen 12 uur gingen we weer naar de boot, de BBM deed wat raar.. maar we zijn evengoed aangekomen..

Het feest ging nog door tot een uur of 5 in de ochtend... Maar zonder ons.

De volgende dag wat water bijgeladen en voeren we om een uur of 2 de baai uit er stond een dikke bries en hadden we twee reven in het grootzeil gezet..

Tussen het rif vielen de golven wel mee, daar buiten waren er op het droge stuk nog een paar flinke er tussen. Daarna voeren we relaxed met alleen het grootzeil de voor ons liggende 5 mijltjes..

We liggen nu in Storebay, bij Pigionpoint was er nogal wat swell,

Pigion Point!

en misschien kunnen we hier onze buitenboord motor repareren, het startmechanisme loopt aan op het vliegwiel!..

Maar.. we zien morgen wel verder..
We hadden zelfs een lekkere ijsbergsla gescoord (zeldzaam hier) en aten we daarna weer eens een ouderwetse salade!
Ja, we eten veel fruit hier, maar een lekkere ijsberg hoort er wel af en toe bij!

een toppertje

In de avond weer lekker in de kuip een boekje lezen, en van de avond te genieten, Vanuit Nederland hadden we de laatste keer een soepele led warm witte lichtstrip meegenomen uit de zaak.. met een 4 standen dimmer.
Ze waren net nieuw binnen maar was er gelijk aan verkocht, ook onderweg met de overtocht konden we zo lekker lezen..
Wij zijn erg blij met deze uitbreiding, zit simpel vast met klittenband!

Na ons ontbijtje en onze dagelijkse zwemronde (afhankelijk van de zin 10 tot 15 rondjes om de boot) Kregen we een mail binnen van Midas Mercury dealer uit Andijk dat ik zonder problemen het startmechanisme er kan afhalen
zonder dat alle veren om je oren vliegen. Dus zelf eerst maar aan de slag...

onze werkplek

Na demontage bleek dat alle veertjes en palletjes los er in lagen!

Waar een boutje in moet worden gedraaid om alles op zijn plek te houden was het schroefdraad uit verdwenen.. dus opnieuw overmaats tappen en een overmaats boutje wat zagen en pielen, en werkt het nu weer naar behoren..

Maar hoelang weten we niet, maar we kunnen voorlopig vooruit. Hier weer een nadeel van aluminium.. te zacht in dit geval en vermoedelijk stuk gegaan door het trillen .
Maar we kunnen weer zelf  kiezen waar we heen willen.. en niet afhankelijk van een plek met een goede werkplaats..
Woensdag zijn we uitgeklaard in Charlotteville met de auto..en gelijk weer ingeklaard in Scarborough!! 

Zeer ongebruikelijk voor op 1 eiland.. Omdat we zuidelijk lagen waren we al in overtreding maar nu zijn we weer goed bezig, gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om het verdere eiland te bekijken.. En kwamen we op hele mooie stukjes! aan de leward zijde van het eiland..

En kwamen we op het idee nog maar eens een andere baai te bezoeken. (foto)

Tja, als je hier niet even wilt gaan liggen!!!

Maar eerst maar wachten tot wat redelijker weer wat na het weekend lijkt te gebeuren!

Donderdag hebben we mijn verjaardag gevierd, lekker koffie met een zelfgebakken cake en kreeg ik een Carib beer T-shirt en een mooie tekening gemaakt door Quirijn, avonds had Joce een Caribische kip op menu staan, wat we samen met de Antares crew ons wel lieten smaken! op een met vlaggetjes versierde boot en met een lekkere chocolademoes als toetje

Als ze ons na nu ruim 3 weken zouden vragen wat is het mooiste plekje hier op het eiland dan is dat wel Charlotteville, en vermoedelijk ook de paar kleine baaitjes daar bezuiden van.
Hier in store bay is het best mooi, maar een beetje te toeristisch, pigion point is ook erg mooi, maar het is hier allemaal een beetje te.. gemaakt.... glasbodemboten varen af en aan, waterscooters vliegen je voorbij  (nog niet verboden)

Misschien zijn we verwend door dat we vaak alleen liggen en op rustige plekjes..
en wat we straks tegenkomen, we zijn benieuwd.

Zaterdag nog even wat benzine gehaald, hier is dat niet zo erg, de jerrycan opgevuld met 8 liter benzine daar betaal je dan slechts € 3,00 voor! Als je diesel koopt is het nog voordeliger, per liter betaal je € 0,21!!! Een fles bronwater kost hier meer!

Ik heb nog geprobeerd een jerrycan in de tank te gooien, maar vol is vol en kan er misschien een 15 liter bijhalen.. Daar gaan we niet voor sjouwen.

Maandag gaan we uitklaren, als het weer beter wordt gaan we via een andere baai maar zo als het er nu uitziet, gaan we rechtstreeks naar Union Island, en als dat niet comfortabel vaart, dan ietsje lager naar Carriacou
Dan nemen we ook weer voorlopig afscheid van de Antares, het was weer een gezellige tijd en hebben we leuke dingen samen gedaan.. Zij gaan even naar Grenada voor wat onderhoud.
Het is niet voor lang want we komen elkaar met een klein maandje vast wel weer tegen..

Tot het volgende blog..

Waar wij straks zijn??? even wachten tot het volgende blog.............................

Coördinaten

1: 11.11.330 N 060.49.202 W.  2: 11.11.141 N  060.49.216 W.  3: 11.11.001 N. 060.49.196 W

4: 11.10.821 N 060.49.125 W  en de laatste 5: 11.10.666 N 06048.961 W. Hier vanaf haaks naar het dorpje wij ankerden behoorlijk dichtbij op een 4,5-5 meter water, het anker hield erg goed!