Natuurlijk moesten we even door Fort de France scharrelen.. er waren toch een paar bezienswaardigheden..
Zoals het: Theatre Aime Cesaire, Pavillon Bougenot, Préfecture en Bibliotheque Schoelcher (uit een boekie hoor!)
De laatste was wel een topper deze bibliotheek had eerst aan de wereldtentoonstelling in Parijs gestaan in 1889 en in 1893 is deze afgebroken en verhuist naar hier op Martinique.
De buitenkant is mooi de binnenkant nog veel mooier, met nog een ca.130000 oude boeken, nog vele van Schoelcher zelf die hij had geschonken. (niet uitspreken na een borreltje)
Het was een voorbeeld van de eerste gebouwen gemaakt van combinaties van staal en glas.
Maar een dagje kuieren door de kleine drukke straatjes vermoeid al gauw, temeer omdat er twee cruise schepen voor de kant lagen.
En als er zo'n 3000 mensen van zo'n schip lopen is het snel wat druk!
Voor de schepen aanmeerden was er op de kant al een levendige handel aan het klaarstomen voor alle passagiers. Vaste tentjes staan permanent op de kant te wachten dat er weer een schip binnenkomt
En proberen de mensen al op te vangen op het einde van de pier.
Zo'n boot moet ook veel kunnen wegstouwen! Alleen al de passagiers zo'n 3000 .. gaan we uit van een gemiddelde, neem b.v. een Amerikaan.. zo'n 80 kg, praat je toch over een 240 ton mensenvlees wat over het schip heen en weer scharrelt! Personeel niet meegerekend.. Zou het schip het nog merken als ze allemaal aan één kant gaan staan te kijken naar een mooie zonsondergang??
Het zijn imposante boten als je er in de buurt bent. Maar zo vlakbij had voordelen, we hadden ook wifi aan boord zei het wat erg traag! maar we dienen geen klacht in, helaas kwamen we er wat laat achter!
Volgende ochtend ons voorzeiltje weer opgehaald, zag er weer sterk uit.
Even eten en weer op weg naar st. Pierre noordelijk op het eiland gelegen waar we nog een paar nachtjes willen gaan liggen
Via de cruisboot op weg (ff langs varen)
Pelée is in 1902 tot een uitbarstig gekomen en heeft St Pierre in zijn geheel geraakt, wat eens het Parijs van de Carabiën werd genoemd was in één dag verwoest alle 30000 inwoners kwamen daar bij om.
Op één gevangene na, die in een met dikke muren omgeven gevangenis zat.. met een opening naar de ZW kant (NO keek je op de vulkaan) en na 3 dagen werd gevonden! hoe mazzel kan je hebben.
De baai ligt ook bezaaid met scheepswrakken die ook ten onder zijn gegaan en maken de ankerplek beperkt, en zijn het nu allemaal duikprojecten voor de toeristen geworden.
Vandaag Jocé haar verjaardag, vlaggetjes opgehangen een cornflaces ontbijtje (geen zin om brood te halen) en na een kop koffie WASDAG..
Maar omdat ze vandaag jarig is wordt het mijn klusje, dus met volle tas naar de wasserette wat er gelikt uit zag, maar alle uitleg in het Frans natuurlijk.. Oplossing was een vrouwtje van de straat plukken om even te helpen..
En dan maar even wachten.
En als je wacht ga je gekke dingen doen..
Daarna even cultuur snuiven eerst langs de toeristeninfo om uit te klaren en info.. Maar natuurlijk spreken ze alleen maar Frans! Vreemde jongens hoor die Fransen.. bij een toeristen bureau geen Engels..
Maar daarna de ruïnes bekeken van de uitbarsting van de vulkaan.. Vervolgens het museum bezocht waarvan de kassiere/gids uitstekend Engels praatte, en omdat het vrij rustig was had ze volop tijd.. En kregen we veel uitleg. Zeer indrukwekkend allemaal van gesmolten kerkklokken tot stilstaande horloges stilstaand op... het moment..
Het dorp (en de schepen) is uiteindelijk verwoest door een vuurgolf in combinatie met een zeer giftige wolk..
De resten van het theater wat net was gerestaureerd
Het grootste gedeelte van de stad is heropgebouwd op oude funderingen
Dominica
We zijn weer onderweg, nu naar Dominica waar we even twee of drie dagen blijven ter oriëntatie.
