Een lach en een traan!

Na een kleine maand met momenten van heel veel verdriet, maar zeker ook een maand met veel mooie dingen! komt de terugreis weer in zicht.

Veel verdriet door het verlies van Joce haar Moeder, veel plezier in het weerzien van alle familie en de warmte daarvan..

Ook natuurlijk het weerzien van de (klein)kinderen was heel fijn, zoals dat altijd is..

Die weer eens lekker bij Oma en Opa konden slapen, er mee naar de speeltuin, kastanjes rapen en ga zo maar door..

       

                                                           

Maar ook de weelderige supermarkten hadden in het begin een grote aantrekkingskracht op ons.

We liepen zelfs door de stad ons te oriënteren waar alles is te krijgen, in de supermarkt moet je er om denken dat je niet met 2 karren vol de winkel uit loopt het was echt even wennen.

Ook spreek je natuurlijk verschillende mensen die je volgen en van alles willen weten, maar ook nieuwe vertrekkers die altijd wel een vraagje voor je hebben. En zo liepen we ook nog eens de bemanning van de Acapella tegen het lijf die ook toevallig in Nederland waren. We hadden afgesproken elkaar ooit in de Carieb tegen te komen, maar het werd het ziekenhuis in Sneek! Dat moet beter kunnen..

Weer blij dat we een webcam vonden die de Grenada Yachtclub liet zien, en we stiekum kunnen kijken hoe de boot er bij ligt!

Je drinkt koffie met een brok speculaas of een stukje amandelstaaf.. En natuurlijk nemen we die ook mee naar boord. Lekker sudderlapjes, boerenkool, uienhachéé, stampot en ga maar door.

We lagen lekker diep onder een dons dekbed en konden we zelfs bij de auto ijs van de ramen krabben. En zagen we weer eens onze eigen adem als een wolkje er uit komen.

Na de hectische eerste 19 dagen hebben we ook de tickets maar verzet naar een 7 dagen verder, ook het vakantiehuisje wat we huurden had nog ruimte en zijn we de herfstvakantie hier ook aanwezig, en gaan we lekker met de kleintjes op pad.

Trotse Oma en Opa

De stapel met de dingen die mee terug gaan vorderden ook al langzaam maar gestaag..

Enkele bestellingen van anderen, en er is altijd wel wat weer handig is en mee naar boord moet.

Zo avonds zit je lekker samen hangend op de bank en dan komen ook gedachten boven, daarmee kwam er ook wat twijfel.. hoe gaan we straks verder? Cuba is nog Cuba! dus mooi om te bezoeken! we willen ook parende walvissen spotten bij de Turks and Caicos eilanden, maar dat is in februari!!

Gaan we in aankomende mei weer verder naar Bermuda en vervolgens terug naar Nederland.... of gaan we weer naar Trinidad en stallen de boot op de kant voor de zomertijd??? er werd zelfs de Pacific voorzichtig genoemd! we weten het nog niet.. het zijn allemaal dingen die dan door je hoofd spelen en een beslissing soms moeilijk maken omdat er meer dingen meespelen.
Komt tijd komt raad, het is tenslotte ook een luxe probleem!

De laatste zaterdag hebben we alle twee nog even in de zaak gestaan, nu wordt het echt tijd om te gaan, voordat we ingeroosterd worden.. Maar het was wel gezellig vele bekende klanten even terug te zien.

Deze dag was er ook een treffen van vertrekkers in Enkhuizen, maar de puf was er uit na deze ene werkdag en het was ook onze laatste (en ook enigste) avond dat we samen thuis konden zitten van de laatste 2 weken.. en dus hebben we er maar vanaf gezien.. Maar we gaan zeker een volgende bijwonen..

Dinsdag de 27e vliegen we weer naar de zon, om weer bij te komen van een erg vreemde maand.
En hebben het gevoel dat we helemaal moeten bijkomen van het snelle en getime-de leven, en nog opgekropte emoties...

Liefde' is graag bij elkaar willen zijn
'Echte liefde' is kunnen loslaten.