Vanaf Plockton verder zuid en met schroef achter een mooring

Zijn jullie daar nog niet geweest? je moet er echt nog eens naar toe..
Maarten en Irene van de Anna hebben ons overtuigd, we gaan naar Plockton. 

Dikke wind na de regen

En eerlijk gezegd de aankomst is alleraardigst. met een mooi groot kasteel kijkend over het loch
Mooie bergen, groen (komt denk door de regen) wel druk.. dat hield ons steeds weg van hier. maar we hebben het anker weggegooid en laten hem wel tot zondag liggen want er komt weer een rammeling met wind (en regen natuurlijk) over ons heen.
Anker houd goed, dus slapen lukt ook wel. Anker alarm heeft geen zin, je bent toch te laat en je blijft vanzelf ergens anders achter haken.. ankers of moorings.

Het regende de gehele dag door en avonds werd het helemaal stil met een lichte regen. in de ochtend regende het nog steeds maar veel harder maar het werd droog en de zon kwam...

een lege baai met de eb

En.. de wind ook tot 45 knopen hadden we op de meter staan, ankerketting wat bij gevierd naar 40 meter  (Max 7mtr water ) wat een wind, blauwe lucht en niet de kant op kunnen grrrr.
Maar rond de middag nam hij snel af en waren we vertrokken. Op de kant werden we aangenaam verrast door het leuke dorpje met witte knusse huisjes, enkele pups en restaurants..

wat nattig onderweg

Daar een mooie wandeling gemaakt, wel wat lang maar ja dat gebeurd dan zo ineens..
uiteindelijk een 18 km gelopen. Weer terug aan boord waren de beentjes wat stijf van het klauteren, maar de moeite waard.

een prachtig uitzicht daarboven

Kijken wat het weer morgen doet, er zal nog wel wat wind staan.

wasdag in Mallaig

Vertrokken na wat water te hebben geladen uit Plockton.
Het zou droog zijn met zonnige perioden. We hadden dus dikke bewolking en regen..
Onderweg flinke tunnel effecten gehad met wind maar uiteindelijk kwamen we na 22 mijl in Mallaig aan.

We zouden eerst een mooring oppikken, eenmaal vast was de zeegang te groot, de N wind liep precies het gat in..
We keken elkaar aan en zonder te zeggen gooiden we los en wilden naar een box varen..
K… het oppik boeitje van de mooring was onder het schip doorgegaan en bleef haken achter de schroef.. daar lagen we dus vast aan de mooring met de kont in de wind..
We waren niet blij, maar een lijn er bij en de spanning van de dunne lijntje af kregen. Via de bijboot kon ik met de pikhaak het lijntje pakken. Boeitje losgeknoopt en er achter vandaan gehaald, even later lagen we in een box. mijn armen een stukje langer geworden.

De kant op langs de havenmeester en met 3 zakken wasgoed op de wasmachines af.. er waren er 2 dus gelijk alles er in. even in de droger, maar daar hebben we nooit goede ervaringen mee dus later moest alles nog aan de lijn

Volgende morgen  zijn we weer vertrokken na wat boodschapjes. En lieten we het anker op een mooie   plek zakken bij

Mooie zeiltocht er naar toe

LochScavaig
  De pilot zegt “ One of the most dramatic and awe-   inspiring anchorages in Europe” nou dat zegt toch   wat he..

  Maar moet toegeven wel een plaatje. Geen   telefoonverbinding, geen TV,  1 radiozender.. en een   weerbericht halen met de middengolf ging ook niet,   rondom ingesloten tussen de steile bergen.
 Even wat zeuren met het ankeren er lag nog een   Amerikaan en het plekje is niet al te groot, en er zijn   hier nog al valwinden en dwarrel je alle kanten op     dus ruimte houden is een must, maar het hield goed..

Adembenemende ochtend de volgende dag.. windstil, rust (op de waterval naast de boot na!) en een “impressive” omgeving.. even later naar de kant geroeid voor een wandeling rond

Loch Coruisk

loch Coruisk.

Heerlijk ontwaken

          Wat zeker de moeite waard is, we waren vroeg   voordat de veerbootjes kwamen met dagjesmensen.   Een flinke wandeling, nat en sompig en helemaal   alleen.
  De wandeling stond voor 6 km maar hebben er ruim   8 gelopen, moeilijkheden met oversteken van rivieren maakte het wat langer (niet erg hoor) en was niet een van de makkelijkste.. Als het droog is zal het aanzienlijk beter gaan

veel regen, veel water..

 

De regen heeft voor sterke stromingen en watervallen en dus mooie plaatjes gezorgd.. De laatste rivier zorgde voor natte voeten en bergschoenen, Joce moet tot haar knieën door het water op blote voeten geen optie met de stenen.