Waarna we doorvaren naar Guadeloupe, we komen hier later weer terug..
Martinique is ons reuze meegevallen, met hele leuke baaitjes.. we zouden het eigenlijk eerst laten liggen maar zijn blij dat we het niet hebben gedaan.. De aanwezige dorpjes hebben wel wat! Wakker worden met kerkklokken doe je niet overal in de Carieb..
We zijn benieuwd wat het verder wordt
Na een snelle 40 mijl naar Dominica kwamen we aan in een lege hoek, daar waar altijd veel boten horen te liggen lagen er maar 5! hier vandaan wordt er veel gehiked, wandelen en ook inklaren gebeurd in deze hoek. Zou het te maken hebben met Orkaan Erica die hier heeft huisgehouden??
We vertrokken met 7 boten en wij waren de enige die Dominica gingen aandoen.
Een praatje met de mooring eigenaar bracht ons bij wat er allemaal gebeurd was met de orkaan Erica .. Hier in deze hoek waren er al een kleine 40 doden te betreuren, we reden nog even met de Antares mee die deze dag een auto had gehuurd en gingen naar Soufriere aan de zuidkant.
Onderweg waren de vele landslides getuige van de hoeveelheid water wat hier is gevallen..
We hebben er geen plaatje van omdat het donker werd, maar indrukwekkend was het wel.. zoveel water als hier naar beneden is gelopen.
Volgende dag na een slingernachtje weer verder naar Porthmouth, noordpunt Dominica.
In deze Prins Rupert Baai gooiden we het anker overboord aan de zuidkant van de baai, dit in verband met een zuidelijke deining die hier liep, en we wilden niet zoals laatste nacht liggen te slingeren.
Hier zijn we één nachtje gebleven en zijn de volgende ochtend vertrokken naar Iles des Saintes, een eilanden groep aan de ZW kant van Guadeloupe..
We varen weg van Dominica (prins rupert bay)
Na een paar flinke regenbuien met flink wind klaarde het wat op en voeren we de baai uit.. Daarvoor heel wat internet MB's opgemaakt die over waren.. Skypen, foto's uploaden, kranten downloaden filmpjes bekijken, NOS journalen kijken en ga maar door.
We kregen ze niet op..
Er stond een lekker windje en omdat je er geen kijk op hebt wat er buiten de baai staat, en onze ervaringen er bij opgeteld er maar twee reven in gezet, de yankee rollen we wel in of uit..
Om de kop twijfelden we om het rif er uit te halen maar een half uur later waren we blij dat ie er in zat (dat is vaak zo)
En voeren we de 22 mijl weer in een rap thempo en voeren een een 3 uurtjes later tussen de rotsen van Iles des Saintes door.
Er was een erg rommelig zeetje uit het ZO eerst een lange oceaandeining maar bij het ondieper worden (in 1,5 mijl van 1000 meter naar 45 meter) hadden we het gevoel in een wastobbe te zitten.
Maar eenmaal er door lagen we in Abrahams schoot.. Lekker rustig
We wilden wat dicht bij het dorpje liggen, en geraakten we aan een mooring, dat heeft zo zijn voordelen.. lekker makkelijk, en je hoef geen rekening met andere boten te houden!
Nu zijn we in Frankrijk en is het laatste niet zo'n probleem, omdat zij dat ook nooit doen!
Volgende dag even ingeklaard, wat weer simpel met de computer gaat.
Daarna even een rondje om gelopen naar Le Chameau hoogste punt van het eiland, het was helder weer dus mooi uitzicht op een ruime 300 meter.
Ile des Saintes heeft weer alle voordelen van Frankrijk, en dus alles ruim te verkrijgen, behalve internet kaartjes, en moeten we weer naar een restaurant! Neem van mij aan dat een simkaartje uiteindelijk veel goedkoper is..
Het is verder een behoorlijk toeristisch eiland maar toch wel de moeite waard om even langs te wippen. Je kan hier een paar leuke wandelingen maken en er zijn een paar mooie snorkelplekken.
Nu is het nog rustig maar Januari en Februari en Maart loop je over de boten naar de wal zo te horen.
Er ligt nu wel elke dag een ander Cruiseschip, deze keer de Club Med 2
Het blijft een vreemd schip
Morgen nog een dagje rondlopen en dan weer verder noord langs de westkant van Guadeloupe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten