zondag 14 juni 2015

Verder de Caribische zee in.

De layout kan wat anders uitvallen omdat we nu alleen met de tablet kunnen werken!
Foto's verkleinen gaat helaas met de tablet niet lukken.. Google en I-pad gaat nog niet lekker samen.

Uit eindelijk zijn we op Union Island terecht gekomen, even langs de andere baai was haalbaar maar hebben we niet gedaan, dan zouden we de volgende nacht rond de 20 knopen wind dwars in krijgen.
Daar hadden we geen zin in, meestal is er meer wind dan ie aangeeft.
Dag Tobago
Het zag er naar uit dat we een mooie overtocht gingen krijgen, een beetje halve wind 15-18 knopen.
Voor we weg gingen dachten we nog even east Caribien dollars te wisselen, vast handig.
Gevraagd aan de bank of dat ging, geen probleem!
25 minuten in de rij gestaan, was aan de beurt vraag nog een keer om EC dollars, toen ze uitbetaalde kreeg ik weer TTD... het lokale geld ggrrrmmmpff..
Mevrouw, ik zei, dat ik EC dollars wilde, maar meneer zei ze toen, die hebben we niet....! grrrrmmmff daar zakt je broek dan van af!
Ik had daar geen weerwoord meer voor! nam het geld, komt straks ook weer van pas..
En wenste haar een fijne dag toe.
Om half 5 voeren we de baai uit, een mooie avond tegemoed we voeren heerlijk tot dat..
Weer een mooie zons ondergang
Midden in de nacht kwamen we in een wastobbe terecht of zo? we zijn nog nooit zo door elkaar gegooid.. een 4 uurtjes lang kwamen de golven van alle kanten, geen patroon er in, iets minder wind, we kwamen af en toe vrij van het matras! Zo snel dat kwam ging het ook weer weg waarom geen idee!
Geen gekke dingen zoals ondieptes op de kaart gevonden.. na verder een mooie nacht te hebben gehad, kwamen we de volgende dag om 08.00 op plaats van bestemming aan Union Island.
aankomst union island
Er lagen verscheidene boten, maar dat zouden we wel meer tegen komen.. Een plekje gezocht en daarna eerst een paar uurtjes slapen en daarna te uitklaren.
Wat trouwens redelijk snel ging bij dames die eigenlijk meer intresse hadden voor hun mobieltje dan de klanten..
Maar dat is in dit werelddeel blijkbaar gewoon..
Alle formulieren weer opnieuw..
Vlak voordat we binnen kwamen gooide we nog even de hengel uit en voor dat ik hem neerlag zat er al een vis aan.. Deze keer hadden we een barracuda, mooi visje, alleen geen vechter.
Die gaan we vanavond lekker eten..
Maar eenmaal op de kant zocht Joce naar een menu voor de vis, en kwam ze nogal veel verhalen tegen over barracuda's die giftig zouden kunnen zijn..
In iedergeval het werd later soep met brood en de vis maar weg gedaan. Dacht zelf dat het geen kwaad kon omdat hij maar een 70 cm was dus vrij jong.. Maar geen risico weg er mee, helaas.
Eind van de middag waren we nogal pittig aan ons eind en er waren wat wolkjes, Joce haar idee om even in de hangmat gaan liggen viel in goede aarde.

Na enkele minuten wist ik niet meer wat er om ons heen gebeurde..
Totdat er na een ruim uur werd geschreeuwd wakker wordeeeen...
Ikzelf kwam van heel ver maar keek ineens in de hel blauwe ogen van Agnes van de Tisento.. Die lagen dus ook hier en hadden ons via de a.i.s. op marinetraffic gezien. En hebben ons ook gevonden daarna.
In de avond hebben we gezellig bijgekletst het was sinds Potugal dat we elkaar niet meer hadden gezien.
Ze waren al uitgeklaard en gingen de volgende dag verder zuid in richting Grenada.. We gaan ze later wel weer zien. We hebben een gezellige avond gehad, het was weer leuk ze te zien...
Na dat we weer drijfnat aan boord terug waren avonds ( er was een dikke wind) vielen we in een diepe slaap, en werden de volgende dag om 10 uur pas wakker..
Tja, we zijn ook weer een dagje ouder..
We liggen wel op een heel leuk plekje, en kijken zo de zee over... en het anker houd hier super...


