Vandaag Loch Lochy overgestoken het was droog.. rustig aan wat dobberen we hadden de tijd want aan het einde bleven we na de Laggan Locks overnachten.
Lagen aan nieuwe steigers, even een rondje om..
Viel gelukkig mee, een zwart veegje.. maar een sorry moet er nog steeds komen.. kruikeduikers..
Hebben mensen gesproken die ook huurde, een introductie van nog geen uurtje, geen vhf, geen diepte meter niets van zulks.
Een kaartje met rode vakken waar je niet mag komen is het enige.
Het regende steeds en ook zin om verder te gaan we hadden water en stroom het is goed zo. Lekker lang gedouchte aan boord water genoeg hier.
Volgende morgen wisten we niet wat we meemaakten, windstil, blauwe lucht heerlijk, het is begonnen wat ie aangaf.
We voeren Loch Lochie op en maakten leuke foto's met het spiegelende water.
Na een 7 mijltjes kwamen bij de Laggan Locks.
hierna nog 1 sluis stijgen en daarna alleen maar zakken.
Een heerlijk plekje, hier willen we morgen een mooie hike gaan doen.
We hadden de steiger voor ons alleen (tijdelijk) echt een heerlijke plek de langslopende weg verderop buigt daar af, dus geen herrie van..
Even lekker gezwommen, het is hier een redelijke temperatuur.
avonds alle ramen met horren afdekken voor de midges.
ook de kuiptent er overheen.. maar het viel mee, beter safe dan sorry.
Maar gelukkig liepen we veel door bossen en uit de meeste zon. een mooie wandeling langs de rivieren en oude bossen.
Velen varen hier door, maar echt de moeite waard.
Volgende morgen op weg naar Fort Augustus.
En na een klein tijdje kwamen we bij Fort Augustus aan.
We moesten wachten tot na de lunch en konden we even boodschappen doen. We wilden doorvaren en vanavond op Loch Ness voor anker gaan..
En inderdaad geen vertraging gingen we rond half 2 de sluizen in.
Ging eigenlijk redelijk snel we gingen gelijk met 3 schuttingen voor ons, een schutting met één vrije sluis er tussen, en achter ook..
Mooi dat we even boodschappen konden doen, ook maar even een kannetje diesel doen. Waar we later heel blij om waren)
Na een 10 minuten op ness, begon het te regenen, en niet te kort wat een water weer.. gelukkig door de sluizen anders hadden we dat ook nog ff over ons gekregen. de autopiloot stond aan dus gingen mooi ff naar beneden en af en toe kijken onder de buiskap.
De kant is hier erg steil en dat luistert even krapper met het kiezen van de plek voor het anker.
Het begin van de spate is al te zien |
We lagen hier vorige keren ook, je zet je anker op een 8 meter water en aan het eind van de gevierde lengte ketting heb je al zo'n 25 meter onder de kiel.
Maar hij houd goed!
het regende nog steeds en we zaten lekker binnen en na het eten ging ik maar eens even boven kijken, het was windstil en een schemerige omgeving.
En niet veel later dreven complete bomen voorbij op een afstand van een 50 meter, Ik riep Joce, kijk hier maar even naar dit zie je niet veel en start gelijk de motor, we moeten hier snel weg.
aan een veilige steiger |
Er waren helaas ergere voorbeelden genoeg de laatste tijd op TV.
Mijn laatste ervaring was dat een meer ter grootte als het markermeer in ruim 4 uur een halve meter steeg!
Enig idee hoe de rivier er uit ziet waar het uit stroomt!
Volgende morgen hadden we de wekker op 07.00 gezet.
Maar we werden gewekt voor de wekker door de grasmaaiers die het gazonnetje van Urquhart Castle aan het maaien waren.
Maar we gingen op weg.
Dus doorgaan en vandaag nog door de zeesluis bij Inverness naar buiten!
Tja plannen veranderen...
We hadden een afspraak met de sluis om half 4 in de middag. later kan maar was er een kans dat je niet door de treinbrug kwam!
We moesten natuurlijk weer wachten tot na de lunch.. wat moet je af en toe een geduld hebben.. Maar moest nog even een pakketje ophalen en wat boodschappen halen bij de vlakbij gelegen Lidl.
en inderdaad rond half twee konden we de sluizen in. 4 stuks deze keer.
Deze gingen open toen we aan kwamen varen, mooi op tijd.
Daarna door naar de Clachnaharry sealocks.
en lagen we in de laatste sluis.
de laatste... |
We leverden de sleutel weer in die toegang gaf tot alle accommodaties en we voeren de sluizen uit, ruimte en weer zout water..