Ik had mijn gamaschen aan en met snel er doorheen te lopen bleef het bij 1 schoen.
De rest van de dag lekker gehangen op de boot..

ook geen zon geeft mooie plaatjes

Volgende morgen op weg, en na 20 mijltje op het eiland Cannes het anker weggegooid.. weer geen telefoon verbinding en zijn de wal opgegaan om een wifisignaal te pakken bij een lokaal winkeltje.. lijkt de Cariben wel.. Hier moest je ook zelf afrekenen, en niet elektronisch zo als bij de supermarkt..

ingang Cannes

  Er lag een boek waarin je moest opschrijven wat je   meenam, vervolgens stond daar een geldkistje waar     je kon betalen..

Wat mooi dat dat nog mogelijk is deze dagen.. zo   ook met het mooring geld..

heerlijk dat er zoiets nog kan.

Weerberichten laten ons beslissen om volgende morgen verder te gaan, komt weer een zootje rot weer aan van het weekend.. Houd het nou nooit eens op?
Eenmaal buiten en de zeilen gezet kregen we al bezoek van een Mink Whale, een kleinere walvis soort maar hij was evengoed een meter of 9 dus een flinke vonden we.. de camera was nog niet boven helaas.. maar het zit in het koppie.

voor de witte stranden van Muck

En verder op weg naar de volgende plek “Sanna Bay”  ruim halverwege stuitte we op Muck.. gaan we er beneden of bovenlangs..? Ga maar onderlangs, hebben we nog wat luwte, en zo kwam het dat we zomaar het anker overboord gooide bij Muck..

overpeinzingen

Middags nog een mooie wandeling gemaakt.. Wat een leuk eiland is dit.. makkelijk toegankelijk om te lopen ook.. voor wie het nodig heeft zelfs wat spulletjes te krijgen. We lagen in Gallanach Bay  aan de N kan van het eiland.

Ontoegankelijk met navionics maar niet met onze andere digitale kaarten. Mooi plekje helemaal verscholen tussen de rotsen en een wit strand. Volgende morgen gingen we verder naar Sanna Bay
Buiten gelijk weer verrast met dolfijnen, weer de grote bottelnose, kolossale beesten hoor zo'n 4 mtr lang

voorop er van genieten

Het valt ons ook op dat als het hier niet bezeild is dat de lokalen snel de motor starten, zeilen naar beneden en ploffen tegen de wind en golven in.
Wij lieten na een paar uurtjes het anker vallen in Sanna Bay

Sanna bay

Wij hadden nog een lekker zonnetje in de kuip (en uit de wind) waar we nog even van genoten voor avonds de andere herrie kwam.

Rond 20.00 u. begon het te regenen het werd windstil en zouden we naar binnen gaan tot Joce een otter bij de boot zag.
Hij (of zij) was druk aan het vissen, en dat lukte goed na een paar minuten waren het er al 2.
Leuk deze beestjes om je boot te hebben, mooi zitten en maar kijken prachtig.

Dat maakt hier het varen zo mooi eergisteren al een flinke Mink Whale naast de boot nu dit allemaal weer..
Volgende morgen een lekker rondje gelopen het had de gehele nacht geregend..  Naar de vuurtoren, lekker wandeling van 11 km.. mooie omgeving weer, en elke keer weer anders

Naar Tobermory, een korte zeiltocht waren we na een 15 mijltjes aan een mooring vastgeknoopt. De kant even op om boodschappen te halen na dat deze weer waren weggestouwd nog even rondkijken, het is een leuk plaatsje met van alles wat en veel souvenirwinkels..

tijdens het lopen besloten maar weg te gaan, we hebben wat we hebben moeten.
En na water te hebben geladen lagen we een uur later in Loch Drumbuie.
Omringt door bergen/heuvels in een kommetje leuk plekje.
Ankeren was nog een dingetje, het was diep en de kant liep erg steil op. Uiteindelijk na 2 keer bleef het anker houden (achter steen?) we hebben er maar een boeitje bij gedaan voor de zekerheid, wil ‘m niet kwijt.. 

We slaan even een dagje over... wat een pokkenweer, regen en wind.. zijn niet uit de kajuit geweest.. dus deze dag vergeten we maar even

Onderweg naar Lunga..
We waren hier ook in 2019 rond de zelfde tijd en wilden nog eens, duizenden puffins, alken etc.. een halve meter van je af en niet bang voor mensen.. ze pikten zelfs op de lens.
Hij wiebelt wat de boot maar mag de pret niet drukken, einde middag al even de kant op geweest en morgenvroeg voor er meer toeristen komen nog maar eens. Dan komen ze allemaal met een bek vol visjes terug..
Het is vanmiddag stralend weer en daar genieten we extra van.. heerlijk 
Na het ochtend bezoek zijn we vertrokken, we hebben het reuze getroffen hier..
Nu verder naar Coll...