Cottica, Eens varen op een andere rivier deel 2

Deel twee

Tip: Niet iedereen weet het, maar als je op de plaatjes klik worden ze vergroot!!

Ze lag tegen de bomen aan maar gelukkig nog diepte genoeg, en kon haar redelijk eenvoudig door middel van het anker inhalen de neus door de stroom heen trekken en stroomde het schip van de kant weg. Het anker hield goed, maar ze was door de stroom hier heen gedrukt.

Toen ze los was werd ook Joce al weer gebracht.. de dienst was afgelopen. En gingen we even later weer op weg.

Na een half uurtje varen passeerden we het dorpje Paradijs, donkere hutjes van ongeverfd hout stonden hier verspreid tussen de bomen, verder waren er niet veel mensen te bekennen, zeker de roes aan het uitslapen! het ziet er wel uit als een heel net dorpje.

Pikin Santie

En weer een uurtje verder bereikten we het bosneger dorpje Pikin Santie (betekend: klein zandje) het dorpje lag in een bocht van de rivier waardoor het het enigste dorpje is met een flink zandstrand. (Voor de begrippen alhier natuurlijk)

Hier wilde we het anker gaan uitgooien, en na enig zoeken vonden we een geschikte plaats die niet te diep was.

Een voor anker, een achter anker en een lijn naar een palmboom, dit moest ons bootje op zijn plek houden..

Er voer een groot schip voorbij en die had een flinke zuiging.. daarom ook de lijn naar de kant!

Even later hadden we een korjaal langszij met de plaatsvervangende Kapitein en zijn maatje Jurgen.

Een beetje onderhandelen met de rum een voetbal en wat kleurpotloden en wat speelgoed en kleding van de Antares, was het geregeld.

Alles werd eerlijk verdeeld

En worden we vanavond zelfs getrakteerd op een groot kampvuur.

Op de kant werden alle kinderen bijeen geroepen zodat alle giften konden worden verdeeld, dit lieten we doen omdat hun het beste weten wie het meeste nodig heeft. Daarna kregen we een rondleiding van Jurgen door het dorp.

Je moest de woorden wel een beetje uit hem trekken en zeggen waar je heen wilt, maar we kwamen dan ook weer overal..

Het valt ons op dat alles hier veel schoner is, en weinig afval is te vinden ook langs de oevers!

Na een vraag aan Jurgen was het antwoord: dat ze hier altijd al uit de rivier drinken en als wij dat smerig maken ons drinkwater ook smerig wordt.

Een grote verkoelende boom midden in het dorp

Verder is dit dorpje is alleen maar per boot bereikbaar, toen we ochtends wakker werden waren de vrouwen de vaat, de was en zichzelf weer aan het wassen in de rivier.

Waardoor ik ook maar even een duik nam, heerlijk water zo'n 27 graadjes, maar moest hard zwemmen met ca. 2  knopen stroom om bij de boot te blijven. Het lukte me om 1 keer om de boot te zwemmen maar de tweede keer lukt het niet meer, en stond ik uit te hijgen in de kuip!

vreemde bijboot

En na een bezoek aan elk van de boten door Jurgen kon zijn dag niet meer stuk, en konden wij hem weer klaarmaken voor het vertrek naar voor ons het verst mogelijkst bereikbare dorp aan de rivier Moengo, omdat hier is een brug is die ons verder varen belemmerd.

We voeren weer langs verschillende kleine dorpen met allemaal vriendelijke en zwaaiende mensen, we zijn hier toch een bezienswaardigheid en dat merk je ook!

De meeste mensen hier hebben nog nooit een zeilboot gezien en kennen ze alleen van een plaatje.

Als we ergens voor anker liggen wordt er bijna van iedereen in het dorp een foto gemaakt met de mobiel met de boten op de achtergrond.

Na 3 uurtjes kwamen we in Moengo aan, aldaar hadden we een tegenvaller, de brug was er inderdaad maar verder geen enkele knappe mogelijkheid om vlakbij het dorp te ankeren.

We hadden graag even in het dorpje willen kijken.

Er was een plekje bij een splitsing aldaar, maar dat werd gebruikt als draaipunt voor grote zandschepen, dat was een beetje te riskant vonden we want die varen steeds heen en weer.

Dus besloten we maar terug te varen en als er een leuke plek was zouden we daar blijven.

Het werd uit eindelijk na een 40 mijl weer de koopmanskreek maar nu gewapend met voldoende kennis en ankers.

lekkere douche met het schone water
waar we ook lang onder konden staan!

In de avond even gezellig napraten aan boord van de Madeleine en daarna nog heel even zitten genieten van de stilte, de oerwoud geluiden en heldere sterrenhemel!

En dan weer een lekkere lange nacht, met de huidige kennis van zaken alhier.. geen probleem.

Volgende ochtend weer op tijd op.. En met een bakkie koffie zittend in de kuip je verhaaltje schrijven en van de omgeving genieten.

