Mayo naar Donegal

 

We Hadden de laatste avond een mooi afscheid, windstil een een mooie zonsondergang.
En dan hoop je maar dat ie morgen ook zo begint.
We hebben een paar mooie dagen hier gehad

Het weer kon iets beter maar de laatste wandeling maakte alles weer goed.
Na een bakje koffie grootzeil gehesen.

Daarna losgegooid van de mooring en gleden we zachtjes de Baai uit een klein windje hoop dat ie blijft.

Prachtige lucht veranderingen

Het zonnetje scheen en daar genoten we lekker van. het zou na de middag gaan regenen, hopen maar dat we geluk hebben en het droog blijft.

Na een 30 mijl passeerden we Aquill head, gelukkig de stroom mee want er kan hier genoeg staan.
Onderweg veel met de genaker aan het rommelen geweest, net even te ver voor de wind helaas, maar ook was er te weinig. Bijna de helft de motor zachtjes  bijgehad.

Het laatste stukje kwam er wat meer wind en liepen we zelfs een kleine 7 kn halve wind, gelukkig nog even lekker kunnen zeilen.
Aan gekomen bij Blackpod Lighthouse bay waar nog 1 mooring vrij was.. nog nooit zoveel aan moorings gelegen.. dit jaar.. Nog even gezwommen en een douche genomen, nu lekker warm water weer.
Avonds kwam de beloofde wind en regen.. een dikke bries de nacht en de volgende dag ook.
Daarna de boot maar klaarmaken hebben besloten de volgende dag naar Killybegs te varen een 80 mijl verder. Anders zijn we denk een weekje verder voor we hier weg kunnen..

Duvillaun Sound

We vertrokken om 07.00, en gelukkig de wind was afgenomen.. Een pak van mijn hart want toen we de kooi ingingen waaide het nog flink.. Hij geeft dan afnemend aan maar dat moet je altijd maar weer afwachten! Het miezerde dat wel.. 5 mijl kruisen daarna kozen we de Duvillaun Sound en konden we afvallen en achter de Iniskea eilanden noord in Halve wind en bij Eagle island naar ruim en voor de windse koers.

We zagen alleen contouren van het land, lage bewolking en af en toe motregen.. maar toen we bij de "Stags" aankwamen kwam de zon door..
Een rotsformatie waar veel vogels leefden, ook het vaste land hier was hoog en ruig.
De wind werd minder, en de genaker ging er bij, E.T.A werd door de steeds iets afnemende wind middernacht..
genaker werd gecombineerd met uitgeboomde yankee, alles wat wind kon vangen ging omhoog. 

vele dolfijnen weer

 Het was heerlijk weer en hadden steeds bezoek van dolfijnen, niet lang want de meesten hadden geen tijd, maar wel even kort spelen bij de boeg. Er werden flinke enthousiaste capriolen uitgehaald tot ons grote vermaak.
Wat zijn het ook een pracht beesten..
Hier een filmpje.
Door alle zeilen hielden we toch nog wat vaart, maar het voorkwam niet dat we de laatste 4 uur de motor moesten starten. De laatste paar uren kwam ook de motregen weer terug..
 

Om 11 uur avonds meerden we aan in Killybegs, een flinke haven met een grote vissersvloot.
De volgende dag maar even gaan kijken, vind dit altijd wel mooi.

Kuiptent er vlug op, nog even nazitten en naar bed. Het was echt een mooie dag, die evengoed vlug omging, heerlijk gezeild, geen golven oostelijk viel de deining ook in elkaar. 85 mijl gevaren.
Volgende dag even een rondje haven gemaakt
De hele grote pelagische vissers lagen stil, het quotum was vol.
Wat een machtige schepen zijn dit, en piekfijn hoe ze er uit zien.
Zou er graag eens een reis meewillen gaan, maar ja.

