Storm Floris en Caladonia kanaal

 Tja wat nu.. we hebben lang over de Ierse westkust gedaan. Plan was via Noorwegen en Zweden terug te varen. Het kan nog maar dan moeten we wel gaan varen en niet blijven hangen.. 
We hadden een mooie overtocht naar Islay. Een rustig windje beetje schuin van achter.

De stroom kwam dwars en kentering ca. haverwege dus dat kwam mooi uit.

om 2 uur in de middag liepen we Port Ellen binnen, een selfservice haven met alle gemakken.
Dus gelijk de eerste was er in gedaan en in de droger. 
Volgende morgen nog een wasje en we waren weer schoon met alles, in de douches was het druk dus deden we dat maar in de kuip, ook lekker want we hebben een flinke straal (als we willen) en water kunnen we zo bijladen.

Port Ellen

Er was een drogerij aan het werk voor de destilleerderijen en het was flink lawaaiig, toen die uiteindelijk uit ging kwam de ferry en die liet de generator draaien. hier hadden we geen zin in, dus.. Volgende morgen boodschappen gehaald  

En met de middag gingen we los naar de ankerplek in de baai een ruime halve mijl verder.

Dit was een mooi plekje in helder water, even later kwamen er nog 3 Nederlanders bij waaronder de Baluga die gelijk met ons in 2014 rondje atlantic voeren. Zwaaien en oproepen maar ze zagen het niet.. wij hadden de rubberboot al opgeborgen.
Volgende dag een stuk noordelijker gevaren, het was aan de wind maar geen golven en in één keer te bezeilen. 

mooi zeilen zonder golven

Er hoefde geen rif in en het ging geweldig, een stuk nog de stroom mee en schoten we lekker op, Langs jura zagen we nog de "vlieger" een boot die we regelmatig tegen zijn gekomen ze voeren een 4 mijltjes voor ons..

Na een 45 mijltejs (verder gevaren omdat het zo lekker ging) lieten we het anker zakken aan de noordpunt van Jura in Kinuachdrachd harbour.
Mooi plekje buiten de stromingen van de Corryvreckan 
Daar de kant even op het was nog lekker weer en zagen we een pad naar de Gulf of Corryvreckan. nou dat gingen we maar even doen, we zijn er nu toch.. Een mooie wandeling van een 6 km met een mooi uitzicht op de gulf. het was kentering dus niet veel spektakel te zien.

Mooie ochtend met mooi licht

Volgende morgen werden we verrast met een gladde zee en een blauwe lucht.. moest om half 6 naar de wc en ben er uit gebleven, genieten van alles om ons heen, nieuwsgierige zeehondjes waren met de ankerketting aan het spelen en luchtbellen kwamen onder de boot vandaan. Niet bewegen want dan zijn ze zo weg..
Door het ketting gerammel werd Joce ok wakker en niet veel later namen we de sterke stromingen mee voorlangs de corryvreckan en langs Scarba en Lunga. en de Fladda Lighthouse.

Gisteren online een mooring geregeld, Storm Floris komt over ons heen en het is een flinke. Bij Kerrera marina liggen we goed uit de wind.
Nu onderweg naar Loch Spelve, waar we komende nacht gaan ankeren bij een mosselkwekerij.
Daar kan je ook open en we hadden er zin in.. 
Ondertussen de marina bellen want had nog geen bevestiging, en die wil ik wel hebben anders moeten op zoek.
4, 5 keer gebeld en een antwoord apparaat.
toch maar door gegaan en gooide het anker uit bij de kwekerij.
 

De weerberichten waren intussen er niet vrolijker op geworden. 
na nog een keer te hebben gebeld had ik eindelijk contact..
en dan zeggen ze tegen je I'm afraid that..... nou dan weet je het wel.
Wat is dat dan voor een klote systeem dat online boeken, heb er altijd al een hekel aan gehad en nu nog meer.. Doe het dan goed en zorg dat je update bent!
In ieder geval anker op, zeilen op en gas er op. nog een 24 mijl verder op naar Tobermory. We hadden nog even stroom mee, en daar van profiteren. En Motorzeilend kwamen we om half 4 aan in Tobermory.