We blijven hier een paar nachten en gaan dan weer verder naar andere plekjes 
Eerst maar weer de gebruikelijke dingen op het land zoeken...
Uiteindelijk waren die snel gevonden, of moet ik zeggen ze hebben ons gevonden!
Iedereen zegt je gedag, maar... heeft u iets nodig? Kan ik iets voor je doen? Wilt u groenten? Wilt u inkopen doen? Wilt u vis? Wilt u brood? En zo kunnen we wel een tijdje doorgaan. Maar ze zijn niet opdringerig.. nee is nee en stoppen ze ook!
Bob Marley is al jaren weg maar zijn muziek nog lang niet!

Clifton is wel een leuk dorpje, alles op de toeristen ingericht natuurlijk maar dat is logisch.
Na drie nachten hier te zijn geweest gingen we weg naar een volgend plekje, 1,5 mijl verder Frigate Island Anchorrage


Hier aangekomen kwamen we in een heerlijk rustig plekje, met 4 andere boten.. 
 Bij Clifton hadden we er gauw genoeg van, drukte en gekte en dan moet het straks nog drukker worden! We lagen de laatste nacht 5 meter vanaf de spiegel van een boot voor ons.. 
die aan een mooring lag waaraan ik zelfs mijn dinghy niet had toevertrouwd.. 
Er wordt voor gewaarschuwd in de pilot hier voorzichtig mee te zijn maar deze man had 3 goede ankers voorop en toch weer aan zo'n onbetrouwbare mooring??

Maar hier liggen we heerlijk rustig achter een grote rots met twee Engelse en een Noor en een Deen
Toen we voor anker lagen sprong de Noor te water en zwom naar ons toe of hij even moet kijken of ons anker goed lag!
Nou geen probleem en weg was ie.. Aardig van ze, of gaan wij er al weer er oud uit zien?
In iedergeval lag hij goed, 35 meter ketting op 4 meter water zo vast als een huis.

Het dorpje Ashton is veel gemoedelijker dan Clifton, minder reuring en veel goedkopere prijzen in de kleine supermarktjes..
Na lang zoeken vonden we een soort cafe/winkel of zoiets..
Waar we nog even konden mail verwerken en zelfs skypen!
Wel leuk een grote zaal met 1 tafel en een ligstoel.. Leek wel een strafwerk lokaal!
                                     Alle ruimte, en gezellig met al die mensen!!!

Later maar weer naar het bootje terug
Hier maakten we wel voor het eerst mee dat er eentje om wat geld vroeg, wel wat vreemd hier, meestal proberen ze wat te verkopen.. maar deze bleef doorzeuren en meelopen en later schelden.. omdat we niets wilden geven.
Wij zijn van het principe dat we niet zomaar geld gaan geven, iets kopen is oké, of iets doen.. maar niet zomaar.
Toen we het zat waren heb ik hem wat in zijn oor gefluisterd waarop hij wegging..

Vandaag 14 juni zijn wij precies een jaar onderweg, een jaar geleden namen we afscheid en voeren we door de sluizen bij Enkhuizen, wat toen een vreemd en emotioneel gevoel was. Maar ook wat gaan we zien en wat gaat er allemaal gebeuren? vele vragen werden daarna vanzelf beantwoord.
Maar nu een 12 maanden nog lang geen spijt, we leren een hoop mensen kennen en krijgen veel mooie indrukken. Door de moderne communicatie is het wel allemaal even wat makkelijker ook, je houd veel meer contact met het thuisfront, al moet je hier en daar nog erg je best er voor doen!

Van alle mooie plekken zijn er altijd weer die er uit springen, en altijd weer moeilijk om te zeggen wat was het mooist. Je hebt plekken met mooi helder water, mooie omgevingen, mooie en lieve bevolking, mooie binnenlanden.. Etc.... En zo heeft ieder zijn eigen voorkeur
Wat onze gaat worden zien we volgend jaar wel.. Totale mijlen tot nu toe 6600! En er komen er vast nog wat bij

In deze baai konden we ook weer lekker snorkelen vlakbij de boot
Het is nog niet zo heel erg mooi hier als Tobago, maar vissen zwemmen er wel 

