Een oase in de woestijn!
Bij aankomst in de baai bleek wat er werd gedaan.. 
Lekker lunchen 
Bij terugkomst nog even achter de kerk omhoog langs een pad met 12 bochten omhoog, waarbij elke bocht een steen stond met een afbeelding van Jezus die zijn tocht maakte naar zijn kruisiging.. 
Het pad omhoog 
We konden er niet in omdat hij werd gerestaureerd 
Diamond Rock 
Erg ranke bootjes
Het dorpje Village Creole, speelse (nieuwe) huisjes en alles restaurants maar.. Ook internet 
Aankomst bij Fort de France
Na verschillende eilanden te hebben gehad, met soms moeilijk verkrijgbare spulletjes vergeet je alle ontberingen als je hier de wal op stapt.
Hier aankomen is aankomen in een modern Europa, met grote nette wegen alles is recht en netjes, kanten langs de wegen zijn gemaaid, weiden met koeien en schapen. Grote klaverbladen op de al grote en... héle wegen, supermarkten gevuld met alles wat je maar kan bedenken! En veel boten.. héél veel boten....
Wij kwamen hier aan bij Saint Anne een leuk knus plaatsje met een grote baai waar ruimte genoeg is voor honderden boten.. maar nu nog vrij rustig.
Onderweg hier naar toe zagen we al een helicopter boven ons en om ons te bekijken, maar in de baai was het duidelijk, vanwege de laffe aanslagen in Parijs waren hier ook de veiligheids maatregelen aangescherpt en werd elke boot die hier naar toe kwam bekeken! In ieder geval geen goed moment om je overjarige broodmeel overboord te gooien!
Wij gooiden het anker uit achter de Antares die hadden we alweer een tijdje niet gesproken.
Eerst de kant op voor een lekker broodje! terug aan boord was het feest, lekkere croissantjes, met een stokbrood belegd met lekkere kaas en gerookte ham.. En het brood was nog warm!
Na dit feestmaal naar de snackbar! Niet om te eten maar om in te klaren..
Via het internet vul je een formuliertje in en even later betaal je 3.00 € je krijgt een handtekening van de eigenaar met stempel en klaar!
In de middag gingen we ankerop en voeren we verder de baai in naar Le Marin!
Varend tussen de riffen door, waar af en toe een door een storm getroffen jacht op lag, of half gezonken in de buurt!
Zoekend naar een plekje en een paar keer te hebben geankerd, (waterplanten)
Vonden we uiteindelijk een plekje tussen de moorings en met wat creativiteit lagen we redelijk vrij van omliggende boten voor anker..
Een voorzichtige schatting bracht ons op zo'n kleine 400 bootjes! de beide jachthavens niet meegerend! en dan moest het seizoen nog beginnen... Veel bootjes dus....
Maar zo komend van de andere eilanden is het wel leuk hier aan te komen in de wereld van luxe..
Heerlijke verse broodjes met ontbijt en met allerlei lekkere kaasjes rijk gevulde supermarkten etc..puur Frankrijk!
De Antares had een auto gehuurd voor een paar dagen en hadden ons uitgenodigd om mee te gaan, waarmee we natuurlijk gelijk mee instemde! eiland kijken met auto én chauffeur.. daar zeg je natuurlijk geen nee tegen.
De eerste dag wat zuidelijk gebleven, je moet het zien om te geloven je rijd gewoon door Frankrijk, en geloof je niet meer dat je op een eiland zit. Grote wegen keurige aanwijzingsborden zelfs de flitspaal ontbrak niet!!
Na bezoek aan een paar grote winkels en wat leuke bezoekersplekjes maakten we in de middag een mooie wandeling van zo'n 3 uur, en kwamen zelfs in donker terug bij de auto.
Een mooie creatie op het strand..
De zuidkant is redelijk druk bevolkt en vrij vlak.
De volgende dag verder noord in en via wat afsnij routes kwamen we met de auto op plekjes waarvan we dachten kunnen we de auto hier nog wel draaien!
Veel meer bossen en mooie begroeiing, erg mooi om hier te rijden en af en toe even stoppen voor een meegenomen bakkie koffie. Toegegeven van Martinique hadden we dit niet verwacht!
De lunch kochten we in de supermarkt in de vorm van een warme stokbrood met lekker beleg!
En zochten een leuke plek op om het op ons gemak op te eten..
Na de middag bezochten we een rum destileerderij van JM Rum distileerderij. (Kwamen we toevallig langs (echt waar))
Na alles te hebben bekeken gingen we eindelijk aan het proeven en na en tijdje samen met een lekkere fruitrum en een donkere van 6 jaar oud, de deur uit. de laatste bewaren we voor een latere gelegenheid..
Dit proeven moet je niet te veel doen, want dan loopt het verkeerd af, ze tappen de éne na de andere voor je neer.. en weet je door de bomen het bos niet meer!