Mooi schepen

Ook de boot helemaal gesopt water er naast, de romp en dek zachtjes geboend.. er kwam zwart water vanaf na al die regen 

Daarna het dorpje in even wat boodschappen en rondkijken, leuk dorpje niet zo heel bijzonder veel eettentjes en pubs.. Maar een mooi uitgaansplek van bussen en wandelroutes. En je lig hier perfect.
Het nieuwe sanitair gebouw is helaas nog niet klaar, zal volgend jaar wel zijn. Water, walstroom, 220, 380, en 110V is er te krijgen voor de visitors.
Morgen maar even een rondje om. En toen kwam morgen.. lekker weertje, bakkie doen en kwam het idee om misschien naar een ankerplek te gaan, wind is goed en er is een hele mooie hike, langs de kliffen.
En zo kwam het dat we na boodschappen te hebben gehaald en de boot klaar hadden op weg gingen naar Teelin Bay. een 10 mijl verder.

Waar we alleen zeilend op het voorzeil een kleine 2 uur later het anker weggooien vlak bij de pier.
Lekker nog even zitten, morgen maar een wandeling doen.
Volgende morgen regen... lage bewolking.. dus ff op de plaats rust.
We hebben de tijd voor deze mooie kust die behoren tot de hoogste kliffen aan de Oceaan zijde in Europa.. 
Na zo'n regendag heb je wel zin om er uit te gaan, gisteren evengoed even een frisse neus gehaald maar niet lang.
Volgende dag leek er beter op, er zaten gaten in de lucht.
Omdat hij morgen nog beter weer opgaf hebben we eerst een andere route gelopen. wat eigenlijk een lastige beslissing was, voor de andere grote tocht was het ook mooi

Maar we hadden een mooie wandeling, en kwamen bij toeval omdat ik even op google maps keek uit bij een weverij..
Hier werden de kleden, sjawl, kleding mutsen en noem maar op allemaal met de hand gewoven en gemaakt. van begin tot eind zeg maar..
We mochten vrij door de fabriek lopen en kijken natuurlijk.
 

De weefgetouwen waren meer dan 100 jaar oud, maar functioneerden nog als de beste. Maar wat een werk.
Hier en hier een filmpje.. 
Wat je ziet is simpel, maar bedenk maar even als er patronen inkomen.

verschillende kleuren.

We kregen volledige uitleg, ook in het atelier waar alle kleding in elkaar werd gezet maakte indruk op ons.. 
We hebben een mooi groot kleed gekocht van tweed, een leuk aandenken.

We lieten de deken achter en hebben onze loopronde vervolgd. op de terugweg de spullen opgehaald en weer naar de boot. een mooie omgeving hier, en regelmatig maakte we een praatje onderweg. De mensen zijn zo hartelijk hier, je voelt je bijna een inwoner..  (route)

Volgende morgen wakker, regen... dat is wat hij niet aangaf! kijken op weerberichten en alles was gelijk gebleven.. uurtje wachten en uiteindelijk leek de lucht te breken en gingen we 12u op pad.. later kon niet want het was een flinke wandeling.
Eenmaal boven een beetje zicht en het liep weer helemaal dicht, wat jammer.....

even wat uitzicht..

Wat moet je, we gaan evengoed maar door, je weet maar  nooit...

We moesten naar een 600 meter hoogte, klauteren en door modder. en maar hopen dat het helder werd. Helaas het mocht niet!

Echt geen zicht

 

Na de top zijn we afgezakt en via een ander pad weer terug naar beneden, waar het zoetjes aan helderder werd. We kwamen langs de Ruste Mackerel een award gewonnen pub waar we alletwee lekker zijn gaan eten, daarna naar boord gestrompeld en de boel klaargemaakt om de volgende morgen te vertrekken.  16 km gelopen en 661 mtr gestegen hier de route
Volgende morgen om 08.00 het anker op en op weg.

Het was erg stil op het water en de eerste 5 mijl moesten we de motor er bij houden voordat de wind toenam. 

Motor uit en lekker zeilen.. We konden dicht onder de kust blijven, mooi maar een nadeel is dat je steeds terugslag golven van de kant krijgt.. ook moet je opletten op de vele krabben potten, de zichtbaarheid van deze zijn niet altijd even goed.
34 mijl later lieten we het anker zakken bij Aran More Donagal.