Er waren nog moorings vrij gelukkig en knoopten we vast.
Ondertussen deed de automatische piloot jet ook niet meer en achter de mooring kon ik zoeken, met als uitkomst het display is kapot..
Dus geen piloot meer en nu kijken of we wat kunnen regelen.
Volgende ochtend mooi weer, eerst de boot verplaatst, er was een mooring vrij gekomen en daar lagen we beter en dichter aan de opperwal.

Daarna een lekker bakkie, van een buurman had ik een kabeltje geleend om zeker te weten dat het display stuk was en helaas was dat het geval en niet de kabel.
Daarna de kant op voor een paar boodschappen, morgen kunnen we niet van het weer.
Nog even naar de vuurtoren gelopen nog niet geweest, meestal komen we hier om water te laden en boodschappen te doen. Het is een beetje toeristisch maar wel een leuk plekje.
Weer naar boord en de boot klaarmaken want het wordt echt slecht zo hij aangeeft.
anker weg om de lijnen vrij te houden op de mooring, vallen om de voorzeilen draaien, extra lijn om de huik, bimini weg, kuiptent weg, vlag weg, giek in het midden, spanbandje om de Starlink, rubberboot leeg en aan dek..
En stuur vast. en verder alles wat kan wegwaaien weghalen of vastsjorren..
Maar op het ergste voorbereiden. ook voor als het misgaat.

Sleutel in het contact, anker klaar om weg te gooien.. het zijn wel gekeurde moorings maar....
Avond maar eens een mooi filmpje kijken en zien hoe warm het op andere plekken is 😊Hier breekt in ieder geval het  zweet je niet uit. In de nacht begon het rond 03.00 te waaien en we hadden 40 kn max uit het zuidoosten. daarna heel veel regen en dan zou ie draaien naar NW en toenemen. Gelukkig ging de kern uiteindelijk wat noordelijker langs en krijgen we een wat westelijkere wind wat voor hier beter is..

Rond 10 u hadden we hele harde vlagen uit verschillende kanten, we draaiden alle kanten op. en 11 uur kwam ie echt los.. wat een wind en vooral de vlagen, hebben de 55 kn gemeten.
Na een paar uur werd het weer minder.. ook weer gehad, en blij dat we deze voorbereidingen hadden gedaan.

af en toe flinke helling

Er is denk hier niet veel schade, zag wel wat filmpjes van havens in de buurt met uitgerolde zeiltjes e.d. hier alleen rubberboten op hun kop dat is niet zo spannend.
Later einde middag de tent er weer opgebouwd en alles weer op zijn plek.
Ondertussen hier een nieuw display voor de piloot besteld, hopen dat het daarmee is opgelost..

Vandaag ondanks de wind toch lekker weer om een rondje te lopen. Meestal kom je hier ff om te provianderen en daarna weer verder, de leuke gekleurde huisjes zijn leuk maar verder is alles erg toeristisch. maar nu konden we niet verder en gingen we de achterlanden maar eens bekijken. en dat was verassend mooi en rustig één buitje in het begin, daarna lekker weer met een zonnetje

Liepen langs bossen en beekjes en de gewone weg, die zeer rustig zijn.

Volgende dag wat regen in de ochtend, vandaag wordt het pakket hier verwacht, zo gaf ook de track & trace aan.. maar je weet maar nooit. We gingen een loopje maken de andere kant op, via het pad wat bij het havenkantoor begint. 

een heuse waterval

Ook hier verraste de omgeving ons. Mooie bospaden langs het water en rivier en verder langs een mooi meertje rijkelijk gevuld met waterplanten.

Ondertussen mooi weer met zon, een picknicktafel was voor ons neergezet voor even wat te eten en een bakkie.
Op de terugweg kregen we een pingeltje dat het pakket was afgeleverd.. vanuit Edinburgh naar Mullin in 1 dag netjes hoor..

Boodschappen en pakketje opgehaald en naar de boot, opruimen en water laden en lagen we nu het nog mooi weer is op weg naar Oban.

Morgen installeren we dat display wel

het was wat laat maar om 20.00 lagen we vast aan een mooring van de Oban Sailingclub 
Hier liggen we meestal, dicht bij de stad en een mooi pontoon en voor wie het nodig heeft een goed wifi ontvangst!

We hadden een rustige avond.
Volgende morgen de kant op en boodschappen gehaald, lekker weer een ruime keuze.. 

Binnenhaven van Oban

Het was een wat rommelig nachtje van de wind die flink was toegenomen en met de stroom er tegen in niet lekker. dus nog even verse mosselen kunnen scoren en verlieten we de haven.

