Calladonia Kanaal, Lochness met een echte "spate" en weer thuis

Vandaag Loch Lochy overgestoken het was droog.. rustig aan wat dobberen we hadden de tijd want aan het einde bleven we na de Laggan Locks overnachten.
Lagen aan nieuwe steigers, even een rondje om..

En ja hoor gelijk al raak, overwoog nog een lijn daar tussen te spannen, maar hadden er al veel fenders hangen..
Viel gelukkig mee, een zwart veegje.. maar een sorry moet er nog steeds komen.. kruikeduikers..
Hebben mensen gesproken die ook huurde, een introductie van nog geen uurtje, geen vhf, geen diepte meter niets van zulks.
Een kaartje met rode vakken waar je niet mag komen is het enige.
Het regende steeds en ook zin om verder te gaan we hadden water en stroom het is goed zo. Lekker lang gedouchte aan boord water genoeg hier.

Volgende morgen wisten we niet wat we meemaakten, windstil, blauwe lucht heerlijk, het is begonnen wat ie aangaf.
We voeren Loch Lochie op en maakten leuke foto's met het spiegelende water.
Na een 7 mijltjes kwamen bij de Laggan Locks.
hierna nog 1 sluis stijgen en daarna alleen maar zakken.

mooie reflecties

Daarna nog 1 draaibrug en voeren we Loch Ochie op.

We hadden verleden keer een leuk plekje gezien bij Ivergarry Castle en wilden daar deze keer gaan liggen.

wel even prieken want de bodem loopt snel op hier, maar ruimte genoeg.
Een heerlijk plekje, hier willen we morgen een mooie hike gaan doen.

We hadden de steiger voor ons alleen (tijdelijk) echt een heerlijke plek de langslopende weg verderop buigt daar af, dus geen herrie van..
Even lekker gezwommen, het is hier een redelijke temperatuur.
avonds alle ramen met horren afdekken voor de midges.
ook de kuiptent er overheen.. maar het viel mee, beter safe dan sorry.

Prachtig achterland

Volgende morgen maar op tijd weg om niet de volle warmte te hebben.
Maar gelukkig liepen we veel door bossen en uit de meeste zon. een mooie wandeling langs de rivieren en oude bossen.
Velen varen hier door, maar echt de moeite waard.
Volgende morgen op weg naar Fort Augustus.

Maar eerst nog twee andere sluizen, we gingen mooi naar beneden, heel wat lekkerder dan andersom. Geen kolkende water massa om de boot.
En na een klein tijdje kwamen we bij Fort Augustus aan.
We moesten wachten tot na de lunch en konden we even boodschappen doen. We wilden doorvaren en vanavond op Loch Ness voor anker gaan..

En inderdaad geen vertraging gingen we rond half 2 de sluizen in.

in de 1e sluis van de 5

Joce bleef weer op de kant met een voorlijn, de achterlijn kon ik zelf mooi beleggen omdat we op hoogte binnenvoeren.
Ging eigenlijk redelijk snel we gingen gelijk met 3 schuttingen voor ons, een schutting met één vrije sluis er tussen, en achter ook..
Mooi dat we even boodschappen konden doen, ook maar even een kannetje diesel doen. Waar we later heel blij om waren)

Na een uurtje waren we beneden, en voeren we even later Loch Ness op.

Na een 10 minuten op ness, begon het te regenen, en niet te kort wat een water weer.. gelukkig door de sluizen anders hadden we dat ook nog ff over ons gekregen. de autopiloot stond aan dus gingen mooi ff naar beneden en af en toe kijken onder de buiskap. 

ook kwam er nog onweer bij toen we vlakbij Urquhart Castle waren, onze bedoelde ankerplek.

De kant is hier erg steil en dat luistert even krapper met het kiezen van de plek voor het anker.