Overvliegende blauwe ara's, brulapen, kleine aapjes, de spechten en insecten (buitenkant klamboe) en vele andere dieren en geluiden geven je elke keer weer een mooi begin van een nieuwe dag.

De Ara's vliegen elke avond en ochtend over op weg naar een speciale plek waar ze mineralen kunnen vinden als aanvulling op hun eten.

Je kan ze altijd herkennen aan hun geschreeuw en vliegen meestal in paartjes.

Op de laagvliegers kan je de mooie kleuren duidelijk herkennen.

Om half elf voeren we weg richting Aliance.

Even tegenwater maar na een uurtje kregen we meewater! (De Surinaamse benaming voor het getij.) en haalden we af en toe ruim de 8 knopen.

Het was vandaag ook weer 37 mijl varen maar om 4 uur in de middag lieten we de ankers vallen bij de Aliance plantage

Het was weer een mooi tochtje, onderweg was er door Walewijn even gemaild voor een korjaal voor morgen.

We kregen snel antwoord, maar er werden gelijk astronomische bedragen gevraagd!

Ze dachten zeker dat we de korjaal wilden kopen!

Dus stappen morgen zelf wel even in de dinghy! en kijken we in Bakki wel even verder.

De boten liggen weer geparkeerd met de spiegels tegen elkaar, het stroomt hier pittig en dan liggen we aan iedere kant aan een goed anker.

Vanavond zijn we met zijn allen te eten op de Madeleine, avonds terug door de Antares gesleept want de stroom was te sterk om er tegenin te roeien en zij hadden de motor er achter.

Aliance is nu een staatsplantage waar citrusvruchten worden geteeld, vroeger zijn hier twee plantages samengevoegd, en later nog een 7 er bij!

In de omgeving kom je ook sprekende namen van andere plantages tegen zoals: Aan moed en kommer, Anna's zorg, Mislukt bedrog, Kulenkams spruit, Bent's hoop, Bijgeluk en ga zo maar door.

Plantagekaart van noord naar zuid (zuid = boven) 

Het interessante verhaal van het plaatsje Bakki is te lezen op hun website.

Om 10 uur stapte we de bootjes in, hopend dat het droog zal worden, de hele ochtend en vannacht viel het met bakken uit de lucht.

De Madeleine crew ging niet mee en voeren naar Domburg terug ze moesten hun verblijf verlengen want dat was nu verlopen. (ik zei toch dat het uit zou lopen!)

We hadden het allerlaatste stroompje mee door het kanaal naar Bakki.

Ingepakt in de zeilkleding, en gewapend met een paraplu gingen we op weg.

En 2 km verder waren we er al, zo aankomen varen met de dinghy geeft het plaatsje een betoverend plaatje.

Maar met de hard stromende regen hopen we dat er evengoed een fotootje is gelukt.

We hadden zin in koffie maar het restaurant was dicht! Lopend langs een klein winkeltje vroegen of er nog ergens wat anders was, maar ze zei ik bel wel even de mevrouw van het restaurant.

Ze zat nog in bad maar met een half uurtje zou ze komen.

En even later zaten we lekker aan de koffie, ze was voor ons even open gegaan, waar vind je dat nog?

Na een kleine wandeling zijn we maar naar de boten terug gevaren, van te voren bij haar even een lunchafspraak gemaakt voor morgen, dan gaan we even verder.

Aliance

Onderweg nog even bij de Aliance plantage gestopt om een grote pompelmoes te scoren.. Maar helaas..

Weer aan boord alle natte zooi maar weer uit, lekker gedoucht en zelfs de kachel aangestoken om alles binnen een beetje te drogen.

Vanavond lekkere pannenkoeken, en daarna een mooie film

Morgen weer verder, hopen dat het dan droog is!!  

LEKKE BOOT.

En.. we hadden geluk de lucht stond op droog, alleen in Bakki hadden we nog één flinke bui
Om half tien kwam er een korjaal aan met andere toeristen die naar de Warappakreek gingen.

het gat werd gebreeuwd met een
handdoek en een machette

Niet geschoten is mis dachten we en vroegen aan de gids of we met hun mee mochten, tegen een kleine betaling. Hij moest even met de baas bellen maar kreeg geen contact, dus wat hem betreft was het goedgekeurd.. 

En stapten we de korjaal in. De tocht ging door het smalle overgroeide kanaal

Dit kanaal was in 2007/2008 uitgegraven door een stichting en is zo'n 10 km lang.

walewijn aan het hozen

Varend langs resten van plantages gingen we richting Oceaan.

Maar 2 km voor het einde kwam er veel water in de korjaal, er zat een flink lek in omdat hij even eerder een stam had geraakt.

Door er een paar doeken in te proppen, kon het wat worden gestopt! wel werd er besloten om terug te keren.. helaas... 2 km van de Oceaan af.