 

 

Aran More

Even zoek naar een plekje vrij van de veerbootjes, die varen hier veel.

We lagen mooi, rubberbootje klaarmaken, maar morgen pas naar de kant. We hadden een wandeling uitgezocht op de kaart.
Niet te groot, maar lopend onderweg besloten we vanwege het weerbericht als we terugkomen te vertrekken.
Dus vergroten we de wandeling en hoefden we niet iets te missen..
Bij elkaar werd het toch weer een wandeling van 16.75Km.

De west kant van het eiland was eigenlijk niet zo spannend, daar woonden ook de meeste mensen, maar de oostkant was aanzienlijk mooier.. Het is flink bewoond, dat merkte je ook wel aan het aantal veerboten wat er heen en weer voer.
Hier aan de westkust wordt nog veel met turf gestookt. En dan kan je best ruiken, ook achter je anker. Het is geen vervelende lucht maar te veel krijg je een beetje koppijn van.
Hier is het zo'n 70% wat stookt. Onderweg kwamen we ook regelmatig plekken tegen waar het werd gewonnen. Er zijn geen bedrijven die het doen, je moet je zelf voorzien.. 
Aan boord motor van de dingy af en anker op naar Gola Island.
10 Mijl verder en dat deden we even met alleen de yankee.
Er stond een flinke wind en ze rolde ook flink onder het varen.

We kwamen aan met hoog water en zochten tussen de daar liggende boeitjes naar een vrije plek. en even later lagen we goed vast.
Avonds zag ik al wat rotsen, maar het was te donker. maar in de ochtend met laag water lagen we wel héél dichtbij.. Deze stonden ook niet op de plotter.. Volgende ochtend het anker maar opgehaald en een 40 meter naar dieper verplaatst, voelt even beter zo.
Daarna de kant op en het eiland bekijken.

Er wonen geen mensen permanent, maar weekend huisjes. meestal van de kinderen/kleinkinderen van de vorige bewoners. Die knapten het op en zo hebben ze een tweede huisje.

Wat een mooie eiland, witte stranden en aan de NO kant prachtige rotsformaties en alles makkelijk te belopen. en zo zaten we regelmatig ergens een tijdje naar het water te kijken, wat met grote krachten op de rotsen beukte.. zo in de zon een fantastisch gezicht.
bij elkaar een kilometer of 9 gelopen. 

 

het koffiehuisje/leugenbank

Bij aankomst met de dinghy zei de man van de ferry dat we het koffiehuis moesten bezoeken. en op het einde dus gedaan.
Het staat ergens halverwege een weg, maar is een plek waar iedereen komt en elkaar spreekt.. het lokale nieuwsblad zeg maar.
Wij kwamen ook tot de conclusie dat we geen contant bij ons hadden.. Maar geen probleem, deze krijgen jullie van het eiland.
en even later kwam hij langs met cakejes die hij aan iedereen uitdeelde. We zaten gezellig bij enkele lokalen en hoorde weer veel over het hoe en wat van het eiland. Erg interessant, maar we moesten verder de lucht werd donkerder..
Aan boord slingerde de boot flink.. de swell kwam om het puntje heen gelopen..  

dat werd daarna een paar oncomfortabele uurtjes, toen we om 23.00 u naar de kooi gingen was het al minder. In de nacht werd het met laag water weer handzaam.
Volgende morgen 07.30 vertrokken we naar Portsalon

Zin, NEE maar we moesten hier weg van de wind. De swell 3.40mtr windje zo rond de 25 kn.. maar gelukkig niet aan de windse koers!

Eerste 3 mijl halve wind, daar meer afvallen tot uiteindelijk een voor de windse koers. Maar er stonden flinke kuilen bij.. Ze ging af en toe flink op zijn zij.
na 35 mijl pikten we een mooring op in kalmer water. Wat weer lekker rustig, waar kan je dan blij mee zijn.

We gaan hier de kant niet op, morgen vroeg weer verder.
jammer dat we hier aan de bovenkant van Ierland zo vlug moesten, maar er komt NW wind aan en later N. en dan is hier niet makkelijk een opperwal te  vinden.. 

