Via Orkneys naar westkust Schotland

De oversteek van de Shetlands naar de Orkney's was een K.. reisje, ik was beroerd geworden (Joce natuurlijk niet) Rond Fair Isle waren de golven als een kermis attractie.. Deining uit de noord, een kleine ZW deining er doorheen en veel stroom tegen wind..  Hatsjiekidee slechte omstandigheden voor Ronnie. een zeemanspil hield me op de been..
Na een 74 mijl arriveerden we (gelukkig) op onze ankerplek.
De kettletoft bay bij het eiland Sanday.. Hij lag stil in een heerlijke rustige omgeving, mooi plekje.

Volgende morgen gingen we op weg naar een ander plekje.
We gingen het padje wat inkorten, omdat we overmorgen naar de westkust van Schotland wilden oversteken..
Heerlijk rustig aan het varen, klein zonnetje.
Onderweg kwamen we nog in een (geplande) race terecht en met 8 knopen wind haalden we de 11,7 knopen over de grond 😁

Hier liggen ook op sterke getijdepunten watergeneratoren.. minder lelijk als die windmolens. En.. deze doen het altijd de stroom blijft!

En na een 12 mijltjes lagen we weer op een super plekje. De bay of Tafst bij het eiland Westray

Hier op de Orkneys zijn mooie plekjes te vinden, wel goed de stroom en wind in de garen houden, je wilt hier niet in stroom en wind terecht komen.

 Weerberichten kijken, plannen, stroom mee er uit. Bij Cape Wrath stroom mee of slak.. zeker niet tegen.
Het was de laatste dag met wind 10/12kn ruime wind. De conclusie was dat we om 05.00 weg zouden varen..
Volgende morgen mooi weer, er stond een windje dus.. anker op en gaan met de banaan..

het was nog maar een graadje of 5/6 koud maar zag er goed uit..
Dikke pakken aan Je moet niet werken in die overalls maar als je stil zit houden ze je lekker warm.
Na een uurtje kon de gennaker er al bij, zou mooi zijn als ie ook staan kon blijven..

Frisse boel in de ochtend 

met een 12 -15 knopen en af en toe een beetje reachen, liepen we lekker gang..
We hebben dit een 70 mijl kunnen volhouden wat een super weertje zo..

Op een gegeven moment kwam de wind teveel van achteren en molest ie naar beneden, fok uitbomen en het zij zo, wel even wennen aan de snelheid die een stuk minder was..

Uiteindelijk kwamen we bij Cape Wrath aan..
volgens onze stroomkaart op tijd maar achteraf ietsje te laat. en hadden we op en om de kaap stroom tegen, en net zoals bij elke kaap een 25 knopen wind.. Hotsen en klotsend gingen we de hoek om.. en verder naar Loch Laxford.

Na een 100 mijl kwamen we aan bij onze ankerplek.. een hele mooie maar lange tocht.. 

We lieten om 22.00 u het anker zakken (Engelse tijd) het eten was klaar wel wat laat eten maar het is lekker om na het eten een beetje op de bank te hangen..
voor we naar bed gingen nog even naar buiten om te kijken het was helemaal stil geworden.
En bij wakker worden hadden we een cadeautje  strak blauw en windstil.. prachtig

Zo wil je wel wakker worden

Een uitzakdag, geen wekker of andere verplichtingen.. wat opruimen, zwemmen, hangen in de zon..
en genieten...

Na nog zo'n lekkere nacht weer een prachtige ochtend, na een frisse duik in het water met de rubberboot naar de kant.
Een redelijk landingsplekje gevonden waar we kunnen aanmeren, het verschil is hier 3 meter met eb en vloed. deze plaats had ik gisteren al bekeken en dat zou moeten lukken.

Er is geen kant en klaar pad en zijn we op de bonnefooi gaan lopen, door de heuvels en er overheen.
En hebben we de een van de mooiste wandelingen kunnen maken van dit jaar. Het weer heeft daar natuurlijk ook zijn deel aan, zon en geen wind..
Het was een loop van 7 km geworden, met mooie plekken om lekker te zitten.
En fantastische uitzichten.

De verleiding achter het anker..

ff samen op de plaat

We waren om 14.00 u terug en besloten naar de volgende ankerplek te gaan, een klein plekje waar één boot kan liggen.

En na een 7 mijltjes lieten we het anker vallen op een speciale plaats. tussen de rotsen bij een hagelwit strand. aan het eiland Handa.

Nog even de kant opgegaan en kregen we uitleg wat we mochten en vooral wat niet. Handa is een reservaat en zijn er veel broedende vogels, zeehonden etc.. morgen een (gebaande) ronde lopen. Op tijd voor de toeristen weer komen 

Na een frisse duik in de vroege ochtend lekker op pad, we moeten hier vanmiddag weer weg.
de wind gaat naar het zuiden, niet veel maar dat wil je hier niet hebben.

We hadden een heerlijk plekje

Het was een gebaand en netjes onderhouden pad en voerde je langs de mooie plekjes van het eiland.
Om 08.00 liepen we al op de kant, stralend weer en geen mens te bekennen.

veel konijnen huppelden voor je weg, het stikte hier er van.
na een paar uur hadden we de ruim 7 km er op zitten.. 

Zeker de moeite waard als je noord in bent gekomen met de boot.. aan boord lekker een bakkie gedaan en gegeten en in de zon hangen luisterend naar niks!....
een heerlijke rust hier overal.

Heerlijk dobberen achter het anker

halverwege de middag zijn we vertrokken naar de volgende plek.. een reis van wel 4 mijl 😁
lekker dobberen op het voorzeil en stroompje mee..

In je zwembroek aan dek.. hopen dat dit weer het nog even volhoud..  wij wel in ieder geval

Aangekomen bij Badcall bay. een goed beschutte ankerplek, ook lagen hier meerdere schepen van de Fishfarms industrie.. maar een goed plekje voor de nacht en gaan we morgen weer verder.

Point of stoer lighthouse

 Het zou een 10 mijl recht in de wind zijn en om Point   of  Stoer konden we weer ruime wind.. er stond niet   veel. Na een half uur varen draaide de wind en konden   we recht koers zetten, we hadden geluk..
 Omdat hier nog steeds kernen van een hogedruk liggen   draait de wind nogal veel en is ie niet makkelijk te   voorspellen.
  En om 3 u middags gooide we het anker uit in Loch   Roe. Een adembenemend plekje, wel goed opletten als   je binnen bent, op de gedetailleerde "Antares charts"   konden we achter in het Loch komen.. Joce beneden bij de computer aanwijzingen geven, de plotter boven met de navionics charts had je niets aan.

Op de navionics, oesenc kaarten of andere staat dit er niet op.. de Antares charts zijn erg goedkoop en gedetailleerd.. en kunnen zo op Open-CPN. We moesten hier maar een paar dagen wachten, het is pinkster en de winkels zijn dicht.. Dinsdag willen we verder naar Lochinver om eten te halen.. het wordt schraal aan boord en is maar een 4 mijltjes varen.

Wachten is hier geen straf, we lagen rondom beschermt door een prachtige omgeving.
10-tallen zeehonden om ons heen zorgen ervoor dat je je geen moment verveelt..
Spelen en borrelen, plonzen en luieren op de droog gevallen rotsen..

En af en toe een hert op de kant. 

we worden in de gaten gehouden..

We zijn hier 3 nachten uiteindelijk gebleven. nog een paar wandelingen gemaakt naar een strand hier vlak bij en via de bergen naar Lochinver even een voorverkenning.. wat een mooie plek.. En helemaal alleen.. het lastige invaren zal denk ook een belemmering zijn

Reuze naar ons zin..