Verder naar de noord

 Verder naar de noord dus..
Het is gaatjes zoeken momenteel, of geen wind of verkeerde.. Maar nu kregen we een kans om in één keer naar Peterhead te zeilen. 114 mijl ff een nachtje door en moesten voor de volgende dag 12 u binnen zijn want dan zou de wind ineens naar de noord draaien...
kijken en rekenen en zo vertrokken we om 12 uur uit het mooie Berwick. met een stralende blauwe lucht weer.. en... een lekker windje 😁 We konden nu 2 tijden mee en 1 tegen hebben.. dat scheelt toch.

Al snel haalden we mooie snelheden.
Wat een heerlijkheid om nu de motor niet hoeven te gebruiken. gewoon gaan!

Tegen een uur of 8 avonds waren we halverwege mmmm.. we gaan wel erg snel.. we willen niet met donker aanlopen als het niet hoeft maar dat werd weer geregeld door de natuur, de wind werd ietsje minder..
Hier halverwege een 34 mijl uit de kust kwamen we langs een windmolenpark in opbouw.. met een omvang van 14 mijl bij 9 mijl! 60 meter diep.. echt absurd wat ze allemaal uithalen..

Het was een erg koude nacht en hadden ons dik ingepakt met de Fladen overalls je moet er niet in werken, maar gewoon stilzitten lekker warm..
Om 06.00 u liepen we Peterhead binnen.. supersnelle tocht geweest. We hebben een kleine omweg gemaakt om een betere windhoek te houden en dat werkte.. in plaats van recht voor de wind.
In de haven gelijk maar de kuiptent er opgezet.
voor de komende regen.. daarna de kooi in...

Havenmeester opgezocht en het papierwerk gedaan, een geheel vernieuwde douches en toilet zijn er gekomen en ziet er erg netjes en verzorgd uit, en natuurlijk hangt er weer een douchegordijn... jerrycans achtergelaten en stonden later weer gevuld klaar.. een hele aardige havenmeester is het hij zit hier al jaren.
We blijven maar kijken naar de weerberichten voor de volgende stop...
Over 3 dagen lijk er wel een gaatje..

Volgende dag lang aan boord wat gerommeld.. beetje lezen 
koffie doen en rustig weer beginnen. Einde van de ochtend even boodschappen doen en in de middag naar het gevangenis museum.. Wilden we al een tijdje maar kwam er niet van of vergaten het.
Leuk om te bezoeken, echt de moeite waard. de gevangenis sloot in 2012 om dat de nieuwe aanpassingen duurder werden dan een nieuwe te bouwen.. 

Avonds weer de kaart even bekeken om nog een loopje te doen, de meeste in de buurt hebben we al gehad.. maar volgende ochtend met de bus naar Crimond gegaan en daar vandaan naar de kustplaats St Combs gelopen via kleine paadjes en strand. leuke wandeling van 15 km..  (+2.5km van en naar bus) terug weer wat spullen meegenomen en weer naar boord want we gaan er weer vandoor..

We kunnen in één keer door naar de Orkney's maar komende week zit er nog geen oversteekje in dus gaan we naar Wick. Zijn we nog niet geweest en schijnt leuk te zijn.. we gaan het beleven..

een mooie ochtend met uitvaren

en omhoog dat ding..

 

Om 04.30 de wekker.. het lijkt wel vakantie 😀 mooi weertje op naar Wick 75 mijlen.. dus weer even een zit.. Joce kroop nog even in de kooi, er stond nog wat deining van de vorige dag en voor stroom er tegen in hobbelt de boot nogal . Voorbij Fraserbrugh waren we weg van de kant en viel de deining ook bijna weg en daarmee ook de wind....
maar na een uurtje met de motor   kwam er wind en gelijk de genaker er bij gezet..
die kon bijna 45 mijl blijven staan met mooi zonnig weer.

De laatste 18 mijl moesten we ietsje hoger op. eerst met de genaker maar al snel was het te gek en lag ze steeds op een oor wel bijna 8 kn maar niet lekker meer.. laten zakken en koers gezet ondertussen was er regen en de wind meer van voren tot we hoog aan de wind voeren.. 
weer alle soorten weer vandaag om 19.00 u liepen we de haven van Wick binnen en meerden we af.
tent er op hoes over het zeil alles goed vast en lekker naar beneden bij de al brandende kachel..

en het regende de nacht door

Volgende morgen lekker rustig aan weer na de koffie naar het haven kantoor, was boodschappen gehaald.
omdat we steeds in een haven zijn nu kunnen we lekker vers halen bij de groenteboer en slager 
Ondertussen gekeken naar een loopje in de buurt en voor morgen wat gevonden.
bij het vragen naar een busdienst bij de havenmeester bied hij aan om ons 17km verder te brengen met de auto😀naar de Whaligoe Steps, een oude natuurlijke vissershaven.                                                                Daarvandaan lopen we langs de kust terug naar Wick met de bus houd je daar geen tijd voor over net als Nederland worden er meer diensten tussenuit gehaald..