We liggen hier voor een heel groot strand, en de omgeving is wel mooi.. De volgende keer maar weer langer..  

eindelijk rustig liggen.

Volgende morgen om half 7 gingen we weer op weg.
We hadden geluk met de stroom, overal rond Ierland hadden we een 0,5/1,5 kn stroom en niet iets om echt rekening mee te houden. Zo dachten we het hier ook..  maar bij Malin Head kregen we andere koek.. En liep de stroming soms op naar bijna 5 kn. Achteraf bij 2 bladzijden verder stond het vermeld met een stroomtabel! maar we hadden geluk en meerden we 5 uur later en 35 mijl verder af in de haven van Greencastle Harbour, dat was een snelle.. van gemiddeldm7kn

Volgende dag met de bus naar Derry.

De Engelsen noemen het Londonderry de Ieren Derry. Na een uurtje met de bus kwamen we daar aan, tegenover een grote Tesco supermarkt das mooi makkelijk om wat mee terug te nemen. Maar ook dichtbij de bezienswaardigheden. De oude stadsmuur uit 1600 die door de Engelsen is gebouwd om zich te beschermen. 

een nog rondom intacte stadsmuur (1600)

Na dat de “Plantation” had plaatsgevonden. In 1689 werd de vesting belegerd (De Siege) en na 103 dagen pas doorbroken. Hiermee lieten de Engelsen weten dat de Protestanten gehard en volhoudend zijn. De hele muur staat nog, het is een flink bouwwerk.
Bij een toren werden we aangeroepen door een Noord-Ierse (Engelse)Jongen. Of we de toren willen bezichtigen, is goed zeiden we.

Voor we het wisten stonden boven uit te hijgen, ook de jongen kon nog niet veel zeggen was wel komisch.
Maar toen begon hij te vertellen de toren door zijn vader geclaimd en hing vol met oude spullen.

Hij was een echte aanhanger van de Engelsen. Kreeg natte ogen toen hij over the Mother Queen vertelde, en wat pissig over de glimlach van Megan op haar begrafenis.
Er lagen over het hek getrapte ballen met teksten en niet afgegane benzinebommen etc. Hij praatte ook zoals anderen niet over we en wij maar over “they” en “them” their en zo verder.
Er word hier niet meer gevochten, maar vrede is er ook niet. 

Het opbouwen van het vuur

Er werd ook weer een bonfire door de Ieren voorbereid en natuurlijk in het volle zicht van de Engelsen. 

De hekken met prikkeldraad en scherpe punten staan er goed onderhouden bij. Provocaties heen en weer.
Als je daar loopt heb je toch een beetje een beklemmend gevoel. Er werden vele rondleidingen gedaan met tekst en uitleg. Maar wij zagen al genoeg zo. Bloody Sunday was nog steeds grootst en dat de Ieren van Premier Cameron 38 jaar later pas de uitspraak “onschuldig” kregen te horen was rondom zichtbaar.
De marsen over en weer zijn hier, en ook toen we in 2019 in Belfast waren de meest spannenste tijden!
Dat bevestigt ook de jongen van de toren, die blij was dat het dit jaar weer voorbij was!

Derry zelf heeft mooie gebouwen, maar ik mistte de levendigheid van het straatleven. Het was er vrij rustig.
Zijn toch blij dat we de stad hebben bezocht
We gaan niet nog een dag en gingen vol met boodschappen weer in de bus terug. Morgen richting Port Ellen isle op Islay Schotland.
Onderweg zagen we dat langs de hele rivier oesters worden gekweekt, wisten we niet en niet over gelezen.
Volgende morgen, 07.00 verlieten we de haven, op weg naar Port Ellen
Op het Schotse eiland Islay

Hoe was Ierland? we vonden de westkust een prachtige mooie kust, met veel mogelijkheden, het weer is je grootste uitdaging maar de tijd helpt je daar goed bij.