Avonds lekker een pizza met zijn allen gegeten en weer naar boord.. Morgen druk met inkopen doen.
Schip wordt weer volgeladen
.
Zo gezegd zo gedaan, we hadden veel lege en dus rammelende plekken aan boord.. Na alles te hebben geïnventariseerd moesten we twee keer varen met de dinghy.
Ja, we gingen ons bijna schamen.. Maar het is gewoon aanvullen (en natuurlijk een paar lekkere dingen)
En nog hebben we lege plekken overgehouden, maar zo naar de kerstdagen toe kan er wel wat extra's bij omdat we ook bezoek krijgen..
In de namiddag zijn we terug verhuist naar Saint Anne waar we tegen donker het anker lieten zakken.
Met de aankomst hadden we hier al even gelegen voor een paar uren, maar nu even langer.
In de ochtend lekker rommelen aan boord, de gootsteen stonk erg en heb maar een nieuwe slang gemonteerd en alles goed schoon gemaakt, smerigheid viel eigelijk mee maar we denken dat de slang ging ruiken.. Na 3 jaar is dat goed mogelijk met de gewone sanitair slang..
Daarna even de kant op en een lekkere wandeling naar het begin van de baai.
Het pad ging grotendeels langs en op het strand
Weideland op een Caribisch eiland?
En van bovenaf natuurlijk een leuk uitzicht op de ankerplek!
Trois Ilets
Zaterdag zijn we na de regenbuien in de ochtend vertrokken richting Trois Ilets een tochtje van een 22 mijl. Gelegen in de grote baai Fort de France.
Het plaatsje heeft nogal historische achtergrond.. Josefien het vrouwtje van Napoleon is in de nog alhier bestaande kerk in 1763 gedoopt, en haar moeder werd daar in 1807 begraven. Al met al weer een hele geschiedis heeft zich hier afgespeeld.
Onderweg kwamen we nog langs de Diamond rock.. Een omstreden stukje steen in vroeger jaren.
De Engelse Amiraal Nelson wilde hier bij Martinique graag een schip houden voor verdediging, maar er waren geen schepen meer en werd er besloten kanonnen en bemanning gelijk aan een schip op de rots te plaatsen te samen met proviand. H.M.S Diamond Rock hield het 18 maanden vol..
Wat Napoleon niet lukte maar wel Admiraal Villeneuve was door de blokkade heen te breken en daarna koers op Martinique te zetten! Dit had hij hij gedaan door vaten rum naar het eiland te laten drijven, de rest kan je raden!
Nelson stuurde zijn schepen die kant op maar koerste door verkeerde info op Trinidad aan..
En sindsdien was het onderdeel van Frankrijk.. En worden er nu mooie dingen gedaan van Europees subsidiegeld.. bv moorings plaatsen waarvoor je dan nog eens een keer extra voor moet betalen als je er aan ligt!
Een van de mooie dingen van hier is het "jollen zeilen" Men neme een ranke boot met veel, erg veel zeil er op, zoek een bemanning van 12 man om je te helpen de boot overeind te houden met stokken onder het gangboord.. en wat mensen om te hozen!! en dan is het knallen!
Een mooi gezicht hoe hard het gaat, vooral het overstag gaan is een wirwar van mensen en uithangstokken die rare kapriolen uit moeten halen om de boot overeind te houden.. (Een helm zou geen luxe zijn)
Maar als alles staat en hangt gaan ze als de brandweer prachtig om te zien...
Fort de France
Maandag aangekomen in Fort de France en voor de oude stad ten anker gegooid..
Eerst waren we nog even via klein dorpje in de baai Anse Mitan gegaan, daar zijn veel toeristen en hoopten we goed internet te krijgen.. En warempel gelukt!! Ff wat eten, anker weer op en weer verder
Het was ook een leuke baai, alleen wat lastige grond met ankeren!
In Fort de France wilden we nog even kijken en wat wandelen door de kleine straatjes.
We hadden ook wat slijtage aan ons voorzeil gevonden, en hebben we de fok maar even er afgehaald voor reparatie om erger te voorkomen.
Het is alleen maar een beetje stikwerk, maar we moeten nog heel veel mijltjes en we willen geen ellende onderweg, de zeilmaker is bijna recht voor de deur.
Fort de France ziet er op het eerste gezicht wel leuk uit, maar we kijken morgen weer verder.
Hoi Joce en Ron, leuk om jullie verhalen te lezen. Zo te zien vervelen jullie je nog niet. Hier valt het even zwaar tegen: veel regen, veel wind, kou, snel donker, en natuurlijk weer iedere dag werken. Ben net terug van een oefening van 5 weken bij Spanje. Gelukkig nog even kunnen genieten van het mooie weer daar en op de terugreis zijn we met het vlootverband gestopt in Lissabon! Veel plezier en de groeten aan de Antares. Stephan en Marjolein
BeantwoordenVerwijderen