Morgen proberen wat kleine boodschapjes te doen.
En weer verder want we hebben een paar duiken ingepland met mensen die we hier hebben ontmoet
Uiteindelijk een dagje gewacht er kwam een frontje over met veel regen en wind in de buien..
We klokte op een gegeven moment een 44 knopen en de punt van de boot kon je bijna niet zien van de regen...
Dus douchen geblazen! Althans ik...Joce had geen zin, het lokt ook niet uit om in windkracht 8-9 in je zwembroek aan dek te staan, maar de meesten in de baai deden hetzelfde..
Middags nog even bij het anker gekeken maar zag alleen nog maar een stukje beugel..
Dat word nog even flink trekken straks als ie er uit moet..  (klopte achteraf) 

Dinsdag zijn we naar een volgende baai gevaren..
Wel een tocht van 3,5 mijl en toen lagen we in Chatham bay..
We liggen hier nu met drie boten in de hele baai.. Heerlijk. Vandaag wat wezen verkennen met duiken en snorkelen.
Samen met een stel Duitsers gaan we duiken hier.. er ligt een rif op 15-20 meter midden in de baai, waar niet veel van af weten. Dit had Jurgen van een vriend van hem gehoord
Daar hebben we vandaag even verkend, zodat we morgen een lange duik kunnen maken. Het zag er veel belovend uit van wat we hebben gezien.

De dames gaan snorkelen als wij onze duik gaan maken.

De volgende dag kwam Jurgen ons ophalen met zijn rubberboot, naar de plek gevaren met de catamaran en voor anker gegooid..
We lagen precies op de goede plek en hebben daar een mooie duik gemaakt, dat hier niet veel gedoken wordt kon je goed zien, niet zoveel dood koraal en wel veel grote vis..
In de middag na het eten nog even gesnorkeld op een andere plek het blijft allemaal erg mooi, we liggen bijna de hele dag in het water.
Ook onze dagelijkse zwemronde gaat met sprongen vooruit, en zwem nu elke dag een km borstcrawl, het is net zo verslavend als vroeger hardlopen was, je moet! Joce doet schoolslag en zit ook in de buurt.
Zo proberen we elke dag een Km te zwemmen dan doen we gelijk wat aan onze conditie ook, die ging hard achteruit nu we niet meer zoveel fietsen of lopen. 
En het buikje verplaats zich weer (een beetje) naar de schouders!
Avonds hadden we een lekkere bbq op het strand met verschillende boten, dit wordt georganiseerd door lokalen die hier op het strand wonen.. Vis, vlees, schelpvlees, salade en veel meer.. we hadden heerlijk gegeten. Als je vanaf het water naar de kant kijkt is het de tweede van links, een blauw gebouwtje met wiite palen ter ondersteuning aan de voorkant, aardige mensen en erg beleefd.   
Ook kan je merken dat het in deze baai veel rustiger is, roggen maar ook veel schildpadden zwemmen hier rond, wel wat schuw maar een prachtig gezicht.
We hebben elke dag een grote baracuda onder de boot, krijg hem helaas niet op de foto, maar schat hem op een 1,50 mrt, moeilijk te schatten maar groot is ie wel.. Met zwemmen kijk je dan toch wat om je heen want hij heeft scherpe tandjes, de eerste keer dat ik hem zag schrok ik toch wel even!
Volgende dag zijn we de heuvel op gelopen, met hoop wat bereik met de telefoon te krijgen voor mail en weer op te halen.
Gelijk even verder lopen voor wat uitzicht liepen we langs een huisje, en zei wie weet...
En jawel hoor, volop internet en geen code dus zaten we daar gezellig langs kant van de weg, je moet er wat voor over hebben..
Later zijn we verder gelopen, en kwamen we aan de andere kant van het eiland, het zicht was helaas niet erg helder, maar we konden zo de Tobago Cays zien liggen.
Daarna weer terug naar de boot om later even te gaan snorkelen...
Weer een mooie dag..
Plan is om zaterdag verder te varen naar de Salina bay bij Mayreau daar vandaan naar de cays of we gaan door naar Bequia?
Morgen weer klimmen om dit te posten...
Waar we heengaan? Dat lees je bij de volgende.

Ook hebben we weer een video geuploaded.  http://youtu.be/Gn2NV0Ca5SI















3 opmerkingen:

  1. Weer mooie belevenissen! Wat is het daar mooi hè ! Ron een klein beetje begin je toch echt op een zeezwerver te lijken! Staat je goed! En dat water, daar hebben wij ons ook al verschillende malen over verbaasd tijdens onze tripjes van en naar Trinidad! Kijken uit naar het volgende blog. Blijf genieten! Lieve groet, Maarten en Thea

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die laatste foto moet in een lijstje hoor! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen