vrijdag 12 februari 2016

Naar Amerikaans piratennest

Aangekomen in Sopers Bay, gelijk naar de ferry terminal om te horen over hoe en wat met de ferry's.
Maar we hoefden niet te bespreken, wat het even makkelijker maakte.
Daarna naar een restaurant voor de internet vebinding, om daar de ESTA aan te vragen
We hebben een groep gedaan zodat je even iets minder hoeft in te vullen.. Maar uiteindelijk na koffie, een cola en een hamburger met friet waren alle vragen beantwoord en de 28 US betaald..
Wel even lachen welke vragen je moest antwoorden..
        
        
                                     Samen de ESTA perikelen regelen 4 zien meer dan 1
Of je van plan bent om deel te nemen aan terroristische aanslagen?
Nou ja, alles eerlijk ingevuld en afwachten... Daarna moeten we met de ferry naar St Johns om die ESTA te laten stempelen en daarna met onze boot om een cruising permit.. Pffff wat een gedoe.
       
Volgende morgen met de bus naar Road Harbour, volgens de taximan rijden er geen bussen, ja ja!
Maar aangekomen aldaar waren we na een mooie busrit in Road town aangekomen.
        
Maar Road Town viel erg tegen er is geen echt centrum en komt over als een net gebouwd dorp met hier en daar een winkeltje..
Middags weer terug en na controle bleek dat onze ESTA aanvraag is goedgekeurd.. Jippie....
Volgende dag dus met de ferry naar Cruz Bay en onze visa activeren! Een leuk tochtje van 7 mijl waar we na een klein half uurtje zouden aankomen.
        
                                    De gang zat er lekker in, met een 23 knopen! 
We hebben voorheen met onze cat zeilend de 25 knopen eens gehaald, nu zagen we pas hoe hard dat eigenlijk is!

Door beveiligingspoortjes security control. Bij de USVI door de douane etc.. Vingerafdrukken van alles vingers! fotootje stempeltje en klaar. En werden welkom geheten in Amerika!
Wat rond gelopen hier en daar een souvenirswinkeltje in en een lekkere lunch.
Er was ook wat te vieren en waren er verschillende optredens op een pleintje..
      
       
      
    Het lijkt wel of onze trommelaar andere plannen had voor vandaag!

En weer naar de boothalte.. En weer terug naar Cruz Bay Tortola waar onze boot lag.
Al met al was het goedkoper maar je moet er wat voor doen...
ESTA aanvraag  14.00 $, ferry 55.00 $, haventax BVI 20.00 $ en USVI 8.00 $ bij elkaar 97.00 $ een Visa kost 160.00 $ maar 10 jaar geldig! Deze ESTA 90 dagen.. Voor ons genoeg.. Volgende keer zou ik toch een visa overwegen..
Bij de boot aangekomen waren we lekker gaar van al het gedoe, in en uitklaren stempel hier en daar en een lawaaiige ferry.
Aan boord lekker uitzakken en werden we verrast door een dolfijnen moeder met jong, was weer een tijd geleden zo bij de boot.. mooi hoor.
En hadden we ondertussen een lekkere sundowner in de kuip tot onze beschikking
       
Vandaag een extra klusje, we houden steeds fotoboeken bij via de Hema, nu komt er nieuwe software en kan niets meer met de oude worden verstuurd!
We hebben weer 2 albums klaar en moeten met de laptop naar de wal toe.. anders moet dat allemaal opnieuw! Maar.. De internet verbinding is hier van dien aard dat het bijna niet te doen is, en de batterij van de laptop ging ook nog leeg (zo langzaam is het en geen stroom bij de hand)  Morgenochtend vroeg nog één poging om in iedergeval er maar 1opgestuurd te krijgen.. De andere heb ik al opgegeven en zal opnieuw moeten worden gedaan...
Wel balen hoor, weer veel werk! 
Volgende ochtend om 07.30 zat ik al weer een nieuwe poging te doen in het lege restaurant, en zowaar we hebben er 1 kunnen versturen..
Daarna uitklaren en ankerop.. maar eers nog even wachten op een buitje!
       
Na een onstuimg tochtje van 16 mijl (korte steile golven) lieten we het anker zakken bij de hoofdstad van St Thomas  (USVI) Charlotte Amalie.
         

Er lagen 3 cruiseboten naast ons afgemeerd voor de rest ruimte en ruimte zat hier..
Het inklaren ging heel relaxed, we hadden de gedachten in ons hoofd hoe schandalig je op de Amerikaanse vliegvelden wordt behandeld.. Het kon dus alleen maar meevallen!
Maar de dame die ons hielp was tot nu toe de meest vriendelijke die we hebben gehad.
Alles werd rustig uitgelegd, waar je hier en daar wat spullen kon kopen, welke telefoonkaart en ga maar door..
       

Daarna een pilsje op het terras, Charlotte Amelie is een leuke stad, de oude Deense pakhuizen van vroeger stonden er nog en de meeste waren gerestaureerd en omgetoverd naar winkeltjes, restaurants barretjes etc.. Was leuk door de nauwe steegjes te lopen
    
Het vervoer is hier super, je maakt gebruik van de "one Dollar bus" die regelmatig voorbij rijden dus lang wachten is er niet bij.
       
                                                            De One Dollar Bus
Simkaartje geregeld zodat weer online zijn aan boord met AT&T hebben we internet op de USVI, Puerto Rico en Amerika zelf..
Gelijk 5 gig genomen en kunnen we voorlopig vooruit!
       
                                                              De 99 steps...
Volgende dag nog meer site seeing, de 99 steps, waar we in een gedeelte kwamen waar vroeger een piraten nest was, mannen als Black Beard en Jack sparrow, Long John Silver en meerdere huishielden, vanuit een uitkijktoren (de originele) konden zij  en wij dus nu ook de gehele baai overzien..
       
                                                         Vanuit de uitkijktoren.
Daarna werd ons een verhaal verteld van de beruchte Black Beard, die ooit 19 vrouwen heeft gehad!
Op 38 jarige leeftijd werd gedood en zijn hoofd werd gespiest op een ingang van de baai wat nu nog Pirate point heet.
       
                                                        Hij kon het mooi vertellen hoor
Andere gedeelten van de stad verder bekeken, een leuke plek om een paar dagen te vertoeven.
Vreemde aan deze eilanden is dat alle sturen in de auto aan de linkerkant zitten, we hadden verwacht dat hier rechts werd gereden, maar het verkeer rijdt hier links!. 
Dit heeft weer te maken met dat het vroeger een Deens eiland was, en vroeger reden ze in Denemarken ook links!
Eind van de middag zijn we uitgeklaard en gaan we morgen weer verder naar Culebra één van de eilanden van Puerto Rico.
Anne Bonney één van de twee bekende vrouwelijk piraten
Door de tegenstander af te leiden (zie foto) kon ze hem verslaan
Het vlees is zwak zogezegd.

                                                               En een bekende!
                                       
        

















Geen opmerkingen:

Een reactie posten