Na een tijdje voeren we voorbij Chanonry Lighthouse. een puntje met flink stroming en meestal veel dolfijnen, echter nu even niet..
en toen waren we buiten.. en een 100 mijl voor de boeg.
Volgende morgen was er weinig wind en moest de motor er bij. We kwamen bij de hoek van Fraserburgh aan en veranderden de koers naar Peterhead.. nog steeds weinig wind.. weerberichten bekeken, we wilden langs de oostkust naar beneden en allemaal ankerplekjes aandoen. een gekoesterde wens boven alleen maar haventjes hoppen. En dat zat er niet meer in, NO wind later Oost en toenemend.. Daar hadden we geen zin in..
Maar wie zal het andere voorstel gaan zeggen..
dat was ik...Als we nu eens gelijk koers zetten naar Nederland.. (ff bukken)
En niet veel later lagen we koers Nederland nog een 350 mijl verder als gepland. Een mens is veranderlijk en een plan ook. Ook geen Tattoo in Edinburgh deze keer, had er wel zin in.
Maar het was mooi weer en hij gaf mooi weer aan 14-16 knopen ruime wind..
We begonnen ook gelijk met mooi weer
en een mooie avond toe.. |
Aparte soort dolfijn |
Volgende dag kregen we bezoek. Sinds wij die watergenerator achter de boot hebben zien we meer dolfijnen, bij de vorige die we hadden het zelfde, zodra we heb gebruiken lijken er wel dolfijnen op af te komen..
Maar kan het mij verbeelden ook natuurlijk..
Het werd nog even spannend, we hadden niet genoeg diesel bij ons om steeds de motor bij te hebben, en we hadden hem al flink gebruikt. en was het even rekenen hoe en wat, maar de laatste nacht hadden we lekker wind-. (we waren toen heel blij met dat extra kannetje diesel)
En was het probleem weer voorbij.. (gelukkig)
Daar moet je een beetje mazzel mee hebben.
en liepen we het stortemelk aan om 06.00 in de ochtend.
We zijn op zo'n 80 getelde boten blijven steken.
De boontjes hadden we stroom mee en bij de sluizen konden we zo doorvaren.. tegen stroom heeft zeker zijn voordelen, daarom doen we dit meer!
De sluis in, langs en voorbij de boten die gelijk de eerste bolder in de sluiskolk vastpakken en vastleggen. Schuif toch naar voren, er zijn er meer die er in willen.. wat zien we dat nog veel.
Uit de sluis linksom en in de hoek het anker overboord
Volgende morgen om 09.00 vertrokken we naar Stavoren waar we tegen de middag het anker in de kom lieten zakken, bootje opgeblazen naar de kant en allemaal lekkere dingen gekocht..
Haring, mosselen, gele vla, grove hagelslag, aardbeien, suikerbrood, allemaal verkeerde dingen maar wel lekker...
We blijven hier een paar dagen, gewoon ff bijkomen, boot opruimen wat schoonmaken en niks doen..
Keek achteruit en zag een boot in het riet liggen en een man buitenboord bij de spiegel..
Een lijn over gebracht en strak aan onze achter bolder geknoopt. Joce bij de ankerlier en zodra alles strak stond zette ik de motor er bij. Joce bleef de ketting inhalen terwijl het jachtje langzaam van de grond loskwam..
Daarna hebben ze nog een uurtje achter ons aan de lijn gelegen, tot een bootje van de haven ze naar de kraan bracht..
Volgende morgen rustig aan, en na de koffie op weg naar Enkhuizen, het laatste stukje.
Er stond nog een flink windje en golven en voor we het wisten stuurden we het Krabbersgat in.
zit er weer op dit jaar.
Wel gaan we natuurlijk een beetje lokaal varen, een paar weken in het nu rustige Friesland of Overijssel in er komt nog mooi weer.
We hebben 2017 mijl gevaren dit jaar, waarvan 171 uur op de motor.
Rond de middag meerden we af in onze box, en raar maar dan komt ineens alle klusjes op je af.. en Nu maar proberen dat rustig aan te doen. Overbodige spullen konden naar huis, en de wasmachine kon ook aan het werk.
Een mooie reis geweest, niet alles gedaan wat we wilden maar dat kwam dat we zolang in het mooie Ierland waren. Wat een mooi land en vooral de westkust. Veel mensen hoor je dat ze er tegenop zien maar als je tijd hebt heel goed te doen, er zijn schuilplaatsen genoeg en vooral hulpvaardige mensen.
Wij hebben daar een lokale zeiler ontmoet bij een vraag die ik stelde op Facebook van een zeilgroep.
Deze man heeft ons langs hele mooi plekjes gestuurd, nooit ontmoet maar alles via Messenger. Met filmpjes en foto's.
Nu zoetjes aan maar dromen over de volgende reis..