Whaliboe bay

 Volgende morgen op pad het was mooi weer wolkje   en zonnetje.. Indrukwekkend waren de Whaligoe   steps, opgewarmd van 365 treden naar beneden en   omhoog gingen we verder langs de kust. De verdere   tocht terug naar de boot was zeker niet minder. wel   was het door zijn lengte nogal pittig, en legden we   nagenoeg 18 km af. (hier de gelopen tocht)
 Prachtige vergezichten met veel vogels en   zeedieren..  en het was natuurlijk mooi weer wat al   een hoop goed maakt. onderweg lekker af en toe een   bakkie op een mooi plekje..

koppeltje met jongen

Onderweg hadden we een wat mindere aangelegenheid.. We volgenden een livestream van een begrafenis.. Wij konden er niet bij zijn en ze hadden deze mogelijkheid. Een beetje vreemd, wij zaten op een mooie plek uitkijkend over de zee en in de hand een telefoon met een begrafenis er op..
Je bent er zelf niet bij maar toch heel betrokken.
na een klein uurtje gingen we weer verder een klein tijdje stil, want het pakt je toch weer behoorlijk aan..

Volgende dag maar wat rustig aan gedaan, alhoewel de stijfheid wel meeviel.. 
vandaag stond er opening van een standbeeld in de agenda van het dorp, leek ons wel leuk dit eens mee te maken van dichtbij.

Foto voor de ceremonie genomen.

 Het is een indrukwekkend beeld, aan de   nagedachtenis van alle omgekomen zeevarenden van   heden tot nu van visserman tot boardsurfer. Een   mooie opening uiteraard met Pipe band en koor.
 en de nodige toespraken. waarvan we van sommige   geëmotioneerde sprekers tranen in de ogen kregen   en helemaal toen er door een solist met doedelzak   "the Flowers of the Forest" speelde.. 

 En dus enigszins verrijst zaten we later aan boord. 

  Een mooi iets om mee te maken
 Het beeld is uitgerust met golven en stromingen en   meer verdeeld afgebeeld op het lichaam. In zijn   rechterhand een schelvis, de zee geeft.. zijn linkerhand wijst naar beneden, de zee neemt.. voor alle omgekomen mensen.

Plannen waren na het weerbericht natuurlijk weer aangepast..Morgen gaan we naar de Orkney's en dwars door de Pentland Firth.
Alles uitgerekend en volgende ochtend om 09.00 vertrokken we om op tijd voor de stromingen daar te zijn. Want dat is echt nodig.

Mooi weer met uitvaren, geen of nauwelijks wind.

de motor bij uitgerekend met de aankomst daar hadden we wel een uurtje later kunnen vertrekken. Het was tegen stroom en had ook geen idee hoe snel we zouden gaan.. Maar dat viel dus mee.
Even liggen te drijven bij de hoek met een broodje en koffie, en toen het gas er maar op.
Had best een "tandartsgevoel" in mijn buik maar we gaan toch, had alles goed uitgezocht.
na een 35min varen we dwars van Muckle Skerrie nu stil water (enkele seconden) en daar voorbij vielen we al in de west lopend eb en na een 15 min hadden we al 5 knopen dwars.. als een krab door het water koersten we op Lother rock aan 50 graden koers met de boot en NW over de bodem...

En weer een 45 min later kregen we stroom een beetje mee richting Scapa Flow. we waren er voorbij..
Één ding is zeker, je hebt hier niets te vertellen..
wat een stromingen..
We korsten verder door de eilanden door en vonden onze ankerplek in Pegal bay.. doorvaren kon, maar werd het laat en het is mooi weer om het anker weg te gooien.

Motor uit... rust.. 
Even lekker gezwommen en in het zonnetje gezeten. 
Volgende ochtend wakker worden met windstil weer en wat wen stilte heerlijk..
Straks verder naar Stromness.

Prachtige morgen

  Om 12 u vertrokken we een klein stukje 8 mijlen,   maar we wilden stroom mee omdat die er de 6 kn   nog kan halen.. geen uitleg verder nodig denk.

 13.00 vertrokken we de wind was ondertussen flink   aangewakkerd. Met het idee dat het wel door de   bergen komt (staat hier om bekend) maar toen we   verder waren werd het eerder erger dan beter.
 Het grootzeil hadden we op de giek gelaten en met   de kotterfok en een puntje voorzeil liepen we met   lekkere gang op Stromness af.
Daar meerden we na een klein tijdje af..
middags nog even een klein rondje gedaan, daarna lekker aan boord. weerberichten zeggen dat we voorlopig niet kunnen oversteken naar de Faeröer..

Stromness

dikke bries onderweg

 

Volgende dag nog een klein loopje gedaan. bewolkt en wat miezerig weer.. het zij zo we gaan niet binnen zitten toch! hier kan het loopje bekijken..
We vullen de dagen met lopen en foto's uitzoek, website bijwerken en ons foto album vullen.. zodat als we weer terug zijn alleen maar hoeven af te drukken..
Volgende morgen wakker geworden met een strak blauwe lucht dus maar weer een loopje gemaakt. in de ochtend een wasje gedaan, met de zon en harde wind droogde het lekker.

Zo liggen we nog een paar dagen in Stromness. Van het weer moeten we niet klagen, regelmatig hebben we de zon er bij, sommige lokalen lopen in korte broek en T-shirt.. maar wij nog niet. Het folklore festival is ook begonnen, en wat lekker van genoten. Er waren heel veel bands die overal speelden en voor allemaal moest je een kaartje kopen die ze niet weggaven.

maar een paar lokale pubs speelden ook verschillende en daar kon je zo inlopen.. Zo hebben we een paar mooie avonden gehad..

De weerberichten zijn goedgezind aan het worden en een oversteek naar Vagur, de zuidelijkste ingang van het zuidelijke eiland.
Daarvandaan gaan we hoppend omhoog.. en we nemen de tijd, maar dat duurt nog een paar dagen.
Tot die tijd gaan we een paar ankerplekken langs .

 

Zaterdagmiddag verlieten we de haven om te gaan ankeren bij St Mary's mooi plekje, kunnen we wat lopen en met de bus op en neer naar Kirkwall voor de boodschappen die we ruim gaan inkopen.. Maar zoals altijd waren de plannen weer overboord toen we onderweg waren.

De wind was weer flink aan het toenemen en ik zag daar ankeren niet erg zitten vanwege evt swell.
Dus hogerop gaan varen richting Scapa Bay Dat was aardig ver naar binnen en hoop dat het daar beter zou zijn.
Daar aangekomen, anker weg wat goed hield. het ging maar kon beter een beetje deining hielden we maar mee te leven.
Volgende dag veel wind en gingen we laat weg omdat het rustiger zou worden... dus niet 😒 met een 30 kn wind vertrokken we naar Houton bay een 8 mijl verder.
Daar aangekomen met alleen de kotterfok en puntje fok lagen we in een mooi kommetje helemaal rustig en "zen" mooi plekje om te onthouden.
Volgende ochtend richting Stromness, daar de boot afgemeerd en zijn we boodschappen gaan halen.

Donderdag ziet er goed uit en wilden we vandaag naar Pierowall varen in de NW hoek van de Orkney's. 

Houton Bay

  Plan was dichterbij maar op het water besloten we   om door te gaan, het ging snel. het westgat uit wordt   geadviseerd om met een uurtje voor laag weg te   gaan, maar dat zou wat laat zijn voor ons. Zo   geduldig zijn we ook niet helaas en 3 uur voor laag   water vertrokken we.
 Het waarom 1 uur voor laag was snel duidelijk. we   wisten dat we gang kregen er uit, maar buiten stond   er nog wat swell en wind er tegenin. Dat maakte er   een flinke heksenketel van. wij bleven aan de   Noordzijde ervan langs de 10/12 mtr lijn en peilden   die z.g. "Eddys en overfalls " mis. en met een duwtje   van 4,5 knoop   gingen we er uit. 

bleven aan de noordzijde

Na een 7 mijl waren we alle eddys, overfalls en stromingen voorbij en vielen we in een mooie deining en met een 16-17 kn dwars er in. We liepen goed snelheid en voeren vol tuig met kotter er bij waarbij we regelmatig de 7 kn aantikten (door het water)
Stroom was er niet veel hier.
2 mijl voor ons was een Franse boot die even eerder was vertrokken.
Dat was ons volgende doel.. er voorbij..
Na een 17 mijlen roken we de Franse kaas al..
Na het passeren van Noup head Lighthouse kregen we stroom mee en vlogen we weer oostwaarts 

waar we na Aikernes de papa sound invoeren. En met stroom mee een 8-9 kn op Pierowall aanvoeren. Daar hebben we een mooring opgepikt.
Terwijl we aan de welkoms-borrel zaten kwamen de Fransen vriendelijk zwaaiend voorbij. Morgen kijken of we de fok kunnen repareren, het spantouwtje van het achterlijk is gebroken.
Nog steeds lijkt het dat we donderdag vertrekken. Zou mooi zijn, puzzelen voor de vertrektijd met stroom en verwachtte wind bij aankomst en vertrek.
Hoe het gaat lees je weer in het volgende blog.

Dikke wind onderweg naar Houton Bay

Uitgang van Stromness

Varen de Hoy Sound in

Aankomst Pierowall