We zijn er....

We zijn er..

Om 19.00 u. Liepen na 471 mijl en 3,5 etmaal precies, de haven van Porto Santo binnen.

Het was wat de wind betreft niet een van onze mooiste oversteken een beetje te weinig, 1^e etmaal was goed, en deden we een 150 mijl..  maar daarna was het wel een beetje zeuren wat de wind betreft.
We hebben bijna 52 uur met de motor er bij gevaren.. Ook liep er onderweg een  rare deining.. 1^e dag een deining van een 2.5-3 meter uit het Noorden, gekruist op (gelukkig) alleen de tweede dag, een deining van een 1,7 meter uit het ZW. door een daar liggende depressie.  (lijkt wel een recept)

Deze deining is heel lang, wat het niet erg oncomfortabel maakt.

Maar het laatste etmaal was mooi rustig wat de golven betrof en ook de wind natuurlijk.

Verder was het weer echt prachtig, veel zon en warm ook, in de nacht koelde het maar weinig af.. zodat we lekker met de nachten de korte broek konden aanhouden. Geen zeeziekten, maar voor we weggingen hebben we alle twee eerst een “zeemanspil” genomen voor het eerste etmaal.

je moet wat doen voor de kost.

Overdag konden we wat klusjes doen, zoals het dek schoonmaken wat een 2 jaar geleden is ondertussen. En gaan we het eerdaags weer in de Boracol zetten, zodat we er weer een tijd vanaf zijn.
Maar ook reparaties.. door het geklapper waren er leuvers gebroken. O.a. bij de schoothoek van het grootzeil, alles gemaakt maar in de haven moet het beter..

Ze zitten normaal met bandjes vastgestikt.

We hadden onderweg een niet alledaags fenomeen, er was een super bereik met de marifoon, en praatten met overige Nederlanders die ook op het water waren.. Die voeren bij Marokko.. op zich niets bijzonders, maar wel als je een 300 mijl uit elkaar ligt! Ook de AIS signalen pikten we van meer dan 300 mijl op, wat een leuk beeld op het scherm geeft. (nu nog steeds)

Vlak voor de haven kregen we weer een groep dolfijnen om de boot , heerlijk deze mooie dieren, ze hebben ons bijna de hele reis vergezeld.

Wees welkom 

Deze nieuwe groep gaven ons het gevoel van: welkom bij de Madeira groep.. en maakten de mooiste capriolen om de boot heen om ons te vermaken in het super heldere blauwe water.

Hier liggend in de haven kijk je zo om je heen, en kijk je tegen allemaal hoge heuvels/bergen aan, wat kaal maar ook uitdagend..

En besef je toch dat je ver weg bent op een eiland ergens in die grote oceaan..

Dat je over water bent gevaren meer als 5000 meter diep.. wat je ook moeilijk is in te beelden.

En toch is het ook weer gewoon weer een ander plekje waar je best voor gedaan hebt om er te komen

Op de Filmpagina staat ondertussen weer een filmpje, en natuurlijk ook op You-Tube