Er stond een stevige wind maar alleen op het voorzeil en een stukje ingedraaid voeren we comfortabel nar het noorden.
Bestemming wordt Port Ramsay. Er vlak naast al eens gelegen, een mooie en beschermende plek. hier geen golfjes of stroming.

Het werkte...

Gelijk de stuurautomaat proberen, toch maar afwachten of de gevonden gebrek de juiste was. Heerlijk weer, knopje indrukken en handen vrij! Nog even bestuderen, want meer mogelijkheden en iets andere benadering met een waypoint aanvaren.
Maar moest al snel met de hand sturen, het stroomde nogal flink en we wilden een kortere weg en daar was het nu ca 2.5 mtr diep.. Om 15.00 u lieten we het anker zakken in 10 mtr water, het houd hier goed toen het vastgreep viel ik bijna om.

Lekkere mosselpan in de avond. heerlijk rustig water, wel een harde wind maar geen last hier. 
ook Het Calladonia kanaal gereserveerd a.s. zondag wanneer het was rustiger weer word gaan we er in.
Volgende morgen weer een hele harde wind, Bij toeval kwam er een Engelse Breehorn bij ons liggen.. Morgen misschien even een praatje maken 

Zaterdag. vandaag richting Fort William, er staat een harde wind, en gaan we alleen met het voorzeil. Zelfs met een dikke bui een 40kn over ons heen gekregen, leggen we de 21 mijl af naar een ankerplekje voor de nacht. onderweg een afspraak gemaakt wanneer we bij de sluis moeten zijn.. 
Onderweg bleek dat we niet erg laat daar zullen zijn en belden we de sluis nogmaals of we misschien vandaag er nog in konden! 

En dat was mogelijk. kwam hun beter uit omdat het morgen ook wat drukker was..
We moesten nog een 4,5 mijl en hebbeneven de motor het laatste stukje er bij gezet. en zo waren we mooi op tijd daar en hoefden de anderen niet te lang te wachten.

 Er stond bij Fort William een dikke wind recht de sluis in, dus we wachten even dat de anderen vastlagen. Nu hadden de walschippers voor ons ook tijd en vingen ze ons keurig op, het waaide een 30 kn recht er in.. De deuren gingen dicht en rust..
he, he.. weer een bewogen dag we konden deze nacht in de kom blijven, morgen verder.

mooi tegen de kant..

Nooit geweten maar hier is ook een Coop supermarkt  weet niet of die er lang is, maar altijd handig nu we dat weten.

Avonds nog even een rondje om tot de Staircase en weer terug, vuil ff weg lekker zo.

Volgende ochtend konden we de eerste 2 sluizen even in, we werden begroet door de hond van de sluiswachter, die weer wachtte dat iemand het houtje weggooide.

Leuk beestje, er uit konden we een stukje doorvaren naar de Neptunes Staircase. waar we voor de brug aanmeerde. Er was luchpauze net en moesten we een uurtje wachten. Verleden keer moesten we een etmaal wachten na de corna en was er personeel te kort.
Maar na een paar uur er waren ondertussen boten van boven naar beneden geschut, kregen we te horen dat de spoorbrug niet werkte.
Een monteur onderweg, maar daarna werd het te laat en moesten we wachten tot morgenochtend! Jahoor gaan we weer. 

De harry potter trein

Nou het was nu lekker weer, morgen hebben we een hele dag regen.. Nou ja, maar een rondje om gelopen.

Liepen we langs Loch Linnhe waar we een oude kotter op de kant zagen liggen kwamen uit vlakbij de vorige sluizen waar we langs het kanaal weer terug liepen. ondertussen begon het wat te druppelen.

Volgende morgen werden we om 08.05 opgeroepen dat we met tien minuten konden vertrekken en daty we alles klaar konden maken..
Na een 20 minuten nog steeds niets en bleek de brug weer stuk te zijn.. 
Monteurs kwamen dezelfde als de avond er voor..
Ik zei zo.. Do you remember what I told you yesterday evening?.. het was ff stil en kreeg het antwoord Yes, you told me to keep the bridge open to be sure! 😂 we maakten er maar een lolletje van. en even later lagen we in de eerste van de 8 sluizen.

alle twee landvasten op de lieren

Hier probeerden we even wat anders, de achterlijn hadden we altijd al op de lier. Nu deze keer ook de voorlijn er op gezet, dan hoeft Joce niet steeds de boot te houden als de kolk volloopt. Dat gaat nogal eens wild.
Nu hoefde ze alleen maar met de lus in de hand naar de volgende sluis te lopen..

Er uit vandaan moesten we nog 5 mijl naar de volgende sluis dat was er maar eentje de Garlochy Locks daar achter is een klein haventje en dat is ver genoeg voor vandaag. het regende continu 

We lagen de boot in een box, niet aan de buitenkant want we komen in de gevarenzone van de bumperboats.
Dus ook onze vrije kant hingen we vol met stootwillen.

Bumperboats zijn de huurboten hier, meestal van Le Boat. Buiten die paar die het wel kunnen zijn de meesten onervaren en gebeuren er veel aanvaringen, hier zagen we de vorige keer eentje die bovenop andere afgemeerde boten voeren..
We hadden nu walstroom en water en die luxe vonden we heerlijk, we konden nu onbeperkt lekker douchen. Aan de wal ook douches, maar aan boord véééél  lekkerder.
Morgen steken we loch lochy over daarna zullen we wel weer een plekje zoeken voor de nacht, niet te veel haast..
Dat lees je weer in ons volgende blog

Mayo naar Donegal

 

We Hadden de laatste avond een mooi afscheid, windstil een een mooie zonsondergang.
En dan hoop je maar dat ie morgen ook zo begint.
We hebben een paar mooie dagen hier gehad

Het weer kon iets beter maar de laatste wandeling maakte alles weer goed.
Na een bakje koffie grootzeil gehesen.

Daarna losgegooid van de mooring en gleden we zachtjes de Baai uit een klein windje hoop dat ie blijft.

Prachtige lucht veranderingen

Het zonnetje scheen en daar genoten we lekker van. het zou na de middag gaan regenen, hopen maar dat we geluk hebben en het droog blijft.

Na een 30 mijl passeerden we Aquill head, gelukkig de stroom mee want er kan hier genoeg staan.
Onderweg veel met de genaker aan het rommelen geweest, net even te ver voor de wind helaas, maar ook was er te weinig. Bijna de helft de motor zachtjes  bijgehad.

Het laatste stukje kwam er wat meer wind en liepen we zelfs een kleine 7 kn halve wind, gelukkig nog even lekker kunnen zeilen.
Aan gekomen bij Blackpod Lighthouse bay waar nog 1 mooring vrij was.. nog nooit zoveel aan moorings gelegen.. dit jaar.. Nog even gezwommen en een douche genomen, nu lekker warm water weer.
Avonds kwam de beloofde wind en regen.. een dikke bries de nacht en de volgende dag ook.
Daarna de boot maar klaarmaken hebben besloten de volgende dag naar Killybegs te varen een 80 mijl verder. Anders zijn we denk een weekje verder voor we hier weg kunnen..

Duvillaun Sound

We vertrokken om 07.00, en gelukkig de wind was afgenomen.. Een pak van mijn hart want toen we de kooi ingingen waaide het nog flink.. Hij geeft dan afnemend aan maar dat moet je altijd maar weer afwachten! Het miezerde dat wel.. 5 mijl kruisen daarna kozen we de Duvillaun Sound en konden we afvallen en achter de Iniskea eilanden noord in Halve wind en bij Eagle island naar ruim en voor de windse koers.

We zagen alleen contouren van het land, lage bewolking en af en toe motregen.. maar toen we bij de "Stags" aankwamen kwam de zon door..
Een rotsformatie waar veel vogels leefden, ook het vaste land hier was hoog en ruig.
De wind werd minder, en de genaker ging er bij, E.T.A werd door de steeds iets afnemende wind middernacht..
genaker werd gecombineerd met uitgeboomde yankee, alles wat wind kon vangen ging omhoog. 

vele dolfijnen weer

 Het was heerlijk weer en hadden steeds bezoek van dolfijnen, niet lang want de meesten hadden geen tijd, maar wel even kort spelen bij de boeg. Er werden flinke enthousiaste capriolen uitgehaald tot ons grote vermaak.
Wat zijn het ook een pracht beesten..
Hier een filmpje.
Door alle zeilen hielden we toch nog wat vaart, maar het voorkwam niet dat we de laatste 4 uur de motor moesten starten. De laatste paar uren kwam ook de motregen weer terug..
 