Lekker warm in Mayo en George de zeehond

nog een plekje gevonden

Galway
Om 05.00 lieten we de mooring los en voeren we naar Galway, de sluisdeur was maar een 3 uurtje open en moesten we niet te laat komen. Om kwart voor 10 liepen we binnen en een half uur later ging ie dicht...
Het zou de gehele dag regenen, maar we hadden mazzel met een paar buitjes. Rond 3 uur in de middag barstte het los.. 
tot donker aan toe. er is ons daarna 3 dagen droog en met zon voorspeld, ondertussen in Nederland was het al 33 graden. dat hoeft vond ons ook niet. 
Hadden gebeld of er plek was, en dat was er.
Maar toen we binnenkwamen was het zeuren. Je kon tegen de betonnen kad, geen probleem maar daar rijden auto's!
Uiteindelijk een plekje gevonden.

Een echte patatzaak.. 

Nog even de stad ingegaan toen het nog ff droog was, we waren vroeg. Een gezellige stad en warempel vonden we een tentje waar ze alleen maar patat verkochten.. niet eerder gezien hier of en Engeland.
Heerlijke patat, maar mayonaise hadden ze niet, wel truffelsaus.. vooruit dan maar.
Weet niet hoelang we blijven. Er komt veel wind aan en dan zouden we een week moeten blijven of na 2 nachten vertrekken en liggen we op een  andere plek. ook de wind wordt daarna recht van voren.. we zien wel.

Oude zalm-traps, achtergrond de Kathedraal

Volgende morgen zijn we gaan lopen langs de river Corrib, een zalmrivier die vroeger vele vissers voorzag van een goed stuk brood.
Nu wordt er alleen maar gevist met de hengel..

hier kunnen de zalmen weer terug naar hun oorsprong

Verder gelopen langs de rivier, en loop je langs de universiteit van Galway, een groot gebied met verschillende gebouwen en er naast vele studenten woningen/kamers. 
We kwamen ook in de Kathedraal van Galway, daarbinnen word je even stil, wat een fantastisch mooi gebouw de bouw, maar ook het binnen werk. Alles pracht en praal.. We hebben er regelmatig eentje bezocht maar dit is echt een topper.
Via de Lidl weer naar boord, spullen opgeruimd en de stad in.
Wat een drukte weer, mooi weer natuurlijk en op elke hoek muziek.
We geraakten in de pub (The quays) een van de oudste pub van Galway, tot er een bandje begon te spelen, toen zijn we maar gebleven. Wat eten besteld en daar een mooie tijd doorgebracht. Gezellig.

Volgende morgen bij het verlaten van het havenkantoor werd ik even opgehouden bij de Hooker club de "Hooker" is een oud bootje wat werd gebruikt voor visserij, vervoer, zware vrachten en turf vervoer ze waren er in verschillende maten. Het is een typische boot van Galway. Nu wordt er in geracet en met toeristen gevaren.

Half 10 de haven uit en op weg naar Rossaveel over het water 23 mijlen, maar in de wind en dus hebben we er 36 mijl over gedaan.

Gelijk buiten de haven of eigenlijk al in de haven hadden we weer dolfijnen. deze keer groters van ca. 3,5 mtr. mooie beesten weer, eerste stukje moesten we ff met de motor maar niet veel later konden we zeilen.. en halverwege het eerste rif er in en later de yankee een stukje ingerold.

Het was mooi zeilen, wel wind maar nog niet de golven die er bij horen.. een 6 uurtjes later liepen we de baai in. we lagen de boot aan een mooring, die zijn goed en ook gratis vrijwel overal zijn de mooringen vrij hier.. het is makkelijk ook.

Volgende morgen de rubberboot opgeblazen, motor en wielen er op gehangen. en de kant op.
Wolken en heel af en toe een zon, maar het was tenminste droog.
Een leuke route door deze landtong, langs de kust en door het binnenland. De stranden zijn hier allemaal spierwit wat een mooi contrast geeft met de donkere rotsen.
Zo ook de lieve paarden en ezels die je regelmatig tegenkomt en erg je aandacht vragen.