Maar onderweg stopten we nog even bij Plantage " Bens Hoop". Daar lagen nog de restanten van een stoomsuikerfabriek.

Ketel, pers, waterput en een stukje oude fundatie die door de schepen als ballast hier heen werden gebracht.

Als je ook nagaat hoe al die zware spullen hier gebracht werden... Zo ook een plantage beginnen, er werd een plek gezocht en men begon (de slaven natuurlijk) te hakken en te kappen en op te ruimen.

de rietpers

Hout werd gebruikt voor huizen etc.. de slaven werden dan ook meestal niet ouder dan 30 jaar. De suikerplantages waren ook bekend als de zwarte plantages, er werd onder de zwaarste omstandigheden gewerkt, ook omdat het eindproduct binnen 24 u. klaar moest zijn i.v.b.m. verzuring van het product.

Bij deze restanten van stoommachines stond ook een oude rietpers die het suikerwater er uitperste.

En natuurlijk, en vooral als de mensen moe werden kwam er vast wel iemand met de arm er in vast te zitten.. en uitzetten was geen optie, dat kon gewoon niet.

Om te voorkomen dat iemand er in werd getrokken hing er als veiligheid een machette bij waarmee de arm dan werd afgehakt.. Klinkt erg en is ook erg, maar beter dan helemaal er door.

Om een uur of 1 zaten we weer bij Bakki aan een lekkere bami lunch.

Daarna nog een klein museum bezocht, met verschillende gevonden artikelen.

Maar ook het verdrag van Willem II waarin de slaven handel werd afgeschaft in 1863.

Maar in de voorwaarden was verwerkt dat de slaven nog 10 jaar gratis zouden doorwerken, en de (gedupeerde) boeren kregen daarbij een schade vergoeding!

een vergoeding aan de boeren

1e gedeelte verdrag

Nederland had in totaal zo'n 500000 slaven uit Afrika hier naar toe gebracht

3 uur middags stapten we weer in de dinghy's die ondertussen hoog en droog lagen..

Ook mede dankzij de erg goede gids was het een mooie droge dag geworden.

Hoog en Droog

Morgen weer verder, we wachten voor het goede tij tot na de middag en trekken de boten tegen de bomen om ruimte voor de postboot te maken die rond 11 uur wordt verwacht.

Hun vaarkunsten schijnen niet zo goed te zijn!!
Toen de postboot was gepasseerd konden we ankerop en varen richting Domburg.
Daar knoopten we weer eind van de middag aan de mooring vast na 41 mijl..
lekker zitten, geen muggen hier heerlijk...

De postboot.. de korjaal moest er even voor

We hebben van deze trip erg genoten en is zeker aan te raden, trek er minimaal een weekje vooruit!
Komende week gaan we ons verder voorbereiden voor vertrek naar.... Tobago

Enkele tips voor vertrekkers die hier ook heen willen!

Goed hekanker en anker zo kort mogelijk bij de kant. (diep genoeg)

Sommige plekken met lange lijn aan de kant vast maken. Wij hebben ook op alleen het boeganker gelegen maar op de rivier zelf is een tweede anker achter wel beter.(breedte)

In de kreken zou met alleen je boeganker kunnen, maar verschilt per kreek.

Bij Alliance lagen we spiegel aan spiegel met een stuk lijn er tussen, maar alleen op het boeganker is ook mogelijk hier. Als we spiegel aan spiegel gingen liggen ging er eentje voor anker, als die goed lag ging de ander langsvaren lijn overgooien en weg laten drijven met de stroom.

Zo'n 60 mtr uitvieren en ook dat anker overboord dan de lijn inlieren. Wij deden dit eerst met de zeil-lieren maar later met de kaapstander van de ankerlier en dat ging prima.

Met springtij heel veel stroming. (+/-3kn) 

Neem een klamboe voor over de kuip mee!! En ook voor alle dekluiken!

Deet helpt wel maar alleen voor de kleine muskieten.. meeste last hadden we van de grotere en die trekken zich niets aan van de deet! een hier verkrijgbaar middel heet : Off.. dit werkt zelfs beter als deet (goedkoper)

En natuurlijk een lange lijn.....

Gids.. Hebben we geprobeerd te krijgen maar niet gelukt. Voor de rivier niet nodig maar misschien voor de wetenswaardigheden..

We hebben hem niet gemist! en je kan best zonder
de bauxiet boten staan op kanaal 12 en 74! aanroepen Nederlands maar ook Engels
Neem spullen mee voor de kinderen voor de dorpen..
potloden, pennen, tekenboeken, overige kleding bellenblaas etc...
voor de kapiteins  een borgoe rum of ander merk en grote Jogo's parbo bier..
ALTIJD!! je eerst melden bij het dorpshoofd om te vragen om te ankeren.. ook vragen betreft fotograferen! in sommige dorpen willen ze dat niet..