maandag 25 september 2017

"Allo Allo" Frankrijk

Op naar Duinkerken
Het eerste plan was Gravelinde even verder, maar dat haalde we niet vanwege het tij. Daar hebben maar twee uurtjes de tijd om binnen te komen.. en het was er ook niet bepaald goed weer voor.
Met dag worden voeren we Oostende uit en gelijk waren we goed wakker toen de neus van de boot tussen de pieren uit was.. een pittige wind kwam ons tegemoet.
We hadden de stroom lekker mee alleen was het erg (eigenlijk te) hoog aan de wind.
Na een tijdje diende de volgende bui zich al weer aan.
Dat werd wel een beste zo te zien!
Het leek wel een sneeuwbui.. zo zwart..

Gelijk maar een rif gezet en de kotterfok er bij, de fok meer ingedraaid, zo kom maar op! wij zijn er klaar voor.
Joce is er klaar voor..
Wind viel mee, het hield bij een ruim 30 kn op maar regen,.. wat viel daar een water uit zeg leek wel een tropische bui (alleen de temperatuur scheelt)
En zo ging het verder de tocht door, om ruim 12 uur liepen we Duinkerke binnen.
We waren hier nog niet geweest toch maar eens avonturen, we hebben hier keurig gelegen en een interessant plaatsje met de nodige herinnering van de oorlog.
Waaronder de welbekende operatie "Dynamo" waarbij zo'n 338000 mannen zijn geëvacueerd! die waren ingesloten door het Duitse leger, erg indrukwekkend
We wilden nog een dag blijven maar dan zouden we daarna hier moeilijker wegkomen.. het wordt weer vroeg en in de ochtend niet zo lekker weer, maar met dit mooie vakantieweer geven we daar niet meer om..
Op naar Boulogne
haveningang Duinkerke
Nou daar kwamen de eerste uren weer achter. we hadden gelukkig een mooi tij mee. Door dat we tussen de banken moesten blijven kregen we een koers die voor het mooie ook weer net te hoog voor ons was, en moest af en toe de motor er even bij. Zo boven de industrie van Duinkerke stond er een rare zee en met toch nog een 25 kn weer een pittig begin.
Na passeren van Calais gingen we lager af, de wind werd wat minder zonnetje kwam er bij en de kleding ging uit! Heerlijk zeilweer werd het, zij het tegen 4 kn stroom in (cape Chez Nez) maar dat was te overzien omdat het tijdelijk was.

Om half 5 lagen we in Boulogne waar we de volgende ochtend concludeerde dat dit het éérste etmaal was geweest zónder regen!!

Volgende dag wat door de stad lopen lekker gegeten en wat gepland voor de volgende plek. Vrijdag is het weer weer gunstig en gaan we een 30 mijl zuidelijker
Maar morgen eerst even lekker fietsen, de "Battery Todt" gaan we eens ff bekijken..
Mooi door de landerijen
We begonnen na Boulogne al met een fikse klim op de fiets. met verzuurde benen stonden we boven, want aan elkaar toegeven.. neeeh dat doen we niet.
Maar we moesten nog een stukje en we hadden gelukkig voor de wind.
Leuk om te fietsen zo door Frankrijk, nu snap ik ook waarom de mensen de tour de France doen! (schijnt dat ie hier ook langs komt?)
Na een tijdje op de pedalen kwamen we aan bij het museum. gelijk een indrukwekkend pandje om te zien
Er stond buiten al een kanon van zo'n 25 meter lang waar 35 cm granaten in gingen.  zie hier de track
En veel ander wapentuig ter verdediging van de bunker.
De bunker zelf was uit 3 verdiepingen, met slaapplekken ziekenboeg, eetkamer, radiocommunicatie, grote munitie depot en veel ander de muurtjes waren 3,5 meter dik en wat aangevuld met gepantserd staal.
Al met al een stevig pandje wat nog wel een paar jaartjes zal blijven staan..
Hier vandaan nog verder gefietst naar "Cap chris-nez" en weer verder op huis aan. Al met al kwamen we einde middag na 43 km en een paar zure benen weer aan bij de boot.

In de haven lagen 3 bekenden van ons! lig je in Frankrijk en kom je ze tegen, toevallig allemaal.

Avonds gezellig gezeten, en de volgende ochtend ging de wekker al om half 6!
plan was naar "Baie de Somme" waar we eindigde in het pittoreske Saint-Valery-sur-Somme
maar voor we er waren hadden we al een paar hardkloppingen te pakken.
Met laag water is het hier op sommige plekken 4,5 meter boven zeeniveau!
Het gedownloade kaartje van de haven klopte helemaal niets van, en stationair liepen we een 6,5 kn naar binnen.
Alle nrs van de boeien waren totaal anders en met de nodige extra bochten. Maar goed dat het springtij was anders hadden we droog gelegen voor een tij lang.
Maar buiten de hartkloppingen  een leuke tocht naar binnen, ook vele zeehonden kwamen we tegen.
Hier schijnt de grootste populatie  te leven.
Uiteindelijk werden we in de haven door de havenmeester(es) opgevangen en geholpen met vastmaken, gelukkig maar een knoop maken valt niet mee!
aankomst verkenner
op het einde vaar je langs het dorpje

Met een 3 uur na laag water kan je niet voorstellen
dat we daar gevaren hebben.
Hier staat altijd water verderop is al het water verdwenen

Saint Valery is een knus dorp met een heel oud gedeelte wat een beetje aan Honfleur doet denken..
mooi wandelen en fietsen kunnen we hier..
Verder lees je het in ons volgende blog..




Geen opmerkingen:

Een reactie posten