lekker rustig langs het strand

leuke dieren

mooie schilderingen

We kwamen nog hopen met turf bij de huisjes tegen, daar werd nog op gestookt, maar ook mooie moderne huizen op een mooie locatie. Maar allemaal hadden ze gemeen dat het er zeer netjes en onderhouden uitzag.
We liepen een bewonder tegen het lijf en merkte op dat u wel hier erg mooi woont.. Yes.. zegt hij in the summertime, come visit me in the winter.. Ja er komt veel ellende overheen hier, dat kan je ook wel zien aan sommige stukken bos..
Om 17.00 waren we weer aan boord en het bootje wiebelde wat.. de wind zou zuidelijker worden, en flink toenemen, als er geen haven was had je geen keuze en ging het ook wel. maar we waren slechts 500 meter er van verwijderd! Dus.. een uurtje later lagen we afgemeerd in de vrij nieuwe haven van Rossaveel.
We realiseerden ons dat dit ook eigenlijk de laatste echte haven waarin we kunnen liggen aan een steiger met al zijn voorzieningen.
En dus gelijk wassen en alle gemakken gebruiken.  Volgende dag was het lekker weer dus even een rondje om. echter toen we net weg waren begon het te motteren.. Het zij zo wordt wel weer droog straks. 

op de ferry 

Onderweg besloten we de volgende dag met de ferry naar Inisheer te gaan, het kleinste eiland van de Aran eilanden. Dit wilde we al eerder met onze eigen boot, maar het weer...
En zo vertrokken we de volgende dag, een dikke wind maar met een ruime 18Kn stuiterden we naar het eiland waar we na een 45 min aankwamen. Wat een volk zeg.. drukte.. 
We zijn gelijk gaan lopen we wilden het eiland rond.. Wat opviel dat we onderweg eigenlijk bijna niemand tegenkwamen, alles bleef een beetje in de buurt van de haven of zat op een paard en wagen.

Ook een vreemd eiland met veel steen, en de daarbij horende muurtjes, even mooi gezeten bij de kust.

Mooi zitten en genieten van het uitzicht

ook lag er een kleine kustvaarder De MV Plassey die in 1960 op de rotsen was gelopen. iedereen heeft het overleefd door de hulp van de eilandbewoners. een tweede storm zette het schip hoog op de rotsen waar het nu nog steeds een toeristische attractie is.
Einde van de dag weer naar huis, tijd voor een bakkie was er niet meer we waren mooi op tijd voor de laatste ferry.

De boeg van de MV Plassey

In de haven net aan boord kwam de buurman teug met zijn visbootje, en leuke vangst hadden ze en wij kregen ook een mooie grote Pollock  lekker. met het schoonmaken schrok ik, met weggooien van de ingewanden keek ik in de ogen van een zeehond.

George, doet alles voor een hapje

 

Dat bleek George te zijn, die de ingewanden en ook complete vissen lekker te vinden. Hij is al een hele tijd in de haven en herkent bijna elke visboot aan zijn motor. Filmpje van George

Volgende morgen  gingen we weer op weg. weer alles aan de wind niet lekker en kwamen we na een 6 uurtjes aan bij Roundstone, een mooi plekje. Met uitzicht op de "Twelve Bens" en inderdaad echt een mooie omgeving zo.

Volgende ochtend gelijk maar even een wandeling het zou mooi weer worden. echter boven op de heuvel liepen we in de wolken.. jammer het zou een mooi uitzicht zijn.
Uiteindelijk een 15km gelopen en eigenlijk te veel van het goede met die klim er bij. 
Volgende dag zouden rustig aan doen. Even met de bus naar Clifden en boodschappen halen want dan kunnen we weer ff vooruit. We scoorden alles in een grote Lidl en met de laatste bus weer terug, boot klaarmaken en morgen weer verder.

Om 08.00 vertrokken we richting Inisbofin Island hier moesten we heen, dit mag je niet overslaan aldus de lokalen.
Nou we zijn er, wel na een erge hobbelige rit van 27 mijl door uit verschillende richting afkomende golfslag.. Gelukkig net druk genoeg in de zeilen zodat het niet nog erger was, wel nog een paar dolfijnen vlak voor de haven. Joce voorop staan het geleide licht in de gaten te houden, daar heeft ze beter zicht dan waar ik stond met het zeil voor je neus

Super blauw water

Maar niets teveel gezegd, een hele mooie plek. Wel even een dingetje om binnen te komen, goed opletten want het is een krap gaatje.
Maar we liggen hier uit de kunst aan een mooring mooi makkelijk. We krijgen warm weer dus...
We kunnen weer een paar dagen vooruit.