Om 11 uur avonds meerden we aan in Killybegs, een flinke haven met een grote vissersvloot.
De volgende dag maar even gaan kijken, vind dit altijd wel mooi.

Kuiptent er vlug op, nog even nazitten en naar bed. Het was echt een mooie dag, die evengoed vlug omging, heerlijk gezeild, geen golven oostelijk viel de deining ook in elkaar. 85 mijl gevaren.
Volgende dag even een rondje haven gemaakt
De hele grote pelagische vissers lagen stil, het quotum was vol.
Wat een machtige schepen zijn dit, en piekfijn hoe ze er uit zien.
Zou er graag eens een reis meewillen gaan, maar ja.

Mooi schepen

Ook de boot helemaal gesopt water er naast, de romp en dek zachtjes geboend.. er kwam zwart water vanaf na al die regen 

Daarna het dorpje in even wat boodschappen en rondkijken, leuk dorpje niet zo heel bijzonder veel eettentjes en pubs.. Maar een mooi uitgaansplek van bussen en wandelroutes. En je lig hier perfect.
Het nieuwe sanitair gebouw is helaas nog niet klaar, zal volgend jaar wel zijn. Water, walstroom, 220, 380, en 110V is er te krijgen voor de visitors.
Morgen maar even een rondje om. En toen kwam morgen.. lekker weertje, bakkie doen en kwam het idee om misschien naar een ankerplek te gaan, wind is goed en er is een hele mooie hike, langs de kliffen.
En zo kwam het dat we na boodschappen te hebben gehaald en de boot klaar hadden op weg gingen naar Teelin Bay. een 10 mijl verder.

Waar we alleen zeilend op het voorzeil een kleine 2 uur later het anker weggooien vlak bij de pier.
Lekker nog even zitten, morgen maar een wandeling doen.
Volgende morgen regen... lage bewolking.. dus ff op de plaats rust.
We hebben de tijd voor deze mooie kust die behoren tot de hoogste kliffen aan de Oceaan zijde in Europa.. 
Na zo'n regendag heb je wel zin om er uit te gaan, gisteren evengoed even een frisse neus gehaald maar niet lang.
Volgende dag leek er beter op, er zaten gaten in de lucht.
Omdat hij morgen nog beter weer opgaf hebben we eerst een andere route gelopen. wat eigenlijk een lastige beslissing was, voor de andere grote tocht was het ook mooi

Maar we hadden een mooie wandeling, en kwamen bij toeval omdat ik even op google maps keek uit bij een weverij..
Hier werden de kleden, sjawl, kleding mutsen en noem maar op allemaal met de hand gewoven en gemaakt. van begin tot eind zeg maar..
We mochten vrij door de fabriek lopen en kijken natuurlijk.
 

De weefgetouwen waren meer dan 100 jaar oud, maar functioneerden nog als de beste. Maar wat een werk.
Hier en hier een filmpje.. 
Wat je ziet is simpel, maar bedenk maar even als er patronen inkomen.

verschillende kleuren.

We kregen volledige uitleg, ook in het atelier waar alle kleding in elkaar werd gezet maakte indruk op ons.. 
We hebben een mooi groot kleed gekocht van tweed, een leuk aandenken.

We lieten de deken achter en hebben onze loopronde vervolgd. op de terugweg de spullen opgehaald en weer naar de boot. een mooie omgeving hier, en regelmatig maakte we een praatje onderweg. De mensen zijn zo hartelijk hier, je voelt je bijna een inwoner..  (route)

Volgende morgen wakker, regen... dat is wat hij niet aangaf! kijken op weerberichten en alles was gelijk gebleven.. uurtje wachten en uiteindelijk leek de lucht te breken en gingen we 12u op pad.. later kon niet want het was een flinke wandeling.
Eenmaal boven een beetje zicht en het liep weer helemaal dicht, wat jammer.....

even wat uitzicht..

Wat moet je, we gaan evengoed maar door, je weet maar  nooit...

We moesten naar een 600 meter hoogte, klauteren en door modder. en maar hopen dat het helder werd. Helaas het mocht niet!

Echt geen zicht

 

Na de top zijn we afgezakt en via een ander pad weer terug naar beneden, waar het zoetjes aan helderder werd. We kwamen langs de Ruste Mackerel een award gewonnen pub waar we alletwee lekker zijn gaan eten, daarna naar boord gestrompeld en de boel klaargemaakt om de volgende morgen te vertrekken.  16 km gelopen en 661 mtr gestegen hier de route
Volgende morgen om 08.00 het anker op en op weg.

Het was erg stil op het water en de eerste 5 mijl moesten we de motor er bij houden voordat de wind toenam. 

Motor uit en lekker zeilen.. We konden dicht onder de kust blijven, mooi maar een nadeel is dat je steeds terugslag golven van de kant krijgt.. ook moet je opletten op de vele krabben potten, de zichtbaarheid van deze zijn niet altijd even goed.
34 mijl later lieten we het anker zakken bij Aran More Donagal.

 

 

Aran More

Even zoek naar een plekje vrij van de veerbootjes, die varen hier veel.

We lagen mooi, rubberbootje klaarmaken, maar morgen pas naar de kant. We hadden een wandeling uitgezocht op de kaart.
Niet te groot, maar lopend onderweg besloten we vanwege het weerbericht als we terugkomen te vertrekken.
Dus vergroten we de wandeling en hoefden we niet iets te missen..
Bij elkaar werd het toch weer een wandeling van 16.75Km.

De west kant van het eiland was eigenlijk niet zo spannend, daar woonden ook de meeste mensen, maar de oostkant was aanzienlijk mooier.. Het is flink bewoond, dat merkte je ook wel aan het aantal veerboten wat er heen en weer voer.
Hier aan de westkust wordt nog veel met turf gestookt. En dan kan je best ruiken, ook achter je anker. Het is geen vervelende lucht maar te veel krijg je een beetje koppijn van.
Hier is het zo'n 70% wat stookt. Onderweg kwamen we ook regelmatig plekken tegen waar het werd gewonnen. Er zijn geen bedrijven die het doen, je moet je zelf voorzien.. 
Aan boord motor van de dingy af en anker op naar Gola Island.
10 Mijl verder en dat deden we even met alleen de yankee.
Er stond een flinke wind en ze rolde ook flink onder het varen.

We kwamen aan met hoog water en zochten tussen de daar liggende boeitjes naar een vrije plek. en even later lagen we goed vast.
Avonds zag ik al wat rotsen, maar het was te donker. maar in de ochtend met laag water lagen we wel héél dichtbij.. Deze stonden ook niet op de plotter.. Volgende ochtend het anker maar opgehaald en een 40 meter naar dieper verplaatst, voelt even beter zo.
Daarna de kant op en het eiland bekijken.

Er wonen geen mensen permanent, maar weekend huisjes. meestal van de kinderen/kleinkinderen van de vorige bewoners. Die knapten het op en zo hebben ze een tweede huisje.

Wat een mooie eiland, witte stranden en aan de NO kant prachtige rotsformaties en alles makkelijk te belopen. en zo zaten we regelmatig ergens een tijdje naar het water te kijken, wat met grote krachten op de rotsen beukte.. zo in de zon een fantastisch gezicht.
bij elkaar een kilometer of 9 gelopen. 

 

het koffiehuisje/leugenbank

Bij aankomst met de dinghy zei de man van de ferry dat we het koffiehuis moesten bezoeken. en op het einde dus gedaan.
Het staat ergens halverwege een weg, maar is een plek waar iedereen komt en elkaar spreekt.. het lokale nieuwsblad zeg maar.
Wij kwamen ook tot de conclusie dat we geen contant bij ons hadden.. Maar geen probleem, deze krijgen jullie van het eiland.
en even later kwam hij langs met cakejes die hij aan iedereen uitdeelde. We zaten gezellig bij enkele lokalen en hoorde weer veel over het hoe en wat van het eiland. Erg interessant, maar we moesten verder de lucht werd donkerder..
Aan boord slingerde de boot flink.. de swell kwam om het puntje heen gelopen..  

dat werd daarna een paar oncomfortabele uurtjes, toen we om 23.00 u naar de kooi gingen was het al minder. In de nacht werd het met laag water weer handzaam.
Volgende morgen 07.30 vertrokken we naar Portsalon

Zin, NEE maar we moesten hier weg van de wind. De swell 3.40mtr windje zo rond de 25 kn.. maar gelukkig niet aan de windse koers!

Eerste 3 mijl halve wind, daar meer afvallen tot uiteindelijk een voor de windse koers. Maar er stonden flinke kuilen bij.. Ze ging af en toe flink op zijn zij.
na 35 mijl pikten we een mooring op in kalmer water. Wat weer lekker rustig, waar kan je dan blij mee zijn.

We gaan hier de kant niet op, morgen vroeg weer verder.
jammer dat we hier aan de bovenkant van Ierland zo vlug moesten, maar er komt NW wind aan en later N. en dan is hier niet makkelijk een opperwal te  vinden.. 

We liggen hier voor een heel groot strand, en de omgeving is wel mooi.. De volgende keer maar weer langer..  

eindelijk rustig liggen.

Volgende morgen om half 7 gingen we weer op weg.
We hadden geluk met de stroom, overal rond Ierland hadden we een 0,5/1,5 kn stroom en niet iets om echt rekening mee te houden. Zo dachten we het hier ook..  maar bij Malin Head kregen we andere koek.. En liep de stroming soms op naar bijna 5 kn. Achteraf bij 2 bladzijden verder stond het vermeld met een stroomtabel! maar we hadden geluk en meerden we 5 uur later en 35 mijl verder af in de haven van Greencastle Harbour, dat was een snelle.. van gemiddeldm7kn

Volgende dag met de bus naar Derry.

De Engelsen noemen het Londonderry de Ieren Derry. Na een uurtje met de bus kwamen we daar aan, tegenover een grote Tesco supermarkt das mooi makkelijk om wat mee terug te nemen. Maar ook dichtbij de bezienswaardigheden. De oude stadsmuur uit 1600 die door de Engelsen is gebouwd om zich te beschermen. 

een nog rondom intacte stadsmuur (1600)

Na dat de “Plantation” had plaatsgevonden. In 1689 werd de vesting belegerd (De Siege) en na 103 dagen pas doorbroken. Hiermee lieten de Engelsen weten dat de Protestanten gehard en volhoudend zijn. De hele muur staat nog, het is een flink bouwwerk.
Bij een toren werden we aangeroepen door een Noord-Ierse (Engelse)Jongen. Of we de toren willen bezichtigen, is goed zeiden we.

Voor we het wisten stonden boven uit te hijgen, ook de jongen kon nog niet veel zeggen was wel komisch.
Maar toen begon hij te vertellen de toren door zijn vader geclaimd en hing vol met oude spullen.

Hij was een echte aanhanger van de Engelsen. Kreeg natte ogen toen hij over the Mother Queen vertelde, en wat pissig over de glimlach van Megan op haar begrafenis.
Er lagen over het hek getrapte ballen met teksten en niet afgegane benzinebommen etc. Hij praatte ook zoals anderen niet over we en wij maar over “they” en “them” their en zo verder.
Er word hier niet meer gevochten, maar vrede is er ook niet. 

Het opbouwen van het vuur

Er werd ook weer een bonfire door de Ieren voorbereid en natuurlijk in het volle zicht van de Engelsen. 

De hekken met prikkeldraad en scherpe punten staan er goed onderhouden bij. Provocaties heen en weer.
Als je daar loopt heb je toch een beetje een beklemmend gevoel. Er werden vele rondleidingen gedaan met tekst en uitleg. Maar wij zagen al genoeg zo. Bloody Sunday was nog steeds grootst en dat de Ieren van Premier Cameron 38 jaar later pas de uitspraak “onschuldig” kregen te horen was rondom zichtbaar.
De marsen over en weer zijn hier, en ook toen we in 2019 in Belfast waren de meest spannenste tijden!
Dat bevestigt ook de jongen van de toren, die blij was dat het dit jaar weer voorbij was!

Derry zelf heeft mooie gebouwen, maar ik mistte de levendigheid van het straatleven. Het was er vrij rustig.
Zijn toch blij dat we de stad hebben bezocht
We gaan niet nog een dag en gingen vol met boodschappen weer in de bus terug. Morgen richting Port Ellen isle op Islay Schotland.
Onderweg zagen we dat langs de hele rivier oesters worden gekweekt, wisten we niet en niet over gelezen.
Volgende morgen, 07.00 verlieten we de haven, op weg naar Port Ellen
Op het Schotse eiland Islay

Hoe was Ierland? we vonden de westkust een prachtige mooie kust, met veel mogelijkheden, het weer is je grootste uitdaging maar de tijd helpt je daar goed bij.