Het begin van de spate is al te zien

We lagen hier vorige keren ook, je zet je anker op een 8 meter water en aan het eind van de gevierde lengte ketting heb je al zo'n 25 meter onder de kiel.
Maar hij houd goed!
het regende nog steeds en we zaten lekker binnen en na het eten ging ik maar eens even boven kijken, het was windstil en een schemerige omgeving.

 Ik hoorde het al rommelen en zag dat de rivier begon te rommelen. Ik heb het al eerder meegemaakt toen we in Schotland visten. dit wordt een Spate. 
En niet veel later dreven complete bomen voorbij op een afstand van een 50 meter, Ik riep Joce, kijk hier maar even naar dit zie je niet veel en start gelijk de motor, we moeten hier snel weg.

aan een veilige steiger

50 meter ketting ingehaald en weg hier. een spate ontstaat na veel regen, de grond is verzadigd en het overige water stroomt naar beneden de rivier in. dat is meestal van een groot gebied. dan ontstaat er een soort vloedgolf en veranderd het kleine stroompje in een alles op zijn weg meenemende kolkende rivier.
Er waren helaas ergere voorbeelden genoeg de laatste tijd op TV.
Mijn laatste ervaring was dat een meer ter grootte als het markermeer in ruim 4 uur een halve meter steeg!
Enig idee hoe de rivier er uit ziet waar het uit stroomt!

 Dit was niet zo'n gigantische maar ik heb er respect voor gekregen en ga het uit de weg. we schieten er niets mee op als er ellende aan je ketting blijft hangen. We zouden bij het kasteel ankeren, maar het is toch avond en voor de veerbootjes met toeristen komen zijn wij al weg.. Dus aan de verboden voor jachten steiger. hier lagen we mooi en uit de spate.
Volgende morgen hadden we de wekker op 07.00 gezet. 

Maar we werden gewekt voor de wekker door de grasmaaiers die het gazonnetje van Urquhart Castle aan het maaien waren.
Maar we gingen op weg. 

plannen waren aangepast, gezien het weerbericht hadden we morgen de enigste kans om redelijk normaal richting Peterhead te komen. Daarna zou het windje recht tegen ons zijn en dat zou voorlopig blijven.
Dus doorgaan en vandaag nog  door de zeesluis bij Inverness naar buiten!
Tja plannen veranderen...

We hadden een afspraak met de sluis om half 4 in de middag. later kan maar was er een kans dat je niet door de treinbrug kwam!
We moesten natuurlijk weer wachten tot na de lunch.. wat moet je af en toe een geduld hebben.. Maar moest nog even een pakketje ophalen en wat boodschappen halen bij de vlakbij gelegen Lidl.
en inderdaad rond half twee konden we de sluizen in. 4 stuks deze keer.

Een maal beneden op de Clachnaharry locks
Deze gingen open toen we aan kwamen varen, mooi op tijd.
Daarna door naar de Clachnaharry sealocks.
en lagen we in de laatste sluis.

de laatste...

We lagen met een Nederlander en een boot uit Letland, die moesten nog een stukje verder..
We leverden de sleutel weer in die toegang gaf tot alle accommodaties en we voeren de sluizen uit, ruimte en weer zout water..

Gelijk de zeilen maar omhoog, de wind was wat wispelturig maar dan staat het maar. niet wetend dat het nog 5 dagen zou duren voor ze naar beneden gingen.

Na een tijdje voeren we voorbij Chanonry Lighthouse. een puntje met flink stroming en meestal veel dolfijnen, echter nu even niet.. 

dit punt voorbij dan langs Fort George. Ik wil dit ook nog wel eens gaan bekijken, een flink geheel.
 en toen waren we buiten.. en een 100 mijl voor de boeg.

Zeilen gevuld en op koers, wordt een mooie nacht

Achter ons de wolken voor ons een heldere lucht en met de voorspelde wind 14 kn half gaat het een mooie nacht worden.