Volgende morgen een wandeling, maar zonder dolle, het is een prachtig eiland, altijd maar afwachten als  ze zeggen:  Daar moet je heen... mooie uitzichten en spierwitte stranden. En we hadden natuurlijk het weertje mee!

Mooie plekjes..

Om 16.00 weer aan boord. even zwemmen en lekker zitten in de zon, heerlijk
Volgende morgen, weer een stralende dag maakten we een mooie wandeling aan de westkant van het

eiland.. Weer diep onder de indrukken van al het 

blauwe lucht en water met witte stranden

moois alhier, en genoten op verschillende mooie plekjes met uitzicht om een bakkie te doen.

Bij terugkomst nog wat kleine dingen kunnen halen in het lokale winkeltje, maar daar is niet veel te halen.. 
Morgen vertrekken we weer en ook daar is geen mogelijkheid iets te krijgen.
Daarna lekker aan boord om nog van de zon te genieten, tot laat zaten we in de kuip..
Volgende morgen werden we weer met de zon wakker,  wel niet zo fel maar dat was voorspeld. niet veel wind een max van 13 kn was er voorspeld, en na de middag afnemend naar 0kn en later regen met onweer.
Na een 40 min ging het rif in het grootzeil en niet veel later rolden we de yankee naar 1,5 rif.. maar met 8+ kn knalden we naar onze bestemming.

Daar kwamen we een paar uurtjes later aan, Little Killary bay. een kleine baai naast de grote baai. Maar hier hoefden we niet zo ver naar binnen toe.
Anker was klaar gemaakt, toen we een mooring opmerkten! zag er stevig uit dus pikten we die maar even op.. Het ankergrondje hier was niet top stond er in de pilot. Later die middag kwam er nog een visser langsvaren die even gewenkt maar we lagen goed geen probleem hem te gebruiken.
Je vraagt het jezelf toch altijd af bij zo'n mooring.
Nog even de kant op de benen strekken voor de voorspelde onheil zou komen. Na de warmte net als in Nederland gebruikelijk.

De omgeving was hier prachtig, en voor de rest niemand te zien dan een paar bewoners.

we zijn doorgelopen naar Rosroe Pier, een paar kilometer verder, maar daar vonden we geen ijsje waar we eigenlijk zin in hadden.
Maar terug naar de boot, luchtje begon te dreigen!Aan boord begon niet veel later de regen en het onweer, tjonge wat viel hier veel water uit.. Maar we lagen goed, en dan is het altijd weer mooi dit schouwspel te bekijken. Hier een filmpje

  

Volgende dag was de hele dag regen voorspeld.. dus klusjes en lezen.. Maar na de koffie kwamen er toch wat gaten in de lucht en zijn we nog even naar het strand gelopen, twee kleine buitjes gehad, maar kon erger. Een mooi wit strand weer, met de zon er op een feestje om daar te zijn en te lopen. 
Op de terugweg in de rubberboot, en net op tijd  voor een hevigere bui.. beetje mazzel moet je hebben.
Morgen maar een groter rondje hij voorspeld mooi weer!!

Maar zoals altijd hier duurde het even langer dan aangegeven. maar om 11 uur vertrokken we naar de wal. We hadden een flinke wandeling voor de boeg. 

In het begin een paar kleine buitjes maar daarna klaarde het op en hadden we heerlijk weer op deze mooie wandeling. 
Om 1600 zaten we weer aan boord met 16km in de benen..  Na de koffie nog lekker in de zon gezeten, daarna boot klaargemaakt voor morgen te vertrekken. Alle plannen zijn weer in het water gevallen, de wind is helemaal verkeerd voor wat wij willen.. 
En maken we een sprongetje van een 40mijlen.