Met een mooie ondergaande zon gingen we de nacht in

 

We hielden een mooie wind op de hoek bij Lossiemouth na, daar kwam hij ineens van voren en moest de motor bij, na een uurtje draaide hij weer terug en konden we verder zij het met minder wind...
Volgende morgen was er weinig wind en 

moest de motor er bij. We kwamen bij de hoek van Fraserburgh aan en veranderden de koers naar Peterhead.. nog steeds weinig wind.. weerberichten bekeken, we wilden langs de oostkust naar beneden en allemaal ankerplekjes aandoen. een gekoesterde wens boven alleen maar haventjes hoppen. En dat zat er niet meer in, NO wind later Oost en toenemend.. Daar hadden we geen zin in..
Maar wie zal het andere voorstel gaan zeggen..
dat was ik...Als we nu eens gelijk koers zetten naar Nederland.. (ff bukken) 

En niet veel later lagen we koers Nederland nog een 350 mijl verder als gepland. Een mens is veranderlijk en een plan ook. Ook geen Tattoo in Edinburgh deze keer, had er wel zin in.
Maar het was mooi weer en hij gaf mooi weer aan 14-16 knopen ruime wind.. 
We begonnen ook gelijk met mooi weer

en een mooie avond toe..

Volgende dag af en toe wat weinig wind was het zeer comfortabel varen en zelfs wat warm..

Maar zo is het wel uit te houden, eten genoeg alleen het brood was wat schraal, maar we hebben crackers genoeg.

Aparte soort dolfijn

Volgende dag kregen we bezoek. Sinds wij die watergenerator achter de boot hebben zien we meer dolfijnen, bij de vorige die we hadden het zelfde, zodra we heb gebruiken lijken er wel dolfijnen op af te komen..
Maar kan het mij verbeelden ook natuurlijk..

Na wat zoekwerk in de boeken blijkt dit de White Beaded Dolphin te zijn.

een wat vreemde kop heeft ie, maar niet minder speels. springen en gek doen een prachtig gezicht.. 

De één na laatste dag kregen we ze nog een keer op bezoek en dat duurde een paar uur lang.. zaten te eten in de kuip en zagen ze steeds voorbij zwemmen, waar krijg je nog een eettafel met zo'n uitzicht.

Het werd nog even spannend, we hadden niet genoeg diesel bij ons om steeds de motor bij te hebben, en we hadden hem al flink gebruikt. en was het even rekenen hoe en wat, maar de laatste nacht hadden we lekker wind-. (we waren toen heel blij met dat extra kannetje diesel)
En was het probleem weer voorbij.. (gelukkig) 

Bij de scheiding stelsels was het redelijk rustig en konden we zonder koerswijzigingen doorvaren.
Daar moet je een beetje mazzel mee hebben.
en liepen we het stortemelk aan om 06.00 in de ochtend. 

Helaas net tegen de eb, en kregen we alle stroom tegen, voordeel rustig in de sluis omdat iedereen op het gunstige tij wacht. 

Er was een lekker windje dus we zeilden alles, bij het stortemelk gingen we gewoon over de gronden

heen, het was ook hoogwater dus scheelt ook weer.

Halverwege het wad kwamen we de vloot tegen die op weg naar de eilanden waren.. allemachtig wat een boten.. Dan wil je toch niet nu op zo'n eiland zijn, klem in een haven.. vreselijk.. 
We zijn  op zo'n 80 getelde boten blijven steken.
De boontjes hadden we stroom mee en bij de sluizen konden we zo doorvaren.. tegen stroom heeft zeker zijn voordelen, daarom doen we dit meer!
De sluis in, langs en voorbij de boten die gelijk de eerste bolder in de sluiskolk vastpakken en vastleggen. Schuif toch naar voren, er zijn er meer die er in willen.. wat zien we dat nog veel. 
Uit de sluis linksom en in de hoek het anker overboord

Heerlijk we zijn er even een kort tukje tot etenstijd en na het eten lagen we er weer op tijd in. De volgende morgen kwamen we bij bewustzijn, wat een nacht. Lekker weer aan één stuk, 487 mijl 5 dagen geen snelle maar wel comfortabele en toch weer een stukje..
Volgende morgen om 09.00 vertrokken we naar Stavoren waar we tegen de middag het anker in de kom lieten zakken, bootje opgeblazen naar de kant en allemaal lekkere dingen gekocht..
Haring, mosselen, gele vla, grove hagelslag, aardbeien, suikerbrood, allemaal verkeerde dingen maar wel lekker...
We blijven hier een paar dagen, gewoon ff bijkomen, boot opruimen wat schoonmaken en niks doen..

Het viel ons op hoe rustig het was, we waren nog bang of er wel plek was, echter alles was leeg, en er lag aan de vrije steiger ook maar 2 bootjes.

wat kleine klusjes, een rondje lopen wat zwemmen en gewoon een beetje aarden en wennen aan het idee dat je weer in Nederland bent.

Na 3 nachten voeren we weg richting Oosterdijk het kleine werkhaventje bij de PWN.

Maar eerst hadden we nog een kleine redding van een Duitse boot achter ons in de haven van Stavoren.

Na wakker worden zat ik in de kuip met een bak koffie en zou mijn krantje gaan lezen.
Keek achteruit en zag een boot in het riet liggen en een man buitenboord bij de spiegel..

1 en 1 is 2 dus, touw in schroef en naar de kant gedreven.

Er naar blijven kijken kan je dan niet en roeide even met de rubberboot heen..

Na wat overleg heb ik alle 70 meter ketting overboord gevierd, uiteindelijk lagen we nog maar een 25 meter van hun boot af.
Een lijn over gebracht en strak aan onze achter bolder geknoopt. Joce bij de ankerlier en zodra alles strak stond zette ik de motor er bij. Joce bleef de ketting inhalen terwijl het jachtje langzaam van de grond loskwam..
Daarna hebben ze nog een uurtje achter ons aan de lijn gelegen, tot een bootje van de haven ze naar de kraan bracht..

Zo, klus plat en met een goed gevoel voeren we de haven uit. 

Na een klein uurtje gooiden we het anker weer overboord in het kleine vluchthaventje. Er stond nog een aardig zeetje maar zodra je het vuurtje passeert val je in volledige stilte.

Altijd een mooi plekje, avonds naar de kant naar vrienden van ons die gelijk aan de andere kant van de dijk wonen. Daar bijgepraat en lekker gegeten.

Volgende morgen rustig aan, en na de koffie op weg naar Enkhuizen, het laatste stukje.
Er stond nog een flink windje en golven en voor we het wisten stuurden we het Krabbersgat in.
zit er weer op dit jaar.
Wel gaan we natuurlijk een beetje lokaal varen, een paar weken in het nu rustige Friesland of Overijssel in er komt nog mooi weer.
We hebben 2017 mijl gevaren dit jaar, waarvan 171 uur op de motor. 
Rond de middag meerden we af in onze box, en raar maar dan komt ineens alle klusjes op je af.. en Nu maar proberen dat rustig aan te doen. Overbodige spullen konden naar huis, en de wasmachine kon ook aan het werk.
Een mooie reis geweest, niet alles gedaan wat we wilden maar dat kwam dat we zolang in het mooie Ierland waren. Wat een mooi land en vooral de westkust. Veel mensen hoor je dat ze er tegenop zien maar als je tijd hebt heel goed te doen, er zijn schuilplaatsen genoeg en vooral hulpvaardige mensen.
Wij hebben daar een lokale zeiler ontmoet bij een vraag die ik stelde op Facebook van een zeilgroep.
Deze man heeft ons langs hele mooi plekjes gestuurd, nooit ontmoet maar alles via Messenger.  Met filmpjes en foto's.
Nu zoetjes aan maar dromen over de volgende reis..